شهید مصطفی صدرزاده
💠 خودپسندىِ انسان يكى از حسودانِ عقل اوست. 📒 #نهج_البلاغه #حکمت212
✅شرح و تفسیر حکمت ۲۱۲ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻
مى‌دانيم #حسود كسى است كه به نعمت‌هايى كه به انسان رسيده #رشك می‌ورزد و آرزوى #زوال آن را دارد و همين امر سبب مى‌شود به #دشمنى با او برخيزد و هر كارى از دستش ساخته است، در اين راه انجام دهد، چهره او را در جامعه نازيبا نشان دهد، عيوب او را فاش سازد، افراد را از طريق شايعه‌پراكنى از وى دور كند و حتى به خانواده و فرزندان او دشمنى ورزد، اگر بتواند، كسب و كار و مقام او را از وى بگيرد و اگر نتواند در مسير آن مانع‌تراشى كند.
👆🏻اينها كارهايى است كه يك حسودِ عنود انجام مى‌دهد.
💠خودپسندى در برابر عقل انسان نيز همين كارها را انجام مى‌دهد، قدرت عقل را از انسان مى‌گيرد و او را به خطا مى‌افكند، عيب انسان را ظاهر مى‌سازد، مردم را از او متنفر مى‌كند، حتى خانواده او را گرفتار مشكلات مى‌كند، جاه و مقام او را متزلزل مى‌سازد و گاه اموال و ثروت او را از دستش مى‌گيرد، چرا كه مردم هرگز حاضر به همكارى با افراد خودپسند و خودخواه نيستند.
✅تعبير به «يكى از حاسدان عقل» نشان مى‌دهد كه عقل انسان حاسدان ديگرى نيز دارد كه از آن جمله #هواى_نفس و #استبداد_به_رأى و #تكبر است و در عوامل ظاهرى نيز شراب و مواد مخدر دشمن و حسودِ عنود عقل‌اند.
✅عجب و خودپسندى يكى از نشانه‌هاى #جهل و #نادانى است. انسان نادان در معرض هرگونه آفت مادّى و معنوى است. رذيله عُجب و خودپسندى سرچشمه رذيله هاى ديگر نيز نظير «تكبر» مى‌شود كسى كه خويشتن را مى‌پسندد هنگامى كه در برابر ديگران قرار گرفت تكبر می‌ورزد و گاه گرفتار رذيله‌هاى خودمحورى و انحصارطلبى نيز مى‌شود، زيرا وقتى زياد به خود معتقد شد، همه چيز را براى خود مى‌خواهد و در هر كارى #خويش را محور مى‌بيند.
🔸در آيه ۸ سوره «فاطر» مى‌خوانيم: «آيا كسى كه عمل بدش براى او آراسته شده و آن را خوب و زيبا مى‌بيند (همانند كسى است كه واقع را آنچنان كه هست مى‌يابد)؟! خداوند هر كس را بخواهد (و مستحق بداند) گمراه مى‌سازد و هر كس را بخواهد هدايت مى‌كند».
🔹در حديثى از اميرمؤمنان (عليه السلام) در كتاب تحف‌العقول آمده است: «خودپسندى ضد واقع‌بينى است وآفتى است براى عقل‌ها».
💠در حديث جالب و پرمعنايى اين حقيقت منعكس شده است كه حضرت مسيح مى‌گويد: «من بيماران غيرقابل‌علاج را درمان كردم و حتى مردگان را به اذن خدا زنده نمودم ولى نتوانستم #احمق را درمان كنم و هنگامى كه از حضرت سؤال مى‌كنند: احمق كيست؟ #بارزترين صفت او را #عُجب و #خودپسندى ذكر مى‌كند و اين اعجاب سبب مى‌شود كه تمام فضائل را مخصوص خود بداند و تمام حقوق را ويژه خود بشمارد و هيچ حقى براى ديگرى قائل نباشد. در آخر آن حديث آمده است: «اين همان احمقى است كه راهى براى درمان او نيست».