|بہ نام خداے ڪوچہ هاے مدینہ| |پیشڪشے براے شهیده‌ے راه ولایت🌹| خوشہ‌ے یاس| #برگ1🖤 ڪمان ابروے فاطمہ(‌س) از درد پهلو خم مے شود و بہ سختے در بستر جا بہ جا مے شود. از صبح ایستاده بود و جارو را بہ تن حیاط خانہ مے ڪشید. بچہ هایش را براے آخرین بار استحمام ڪرد. موهاے زینبش را شانہ زد و گیس هایش را بافت. اڪنون درد جسم نحیفش را بہ سخره گرفتہ است. درد حالا نہ تنها پهلو بلڪہ تمام وجودش را در خودش غرق مے ڪند. صداے مبهم اسماء در سرش مے پیچد و بے جان مے شود. اسماء با لبخند از مطبخ بیرون مے آید و قربان صدقہ‌ے خانم مے رود. از صبح خیلے بہ خانم اصرار داشت ڪار نڪند اما فاطمہ(س) جوابے بہ او داد ڪہ بذر نگرانے را در دلش ڪاشت. حال ڪہ جوابے از خانم نمے شنود دلش بہ شور افتاده. ظرف سفالے از دستش مے افتد بر زمین چاڪ چاڪ مے شود. سراسیمہ وارد اتاق مے شود. نور بہ بستر مے پاشد و خانم را بے جان بر زمین مے بیند. عبایش را بالا مے گیرد تا قدم در اتاق گذارد. انگار جرئتش را ندارد؛ قلب اسماء خود را بہ قفس سینہ مے زند. _بنت الرسول الله؟ سیدتے؟ صداے دلنشین فاطمہ(س) مهمان گوش هایش نمے شود. فاطمہ(س) همیشہ جوابش را با احترام مے داد و اڪنون... هنگامے ڪہ آفتاب امیدش زیر پاے میغ آسمان لگدڪوب مے شود بے توجہ بر سر و سینہ مے ڪوبد. خانم خانم گفتنش بچہ ها را بہ اتاق مے ڪشاند. انگار قرار است تصویرے ڪہ امروز حسنین بر سر مزار پدربزرگ دیده اند بہ وقوع بپوندد. حسنین دوان دوان بہ طرف مسجد مے روند. براے لحظہ اے پاے حسن(ع) بر سر راه از حرڪت مے ایستد. انگار ڪوچہ اے آشنا دیده است... صداے تلخ آن سیلے هنوز در گوشش پیچ و تاب مے خورد. علے(ع) با دیدن چشمان باران خورده‌ے حسنین آخرین بند دلش پاره مے شود. تا خانہ راهے نیست اما ڪوچہ ها راه را طولانے مے ڪنند. علے(ع) پشت در با چشمان گریان دست بہ دیوار مے گیرد. باورش نمے شود عمود خانہ اش اینگونہ بر دستانش بیافتد. انگار پشت آن در جان علے(ع) بود ڪہ خون آن چڪہ چڪہ بر زمین نقش مے بست. لرزش دست امانش را مے برد و در را بہ سختے باز مے ڪند. انگار نہ انگار این دست ها روزے در خیبر را از ریشہ ڪَند! شانہ هایش از اشڪ هاے چند ماهہ‌ے فاطمہ اش افتاده و رد ریسمانے ڪہ بر غیرتش بستند هنوز بہ جان روحش مانده است. صورت ڪبود زهرایش دلش را پار پاره مے ڪند. صدایش مے زند... گوش هاے مبارڪش در تڪاپوے یڪ جملہ.. یڪ ڪلمہ.. یا یڪ حرف است اما... علے(ع) سفره‌ے دلش را با زهرایش قسمت مے ڪند. همیشہ با محبت جوابش را مے داد اما حال برایش سخت است خوشہ‌ے یاس اش را خشڪیده بر زمین ببیند. زهرایش را قسم مے دهد... بہ دل مبتلاے علے(ع)، بہ چشمان نگران حسن و حسین(ع) و بہ تن ڪوچڪ زینب(س) ڪہ آغوش مادر مے طلبد. ادامہ دارد... #ڪپے‌آزاد #مبینارفعتے •┈┈•••✾•♥️•✾•••┈┈• @shahid_rahimfiruzabadi •┈┈•••✾•♥️•✾•••┈┈•