#یہ‌تیکہ‌کتاب💌!| #تیکہ‌ی‌اول✨¹ چشمم بہ سعید مےافتد، ڪہ بےتوجہ بہ من، مشتش را رو بہ آسمان گره کرده و دارد شعار مےدهد. تا مےخواهم بہ طرفش بروم، ناگهان صدای رگبار مسلسل، مےپیچد توی خیابان. سعید درست مقابل چشمانم "آخے" مےگوید، دستش را بہ سمت چپ سینہ‌اش مےگیرد، خم مےشود و آرام مےافتد روی زمین. ترس و وحشت از یادم مےرود و مےدوم بہ طرفش. از سمت چپ سینہ‌اش، درست بالای قلبش، خون شُرّه مےڪند بیرون. لکہ‌ی سرخ روی پیراهن آبے رنگش، لحظہ بہ لحظہ بزرگ‌تر مےشود. سرش را بہ سینہ مےگیرم و از تہ دل فریاد مےزنم. ... چشمان سعید، رو بہ بالا باز است و مردمڪ چشمانش، مدام مےرود و مےآید. با نالہ مےگویم: - سعید! تو رو خدا ... تو رو خدا نمیر 💔! #آن‌مردبا‌باران‌مےآید☔️ نویسندھ: #وجیهہ‌سامانے✍🏻 ⊰「قرارگاه‌عاشقے」⊱