اے ڪاش از ما نپرسنــد بعد از شہـــیدان چہ ڪردیـــد آخر چہ داریـــم بگوئیـــم جز انبوهے از نقطہ چین ها ..... #شہدا_شرمنده_ایم #شهید #دلتنگ_شهادت🌷🕊 @shahidaneh_313

🍂در ایـن کوچه های بُن بست⛔️ نَفْس #پرواز ممکن نیست 🍂باید چگونه زیستن بیآموزیم👌 از آنان که #گمنام رفتند..! #شهدا_شرمنده_ایم😔 #دلٺنڱ_شهادتــــ 🌷🕊 @shahidaneh_313

الـــلّـــه اڪبر بــــرادر ...✌️ الـــلّـــه اڪبر بــــرادر ...👌 #چقدر براے پرڪشیدטּ 😔 😢به آسماטּ عجلہ داشتے 💔 ڪہ پاهایتــــ را جـا ڪَذاشتے... !!!😭 #شهـــدا_شــرمنده_ایـــم @shahidaneh_313🍃🌸

#شهـــدا_شرمنده_ایـــم💔 کاش از ما نپرسند! ای کاش از ما نپرســـند که بعد از #شهدا چه کرده ایم؟! از این سوال سخـــت شرم دارم. از #اینکه اینقدر رفاه زده ام . از صدای خواب آلوده ام شرم دارم. اصلاً مگر صدای خواب آلود من به گوش کسی خواهد رسید. @shahidaneh_313

🔴 اتفاقی جالب در تفحص یک شهید... 🔹شهیدی که قرض ها و بدهی تفحص کننده خود را ادا کرد .... 🔹شهید سید مرتضی دادگر🌷 🔹می گفت : اهل تهران بودم و عضو گروه تفحص و پدرم از تجار بازار تهران..... 🔹علیرغم مخالفت شدید خانواده و به خاطر عشقم به شهداء حجره ی پدر را ترک کردم و به همراه بچه های تفحص لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) راهی مناطق عملیاتی جنوب شدم.... 🔹یکبار رفتن همان و پای ثابت گروه تفحص شدن همان.... بعد از چند ماه ، خانه ای در اهواز اجاره کردم و همسرم را هم با خود همراه کردم.... 🔹یکی دو سالی گذشته بود و من و همسرم این مدت را با حقوق مختصر گروه تفحص میگذراندیم.... سفره ی ساده ای پهن می شد اما دلمان ، از یاد خدا شاد بود و زندگیمان ، با عطر شهدا عطرآگین... تا اینکه.... 🔹تلفن زنگ خورد و خبر دادند که دو پسرعمویم که از بازاری های تهران بودند برای کاری به اهواز آمده اند و مهمان ما خواهند شد... آشوبی در دلم پیدا شد... حقوق بچه ها چند ماهی می شد که از تهران نرسیده بود و من این مدت را با نسیه گرفتن از بازار گذرانده بودم ... نمی خواستم شرمنده ی اقوامم شوم.... 🔹با همان حال به محل کارم رفتم و با بچه ها عازم شلمچه شدیم.... 🔹 بعد از زیارت عاشورا و توسل به شهدا کار را شروع کردیم و بعد از ساعتی استخوان و پلاک شهیدی نمایان شد.... 🔹شهیدسیدمرتضی‌دادگر...🌷 فرزند سید حسین... اعزامی از ساری... گروه غرق در شادی به ادامه ی کار پرداخت اما من.... 🔹استخوان های مطهر شهید را به معراج انتقال دادیم و کارت شناسایی شهید به من سپرده شد تا برای استعلام از لشکر و خبر به خانواده ی شهید ، به بنیاد شهید تحویل دهم..... 🔹قبل از حرکت با منزل تماس گرفتم و جویای آمدن مهمان ها شدم و جواب شنیدم که مهمان ها هنوز نیامده اند اما همسرم وقتی برای خرید به بازار رفته بود مغازه هایی که از آنها نسیه خرید می کرد به علت بدهی زیاد ، دیگر حاضر به نسیه دادن نبودند و همسرم هم رویش نشده اصرار کند.... 🔹با ناراحتی به معراج شهدا برگشتم و در حسینیه با استخوانهای شهیدی که امروز تفحص شده بود به راز و نیاز پرداختم.... 🔹"این رسمش نیست با معرفت ها... ما به عشق شما از رفاهمان در تهران بریدیم.... راضی نشوید به خاطر مسائل مادی شرمنده ی خانواده مان شویم.... " گفتم و گریه کردم.... 🔹دو ساعت در راه شلمچه تا اهواز مدام با خودم زمزمه کردم : «شهدا! ببخشید... بی ادبی و جسارتم را ببخشید... » 🔹وارد خانه که شدم همسرم با خوشحالی به استقبال آمد و خبر داد که بعد از تماس من کسی درب خانه را زده و خود را پسرعموی من معرفی کرده و عنوان کرده که مبلغی پول به همسرت بدهکارم و حالا آمدم که بدهی ام را بدهم.... هر چه فکرکردم ، یادم نیامد که به کدام پسرعمویم پول قرض داده ام.... با خودم گفتم هر که بوده به موقع پول را پس آورده... 🔹لباسم را عوض کردم و با پول ها راهی بازار شدم.... به قصابی رفتم... خواستم بدهی ام را بپردازدم که در جواب شنیدم : 🔹بدهی تان را امروز پسرعمویتان پرداخت کرده است... به میوه فروشی رفتم...به همه ی مغازه هایی که به صاحبانشان بدهکار بودم سر زدم... جواب همان بود....بدهی تان را امروز پسرعمویتان پرداخت کرده است... گیج گیج بودم...مات مات...خرید کردم و به خانه بر گشتم و در راه مدام به این فکر می کردم که چه کسی خبر بدهی هایم را به پسرعمویم داده است؟ آیا همسرم ؟ 🔹وارد خانه شدم و پیش از اینکه با دلخوری از همسرم بپرسم که چرا جریان بدهی ها را به کسی گفته.... با چشمان سرخ و گریان همسرم مواجه شدم که روی پله های حیاط نشسته بود و زار زار گریه می کرد.... 🔹جلو رفتم و کارت شناسایی شهیدی را که امروز تفحص کرده بودیم را در دستان همسرم دیدم....اعتراض کردم که: چند بار بگویم تو که طاقت دیدنش را نداری چرا سراغ مدارک و کارت شناسایی شهدا می روی؟ 🔹همسرم هق هق کنان پاسخ داد : خودش بود...بخدا خودش بود...کسی که امروز خودش را پسرعمویت معرفی کرد صاحب این عکس بود...به خدا خودش بود...گیج گیج بودم...مات مات!! کارت شناسایی را برداشتم و راهی بازار شدم... مثل دیوانه ها شده بودم...عکس را به صاحبان مغازه ها نشان می دادم...می پرسیدم : آیا این عکس ، عکس همان فردی است که امروز...؟ 🔹نمی دانستم در مقابل جواب های مثبتی که می شنیدم چه بگویم..مثل دیوانه هاشده بودم.. به کارت شناسایی نگاه می کردم.... 🔹شهید سید مرتضی دادگر....فرزند سید حسین...اعزامی از ساری.. وسط بازار ازحال رفتم.. ❤#ولاتحسبن_الذین_قتلوا_فی_سبیل_الله_امواتا_بل_احیاء_عند_ربهم_یرزقون❤ #شهـــدا_شرمنـــده_ایم @shahidaneh_313

#کوتاه_نوشت... مرور میکنیم گــآهے خاکریزهای طلائیه را رملستانِ فکہ را... عطشِ شلمچہ را... و امـــان از شلمچہ امـــان از شلمچہ و داستانِ عطشے که مےکُشــد ما را... #شهـدا_شرمنده_ایم 😔 @shahidaneh_313

~🕊 #روایت_عشق^'🦋'^ گفت:بازم شهید آوردن؟ یه مشت استخون؟ شب خواب دید تو یه باتلاقه!! دستے او را گرفت... گفت کی هستی؟ گفت: "من همون یه مشت استخونم..! #شهدا_شرمنده_ایم @shahidaneh_313