✡ آغاز خونین زرسالاری جهانی (١)
1⃣ بنیاد واقعی قدرت #پرتغال در شرق را #آلفونسو_د_آلبوکرک (١۴۵٣-١۵١۵) نهاد؛ کسی که مورّخین غربی مفتخرانه او را نخستین فردی میدانند که پس از اسکندر مقدونی یک امپراتوری اروپایی در مشرق زمین ایجاد کرد! دائرةالمعارف آمریکانا میافزاید: وی به مارس [خدای جنگ] پرتغالی و الفونسوی کبیر نیز شهرت داشت!
2⃣ البوکرک نگاهی وسیعتر از همتایانش داشت و «استراتژی» او «تأسیس یک امپراتوری پرتغالی در شرق» بود. البوکرک با ایجاد پایگاههایی که تمامی مدخلهای دریایی را در بر میگرفت – در شرق آفریقا، دهانه دریای سرخ، هرمز، مالابار و مالاکا – کنترل استراتژیک اقیانوس هند را نصیب پرتغال کرد. از این پایگاهها کشتیهای اقیانوسپیمای پرتغالی کشتیهای کندروتر عرب را به هراس میانداختند. آمریکانا هدف عملیات البوکرک را ایجاد پایگاههای مستحکم ساحلی میداند با هدف «کنترل تجارت مسلمانان در شرق».
3⃣ سدیدالسلطنه کبّابی مینویسد:
✍ «پرتغالیان با اعزام آلفونسو دالبوکرک تا ١١٧ سال [اواسط صفویه] حکومت بیدادگر و استعماری خود را در نهایت قدرت و خشونت ادامه دادند. راههای دریایی را زیرنظر گرفتند. حکومتها و عاملان سیاسی و تجاری را به میل خود تغییر میدادند. باج و گمرکهای فوقالعاده از کالاها و بازرگانان میگرفتند. #مساجد را میسوزانیدند و خود را یگانه مالک و فرمانفرما و صاحباختیار این مناطق وسیع میشناختند و به پادشاه پرتغال #بندگی این مردمان را تهنیت و تبریک میگفتند»!!
✍ استاد عبدالله شهبازی
📖 متن کامل مقاله بههمراه منابع:
👉 http://jscenter.ir/jewish-methods/jews-and-colonialism/1194
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
✡ آغاز خونین زرسالاری جهانی (۴)
1⃣ در سال ١۵١۴ بار دیگر #جزیره_هرمز را، که یکی از مهمترین بنادر تجاری جهان آن روز بود، تصرف کرد. اینبار، این مرکز مهم تجاری به مدت ١٠٨ سال در تصرف پرتغالیها بود.
2⃣ زمانی که البوکرک در هرمز مستقر بود، بهعلت سعایت دشمنانش در لیسبون از سمت نیابت سلطنت و فرماندهی کل نیروهای پرتغال در شرق خلع شد. وی راهی گوا شد ولی پیش از رسیدن به مقصد، در ١۶ دسامبر ١۵١۵، در کشتی درگذشت.
3⃣ #آلفونسو_د_البوکرک هرچند تاراجگری بیپروا بیش نبود، ولی بی آنکه خود بداند در این دوران پنج ساله (١۵١٠-١۵١۵) نخستین سنگپایههای #امپراتوری_مستعمراتی_غرب را در آسیا و آفریقا پیریخت و بنای عظیمی که بعدها «کمپانی هند شرقی انگلیس» برپا کرد، بر این شالوده استوار کرد.
4⃣ در دهههای بعد، تهاجم پرتغالیها همچنان ادامه داشت. آنان دژهای خود را، که مورّخین غربی گاه «معصومانه» آنرا «دفاتر تجاری پرتغال» مینامند، در بمبئی، دامان، بندر دیو، سوکوترا، کانتون و بندر حقلی مستقر کردند؛ و سپس دامنه نفوذ خود را به جزایر ملوک، جاوه، سیام، فرمز، ژاپن و ماکائو گسترش دادند.
✍ استاد عبدالله شهبازی
📖 متن کامل مقاله بههمراه منابع:
👉 http://jscenter.ir/jewish-methods/jews-and-colonialism/1194
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter