eitaa logo
از بهشتی برای امروز
910 دنبال‌کننده
112 عکس
60 ویدیو
22 فایل
این کانال فرصتی است برای بازخوانی اندیشه و گفتار اسوه صراحت و صداقت و صلابت انقلابی شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی
مشاهده در ایتا
دانلود
چه کسی برای کرسی های حکومتی شایسته است؟ متعهد یا متخصص؟ در انتخاب و به كار گماردن مختلف بايد شرايطي رعايت شود. در اين مورد اسلام - اسلام به طور كلي اعم از و - مي آيد يك می دهد و آن اين است؛ مي‌گويد: مسئوليت‌هاي اداري جامعه را به‌خصوص آنجا كه با سپردن قدرت، به‌خصوص قدرت توأم با يك سنگر ، به دست كسي بدهيد كه زندگي او نشان دهد كه اين آدم، برايش از هر مسئله ديگر در زندگي، مهم‌تر است. ... شكي نيست كه اين افراد بايد لايق و كاردان باشند ... خوب معلوم است كه بايد كاردان و لايق باشند. اين مطلب آمده اما آنقدر روي آن تأكيد نشده است، براي اين كه يك چيز معلومي است. ... گاهي آن قدر كه به اهميت مي‌دهيم، به اهميت نمي‌دهيم غافل از اينكه: چو دزدي با چراغ آيد گزيده تر برد كالا اين است كه يك در اسلام وجود دارد و آن دگم «» است. در همه كساني كه به آنها سپرده ميشود، بايد اين شرط وجود داشته باشد: قدرت ، ، و كه متمم اينها باشد. منبع: ، اتحاديه انجمن هاي اسلامي دانشجويان در اروپا؛ (1386) صص133-134 @shahiddoctorbeheshti
برای رهبر نسبت به رأی مردم! امضای حکم ، است. ، قطعی است. 1- مشروح مذاكرات قانون اساسى؛ ج2 ؛ ‏جلسه‏ 44 (22 مهر ماه 1358)؛ صص 1189-1190 بحث و بررسی در مورد فاتحي (یکی از نمایندگان قانون اساسی)- براي من اين مطلب روشن نيست كه امضاي حكم رياست‏جمهوري، آيا صرفاً است يا اينكه اگر امضاء نكرد تكليف چه مي‏شود. نايب رئيس ()- نه آقا، اين است. فاتحی- چون مردم رئيس‏جمهور را انتخاب كرده‏اند بين انتخاب مردم و امضاي او چگونه‏ رابطه‏اي است و آيا تراكم ايجاد نمي‏كند؟ و اگر چيزي را امضاء نكرد چه مي‏شود؟ نايب رئيس (شهیدبهشتی)- جلوتر گفته شد، صلاحيت آنها را تأييد كرده است آقاي فاتحي. 2- تهران، ؛ 9 آذر ماه 1358 (دو روز مانده به برگزاری قانون اساسی) آنچه در قانون اساسى آمده اين است كه شرايطى در اين قانون براى رئيس جمهورى ذكر شده است و چون رئيس جمهورى با انتخاب مى شود و يكى از راههاى مناسب براى اطلاع مردم از اين كه آيا اين رئيس جمهورى مذكور در قانون اساسى هست يا خير، (نه هر شرطى، امامت نمیگويد مردم اين را انتخاب كنيد يا نكنيد، چنين چيزى در قانون اساسى نداريم) امامت مى گويد در اين فهرست منتشرشده براى نامزدهاى رؤساى جمهورى، كدام يك واجد شرايط مذكور در قانون اساسى هست. اجازه بدهيد اين را بخوانم: بند چهار از اصل يكصد و دهم [در حال حاضر، بند نهم] امضاى حكم رياست_جمهورى پس از انتخاب مردم. علاوه بر اين كه داوطلبان رياست جمهورى، از جهت دارا بودن شرايطى كه در اين قانون مى آيد، بايد به تأييد شوراى نگهبان و در دوره اول (چون هنوز شوراى نگهبان وجود ندارد) به تأييد برسد. ملاحظه مى كنيد كه هيچ در ميان نيست. معناى حق وتو اين است كه مردم كسى را انتخاب كنند و بعد رهبر يا شوراى نگهبان بگويد نمى شود. چنين چيزى در قانون اساسى نداريم. ما گفتيم چون رئيس جمهورى بايد در يك ميدان گسترده مورد رأى دهى قرار بگيرد و شرايطى براى او در اين قانون ذكر شده، براى اينكه مردم در اين جهتِ بخصوص معطلى نداشته باشند و پرس وجوى زيادى نخواهند، شوراى نگهبان كه مسئول اجراى قانون اساسى است مى گويد اين افراد واجد شرايط قانون اساسى هستند، حالا شما مردم هر كدام را انتخاب كرديد انتخابتان است. بنابراين حق وتويى وجود ندارد. منبع: مبانی نظری قانون اساسی(1390) ص59 قانون اساسی @shahiddoctorbeheshti
امضای حکم ، است برای رهبر نسبت به رأی مردم 1- مشروح مذاكرات قانون اساسى؛ ج2 ؛ ‏جلسه‏ 44 (22 مهر ماه 1358)؛ صص 1189-1190 بحث و بررسی در مورد فاتحي (یکی از نمایندگان قانون اساسی)- براي من اين مطلب روشن نيست كه امضاي حكم رياست‏جمهوري، آيا صرفاً است يا اينكه اگر امضاء نكرد تكليف چه مي‏شود. نايب رئيس ()- نه آقا، اين است. فاتحی- چون مردم رئيس‏جمهور را انتخاب كرده‏اند بين انتخاب مردم و امضاي او چگونه‏ رابطه‏ای است و آيا تراكم ايجاد نمي‏كند؟ و اگر چيزي را امضاء نكرد چه مي‏شود؟ نايب رئيس (شهیدبهشتی)- جلوتر گفته شد، صلاحيت آنها را تأييد كرده است آقاي فاتحي. 2- تهران، ؛ 9 آذر ماه 1358 (دو روز مانده به برگزاری قانون اساسی) آنچه در قانون اساسى آمده اين است كه شرايطى در اين قانون براى رئيس جمهورى ذكر شده است و چون رئيس جمهورى با انتخاب مى شود و يكى از راههاى مناسب براى اطلاع مردم از اين كه آيا اين رئيس جمهورى مذكور در قانون اساسى هست يا خير، (نه هر شرطى، امامت نمیگويد مردم اين را انتخاب كنيد يا نكنيد، چنين چيزى در قانون اساسى نداريم) امامت مى گويد در اين فهرست منتشرشده براى نامزدهاى رؤساى جمهورى، كدام يك واجد شرايط مذكور در قانون اساسى هست. اجازه بدهيد اين را بخوانم: بند چهار از اصل يكصد و دهم [در حال حاضر، بند نهم] امضاى حكم رياست_جمهورى پس از انتخاب مردم. علاوه بر اين كه داوطلبان رياست جمهورى، از جهت دارا بودن شرايطى كه در اين قانون مى آيد، بايد به تأييد شوراى نگهبان و در دوره اول (چون هنوز شوراى نگهبان وجود ندارد) به تأييد برسد. ملاحظه مى كنيد كه هيچ در ميان نيست. معناى حق وتو اين است كه مردم كسى را انتخاب كنند و بعد رهبر يا شوراى نگهبان بگويد نمى شود. چنين چيزى در قانون اساسى نداريم. ما گفتيم چون رئيس جمهورى بايد در يك ميدان گسترده مورد رأى دهى قرار بگيرد و شرايطى براى او در اين قانون ذكر شده، براى اينكه مردم در اين جهتِ بخصوص معطلى نداشته باشند و پرس وجوى زيادى نخواهند، شوراى نگهبان كه مسئول اجراى قانون اساسى است مى گويد اين افراد واجد شرايط قانون اساسى هستند، حالا شما مردم هر كدام را انتخاب كرديد انتخابتان است. بنابراين حق وتويى وجود ندارد. منبع: مبانی نظری قانون اساسی(1390) ص59 قانون اساسی https://t.me/shahiddoctorbeheshti