بگو که قافله در کربلا چه حالی داشت کُدام طفل چنین محنت و ملالی داشت؟! از آن سه روز عطش...خاطرات تلخی که... از آن دمی که لبت فصل خشکسالی داشت بگو ز قافله ای که میان گَرد و غُبار چقدر آینه های پُر از زُلالی داشت چگونه شرح دهی بال های زخمی را ؟ چقدر قافله داغ شکسته بالی داشت! بگو به ما تو ز مقتل، فقط تو می دانی که آفتاب چه حالی در آن حوالی داشت بگو چه کرد به مقتل صبور دشت بلا ؟ که در مقابل خنجر عجب جدالی داشت ! بگو ز کوه که داغی نشست برکمرش بگو ز سرو که یک قامتی هلالی داشت به روی نیزه طلوعی دوباره داشت قمر کنار حضرت خورشید عجب جمالی داشت گِره زدند زمین را به آسمان آن روز که پهن دشت عطشناک عجب کمالی داشت به شهرِ هلهله بودی تو با صبور منا که شِکوه های بُلندی از آن اهالی داشت میان سلسله بودید و بین هلهله ها! شمار زخم زبان ها که هی توالی داشت مگو ز کوفه و از کوفیانِ لایوفی که خطّ هُرهُری وخُلق لاابالی داشت جواب، آه! به جز ضرب تازیانه نبود! اگر که دخترکی برلبش سئوالی داشت و در پی غزلی سرخ، پابه با می رفت کدام قافله ای این چنین غزالی داشت و چشم عمّه چه شب ها که از فراق نخفت بگو رُباب چه حالی در آن لیالی داشت چقدر اشک ز چشم سه ساله جاری بود شبی که کُنج خرابه خُجسته فالی داشت شبی که طفل پدر را گرفت در آغوش کدام دُخترکی این چنین وصالی داشت رسید مقتل سرخ تو تا به طشت طلا به جای شرح در این سطر ...(جای خالی) داشت ! نه زهر! قاتلت این داغ های عاشوراست! برای قتل تو این سََم مگر مجالی داشت ! اگر نبود ز مقتل روایت سُرخت همیشه این غزلم قصّه ای خیالی داشت ضریح داشت بقیعت دوباره در خوابم حرم چه منظره ناب و بی مثالی داشت #ناصر_دوستی #تقدیم_امام_محمدباقرع #راوی_عاشورا http://eitaa.com/joinchat/2459566239C17b01e12ad

شعری زیبا که حضور رهبر انقلاب در حسینیه امام خمینی در مراسم عزاداری شب عاشورا را ستود مردی که دلش پُر از تب عاشوراست دلبسته روضه شب عاشوراست مردی که نداده تن به ذلّت هرگز او پیروِ شاهِ مکتب عاشوراست با قدّ رشید خود رشادت‌ها کرد او آمد و بی‌عصا کرامت‌ها کرد با قامت حیدری و خیبر شکنش آمد به حُسینیّه قیامت ها کرد از راه رسید و زیر لب قرآن خواند چشمش دم روضه سوره باران خواند از راه رسید و روضه خوان مجلس با امرِ وَلیّ امر "ای ایران ..." خواند #ناصر_دوستی @shahidanehha

تقدیم به سرلشگر خلبان تیمسار "شهید عباس بابایی " وقتی پرنده می پرد با ناز و  آوازش می گوید از تو در غزل با سوز و با سازش آری پرنده زیر باران از تو می گوید در اوج چک چک دست باران می کُند نازش بر شانه تندیس تو جا کرده یک گنجشک هر لحظه وقت پَر زدن هستی تو دمسازش از غُربتت می گوید این تندیس تو در شهر این است آری قصّه ناگفته و رازش چون راز سرخ توست کابین هواپیما در لحظه معراج خود کردی تو ابرازش شد این عقاب آهنین دلبسته ات ای مرد در آشیان آسمان بودی تو همرازش امن و امان است آسمان آبی ایران وقتی که هستی تو عقاب تیز پروازش از خاک ایران یک وجب هم کم نخواهد شد وقتی که هستی مرد میدان و تو سربازش هرگز شهید جاودان پایان نخواهد داشت راهی که با جان و دلت کردی تو آغازش شاعر هنوزم که هنوز است از تو می گوید چشم امید شهری و هم مرد ممتازش آری وصیّت نامه تو عطر قرآن داشت گفت از ولایت خط به خط  این بود اعجازش #ناصر_دوستی 🔹۱۵ مرداد ماه سالروز شهادت شهید" عباس بابایی گرامی باد http://eitaa.com/joinchat/2459566239C17b01e12ad