✅شرح و تفسیر حکمت ۲۱۳ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 💠زندگى انسان در اين جهان به هر حال آميخته با ناراحتى‌هايى است و شايد هيچ كس را نتوان پيدا كرد كه از چيزى ناراحت نباشد؛ گاه مشكلاتى براى خود مى‌بيند و گاه براى فرزندان و بستگان، يا دوستان، يا همشهريان، يا هموطنان و امثال آن و اگر انسان تاب تحمل هيچ مشكلى را نداشته باشد و در برابر هر مشكلى بى‌تابى و جزع و فزع كند، هرگز #رضايت_خاطر و #آرامش_روح پيدا نخواهد كرد، بنابراين انسان بايد #صبور و #شكيبا و داراى #تحمل باشد تا بتواند آرامش خود را در زندگى حفظ كند و از حيات خود راضى و از نعمت‌هاى پروردگار خشنود باشد و گرنه اين بى‌تابى ها ممكن است سر از شكايت از پروردگار درآورد و #سعادت انسان را بر باد دهد. 🔸ابن‌ابى‌الحديد در شرح نهج‌البلاغه خود شعر مناسبى از يكى از شعراى عرب نقل كرده است كه مى‌گويد: 🔺اگر خاشاك را در آب نوشيدنى خود تحمل نكنى هميشه تشنه خواهى ماند و كدام انسان است كه هميشه نوشابه‌اش صاف باشد. 🔸در حديثى مى‌خوانيم كه امام صادق (عليه السلام) از پدر بزرگوارش امام باقر (عليه السلام) نقل مى‌كند: «بيشترين بهشتيان افراد كم‌خرد هستند». راوى عرض مى‌كند: منظورتان ابلهان و افراد مجنون و بيمار است؟ امام (عليه السلام) مى‌فرمايد: « #نه » «منظورم كسانى است كه در برابر عوامل ناراحتى تغافل مى‌كنند و خود را به بى‌خبرى مى‌زنند».