✅#ضروریات‌مسیر‌سلوک ۲ ⚪️اتصال به بحر ولایت ...ما به پیغمبر که دسترسی نداریم، باید انسان جانش به پیغمبر متصل باشد، اینکه یک پیغمبری بود ۱۴۰۰ سال پیش و رفت، چرا بعد از خودش ۱۲ نفر را مشخص کرد؟ دلیل زیاد دارد، یکی اش همین است که انسانها بدون اتصال با نبوّت اصلاً نمی توانند زنده باشند، منتها تا وقتیکه پیغمبر خودش هست (با خودش) برو در بیعتش باش، برو همراهش باش، برو اطرافش باش، اما اگر او رفت برو با ولی ای که او مشخص کرده است، ۱۲ تا ولی مشخص کرده است، برو با اینها باش. اگر آمد و ما دستمان از آن ولی هم کوتاه شد، اینجا چکار کنیم؟ حالا در زمان آن ۱۱ نفر میشد انسان برود در کنار آنها باشد، همراه آنها باشد، جانش را از طریق آنها به جان پیغمبر پیوند بزند، اما اگر آمد و این ولی هم غایب شد، نبود، ما چکار کنیم؟ این کافی نیست که فقط انسان معتقد باشد که یک پیغمبری هست، الان هم امام زمانی هست و تمام. باید انسان در یک اتصال ظاهری هم باشد (اتصال روحانی کفایت نمیکند) باید یک اتصال ظاهری و جسمانی بین انسان و ولی خدا و پیغمبر باشد، حالا خودش بود با خودش، خودش نبود با آن ۱۲ نفر، آن ۱۲ نفر نبود با ولی ای که او از مراتب وجودی آن ولی مطلق و امام زمان است. باید انسان با اینها اتصال وجودی داشته باشد (نداشته باشد شیطان به سرعت میاید به سراغش) همین وضعی که در میان مردم هست. چه غفلت ها، چه گناه ها، چه معصیت ها... اینکه بارها خدمت دوستان عرض کرده ام که ارزش دارد که انسان نیمی از عمرش را {این حرف بزرگترهاست میفرمودند} که انسان نیمی از عمرش را بگذارد برای اینکه کسی را پیدا کند که او متصل با آن مقام ولایت کل باشد. به او که دست ما نمیرسد، تناسبی هم بین ما و او نیست، اما باید انسان به اینجا برسد که حتماً خودش را در حوزه وجودی کسی قرار بدهد که او یک اتصال مستقیم با آن قطب اعظم دارد، او پیغمبر ایام انسان است. اگر انسان توانست خودش را اتصال بدهد با چنین انسانی، این اگر در خواب هم باشد (خفته باشد) دارد سیر میکند، مثل کشتی. کشتی خاصیتش چیست؟ انسان در کشتی که هست اگر هم خواب هم که باشد دارد حرکت میکند، دارد راه میرود، چشمش را باز میکند میبیند رسیده است، این است که فرمود اهل بیت من مثل کشتی هستند. ...ما نمی توانیم به خودی خود راه برویم و به مقصد برسیم، نمیشود، راه سخت است، این نیست که انسان همین ۴ رکعت نماز را بخواند، ۳۰ روز روزه را بگیرد و بعد هم بگوید رسیدم، خیر اینها نیست، سیر روح به سوی خدا با این اعمالی که ما داریم انجام میدهیم نیست... عمل باید سیر بدهد انسان را، اینها همه اش توقف است، کدام یکی ماها این همه سالها نماز خواندیم در خودمان یک سیری دیدیم؟ یک حرکتی دیدیم؟ نبوده است دیگر، اینها توقف بوده، اینها اعمالی نیست که انسان بخواهد رویش حساب کند، سیر فقط، فقط در زمانی صورت میگیرد که انسان خودش را در میان رودخانه ولایت بیاندازد... ...پس سلیمان بحر آمد چو طیر در سلیمان تا ابد داریم سیر شمس چکار کرد با مولوی؟ کاری که کرد همین بود که دست او را گرفت و آورد و آورد تا رودخانه ولایت مطلق، به قول خود مولوی سلیمان. پس سلیمان هست اندر دور ما از امام زمان به سلیمان تعبیر میکند، این سلیمان حرکت است، نه اینکه در حرکت است بلکه خودش حرکت است... وقتی رسید به این سلیمان یک سیر به سوی ابدیت است... انسان وقتیکه به جوی آب وصل میشود این به درد نمیخورد، این جوی وقتیکه میرود بالاخره در یک زمینی میخشکد (فرو میرود) یعنی سیر ابدی نیست، انسان باید به یک رودخانه ای متصل بشود که این رودخانه تا ابد حرکت میکند، جاودان حرکت میکند و این رودخانه، رودخانه آن ولی الله اعظم است، منتها توسط چه کسی انسان به آنجا برسد؟ توسط آن شمس به آنجا رسید، توسط انسانی که خودش به او متصل است، در غیر اینصورت ضرر کرده ای، واقعاً ضرر کرده ای. ♡ #علامه‌مروجی‌سبزواری #نشردهید 📝@allamedahr