☔️ #من_با_تو ✨ #قسمت_دوازدهم ✨ رمان زیبا و عاشقانه😍💓 ماشین 🚖سرخیابون ایستاد،رو بہ بنیامین گفتم : ــ ممنون خدافظے! ☺️ دستم رو گرفت،عادت ڪردہ بودم! ــ فردا بیام دنبالت باهم بریم دانشگاہ؟ 😍بےحس دستم رو از دستش ڪشیدم بیرون. ــ با...بابا میرم بای! 😉 مثل بچہ‌ها گفت : ــ دلم تنگ میشہ خب! ☹️ حسے بهش نداشتم منتظر فرصت بودم تا باهاش بهم بزنم! 🙄بہ لبخند ڪم‌رنگے اڪتفا ڪردم و پیادہ شدم! بوق زد،نفسم رو با حرص دادم بیرون، برگشتم سمتش و براش دست تڪون دادم،با لبخند😀 دستش رو برد بالا و رفت! آخیشے گفتم، با دستمال ڪاغذی برق لبم💄رو پاڪ‌ ڪردم و راہ افتادم سمت خونہ، جدی رو بہ روم، رو نگاہ میڪردم و محڪم قدم برمیداشتم!😏 مریم همونطور ڪہ داشت چادرش رو مرتب میڪرد بہ سمتم مےاومد، نگاهم ڪرد،با لبخند گفت : ــ سلام هانیہ خوبے؟😊 دستم رو بہ سمتش دراز ڪردم و گفتم : ــ سلام ممنون تو خوبے؟😊 همونطور ڪہ دستم رو میگرفت گفت : _قوربونت... سرڪوچہ رو نگاہ ڪرد و گفت : ــ امین اومد من برم!😉 دیگہ برام مهم نبود،😌دیدن مریم و امین زیاد اذیتم نمے ڪرد، فقط رد زخم حماقتم بودن،😣ازش خداحافظے ڪردم و وارد خونہ شدم، مادرم داشت حیاط رو میشست آروم سلام ڪردم😊✋و وارد پذیرایے شدم! مادرم پشت سرم اومد داخل ــ هانیہ! 😊 برگشتم سمتش... ــ بلہ مامان! 😊 نشست روی مبل... بہ مبل ڪناریش اشارہ ڪرد.👈 ــ بیا بشین! بےحرف ڪنارش نشستم با غصہ نگاهم ڪرد... ــ قرارہ برات خواستگار بیاد! 🙂 پام رو انداختم رو پام. ــ مامان جان من تازہ هیجدہ سال رو تموم ڪردم... تازہ دارم میرم دانشگاہ رو دستتون موندم؟ با اخم نگاهم ڪرد : ــ نخیر! ولے بسہ این حالت! شدی عین یہ تیڪہ یخ، دوسالہ فقط ازت سلام،صبح بہ خیر، شب بہ خیر، خستہ نباشے، خداحافظ میشنویم!😐 هانیہ چرا این ڪار رو با خودت میڪنے؟😠 بےحوصلہ گفتم : _نمیدونم! روانشناس‌هایے ڪہ میری پیششون میگن شوڪہ! 😕 با عصبانیت نگاهم ڪرد : ــ بس نیست این شوڪ؟! هانیہ یادت بیارم ڪہ سال سوم همہ درس‌ها رو بہ زور قبول شدی؟ یادت بیارم بہ زور ڪنڪور قبول شدی ڪجا؟! دانشگاہ آزاد قم رشتہ حسابداری،خانم مهندس! بہ خودت بیا!😠 از رو مبل بلند شدم... ــ چشم بہ خودم میام... بہ در و دیوار ڪہ نمیام! 🙁 همونطور ڪہ میرفتم سمت اتاقم گفتم : ــ خواستگار بیاد فقط سنگ رو یخ میشید من از این اتاق تڪون نمیخورم! 😐 ــ شهریار چرا باید پای تو بسوزہ...؟!😠 با تعجب😳برگشتم سمتش! ــ مگہ شهریار رو چیڪار ڪردم؟! جدی نگاهم ڪرد... ــ شهریار عاطفہ رو دوست دارہ بخاطرہ تو....😐 نذاشتم ادامہ بدہ سریع اما با خونسردی گفتم : ــ میدونم مامان جان! اما لطفا ڪسے برای من فداڪاری نڪنہ! نگران نباشید عاطفہ رو ترور نمیڪنم،قرار خواستگاری رو بذار! 😐در اتاق رو بستم،بدون اینڪہ لباس هام رو عوض ڪنم نشستم روی تختم و بہ حیاطمون خیرہ شدم،👀دوسال پیش اولین ڪاری ڪہ ڪردم اتاقم رو با شهریار عوض ڪردم! ادامه‌ دارد... 📚 نویسنده : لیلی سلطانی