#یادی_از_شهدا شهیدی که تصویرش بر دیوار اتاق رهبر انقلاب است 🌷🌷🌷 سالهاست عکسی از یک شهید را در صفحات مختلف اینترنتی، وبلاگ‌ها، سایت‌ها و حتی بر دیوارهای شهرها می‌بینیم. عکس شهیدی که با لباس بارانی آبی خود و کلاهی که به گفته مادرش او برای فرزندش بافته است، از مظلومیت شهدایمان در دل صحراهای جنوب سخن می‌گوید هادی ثنایی‌مقدم یازدهم تیرماه 1351 در شهرستان لنگرود به دنیا آمد. این نوجوان بسیجی روز 23 دی‌ماه سال 1365 در منطقه عملیاتی «شلمچه» به شهادت رسید اما پیکرش هیچگاه بازنگشت. همرزمان او از نحوه شهادتش بر اثر اصابت مستقیم تیر می‌گویند و یادآور می‌شوند که هادی به همراه تعداد زیادی از شهدا به کنار جاده انتقال داده شد. پارچه سفید به همراه چوبی در کنار او قرار داده شد تا آمبولانس‌ها راحت او را پیدا کنند و به عقب برگردانند. آنها از آن محل دور شدند، آمبولانس‌ها تعدادی از شهدا را به سمت پشت خط آوردند ولی خبری از پیکر هادی نبود. تا به امروز کسی نفهمیده است بر سر پیکر شهید هادی ثنایی‌مقدم چه آمده است؟ عده‌ای می‌گویند احتمال دارد گلوله خمپاره‌ای به کنار پیکرش خورده و او را در زیر خاک پنهان کرده و همین امر باعث شده است که آمبولانس‌ها او را پیدا نکنند. سال‌ها از این ماجرا گذشت و از هادی تنها یک مزار خالی در شهرمان باقی ماند. در یکی از روزها مادر شهید به زیارت مزار فرزندش به گلزار شهدا می‌رود و پس از دعا و فاتحه از جای خود بلند می‌شود. ظاهرا در گلزار شهدا، نمایشگاه عکسی از شهدای کشورمان برپا بوده است. مادر شهید ثنایی‌مقدم به تصاویر شهدا نگاه می‌کند و به یک عکس خیره می‌شود و ناگهان فریاد می‌زند این هادی منه.... این هادی منه... . خانواده‌های شهدای حاضر در گلزار شهدا دور او جمع می‌شوند. کسی نمی‌دانست چه اتفاقی افتاده است. مادر شهید به سمت مسئول نمایشگاه می‌رود و می‌گوید این عکس را از کجا آورده‌اید؟ چه کسی این عکس را گرفته است؟ آنها نمی‌دانستند صاحب این عکس و عکاس آن کیست. اما مادر شهید می‌گوید: این هادی منه... من با دستان خودم این کلاه را برای او بافتم. این هادی منه...🌷🌷🌷 #شهید_هادی_ثنایی_مقدم 👇👇👇 🆔 @TebyanOnline

#ساﻟﻬﺎﺳﺖ ﻋﮑﺴﯽ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺷﻬﯿﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ،ﻭﺑﻼﮒﻫﺎ، ﺳﺎﯾﺖﻫﺎ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺑﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﻋﮑﺲ ﺷﻬﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺁﺑﯽ ﺧﻮﺩ ﻭ ﮐﻼﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ 😞ﺍﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺍﺯ ﻣﻈﻠﻮﻣﯿﺖ ﺷﻬﺪﺍﯾﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺻﺤﺮﺍﻫﺎﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ 🗓 ﻳﺎﺯﺩﻫﻢ ﺗﻴﺮﻣﺎﻩ 1351 ﺩﺭ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ #ﻟﻨﮕﺮﻭﺩ ﺑﺪﻧﯿﺎ ﺁﻣﺪ . ﺍﯾﻦ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﺑﺴﯿﺠﯽ ﺭﻭﺯ 23 ﺩﻱﻣﺎﻩ ﺳﺎﻝ 1365 ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ #ﺷﻠﻤﭽﻪ در #سن_14 سالگی ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﻣﺎ ﭘﻴﻜﺮﺵ ﻫﻴﭽﮕﺎﻩ ﺑﺎﺯﻧﮕﺸﺖ 😔 ﻫﻤﺮﺯﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻧﺤﻮﻩ ﺷﻬﺎﺩﺗﺶ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺍﺻﺎﺑﺖ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺗﻴﺮ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺷﻬﺪﺍ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ . ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﭼﻮﺑﯽ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺁﻣﺒﻮﻻﻧﺲﻫﺎ🚑 ﺭﺍﺣﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ . ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺤﻞ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻧﺪ، ﺁﻣﺒﻮﻻﻧﺲﻫﺎ ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﺍﺯ ﺷﻬﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺸﺖ ﺧﻂ ﺁﻭﺭﺩ ﻭﻟﯽ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﭘﻴﻜﺮ ﻫﺎﺩﯼ ﻧﺒﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﺴﯽ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﻴﻜﺮ #ﺷﻬﻴﺪ_ﻫﺎﺩﯼ_ﺛﻨﺎیی_ﻣﻘﺪﻡ ﭼﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﻋﺪﻩﺍﯼ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺩﺍﺭﺩ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺧﻤﭙﺎﺭﻩﺍﯼ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﻴﻜﺮﺵ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﮎ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻣﺒﻮﻻﻧﺲﻫﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﮑﻨﻨﺪ . 🌸ﺳﺎﻝﻫﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺎﺩﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﻣﺰﺍﺭ ﺧﺎﻟﯽ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﻬﯿﺪ ﺑﻪ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻣﺰﺍﺭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺑﻪ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﺷﻬﺪﺍ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻋﺎ ﻭ ﻓﺎﺗﺤﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻇﺎﻫﺮﺍ ﺩﺭ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﺷﻬﺪﺍ، ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎﻩ ﻋﮑﺴﯽ ﺍﺯ ﺷﻬﺪﺍﯼﮐﺸﻮﺭﻣﺎﻥ ﺑﺮﭘﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻣﺎﺩﺭ ﺷﻬﯿﺪ ثناییﻣﻘﺪﻡ ﺑﻪ ﺗﺼﺎﻭﯾﺮ ﺷﻬﺪﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ یک ﻋﻜﺲ ﺧﻴﺮﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﻫﺎﺩﯼ ﻣﻨﻪ .... ﺍﯾﻦ ﻫﺎﺩﯼ ﻣﻨﻪ...😔😔😔 #شهید_14_ساله #شهید_هادی_ثنایی_مقدم #شهید_گمنام @raveyan

❣ #عــند_ربـهم_یــرزقون 🌱مشق هایش را نوشت و رفت در والفجر هشت شیمیایی شد در کربلای چهار مجروح شد در کربلای پنج جلوی چندتانک فریادمیزد: "یا اباعبدالله!شاهدباش جلوی دشمنانت ایستادم" درحالی که پانزده سال بیشترنداشت پر کشید حالا ماهستیم وپاسداری ازخون مطهرشان 🌷چقدرپای ولایت هستیم؟ 🌷 #شهید_هادی_ثنایی_مقدم❣🍃 ☀️#نسال_الله_منازل_الشهدا  @shahidabad313 ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯