بسم الله الرحمن الرحیم ادامه خطبه ۳۲ نهج البلاغه 🔴وصف پاکان در جامعه مسخ شده در این میان گروه اندکی باقی مانده اند که یاد قیامت، چشمهایشان را بر همه چیز فرو بسته، و ترس رستاخیز، اشکهایشان را جاری ساخته است، برخی از آنها از جامعه رانده شده، و تنها زندگی می کنند، و برخی دیگر ترسان و سرکوب شده یا لب فرو بسته و سکوت اختیار کرده اند، بعضی مخلصانه همچنان مردم را به سوی خدا دعوت می کنند، و بعضی دیگر گریان و دردناکند که تقیه و خویشتن داری، آنان را از چشم مردم انداخته است، و ناتوانی وجودشان را فرا گرفته گویا در دریای نمک فرو رفته اند، دهنهایشان بسته، و قلبهایشان مجروح است، آنقدر نصیحت کردند که خسته شدند، از بس سرکوب شدند، ناتوانند و چندان که کشته دادند، انگشت شمارند. 🔴 روش برخورد با دنیا ای مردم باید دنیای حرام در چشمانتان از پر کاه خشکیده، و تفاله های قیچی شده دامداران، بی ارزشتر باشد، از پیشینیان خود پند گیرید، پیش از آنکه آیندگان از شما پند گیرند، این دنیای فاسد نکوهش شده را رها کنید، زیرا مشتاقان شیفته تر از شما را رها کرد. (برخی از افراد ناآگاه این خطبه را به معاویه نسبت دادند و در صورتی که بی تردید از سخنان امیرالمومنین (ع) است طلا کجا، خاک کجا؟ آب گوارا و شیرین کجا، آب شور کجا؟ دلیل ما سخن جاهز است که در ادبیات عرب مهارت تمام داشت و با آگاهی سخن می گفت او می گوید این خطبه به سخنان امام علی (ع) و روش مردم شناسی او نزدیک است تنها علی است👏👏👏👌👌👌 که مردم در حالات گوناگون می شناسد و معرفی می کند تاکنون در کجا دیده اید که معاویه در یکی از سخنانش راه زهد و تقوا پیشه کند و راه رسم بندگان خدا را انتخاب نماید؟!) نهج البلاغه امام ذَوِی الألباب(پیشوای‌ خردمندان‌) #نشردهنده_معارف_نهج_البلاغه_باشیم

بسم الله الرحمن الرحیم أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللَّهِ كَمَن بَاءَ بِسَخَطٍ مِّنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ آیا کسى که به دنبال رضاى خدا بوده، همانند کسى است که به خشم الهى گرفتار شده و جایگاه او جهنّم، و پایان کار او بسیار بد است؟! (آل عمران/162) آنها که در جهاد شرکت نکردند در آیات گذشته از جوانب مختلف درباره جنگ  احد  و نتائج آن بحث شد، اکنون نوبت منافقان و مؤمنان سست ایمانى است که به پیروى از آنها در میدان جنگ، حضور نیافتند; زیرا در روایات مى خوانیم:   هنگامى که پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمان حرکت به سوى  احد  را صادر کرد، جمعى از منافقان 👽به بهانه این که یقین به وقوع جنگ ندارند🤔 از حضور در میدان، خوددارى کردند و بعضى از مسلمانان ضعیف الایمان نیز به آنها ملحق شدند، آیه مورد بحث، سرنوشت آنها را تشریح مى کند و مى گوید:  آیا کسانى که فرمان خدا را اطاعت کردند و از خشنودى او پیروى نمودند، همانند کسانى هستند که به سوى خشم خدا بازگشتند و جایگاه آنها جهنم و بازگشت و پایان کار آنها، زشت و ناراحت کننده است  (أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللّهِ کَمَنْ باءَ بِسَخَط مِنَ اللّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصیرُ). تفسیر نمونه جلد سوم صفحه ۲۰۰ #نشردهنده_معارف_قرآنی_باشیم

بسم الله الرحمن الرحیم هُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ هر یک از آنان، درجه و مقامى در پیشگاه خدا دارند. وخداوند به آنچه انجام مى دهند، بیناست. (آل عمران/163) سپس مى فرماید:  هر یک از آنها براى خود درجه و موقعیتى در پیشگاه خدا دارند  (هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللّهِ). اشاره به این که نه تنها منافقان تن پرور و مجاهدان با هم فرق دارند، بلکه 👈هر یک از کسانى که در این دو صف قرار دارند به تفاوت درجه فداکارى و جانبازى و یا نفاق و دشمنى با حق در پیشگاه خدا درجه خاصى خواهند داشت که از صفر شروع مى شود و تا ما فوق آنچه تصور شود ادامه مى یابد.   جالب توجه این که: در روایتى از امام على بن موسى الرضا(علیه السلام) نقل شده که فرمود: هر درجه اى به اندازه فاصله میان آسمان و زمین است.🤔👌👌 و در حدیث دیگرى وارد شده: بهشتیان، کسانى را که در درجات علیین (بالا) قرار دارند آن چنان مى بینند که ستاره اى در آسمان دیده مى شود.   اما باید توجه داشت که  درجه  معمولاً به پله هائى گفته مى شود که انسان به وسیله آنها به نقطه مرتفعى صعود مى کند و اما پله هائى که از آن براى پائین رفتن به نقطه گودى استفاده مى شود  دَرْک  (بر وزن مرگ) مى گویند و لذا درباره پیامبران در سوره  بقره  آیه ۲۵۳ مى خوانیم:  وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجات  و درباره منافقان در سوره  نساء  آیه ۱۴۵ مى خوانیم:  إِنَّ الْمُنافِقینَ فِی الدَّرْکِ الأَسْفَلِ مِنَ النّارِ .   ولى در آیه مورد بحث، چون سخن از هر دو طایفه در میان بوده، جانب طایفه مؤمنان، گرفته شده و تعبیر به درجه شده است (این طرز بیان را در اصطلاح ادبى تغلیب مى گویند). و در پایان آیه مى فرماید:  خداوند نسبت به اعمال همه آنها بینا است 👀(وَ اللّهُ بَصیرٌ بِما یَعْمَلُونَ). و به خوبى مى داند هر کسى طبق نیت، ایمان و عمل خود، شایسته کدامین درجه است. تفسیر نمونه جلد سوم صفحه ۲۰۱ #نشردهنده_معارف_قرآنی_باشیم

💥به نام خدا 💥 ثبت نام در برنامه های غنی سازی اوقات فراغت کودکان، نوجوانان و جوانان آغاز شد❗️ برنامه های : ❗️ علمی و مهارتی ❗️ورزشی ❗️اعتقادی و معرفتی ❗️قرآنی ❗️هنری 🔻ثبت نام محدود و اولویت با افرادی است که زودتر اقدام می نمایند . محل ثبت نام : چهارراه کارخانه قند پایگاه مقاومت شهیدان پناهی همه روزه از ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۳۰ 🔖مدارک : ۲ قطعه عکس ، کپی شناسنامه ☎️تلفن های تماس : 02632243314 09109322195 ☎️تلفن تماس بانوان : 09380172379 📌لینک کانال : https://eitaa.com/shahidanpanahi 📌ارتباط با مدیر کانال : https://eitaa.com/paygahpanahi #تابستان_1401 #پایگاه_مقاومت_شهیدان_پناهی #مسجد_بنی_فاطمه_سلام_الله #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_سلام_الله #مسجد_صاحب_الزمان_عج #مسجد_امام_حسین_ع #حوزه119_120

بسم الله الرحمن الرحیم لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ خداوند بر مؤمنان نعمت بزرگى بخشید، هنگامى که در میان آنها، پیامبرى از خودشان برانگیخت. تا آیات او را بر آنها بخواند، و آنها را پاکیزه سازد و کتاب و حکمت بیاموزد. هر چند پیش از آن، در گمراهى آشکارى بودند. (آل عمران/164) بزرگ ترین نعمت خداوند در این آیه، سخن از بزرگ ترین نعمت👌 الهى یعنى نعمت  بعثت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)  به میان آمده است و در حقیقت، پاسخى است به سؤالاتى که در ذهن بعضى از تازه مسلمانان، بعد از جنگ احد خطور مى کرد، که: چرا ما این همه گرفتار مشکلات و مصائب شویم؟🤔 قرآن به آنها مى گوید:  خداوند بر مؤمنان منت گذارد (نعمت بزرگى بخشید) هنگامى که در میان آنها پیامبرى بر انگیخت  (لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً).   بنابراین، اگر در این راه، متحمل خسارت هائى شده اید، فراموش نکنید که خداوند، بزرگ ترین نعمت را در اختیار شما گذاشته، پیامبرى مبعوث کرده که شما را تربیت مى کند، و از گمراهى هاى آشکار بازمى دارد. هر اندازه👌🤔👌👌براى حفظ این نعمت بزرگ، تلاش کنید و هر بهائى بپردازید باز هم ناچیز است. جالب توجه این که: ذکر این نعمت با جمله: لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِیْنَ:  خداوند بر مؤمنان منت گذارد  شروع شده است که شاید در بدو نظر تصور شود نا زیبا است.ولى...   خداوند در آیه فوق مى فرماید: پروردگار بر مؤمنان منت گذارد یعنى نعمت بزرگى عملاً در اختیار آنها نهاد. اما این که چرا تنها نام مؤمنان برده شده ـ در حالى که بعثت پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى هدایت عموم بشر است ـ به خاطر این است که از👈 نظر نتیجه و تأثیر، تنها مؤمنان👌👌👌 هستند که از این نعمت بزرگ استفاده مى کنند و آن را عملاً به خود اختصاص مى دهند. ادامه دارد... تفسیر نمونه جلد سوم صفحه ۲۰۴ #نشردهنده_معارف_قرآنی_باشیم

بسم الله الرحمن الرحیم ادامه تفسیر آیه ۱۶۴ سوره آل عمران پس از آن مى فرماید: یکى از مزایاى این پیامبر(صلى الله علیه وآله) این است که:  او از جنس خود آنها و از نوع بشر است  (مِنْ أَنْفُسِهِمْ). نه از جنس فرشتگان و مانند آنها، تا احتیاجات و نیازمندى هاى بشر را دقیقاً درک کنند و دردها و مشکلات و مصائب و مسائل زندگى آنها را لمس نماید و با توجه به آن به تربیت آنها اقدام کند.   به علاوه مهمترین قسمت برنامه تربیتى انبیاء، تبلیغات عملى👌👌👌 آنها است به این معنى که اعمال آنها بهترین سرمشق و وسیله تربیت است; زیرا با  زبان عمل ، بهتر از هر زبانى مى توان تبلیغ کرد و این در صورتى امکان پذیر است که تبلیغ کننده از جنس تبلیغ شونده باشد، با همان خصائص جسمى و با همان غرائز و ساختمان روحى.👏👏👏   اگر پیامبران مثلاً از جنس فرشتگان بودند، این سؤال براى مردم باقى مى ماند که اگر آنها گناه نمى کنند آیا به خاطر این نیست که شهوت و غضب و نیازها و غرائز گوناگون بشرى ندارند؟ به این ترتیب، برنامه تبلیغات عملى آنها تعطیل مى شد، لذا پیامبران از جنس بشر انتخاب شدند با همان نیازها و غرائز تا بتوانند سرمشقى براى همگان باشند.   سپس مى گوید: این پیامبر(صلى الله علیه وآله) سه برنامه مهم 👌را درباره آنها اجرا مى کند: 1️⃣ آیات او را بر آنها بخواند 2️⃣و آنها را پاک کند 3️⃣ و کتاب و حکمت بیاموزد  (یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ). بنابراین، وظیفه نخست، خواندن آیات پروردگار بر آنها و آشنا ساختن گوش ها و افکار با این آیات است. و دیگر تعلیم، یعنى وارد ساختن این حقایق در درون جان آنها و به دنبال آن، تزکیه نفوس و تربیت ملکات اخلاقى و انسانى. ادامه دارد... تفسیر نمونه جلد سوم صفحه ۲۰۵ #نشردهنده_معارف_قرآنی_باشیم

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه ۱۶۴ سوره آل عمران از آنجا که هدف اصلى و نهائى تربیت👌👌 است، در آیه، قبل از تعلیم🤔👌👌 ذکر شده، در حالى که از نظر تربیت طبیعى، تعلیم بر تربیت مقدم است. جمعیتى که از حقایق انسانى به کلى دورند، به آسانى تحت تربیت قرار نمى گیرند بلکه باید مدتى گوش هاى آنها را با سخنان الهى🕋 آشنا ساخت و وحشتى را که قبلاً از آن داشتند از آنها دور کرد، سپس وارد مرحله تعلیم اصولى شد و به دنبال آن محصول تربیتى آن را گرفت.   این احتمال نیز در تفسیر آیه وجود دارد که منظور از تزکیه، پاک ساختن آنها از پلیدى هاى شرک، عقائد باطل، خرافى و خوهاى زشت حیوانى بوده; 👌👌👌 زیرا مادام که نهاد آدمى از این آلودگى ها پاک نشود، ممکن نیست❌❌ آماده تعلیم کتاب الهى و حکمت و دانش واقعى شود،👌👏👏👏 همان طور که اگر لوحى را از نقوش زشت، پاک نکنى هرگز آماده پذیرش نقوش زیبا نخواهد شد و به همین جهت تزکیه در آیه فوق بر تعلیم کتاب و حکمت یعنى معارف بلند و عالى اسلامى، مقدم شده است.   اهمیت یک نعمت بزرگ آن گاه روشن مى شود که زمان برخوردارى از آن را با زمان هاى قبل مقایسه کنیم 👉و فاصله آن دو را بیابیم، قرآن در جمله فوق مى گوید:  هر چند درست است که آنها پیش از آن در گمراهى آشکارى بودند  (وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلال مُبین). یعنى نگاهى به دوران قبل از اسلام بکنید و ببینید در چه حال و روزى بودید و از کجا به کجا رسیدید.   جالب توجه این که: قرآن از وضع دوران جاهلیت به ضَلال مُبِیْن:  گمراهى آشکار  تعبیر کرده است; زیرا: ضلال و گمراهى انواع و اقسامى👌دارد، بعضى از وسائل گمراهى طورى است که انسان به آسانى نمى تواند باطل بودن آنها را بفهمد و گاهى چنان است که هر کس مختصر عقل و شعورى داشته باشد، فورى پى به آن مى برد.   مردم دنیا به ویژه مردم جزیرة العرب در زمان بعثت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در ضلالت و گمراهى روشنى بودند، سیه روزى و بدبختى، جهل و نادانى، و آلودگى هاى گوناگون معنوى در آن عصر، تمام نقاط جهان را فرا گرفته بود، و این وضع نا بسامان بر کسى پوشیده نبود. تفسیر نمونه جلد سوم صفحه ۲۰۷ #نشردهنده_معارف_قرآنی_باشیم

بسم الله الرحمن الرحیم 📣خطبه ۳۳- در راه جنگ اهل بصره 🔴(به هنگام عزیمت به شهر بصره، جهت جنگ با ناکثین فرمود) (ابن عباس می گوید در (سرزمین ذی قار) خدمت امام رفتم که داشت کفش خود را پینه می زد، تا مرا دید، فرمود: قیمت این کفش چقدر است؟ گفتم بهایی ندارد. فرمود: به خدا سوگند، همین کفش بی ارزش نزد من از حکومت بر شما محبوب تر است مگر👈 اینکه حقی را با آن بپا دارم، یا باطلی را دفع نمایم. آنگاه از خیمه بیرون آمد و برای مردم خطبه خواند) 🔴 آثار بعثت پیامبر اسلام همانا خداوند هنگامی محمد (ص) را مبعوث فرمود که هیچ کس از عرب، کتاب آسمانی نداشت، و ادعای پیامبری نمی کرد، پیامبر (ص) مردم جاهلی را به جایگاه کرامت انسانی پیش برد و به رستگاری رساند، که سرنیزه هایشان کندی نپذیرفت و پیروز شدند و جامعه آنان استحکام گرفت. 🔴ویژگیهای نظامی و اخلاقی امام علی (ع) به خدا سوگند! من از پیشتازان لشگر اسلام بودم تا آنجا که صفوف کفر و شرک تار و مار شد، هرگز ناتوان نشدم، و نترسیدم، هم اکنون نیز همان راه را می روم، پرده باطل را می شکافم تا حق را از پهلوی آن بیرون آورم. 🔴 شکوه از فتنه گری قریش مرا با قریش چه کار، به خدا سوگند، آن روز که کافر بودند با آنها جنگیدم، و هم اکنون که فریب خورده اند، با آنها مبارزه می کنم، دیروز با آنها زندگی می کردم و امروز نیز گرفتار آنها می باشم. به خدا سوگند! قریش از ما انتقام نمی گیرد جز به آن علت که خداوند ما را از میان آنان برگزیده و گرامی داشت، ما هم آنان را در زندگی خود پذیرفتیم، پس چنان بودند که شاعر گفته است. (به جان خودم سوگند، هر صبح از شیر صاف نوشیدی. و سرشیر و خرمای بی هسته خوردی. ما این مقام و عظمت را به تو بخشیدیم در حالی که بلند مرتبت نبودی و در اطراف تو با سواران خود تا صبح نگهبانی دادیم و تو را حفظ کردیم) نهج البلاغه امام النّاصِحُ(پیشوای خیرخواه) #نشردهنده_معارف_نهج_البلاغه_باشیم

بسم الله الرحمن الرحیم أَوَلَمَّا أَصَابَتْكُم مُّصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُم مِّثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّىٰ هَٰذَا ۖ قُلْ هُوَ مِنْ عِندِ أَنفُسِكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ آیا هنگامى که مصیبتى (در اُحُد) به شما رسید، در حالى که دو برابر آن را (در بدر بر دشمن) وارد ساخته بودید، گفتید: «این مصیبت از کجاست»؟! بگو: «از ناحیه خود شماست (که در جنگ احد، با دستور پیامبر مخالفت کردید)! خداوند بر هر چیزى توانا است. (آل عمران/165) بررسى دیگرى روى جنگ احد این آیه بررسى دیگرى روى حادثه احد است، توضیح این که: جمعى از مسلمانان از نتائج دردناک جنگ، غمگین و نگران بودند 😞و این مطلب را مکرر بر زبان مى آوردند خداوند در آیه فوق، سه نکته را به آنها گوشزد مى کند:   شما نباید از نتیجه یک جنگ نگران باشید، بلکه همه برخوردهاى خود را با دشمن روى هم محاسبه کنید،  آیا هنگامى که در یک میدان، مصیبتى به شما رسید، در حالى که در میدان دیگر (میدان جنگ بدر) دو برابر👌 آن را به دشمن وارد ساخته بودید، مى گوئید که این مصیبت از کجا است ؟ (أَ وَ لَمّا أَصابَتْکُمْ مُصیبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَیْها قُلْتُمْ أَنّى هذا).   زیرا آنها در احد هفتاد نفر از شما را شهید کردند، در حالى که هیچ اسیر نگرفتند، ولى شما در بدر هفتاد نفر از آنها را به قتل رسانیدید👏👏 و هفتاد نفر را اسیر کردید. جمله قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَیْها:  دو برابر آن بر دشمن ضربه زدید  در حکم جوابى است که بر سؤال، مقدم شده است. لذا مى فرماید:  اى پیامبر! به آنها بگو: این مصیبت از وجود خود شما سرچشمه گرفته و عوامل شکست را باید در خودتان جستجو کنید🤔👌👌👏👏👏  (قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِکُمْ).   شما بودید که با مخالفت فرمان پیامبر(صلى الله علیه وآله) سنگر حساس  کوه عینین  را رها ساختید و شما بودید که جنگ را به پایان نرسانیده و سرنوشت آن را یکسره نکرده، به جمع آورى غنائم پرداختید و نیز شما بودید که به هنگام حمله مجدد دشمن میدان را رها ساخته و از جنگ فرار کردید، همین گناهان و سستى هاى شما بود که باعث آن شکست و آن همه کشته گردید. و سرانجام مى فرماید: شما نباید از آینده، نگران باشید;  زیرا خداوند بر همه چیز قادر و توانا است  (إِنَّ اللّهَ عَلى کُلِّ شَیْء قَدیرٌ). و اگر نقاط ضعف خود را جبران کنید، مشمول حمایت او خواهید شد. تفسیر نمونه جلد سوم صفحه ۲۰۹ #نشردهنده_معارف_قرآنی_باشیم

بسم الله الرحمن الرحیم وَمَا أَصَابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ و آنچه (در احد،) روزى که دو گروه (مؤمنان و کافران) با هم نبرد کردند به شما رسید، به فرمان خدا (و طبق سنّت الهى) بود. و براى این بود که مؤمنان را مشخص کند. (آل عمران/166) باید صفوف مشّخص شود آیه مورد بحث، این نکته را تذکر مى دهد، هر مصیبتى (مانند مصیبت احد) که پیش مى آید، علاوه بر این که بدون علت نیست، وسیله آزمایشى است براى جدا شدن صفوف مجاهدان راستین از منافقان و یا افراد سست ایمان.👌👌👌 ( خارج از متن تفسیر:مصداق عینی این آیه را در فتنه ۸۸ همه مشاهده کردند که به اذن خداوند چهره برخی منافقان به ادعا مؤمن بر ملا شد ؟؟!!)   لذا در قسمت اول آیه، مى فرماید:  و آنچه در روزى که دو دسته (مؤمنان و کافران) با هم رو به رو شدند به شما رسید، به فرمان خدا بود  (وَ ما أَصابَکُمْ... آرى، آنچه در روز احد آن روز که جمعیت مسلمانان با بت پرستان بهم درآویختند بر شما وارد شد به فرمان خدا بود و طبق خواست و اراده او صورت گرفت.   زیرا هر حادثه اى طبق قانون عمومى آفرینش 👈علت و سبب مخصوصى دارد👌👌 و اساساً عالم روى یک سلسله علل و اسباب پى ریزى شده است و این یک اصل ثابت و همیشگى است. روى این اصل، هر لشگرى🤔🤔👌 که در میدان جنگ سستى کند و به مال و ثروت و غنیمت دل ببندد و دستور فرمانده 🤔👌👌دلسوز خود را فراموش نماید محکوم به شکست خواهد بود.👏👏👏👏👏   بنابراین، منظور از اِذْنِ اللّهُ:  فرمان خدا  همان اراده و مشیت او است که به صورت قانون علیت در عالم هستى منعکس شده است. و در پایان آیه مى فرماید:  و براى این که مؤمنان را مشخص کند  (وَ لِیَعْلَمَ الْمُؤْمِنینَ). آرى، یکى دیگر از آثار این جنگ، این بود که صفوف مؤمنان و منافقان از هم مشخص شود و افراد با ایمان، از سست ایمان شناخته گردند.👌👌👌👏👏👏 تفسیر نمونه جلد سوم صفحه ۲۱۱ #نشردهنده_معارف_قرآنی_باشیم

بسم الله الرحمن الرحیم وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ نَافَقُوا ۚ وَقِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا قَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوِ ادْفَعُوا ۖ قَالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتَالًا لَّاتَّبَعْنَاكُمْ ۗ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْإِيمَانِ ۚ يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ و (نیز) براى این بود که منافقان شناخته شوند. آنهایى که به ایشان گفته شد: «بیایید در راه خدانبرد کنید. یا (از حریم خود،) دفاع نمایید.» گفتند: «اگر می دانستیم جنگى روى خواهد داد، از شما پیروى مى کردیم. (امّا مى دانیم جنگى نمى شود.)» آنها در آن روز، به کفر نزدیکتر بودند تا به ایمان. به زبان خود چیزى مى گویند که در دلهایشان نیست. و خداوند به آنچه کتمان مى کنند، آگاهتر است. (آل عمران/167) آن گاه، در آیه بعد، به اثر دیگرى اشاره کرده، مى فرماید:  و تا کسانى که نفاق👽 ورزیدند شناخته شوند😲  (وَ لِیَعْلَمَ الَّذینَ نافَقُوا). به طور کلى در حادثه احد، سه گروه مشخص در میان مسلمانان پیدا شدند: گروه اول،1️⃣ افراد معدودى👌بودند که تا آخرین لحظات، پایدارى نمودند و در برابر انبوه دشمنان، تا آخرین نفس ایستادگى به خرج دادند: بعضى شربت شهادت نوشیدند. و بعضى جراحات سنگین برداشتند.   گروه دیگر،2️⃣ تزلزل و اضطراب 😟در دل هاى آنها پدید آمد و نتوانستند تا آخرین لحظه، استقامت کنند و راه فرار را پیش گرفتند. گروه سوم، 3️⃣منافقان بودند که در اثناء راه، به بهانه هائى که اشاره خواهد شد از شرکت در جنگ، خوددارى کرده، به  مدینه  بازگشتند، که آنها  عبداللّه بن ابى سلول  و سیصد نفر از یارانش بودند.   اگر حادثه سخت احد نبود، هیچ گاه صفوف به این روشنى مشخص نمى شد👌👌👌 و افراد هر کدام با صفات ویژه خود در صف معینى قرار نمى گرفتند و هر کس ممکن بود، هنگام ادعا، خود را بهترین فرد با ایمان بداند. در حقیقت در آیه، اشاره به دو چیز شده: نخست، علت فاعلى شکست احد. و دیگر، علت غائى و نتیجه نهائى آن. تذکر این نکته نیز لازم است که در آیه فوق مى فرماید: وَ لِیَعْلَمَ الَّذِیْنَ نافَقُوا:  تا کسانى که نفاق ورزیدند شناخته شوند  و نمى فرماید: لِیَعْلَمَ الْمُنافِقِیْنَ:  تا منافقان شناخته شوند . و به عبارت دیگر، نفاق به صورت  فعل  ذکر شده نه به صورت  وصف ، این تعبیر گویا بدان جهت است که نفاق، هنوز در همه آنان به صورت صفت ثابتى در نیامده بود، لذا در تاریخ اسلام مى خوانیم بعضى از آنان، بعدها موفق به توبه شدند و به صف مؤمنان پیوستند. ادامه دارد... تفسیر نمونه جلد سوم صفحه ۲۱۲ #نشردهنده_معارف_قرآنی_باشیم

بسم الله الرحمن الرحیم ادامه تفسیر آیه ۱۶۷ سوره آل عمران سپس قرآن گفتگوئى که میان بعضى از مسلمانان و منافقین، قبل از جنگ رد و بدل شده، به این صورت بیان مى کند که: بعضى از مسلمانان ـ طبق نقل  ابن عباس ،  عبداللّه بن عمرو بن حرّام انصارى  بوده است ـ هنگامى که دید  عبداللّه بن ابى سلول  با یارانش خود را از لشگر اسلام کنار کشیده و تصمیم بازگشت به  مدینه  دارند به آنها گفت: چرا باز مى گردید؟ بیائید یا به خاطر خدا و در راه او پیکار کنید و یا لا اقل در برابر خطرى که وطن و خویشان شما را تهدید مى کند دفاع نمائید. مى فرماید:    به ایشان گفته شد بیایند در راه خدا نبرد کنند یا ـ حداقل ـ از حریم خود دفاع نمائید  (وَ قیلَ لَهُمْ تَعالَوْا قاتِلُوا فی سَبیلِ اللّهِ أَوِ ادْفَعُوا). ولى آنها به یک بهانه واهى دست زده،  گفتند: ما اگر مى دانستیم جنگ مى شود بى گمان از شما پیروى مى کردیم  (قالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتالاً لاَتَّبَعْناکُمْ).   و بنا به تفسیر دیگر، منافقان گفتند: اگر ما این را،  جنگ  مى دانستیم با شما همکارى مى کردیم، یعنى به نظر ما این جنگ نیست 🤔بلکه یک نوع انتحار و خودکشى است; زیرا با عدم توازنى که میان لشگر اسلام و کفار دیده مى شود، جنگ کردن با آنها عاقلانه نیست.😠 به خصوص این که لشکرگاه اسلام در نقطه نامناسبى قرار گرفته است. به هر ترتیب، اینها بهانه اى بیش نبود، هم وقوع جنگ حتمى بود👌 و هم مسلمانان در آغاز پیروز شدند و اگر شکستى دامنگیرشان شد، بر اثر اشتباهات و خلافکارى هاى خودشان بود، 😞خداوند مى گوید: آنها دروغ مى گفتند:    آنها در آن روز به کفر نزدیک تر از ایمان بودند  (هُمْ لِلْکُفْرِ یَوْمَئِذ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلاْ یمانِ). در ضمن از این جمله استفاده مى شود که کفر و ایمان داراى درجاتى است که بعقیده و طرز عمل انسان بستگى دارد.👌👌👏👏👏 لذا مى افزاید:  آنها به زبان چیزى مى گویند که در دل ندارند  (یَقُولُونَ بِأَفْواهِهِمْ ما لَیْسَ فی قُلُوبِهِمْ).   آنها به خاطر لجاجت😬روى پیشنهاد خود، دائر به جنگ کردن در خود  مدینه ، یا ترس از ضربات دشمن و یا بى علاقگى به اسلام از شرکت در میدان، خوددارى کردند.  ولى خداوند به آنچه منافقان کتمان مى کنند آگاه تر است  (وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِما یَکْتُمُونَ). هم در این جهان پرده از چهره آنان برداشته و قیافه آنها را به مسلمانان نشان مى دهد و هم در آخرت به حساب آنها رسیدگى خواهد کرد تفسیر نمونه جلد سوم صفحه ۲۱۴ #نشردهنده_معارف_قرآنی_باشیم