✡ رباخواری یهودی (۴) 1⃣ در سال ١٣٠۶ فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه نیز #یهودیان را از این کشور اخراج کرد. در سال ١٣١۵، لویی دهم اجازهٔ بازگشت یهودیان به فرانسه را صادر نمود. مع‌هذا، #رباخواری_یهودیان چنان اعتراض مردم را برانگیخت که “فیلیپ دراز”، پادشاه بعدی فرانسه، مجبور شد در سال ١٣٢٢ باز آنان را #اخراج کند. 2⃣ این موج چنان نیرومند بود که حتی آلفونسوی یازدهم، شاه کاستیل و لئون که دربار او کانون #رباخواری به‏‌شمار می‌رفت، زیر فشار پاپ مجبور شد در سال ١٣۴٨ رباخواری را ممنوع کند. این فرمان کمی بعد (١٣۵١) لغو شد. 3⃣ این مبارزه بی‌نتیجه بود. در سده‌های بعد #صرافی_یهودی، یعنی عملیات مالی مبتنی بر #ربا، به نظام مالی حاکم بر دنیای غرب و سرانجام سراسر جهان بدل گردید. این تکاپوی حکمرانان اروپا صادقانه نبود و علت شکست این موج نیز همین است. 4⃣ شاهان و حکمرانان محلی اروپا #رباخواری_یهودیان را منبعی سرشار برای تأمین درآمدهای خویش می‌دانستند و آشکار یا پنهان به آن میدان می‌دادند. به تعبیر یکی از حکمرانان آلمان: یهودیان “خزانهٔ شاه” بودند. 5⃣ #اینوسن_سوم مقتدرترین پاپ تاریخ مسیحیت، در یکی از نامه‌های خصوصی‌اش از حکمرانان اروپا چنین شِکوه کرده است: «از رباخواری شرم نمی‌کنند، یهودیان را به شهرهای خویش می‌خوانند و آنان را کارگزار رباخواری خود می‌گردانند». ✍ استاد عبدالله شهبازی ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter