🕊ماجرای فرود آمدن امداد غیبی بر امام حسین(ع) در روز عاشورا 🌷امام صادق علیه‌السلام فرمودند: لَمَّا الْتَقَى الْحُسَیْنُ علیه السلام وَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ قَامَتِ الْحَرْبُ أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى‏ النَّصْرَ حَتَّى رَفْرَفَ عَلَى رَأْسِ الْحُسَیْنِ ثُمَّ خُیِّرَ بَیْنَ النَّصْرِ عَلَى أَعْدَائِهِ وَ بَیْنَ لِقَاءِ اللَّهِ فَاخْتَارَ لِقَاءَ اللَّه‏.(اللهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۰۲) «از پدرم شنیدم که مى‌‏فرمود: هنگامی که حسین علیه‌السلام و عمربن‌سعد که لعنت خدا بر او باد، با هم روبه‌رو شدند و جنگ برپا گردید، خداوند متعال نصرت (امداد غیبى برای پیروزی) را فرو فرستاد، به طورى که(همچون بالهای پرنده ای) بر فراز سر حسین گسترده شد، آنگاه امام بین پیروزى بر دشمنانش و لقاى الهی مخیّر شد، پس امام لقاى الهی(شهادت) را برگزید.» 👌این روایت نشان میدهد که دغدغه امام برای طلب یاری از دیگران برای خود و دفاع از اهل حرمش، صرفا بخاطر این بود که باب هدایت و دستگیری را برای ایشان باز کنند و از طرفی دین خداوند را از طریق اسباب عادی یاری دهند، چرا که نصرت برای امام از طرق غیرعادی از وادی غیب و شهود(مثل آمادگی اجنه برای یاری امام) نازل شده بود و فقط در انتظار اذن امام بود. 🔸راوی روز عاشورا می‌گوید: «کنار قتلگاه ایستاده بودم و جان دادن امام علیه‌السلام را نظاره می‌کردم. بخدا سوگند! هرگز به خون آغشته‌ای را ندیده بودم که خون بدنش رفته باشد ولی این چنین زیبا و درخشنده باشد. آنچنان نور چهره‌اش خیره کننده بود که اندیشه شهادت او از یادم رفت.» #نشر_حداکثری_صدقه_جاریه