سکوت نکنیم :) شاید گاهی با سکوتمون حتی مرتکب بزرگترین گناه ها بشیم! @Shahid_sajad_Zebarjadi

♥️•#حضرت_موعود ـمیشہ‌باهم‌یهـ‌روز‌بریم مـزار‌مادرت؟ مطمئنم‌یہ‌روز‌به‌این‌سوال جواب‌میدۍ...🙂(: ــــ #سلام‌بر‌تواۍتنها‌راهِ‌نجاتِ‌ما🖐🏼🥀 📲@shahid_sajad_zebarjadi

جمعهـ‌یعنے‌دلتنگے! دلتنگ‌ڪسی‌که‌میبیند‌تـورا ولےتو‌نمےبینۍ‌اورا..💔 جمعهـ‌پراست‌از‌عطـر‌حضور آن‌کس‌ڪه‌هست‌اما‌نیست...! آه‌ازجمعهـ‌.. آه‌از‌‌غروب‌جمعهـ..! آه‌از‌زمانے‌ڪه‌خورشید‌پنهان‌مےشود ولۍ‌هنـوز‌تو‌نیامدۍ‌! #جمعهـ‌یعنےهمین🙃💔' 💚 • #امام_زمان 💬 @Shahid_sajad_Zebarjadi

آن سفر کرده که صد قافله دل هم ره اوست هر کجا هسـت خدایا به سلامت دارش ... :) قرار ما ؛ تجدید عهد با صاحب‌الزمان ‹عج› هر هشت ساعت یک سلام...💚🌷 🕊|@shahid_sajad_Zebarjadi

🗓 ۲۰ فروردین ، روز هنر انقلاب اسلامی • سالروز شهادت شهید سید مرتضی آوینی 🌱 شهید آوینے: جان امانتے است که باید بـھ جانان برسد .. اگر خود ندهے، مےستانند ! فاصله‌ی هلاکت تا شهادت، همین خیانت در امانت است ! 🌟@Shshid_sajad_Zebarjadi

📜 • اواخر فروردین ۷۲ بود؛ پیکر سیدمرتضی بر دوش مردم در مقابل حوزه‌ی هنری تشییع می‌شد.‌ خودرو حامل رهبر انقلاب در خیابان سمیه ایستاد.‌ علی‌رغم مسائل امنیتی، آقا برای ادای احترام به شهید از ماشین پیاده شدند،‌ کنار پیکر سرباز خودشان ایستادند و زیر لب زمزمه کردند: 'إنا لله و إنا إلیه راجعون' بعد در جستجوی خانواده شهید، نگاهی به اطراف انداختند اما به‌خاطر ازدحام مردم نتوانستند از نزدیک خانواده‌ ایشان را ببینند. پس از پایان مراسم آقا گفتند: 'از طرف بنده به خانواده‌ی شهید تسلیت بگویید؛ گرچه من خودم هم در این مصیبت داغدار هستم'. بعد آرام و بی‌صدا در حالی که چشم به تابوت سیدمرتضی دوخته بودند، به راه افتادند. خیابان سمیه هنوز صدای گام‌های آهسته‌ی رهبر را به دنبال پیکر سربازش در ذهن دارد... چندی بعد، آقا در صفحه‌ی اول قرآنی که آن را به خانواده‌ی شهید آوینی هدیه کردند، این عبارت را به دست‌خط خود نوشتند: 'به یاد شهید عزیز، سید شهیدان اهل قلم، آقای سیدمرتضی آوینی که یادش غالباً با من است...🌱' #دمۍباشھدا — شهیدسیدمرتضی‌آوینی 🥀 ° @Shahid_sajad_Zebarjadi