#قرآن_راه_نجات #قرائت_روزانه_قرآن #انس_با_قرآن #تدبر_در_قرآن #عمل_به_قرآن تلاوت قرآن یک فضیلت بزرگ و یک ثواب است؛ اما این تلاوت وسیله‏ای برای رسیدن به معرفت است. این قرآن یک اقیانوس عظیم است. هرچه بیشتر جلو بروید، تشنه‏تر می‏شوید و علاقه‏مندتر می‏شوید و دل شما روشن‏تر می‏شود. در قرآن باید تدبّر کرد. من بازهم از شما جوانان خواهش می‏کنم که با معانی قرآن انس پیدا کنید و ترجمه‏ی قرآن را بفهمید. من بارها این را از جوانان خواسته‏ام و بسیاری هم اقدام کرده‏اند. قرآن را که هر روز تلاوت می‏کنید. هرچه تلاوت کردید، ترجمه‏ی آن را هم نگاه کنید؛ بگذارید این مفاهیم در ذهن جوان شما حک شود. در آن صورت فرصت تدبّر پیدا خواهید کرد. بیانات حضرت امام خامنه ای مد ظله العالی در مراسم اختتامیه مسابقات حفظ و قرائت قرآن کریم‌۱۳۷۹/۰۸/۰۹ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

بسم الله الرحمن الرحیم وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ و بعضى مى گویند: «پروردگارا ! به ما در دنیا «نیکى» عطا کن. و در آخرت نیز «نیکى» مرحمت فرما. و ما را از عذاب دوزخ نگاه دار.» (بقره/201) در حقیقت، این قسمت از آیات، اشاره به خواسته هاى مردم و اهداف آنها در این عبادت بزرگ است. بعضى، جز به مواهب مادى دنیا نظر ندارند و چیزى غیر از آن را از خدا نمى خواهند، بدیهى است آنها در آخرت از همه چیز بى بهره اند. ولى گروهى، هم مواهب مادى دنیا را مى خواهند و هم مواهب معنوى را بلکه زندگى دنیا را نیز به عنوان مقدمه تکامل معنوى مى طلبند، و این است منطق اسلام که هم نظر به جسم و ماده دارد و هم جان و معنا، و اولى را زمینه ساز دومى مى شمرد و هرگز با انسان هاى یک بُعدى، یعنى آنها که در مادیات غوطهورند و براى آن اصالت قائلند، یا کسانى که به کلى از زندگانى دنیا بیگانه اند سازگار نیست. در این که منظور از حسنة در این آیه چیست؟ تفسیرهاى مختلفى براى آن ذکر کرده اند. در روایتى از امام صادق(علیه السلام) به معنى وسعت رزق، حسن خلق در دنیا و خشنودى خدا و بهشت در آخرت تفسیر شده است... و بعضى از مفسران آن را به معنى علم و عبادت در دنیا و بهشت در آخرت، یا مال در دنیا، و بهشت در آخرت، یا همسر خوب و صالح در دنیا، و بهشت در آخرت دانسته اند. در حدیثى نیز از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) آمده است: من اوتی... کسى که به او قلبى شاکر، زبانى مشغول به ذکر حق، و همسرى با ایمان که او را در امور دنیا و آخرت یارى کند عطا شده باشد، نیکى دنیا و آخرت به او داده و از عذاب آتش باز داشته شده. بدیهى است حسنه به معنى هر گونه خیر و خوبى است و مفهومى وسیع و گسترده دارد که تمام مواهب مادى و معنوى را شامل مى شود، بنابراین، آنچه در روایات فوق یا کلمات مفسران آمده است بیان مصداق هاى روشن آن مى باشد، و مفهوم آیه را محدود نمى کند. تفسیر نمونه جلد دوم صفحه ۸۳ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

#قرآن_راه_نجات #قرائت_روزانه_قرآن #انس_با_قرآن #تدبر_در_قرآن #عمل_به_قرآن من چشمم را برای خواندن قرآن می خواهم وقتی امام در نجف بود، از ناحیه چشم دچار ناراحتی شده بود. هنگامی که پزشک چشم، وی را معاینه کرد، توصیه کرد که او چند روزی قرآن نخواند و استراحت کند. امام لبخند زد و فرمود: «دکتر! من چشمم را برای خواندن قرآن می خواهم! چه فایده ای دارد اگر چشم داشته باشم و قرآن نخوانم؟ شما کاری بکنید که من بتوانم قرآن بخوانم. حضرت امام روح الله سلام الله علیها #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

بسم الله الرحمن الرحیم وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ (نشانه آنها، این است که) هنگامى که روى برمى گردانند (و از نزد تو خارج مى شوند)، در راه فساد در زمین، کوشش مى کنند، و زراعتها و چهارپایان و انسان ها را نابود مى سازند. (با این که مى دانند) خدا فساد را دوست نمى دارد. (بقره/205) مختصری از تفسیر آیه   در آیه بعد مى افزاید: نشانه دشمنى باطنى او این است:  وقتى روى بر مى گرداند و از نزد تو خارج مى شود، کوشش مى کند در زمین فساد به راه بیندازد، و زراعت و چهارپایان را نابود کند (با این که مى داند:) خدا فساد را دوست ندارد... آرى، این گونه خداوند پرده از روى کار آنها بر مى دارد و درون قلبشان را براى پیامبرش آشکار مى سازد; زیرا اگر اینها در اظهار دوستى و محبت، به پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و پیروان او، صادق بودند هرگز دست به فساد و تخریب نمى زدند، و به زراعت ها و دام ها، بى رحمانه هجوم نمى بردند، ظاهر آنان دوستى خالصانه است، اما در باطن، بى رحم ترین، و سرسخت ترین دشمنانند. بسیارى از مفسران، احتمال داده اند مقصود از جمله  اِذا تَوَلّى  همان مسأله قبول ولایت و حکومت است، یعنى منافقان هنگامى که به مرحله اى از حکومت و سلطه برسند، دست به فساد و خرابى زده و ظلم و ستم را در میان بندگان خدا به راه مى اندازند، و به خاطر ظلم و ستم آنها آبادیها رو به ویرانى مى گذارد، دام ها هلاک مى شوند، و جان و مال مردم بر باد مى رود. (خارج از متن تفسیر: دقت کنید برخی از سردمداران کشور اینگونه نبوده و نیستند؟؟؟!!!) تفسیر نمونه جلد دوم صفحه ۹۳ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

#قرآن_راه_نجات #قرائت_روزانه_قرآن #انس_با_قرآن #تدبر_در_قرآن #عمل_به_قرآن امروز که حکومت اسلامی تشکیل شده و نظام جمهوری اسلامی به وجود آمده است، ما معنای بسیاری از آیات قرآن را می‏فهمیم، که قبل از تشکیل حکومت اسلامی، تصویر گنگ و مبهمی از آن آیات داشتیم. امروز که دشمنیهای استکبار و قدرتهای ظالم و ستمگر و افزون‏طلب در مقابل چشم ماست و صف‏آراییهای آن‏ها را مشاهده می‏کنیم- توطئه‏ها و نقشه‏های آن‏ها و نوع فریب افکار عمومی یا فریب بعضی ذهنهای آلوده‏ی برخی از خواص- برای ما آشکار می‏شود که عمق معنای آیه‏ی قرآن چیست و به کجا اشاره می‏کند و چه آسیبهایی را برای ذهن خوانندگان و متدبّران در قرآن مجسم می‏کند. قدر این را باید دانست. ما در جامعه‏ی خودمان مبالغ زیادی از آموزش قرآن عقب‏افتادگی داریم. باید این‏ها را جبران کنیم. اگر جوان مسلمان با قرآن انس پیدا کند و فرصت تدبّر در قرآن را به خود بدهد، بسیاری از شبهات دشمنان بی‏اثر خواهد شد. البته همه‏ی دستگاه‏های فرهنگی کشور باید کمک کنند. باید مفاهیم قرآنی به وسیله‏ی خبره‏های این کار دسته‏بندی شود و به تناسب در جای خود و در کتابهای درسی- چه در مدرسه‏ها و چه در دانشگاهها- گنجانده شود. این ارتباط باید دائمی باشد. بیانات حضرت امام خامنه ای مد ظله العالی در دیدار جمعی از حافظان و قاریان قرآن نونهال و نوجوان کشور۱۳۸۰/۰۶/۲۸ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

بسم الله الرحمن الرحیم وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ ۚ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ ۚ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ و هنگامى که به آنها گفته شود: «از خدا بترسید!» لجاجت و تعصب، آنها را به گناه مى کشاند. آتش دوزخ براى آنان کافى است. و چه بد جایگاهى است! (بقره/206) (خارج از متن تفسیر: وقتی گفته میشود قرآن فراتر از زمان و برای همه دورانهاست یعنی این، برخی از افراد را با این صفات مقایسه کنید، انگار این آیه همین الان برای اینها نازل شده)   سپس مى فرماید: هنگامى که او را از این عمل زشت نهى کنند  و به او گفته شود: از خدا بترس (آتش لجاجت در درونش شعلهور مى گردد) و لجاج و تعصب، او را به گناه مى کشاند  (وَ إِذا قیلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ).   او نه به اندرز ناصحان، گوش فرا مى دهد، و نه به هشدارهاى الهى، بلکه پیوسته با غرور و نخوت مخصوص به خود، بر خلافکارى هایش مى افزاید، چنین کسى را جز آتش دوزخ رام نمى کند، و لذا در پایان آیه مى فرماید:  آتش دوزخ براى او کافى است و چه بد جایگاهى است ! (فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ).   در حقیقت، این یکى از صفات زشت و ناپسند منافقان است که بر اثر تعصب و لجاجت خشک و خشونت آمیز، در برابر هیچ حقیقتى تسلیم نمى شوند، و همین تعصب و غرور، آنها را به بدترین گناهان مى کشاند، بدیهى است این چوب هاى کج، جز با آتش دوزخ راست نمى شوند!   به گفته بعضى از مفسران، خداوند این گونه اشخاص را به پنج وصف در آیات فوق توصیف کرده. ۱ ـ سخنانى فریبنده دارند. ۲ ـ درون قلب آنها آلوده و تاریک است. ۳ ـ سرسخت ترین دشمنان اند. ۴ ـ به هنگامى که زمینه اى پیش آید، نه بر انسان ها رحم مى کنند و نه بر حیوان و زراعت. ۵ ـ بر اثر غرور و نخوت، اندرز هیچ ناصحى را پذیرا نیستند. تفسیر نمونه جلد دوم صفحه ۹۴ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

#قرآن_راه_نجات #قرائت_روزانه_قرآن #انس_با_قرآن #تدبر_در_قرآن #عمل_به_قرآن باید با قرآن انس پیدا کنید. زبان ما، زبان قرآن نیست؛ می‏توانیم به ترجمه‏ی قرآن مراجعه کنیم؛ اما عمق‏یابی مضامین قرآنی فقط با مراجعه‏ی به ترجمه نمی‏شود؛ کمااینکه با خواندن متن‏ قرآن هم برای کسانی که می‏فهمند، همیشه به دست نمی‏آید؛ با تدبر به دست می‏آید؛ با عمق‏یابی به دست می‏آید. با قرآن باید مثل آینه مواجه شد؛ پاکیزه، براق و بی‏زنگار؛ تا قرآن در دل ما منعکس شود. قرآن باید در جان ما انعکاس پیدا کند؛ این همیشه و برای همه نیست؛ برای کسانی است که دلشان را با صفای باطن و نفس پاکیزه کنند؛ با ایمان، با باور و با قبول با قرآن مواجه شوند؛ و الّا کسانی که دل معاند دارند، بنای بر نشنیدن و نفهمیدن دارند، نوای قرآن، کلام قرآن و پیام قرآن در دل آن‏ها اثری نمی‏کند؛ «و لو انّنا نزّلنا الیهم الملائکة و کلّمهم الموتی و حشرنا علیهم کلّ شی‏ء قبلا ما کانوا لیؤمنوا الّا أن یشاء الله»؛ اگر برای برخی افراد زمین را به آسمان بدوزی، این دلِ ناباور و زنگار گرفته، نزدیک نمی‏شود و ایمان نمی‏آورد. لذا قرآن را هم می‏خواند، اما به قرآن نزدیک نمی‏شود. باید به قرآن نزدیک شد. شما جوانهای عزیز و همه‏ی جوانهایی که این حرف را در سرتاسر کشور می‏شنوید، بدانید در قرآن حکمت هست، نور هست، شفاء هست. عقده‏هایی که بر اثر چالشهای موجود مادی دنیا در دل و جان انسان به وجود می‏آید، سرانگشت حکمت قرآنی می‏تواند همه‏ی این عقده‏ها را باز کند؛ این واقعیت است؛ دلها را باز می‏کند، شرح صدر می‏دهد، امید می‏دهد، نور می‏دهد، عزم راسخ برای حرکت در صراط مستقیم می‏دهد. با قرآن باید مواجه شد و این‏ها را گرفت. بیانات‌ حضرت امام خامنه ای مد ظله العالی در دیدار قاریان قرآن کریم‌۱۳۸۴/۰۷/۱۴ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س

بسم الله الرحمن الرحیم وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ بعضى از مردم (با ایمان و فداکار، همچون على(علیه السلام)در «لیلة المبیت» به هنگام خفتن در جایگاه پیغمبر(صلى الله علیه وآله)) جان خود را بخاطر خشنودى خدا مى فروشند. و خداوند نسبت به همه بندگان مهربان است. (بقره/207) شأن نزول: مفسر معروف اهل تسنن  ثعلبى  مى گوید: هنگامى که پیغمبر اسلام(صلى الله علیه وآله)تصمیم گرفت به  مدینه مهاجرت کند، براى اداى دین هاى خود و تحویل دادن امانت هائى که نزد او بود على(علیه السلام) را به جاى خویش قرار داد و شب هنگام که مى خواست به سوى غار  ثَور  برود و مشرکان، اطراف خانه او را براى حمله به او محاصره کرده بودند،   دستور داد على(علیه السلام) در بستر او بخوابد و پارچه سبز رنگى (بُرْد حَضْرَمى) که مخصوص خود پیغمبر بود روى خود بکشد، در این هنگام خداوند به  جبرئیل  و  میکائیل  وحى فرستاد: من بین شما برادرى ایجاد کردم و عمر یکى از شما را طولانى تر قرار دادم کدام یک از شما حاضر است ایثار به نفس کند و زندگى دیگرى را بر خود مقدم دارد؟   هیچ کدام حاضر نشدند. به آنها وحى شد، اکنون على(علیه السلام) در بستر پیغمبر خوابیده و آماده شده جان خویش را فداى او سازد، به زمین بروید و حافظ و نگهبان او باشید. هنگامى که جبرئیل بالاى سر و میکائیل پایین پاى على(علیه السلام) نشسته بودند جبرئیل مى گفت:  بَه، بَه آفرین بر تو اى على! خداوند به واسطه تو بر فرشتگان مباهات مى کند.   در این هنگام آیه فوق نازل گردید و به همین دلیل آن شب تاریخى  لیلة المبیت  نامیده شده است.  ابن عباس  مى گوید: این آیه هنگامى که پیغمبر از مشرکان کناره گرفته بود و به سوى غار مى رفت درباره على(علیه السلام) که در بستر پیغمبر خوابیده بود نازل شد.    ابو جعفر اسکافى  مى گوید: جریان خوابیدن على(علیه السلام) در بستر پیغمبر(صلى الله علیه وآله)به تواتر ثابت شده و غیر از کسانى که مسلمان نیستند و افراد سبک مغز آن را انکار نمى کنند. ادامه دارد... تفسیر نمونه جلد دوم صفحه ۹۶ #دارالقرآن_پایگاه_مقاومت_بسیج_شهیدان_پناهی #فرهنگی_اجتماعی_پایگاه_شهیدان_پناهی #پایگاه_شهیدان_پناهی #مسجد_حضرت_خدیجه_الکبری_س