✅ شرح و تفسیر حکمت ۲۰۰ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 🍃وَأُتِیَ بِجَان وَمَعَهُ غَوْغَاءُ فَقَالَ: لاَ مَرْحَباً بِوُجُوه لاَ تُرَى إِلاَّ عِنْدَ کُلِّ سَوْأَة...🍃 ✨ «مرحبا» از ماده «رحب» به معناى #وسعت_مکان است و معمولا هنگامى که میهمانى وارد مى‌شود، عرب به او #مرحبا مى‌گوید؛ یعنى بفرمایید که در محل وسیع و مناسبى وارد شده‌اید. معادل آن در فارسى «خوش آمدید» است و ضد آن «لا مَرْحَباً» به معناى «خوش نیامدید» و یا «خوش آمد بر شما مباد». 🔺 آرى همواره گروهى در جوامع بشرى در پى #جنجال‌آفرینى یا حضور در #حوادث_جنجالى هستند؛ به محض این که نگاه کنند دو نفر با هم در گوشه خیابان دعوا مى‌کنند از اطراف جمع مى‌شوند؛ نه براى #میانجی‌گرى، بلکه براى این که آن صحنه زشت را بنگرند و یا هنگامى که بشنوند بنا هست فلان کس را در ملأ عام مجازات کنند، دوان دوان به سوى آن صحنه مى‌روند... 💠 از بعضى روایات که در باب حدود آمده به خوبى استفاده مى‌شود که امیرمؤمنان على (علیه السلام) از این گروه #متنفر بود. 🔸 در کتاب وسائل الشیعه در کتاب الحدود حدیثى به این مضمون در باب #کراهت اجتماع مردم براى #نگاه_کردن به شخصى که حرام مى‌خورد آمده است؛ هنگامى که امیرمؤمنان (علیه السلام) در بصره بودند مردى را خدمتش آوردند که بنا بود حد بر او اجرا شود، ناگهان گروهى از مردم براى #تماشاى آن منظره اجتماع کردند، امیرمؤمنان (علیه السلام) فرمود: "اى قنبر نگاه کن این گروه کیانند و براى چه آمدند...!" عرض کرد مردى هست که مى‌خواهند حد بر او اقامه کنند (و اینها تماشاگرند)، هنگامى که نزدیک شدند امام نگاه در چهره آنها کرد و فرمود: «خوش آمد مباد بر چهره‌هایى که جز در صحنه‌هاى بد دیده نمى‌شود آنها افراد #بیهوده جامعه هستند اى قنبر آنها را از من #دور ساز». ❇️ درست که در قرآن مجید و روایات دستور داده شده است #اجراى_حد در #حضور_جمعى باشد تا مایه #عبرت مردم گردد؛ اما این گروه از افراد هرگز براى عبرت گرفتن نمى‌آمدند، بلکه هر جا جنجالى برپا شود در آنجا حضور مى‌یابند و در صورتى که فرصت پیدا کنند خودشان نیز وارد صحنه مى‌شوند. 🔹ولى جالب توجه این که زمامداران ظالم و ستمگر در دنیاى دیروز و امروز از وجود این گروه براى #پیش‌بردن_مقاصد_نامشروع خود بهره فراوان مى‌گیرند و براى درهم شکستن مخالفان خود و آمران به معروف و ناهیان از منکر این گروه را تحریک کرده و به مصاف آنها مى‌فرستند. 🔸 ابن ابى الحدید از «احنف» چنین نقل مى‌کند که مى‌گفت: سفیهان جامعه را گرامى دارید، زیرا آنها شما را از این و آن حفظ مى‌کنند. (منظورش این بود که مى‌توانند دشمنان شما را دفع کنند) 🔺 سپس شعرى از شاعرى نقل کرده که مضمونش این است: من این افراد بدرفتار را براى خودم حفظ مى‌کنم تا در مقابل مخالفان از آنها استفاده کنم، اگر سگ‌هایى که نزد منند حضور نداشته باشند از سگ‌هاى مخالفین در هراسم. @syed213

✅ شرح و تفسیر حکمت ۲۰۸ نهج‌البلاغه ✨ همیشه مسئله #حسابرسى در زندگى مادى مردم وسیله‌اى براى #پرهیز_از_زیان‌ها بوده است و وسایل مختلفى براى ثبت و ضبط حساب‌ها از قدیم‌الایام فراهم کرده‌اند. 🔺در عصر و زمان ما این وسایل بسیار متنوع و پیچیده شده و دقیق‌ترین حساب‌ها را نگهدارى مى‌کند. ✨ بررسى حساب سبب مى‌شود که اگر انسان احساس زیان کرد به سراغ نقطه‌هاى آسیب‌پذیر برود و آنها را اصلاح کند تا زیان، تبدیل به #سود گردد. 🔸 اصولاً تمام این جهان بر اساس حساب و نظم آمیخته با آن قرار گرفته است. اسلام مى‌گوید: در #امور_معنوى نیز باید #دقیق‌تر به حساب خویش رسید. آن کس که مراقب اعمال خویش باشد و #حسابرسى_دقیق کند #سود_معنوى مى‌برد و کسى که از آن غافل گردد گرفتار #خسران و #زیان در دنیا و آخرت مى‌شود. 🔺در حدیثى از رسول اکرم (صلى الله علیه وآله) مى‌خوانیم: «انسان فرد باایمانى نخواهد بود مگر زمانى که با دقت اعمال خود را محاسبه کند؛ دقیق‌تر از آنچه شریک به حساب شریک خود مى‌رسد یا مولا به حساب بنده خویش». 💠 حسابگرى در مسائل معنوى و امور اخروى باید #شدیدتر و #دقیق‌تر باشد، زیرا غیر ما حسابگرانى هستند که حساب دقیق اعمال ما را دارند، در حالى که در امور مادى، هر کس خودش حسابگر خویش است و معمولا کسى بر او نظارتى ندارد. 🔺قرآن مجید مى‌گوید: «و به یقین نگاهبانانى بر شما گمارده شده؛ والا مقام و نویسنده (اعمال نیک و بد شما) که مى‌دانند شما چه مى‌کنید». 🔺در جاى دیگر مى‌فرماید: روز قیامت خطاب به گناهکاران مى‌شود و خداوند به آنها مى‌گوید: «این نامه اعمال شماست که ما نوشته‌ایم و به حق بر ضدّ شما سخن مى‌گوید; ما آنچه را انجام مى‌دادید مى‌نوشتیم». 🔸در روایات اسلامى تأکید شده است که همه روز به حساب خود برسید؛ شب هنگام به اعمالى که در روز انجام دادید نگاهى #حسابگرانه بیفکنید، اگر خطایى بوده #توبه کنید و اگر کار خوبى بوده #شکر_خدا به جا آورید و آن را #تکرار نمایید. 🔺امام کاظم (علیه السلام) در حدیثى مى‌فرماید: «کسى که همه روز به حساب خود نرسد از ما نیست؛ اگر کار خیرى انجام داده از خداوند توفیق فزونى بطلبد و خدا را بر آن شکر بگوید و اگر کار بدى انجام داده استغفار کند و توبه نماید و به سوى خدا باز گردد». ❇️‌سپس امام (علیه السلام) در سومین جمله از این گفتار حکیمانه به این مسأله اشاره مى‌کند که اگر کسى خواهان #امنیت و #آرامش است باید #خائف باشد؛ همیشه خوف سپرى است در برابر حوادث خطرناک و راز این که خداوند آن را در وجود انسان قرار داده، این است که اگر ترسى در کار نباشد خیلى زود انسان خود را به پرتگاه‌ها مى‌افکند و در چنگال حوادث سخت گرفتار مى‌سازد و به مرگ زودرس مبتلا مى‌شود. البته اگر این خوف در حد #اعتدال باشد به یقین #سپرى در برابر بلاهاست و اگر به #افراط بینجامد انسان را از تلاش و کوشش باز مى دارد و به #محرومیت منجر مى‌شود و اگر به #تفریط گراید و از موجودات خطرناک نترسد گرفتار انواع #حوادث_مرگبار خواهد شد. 🔺شک نیست که خوف در کلام امام (علیه السلام) اشاره به خوف از خدا یعنى خوف از #عدالت و #مجازات‌هاى_عادلانه اوست. کسانى که داراى چنین خوفى باشند از عذاب الهى در دنیا و آخرت در امانند و به عکس، آنها که تنها به رحمت او امیدوار گردند و اثرى از خوف در وجود آنها نباشد آلوده انواع گناهان شده و گرفتار مجازات خداوند در این سرا و آن سرا مى‌شوند. 🔺امام صادق (علیه السلام) از وصایاى لقمان حکیم جمله‌اى را نقل مى‌کند و مى‌فرماید: در وصایاى لقمان مسائل شگفت‌آورى بود. از همه شگفت‌آورتر این که به فرزندش چنین گفت: «آن گونه از خداوند عزوجل ترسان باش که اگر تمام اعمال نیک جن و انس را به جا آورى احتمال ده که تو را (به سبب بعضى از اعمالت) عذاب مى‌کند و آنچنان به خداوند امیدوار باش که اگر گناه انس و جن را انجام داده باشى ممکن است مشمول رحمت او واقع شوى». 💠 در روایت دیگرى از امام صادق (علیه السلام) مى‌خوانیم که راوى عرض مى‌کند: جمعى از دوستان شما هستند که خود را آلوده گناهان مى‌کنند و مى‌گویند: امید (به رحمت خدا و محبت اهل بیت) داریم، امام فرمود: «آنها #دروغ مى‌گویند از دوستان ما نیستند». سپس افزود: «آنها کسانى هستند که در چنگال آرزوها گرفتار شده‌اند (زیرا) کسى که امید به چیزى داشته باشد براى آن عمل مى‌کند و کسى که از چیزى بترسد از آن مى‌گریزد». ✅آن گاه امام در سه جمله اخیر از کلام نورانى خود به این نکته اشاره مى‌کند که اگر انسان با چشم #عبرت به اطراف خود بنگرد به حقایق این عالم #آشنا مى‌شود، سپس به #تحلیل آن حقایق مى‌پردازد و اسباب و نتایج آن را #درک مى کند و کسى که به اسباب و نتایج آن حقایق آشنا مى گردد #عالم مى‌شود، یعنى راه را به سوى مقصد پیدا مى‌کند. 🍃در واقع پیوند ناگسستنى میان سه موضوع هست: 🔸چشم عبرت داشتن 🔸تحلیل حوادث کردن 🔸و عالم و آگاه شدن

🌹 یک بوم و دو هوا 🌹 حاج آقا : دختر خاله نباید به پسرخاله دست بده. خدا گفته حرامه مردم: اِ وا؛ مگه غرض مرض داریم؟ خودتون مشکل دارین، همه رو هم مشکل دار می بینین 👇حالا این روزا با وجود کرونا 👇 پزشک : خواهشا به هم دست ندید. دست دادن یعنی مرگ مردم : چشم حاج آقا : بی حجابی، جامعه رو به آلودگی می کشونه. حق پاک زیستن رو از بقیه می گیره مردم: به من چه بقیه سُست عنصرن. من آزاد نباشم که دیگران اذیت نشن؟ برو بابا 👇حالا این روزا با وجود کرونا 👇 پزشک : عدم رعایت نکات بهداشتی، بقیه رو هم به خطر میندازه خواهشا رعایت کنید مردم : چشم حاج آقا : گناه ، آتیشه فقط الان دیده نمیشه. بعد از مرگ بیچاره میکنه آدمو مردم: اوه اوه سوختم حاج آقا. رحم کن به من 👇حالا این روزا با وجود کرونا 👇 پزشک : کرونا یک مرگ خاموشه. الان نمی فهمید ولی وقتی کسی بگیره ، بیچاره است مردم : بله همینطوره 🤔 آیا خطر ، فقط اونیه که می بینیم و حس می کنیم؟ جواب منفیه. 👈ببینید قرآن رو : 💠و إن من شیء الا یسبح بحمده و لکن لاتفقهون تسبیحهم 🔰هیچ موجودی نیست جز آنکه تسبیح خدا میگوید ولی شما تسبیح شان را نمی فهمید (اسراء۴۴). #کرونا #عبرت