#تربیت_نسل_مهدوی #پرسش_و_پاسخ_تربیتی ⁉️سؤال: دختر هشت ساله‌ای دارم که نماز خواندن و انجام اعمال دینی برای او بسیار سخت است و همیشه می‌گوید من به سنّ تکلیف نرسیده‌ام. آیا باید او را تا سنّ نه سالگی آزاد بگذارم یا به او سخت بگیرم؟ ✅پاسخ از استادتراشیون: توصیه‌ی ما به والدین این است که در عرصه‌ی عبادت نه به فرزندانشان سخت گیری کنند و نه آن‌ها را آزاد بگذارند؛ یعنی حدّ میانه‌ را رعایت کنند. پدر و مادر برای رعایت #حدّ_میانه باید به چند نکته توجّه داشته باشند؛ 1⃣تبیین درست واقعیّت کودکان از همان ابتدا باید با واقعیت نماز آشنا شوند؛ به این صورت که والدین در کنار بازگو کردن فواید نماز، از سختی های آن نیز صحبت کنند. البته پدر و مادرها توجّه داشته باشند که وقتی از سختی نماز صحبت می‌کنند نباید آن را بزرگ جلوه دهند، زیرا ممکن است تصویری بدی در ذهن آن‌ها ایجاد شود. 2⃣ فراهم کردن بستر و زمینه پدر و مادر باید در موقع نماز محیط خانه را برای انجام این فریضه‌ی الهی آماده کنند. مهمترین نکته برای مهیّاء کردن محیط خانه این است که عوامل #حواس‌_پرتی از اطراف دور شود. 3⃣ ترغیب و تشویق نکته‌ی سوّم این است که پدر و مادر باید فرزندانشان را به نماز خواندن #ترغیب کنند؛ به این صورت که اگر فرزند آماده‌ی نماز خواندن شد، پدر یا مادر او را #تشویق کنند و از این بابت ابراز #خوشحالی کنند. 🔰ادامه دارد... ┏━━━━━━━━🌺🍃━┓ ┗━━🌺🍃━━━━━━━┛

#تربیت_نسل_مهدوی #پرسش_و_پاسخ_تربیتی 🔴نکاتی برای میانه روی در تربیت فرزندان 4⃣ الگودهی یکی دیگر از نکات مهم در این زمینه #الگودهی به فرزندان است. بچّه‌ها باید در زمینه‌ی عبادت الگویی از جنس #همسالان خود داشته باشند تا بتوانند به راحتی از آن‌ها الگوبرداری کنند. البته باید توجّه داشت که پدر و مادر هیچ وقت نباید فرزندان خود را با شخص دیگر مقایسه کنند؛ بلکه آن‌ها فقط باید کار طرف مقابل را در نظر بچّه‌ها خوب جلوه دهند. ✔️اگر والدین می‌خواهند کسی را برای کودکان الگو قرار دهند، نباید شخصیّت او را خیلی بزرگ جلوه دهند؛ زیرا ممکن است کارهای ناشایست طرف مقابل برای بچّه تداعی شود و در او تأثیر منفی بگذارد. 5⃣ افزایش دانش و آگاهی آخرین نکته برای میانه رَوی آن است که بزرگترها باید دانش نماز خواندن را در بچّه‌ها افزایش دهند؛ به این صورت که گاهی اوقات حلقه‌های بحثی را تشکیل دهند و به بیان مسائل در مورد نماز بپردازند. ┏━━━━━━━━🌺🍃━┓ ┗━━🌺🍃━━━━━━━┛

#تربیت_نسل_مهدوی #پرسش_و_پاسخ_تربیتی ⁉️سوال: ما یک پسر سیزده ساله داریم. او خیلی به مسائل عبادی مثل نماز جماعت، آن طور که ما می خواهیم علاقه نشان نمی دهد. با او چگونه برخورد کنیم تا به مسائل عبادی علاقه‌مند شود؟ ✅پاسخ از استاد تراشیون: ایشون در سوالشون عنوان کردند که فرزندشون در امور عبادی آن چیزی نیست که می خواهند! والدین باید توجّه داشته باشند که بچّه نباید آن چیزی باشد که آنها می خواهند. گاهی اوقات والدین باید به #نیازها و #علایق فرزند خود هم توجّه کنند؛ یعنی والدین نباید بگویند که چون ما به مسجد می رویم، پس فرزند هم باید به مسجد بیاید؛ زیرا #اجبار_کردن فرزند، باعث #زدگی او می شود. والدین باید فرزند خود را #ترغیب کنند؛ ولی چه طور می توانند این کار را انجام دهند؟ در این مورد به چند نکته اشاره خواهد شد: 1⃣ ترغیب کردن در اوّل کار باید پدر و مادر فرزند خود را درک کنند؛ یعنی نیاز و علایق فرزند را خوب بشناسند. اگر پدر نیازهای فرزندش را بشناسد، با یک اشاره او را به بدنبال خود می کشاند؛ یعنی پدر هر جایی برود، این بچّه هم به دنبال او خواهد رفت. پس شناخت نیازهای فرزند می تواند به این پدر کمک کند. 2⃣عبادت همرا تفریحات والدین باید خیلی از تفریحات بچّه ها را با مسائل عبادی ادغام کنند؛ یعنی چه؟ مثلاً اگر می خواهیم که بچّه ها به نماز جمعه عادت کنند؛ باید بعد از نماز جمعه آنها را به یک رستوران ببریم؛ یعنی بچّه ها اوّل نماز جمعه را می خوانند و بعد برای صرف نهار به رستوران می روند. خود این کار برای بچّه ها ایجاد #انگیزه می کند. حتی گاهی اوقات به خاطر دور هم بودن و شاد بودن خانواده، نماز جمعه برای بچّه ها پسندیده می شود و به نگاه زیبایی از نماز جمعه می رسند. 3⃣برای عبادت، به فرزند مزد ندهید! اگر والدین می خواهند برای فرزند، روزی یک عدد خوراکی بخرند، باید این خرید را #بعد_از خواندن نماز جماعت قرار دهند. ❌به او نگویند که این خوراکی مزد تو برای خواندن نماز جماعت است. ✅اگر ما قصد خرید داریم باید این موضوع را با فرزند مطرح کنیم؛ مثلاً به او بگوییم: قصد دارم بعد از نماز برایت خرید کنم؛ آیا با من می آیی؟ طبیعتاً او هم ما را همراهی می کند. 4⃣نقش هم سالان  برای ترغیب کردن فرزند، نباید از نقش همسالان غافل شویم؛ والدین باید فرزندان خود را ترغیب کنند که با دوستانشان به مسجد بروند؛ مثلاً پدر به فرزند خود بگوید: بابا جان! اگر با دوستت قرار گذاشتی که به مسجد بروی، تو با دوستت بیا و من هم تنها می روم؛ آنجا هم دیگر را می بینیم. ┏━━━━━━━━🌺🍃━┓ r ┗━━🌺🍃━━━━━━━┛

#تربیت_نسل_مهدوی #پرسش_و_پاسخ_تربیتی 🔻استفاده از رفتار عاطفی برای ترغیب بچّه‌ها به اعمال عبادی: توصیه‌ی ما به پدر و مادر ها این است که در همه‌ی رفتارها از جنبه #عاطفی و #ترغیب_کردن استفاده کنند؛ زیرا گاهی اوقات محبت و تشویق باعث می‌شود که بچّه به انجام اعمال عبادی اشتیاق بیشتری نشان دهد؛ مثلاً اگر برای افطاری در جایی دعوت هستیم، سر سفره به دوستان و آشنایان خود بگوییم: راستی محمّد آقای ما امروز روزه‌ی کله‌ی گنجشکی گرفته است. با این تعبیر ناخودآگاه آن جمع او را تشویق می‌کنند و همین تشویق و توجّه منجر به تقویت این عمل می‌شود. 🔻علّت انجام فرایض دینی قبل از سنّ تکلیف: در روایات داریم که وقتی پسر‌ها به نه سالگی رسیدند، نماز بخوانند و اگر نماز نخواندند والدین آن‌ها را تنبیه کنند. شاید برخی از پدر و مادرها سؤال کنند که چرا روایات این قدر بر نماز خواندن پسر بچّه‌ها در نه سالگی تأکید دارند؟ در جواب باید گفت که معمولاً پسر‌ها از سنّ هفت سالگی خوب و بد را متوجّه می‌شوند و اگر در آن سن گناه کنند ممکن است لوح سفید وجود آن‌ها آلوده شود؛ لذا وقتی به سنّ تکلیف برسند، ناخودآگاه ویژگی‌های درونی آن‌ها آسیب دیده است؛ هرچند که برایشان گناهی ثبت نشده است. اگر این نوع بچّه‌ها به سن بلوغ برسند، با یک سری از #مشکلات مواجه می‌شوند؛ مثلاً  نوجوانی که تا ۱۵ سالگی نه نماز خوانده و نه روزه گرفته، ممکن است وقتی به سن تکلیف برسد در برابر این اعمال از خود #مقاومت نشان دهد؛ زیرا او با لوح آلوده وارد این سن شده است و در طول زندگی خود لوح وجودش را در جوی شستشوی نماز پاک نکرده است . 🔰ادامه دارد... ┏━━━━━━━━🌺🍃━┓

#تربیت_نسل_مهدوی #پرسش_و_پاسخ_تربیتی 📋راهکارها: 🔘 الف. برقراری ارتباط با پدر طبق آمار یک کودک که در ۷ سالگی معمولاً روزانه ۱۲ ساعت بیدار است، تا این سن بیش از ۳۰ هزار ساعت در کنار مادر خود است. بنابراین رفتارهای او را یاد می‌گیرد. او می‌بیند که مادر آشپزی می‌کند، از مهمان ها پذیرایی می‌کند و سایر رفتارهای زنانه را انجام می دهد؛ لذا بیشتر الگو را از مادر دریافت می‌کند. بنابراین، برای برطرف شدن این مشکل، بچّه‌ها خصوصاً پسر بچّه‌ها باید بیشتر با پدر خود ارتباط برقرار کنند و اوقات بیشتری را با او بگذرانند؛ به عنوان مثال، پدر می‌تواند برای انجام کارها در بیرون از منزل، پسرش را نیز با خود همراه کند، تا او رفتارهای مردانه را نیز ببیند و الگوگیری کند. 🔘ب. قصّه گویی گاهی اوقات ما می‌توانیم کتاب‌های داستانی را که در این زمینه است، برای فرزندان خود بخوانیم. در این زمینه مجموعه‌ای به چاپ رسیده که نمی‌گوییم صد درصد کتاب‌های آن‌ خوب است، ولی حدّاقل شاکله‌ی کتاب خوب را دارا است. این کتاب‌ها را به کتاب‌های خاص برای دخترها و کتاب‌های خاص برای پسرها تفکیک کرده اند و جالب این است ماجراهایی که در این کتاب‌ها اتّفاق می‌افتد در بخش پسرانه متناسب با جنس پسر و در بخش دخترانه متناسب با جنس دختر است. والدین می‌‎توانند از این کتاب ها برای فرزندان خود استفاده کنند. 🔰ادامه دارد... ┏━━━━━━━━🌺🍃━┓ ┗━━🌺🍃━━━━━━━┛

#تربیت_نسل_مهدوی #پرسش_و_پاسخ_تربیتی ⁉️سوال: پسری دارم که در کلاس سوّم دبستان در حال تحصیل است. او بسیار پرخاشگر و عصبی است؛ مثلاً‌ وقتی به او می‌گوییم که کمی از جلوی تلویزیون عقب تر بنشین، قبول نمی‌کند؛ حتّی حاضر است تلویزیون خاموش شود ولی حرف، حرف خودش باشد. پسرم یک برادر و یک خواهر بزرگ‌تر از خودش نیز دارد. لطفاً من را راهنمایی کنید؟ ✅پاسخ از استاد تراشیون: ما باید در مورد کودکانی که پرخاشگر هستند، چند مورد را بررسی کنیم: 1⃣تغذیه نامناسب غذا اولّین مورد نیازهای زیستی بچّه‌ها است. بچّه‌هایی که بد غذا هستند و یا تغذیه ی نامناسبی دارند، بیشتر در معرض فشارهای عصبی قرار دارند 2⃣ تماشای بیش از حد تلویزیون دلیل دوم که ما می‌توانیم برای کودکان پرخاشگر بیان کنیم، تماشای زیاد تلویزیون است. استفاده‌ی زیاد از تلویزیون باعث می‌شود که کودکان بیشتر در معرض صحنه‌های خشن قرار بگیرند؛ برای همین والدین باید فرزندان خود را در این زمینه مدیریت کنند. 🔻تاثیر تلویزیون در پرخاشگری بچّه‌ها: بنده چند وقت پیش کارتونی را از تلویزیون تماشا کردم که صحنه‌ی خشنی را نشان می‌داد، وقتی زمان گرفتم متوجّه شدم که در عرض کمتر از هفت دقیقه در این کارتون حدود ۲۰ صحنه‌ی خشن نمایش داده شد.این صحنه ها به مرور زمان در فرزندان ما تاثیر می‌گذارد؛ خصوصاً در پسرها که تمایل به خشونت و پرخاشگری دارند. در نظام آموزش و پرورش ژاپن سیاستی وجود دارد که می‌گوید: “اگر می‌خواهید چیزی به عادت تبدیل شود آن را تکرار کنید“؛ لذا وقتی دائم صحنه‌های خشن برای کودک تکرار شود خشونت برای او تبدیل به یک عادت رفتاری می‌شود. 📎فقط #والدین مدیر تربیتی فرزندانشان هستند: مدیر تربیت کودکان تلویزیون نیست، مدیر تربیت کودکان مدرسه نیست، بلکه مدیر تربیت کودکان والدین هستند. بعضی از والدین به طور مطلق انتظار دارند که همه‌ کاستی‌های تربیتی که در محیط خانواده‌ وجود دارد، مدرسه جبران کند؛ درصورتی که #تربیت فقط در #خانواده اتّفاق می‌افتد و حتّی این پدر و مادرها هستند که باید محیط مدرسه را نیز مدیریت کنند؛ یعنی اگر متوجّه شدند که مدرسه‌ی فرزندشان مناسب نیست، وظیفه آن‌ها است که او را به مدرسه‌ی دیگر ببرند یا در جستجوی این باشند که نقاط ضعف تربیتی او را در مدرسه جبران کنند. 🔰ادامه دارد...

#تربیت_نسل_مهدوی #پرسش_و_پاسخ_تربیتی ⁉️سؤال: من یک دختر ۹ ساله دارم که بسیار بی‌نظم است و از زیر بار مسئولیت‌ شانه خالی می‌‎کند. چگونه با او رفتار کنم؟ ✅پاسخ از استاد تراشیون 🔸باید بررسی کنیم چطور می‌شود که یک فرزند بی‌نظم تربیت می‌شود؟ شاید اوّلین دلیل این باشد که والدین برای نظم و مرتّب بودن درخانواده‌ ارزش قائل نیستند؛ مثلاً مادر به فرزندش می‌گوید: چون امروز من را اذیّت کردی، برو و اتاق خود را تمیز کن! تا وقتی که ما این نگاه را به نظم داشتیم، بچّه‌ها به سختی مسئله‌ی نظم را می‌پذیرند.‌ همچنین ممکن است دلیل بی نظمی بچّه‌ها، نداشتن خاطره‌ی خوب از نظم باشد؛ مثلاً خیلی از مواقع مادر به عنوان تنبیه از فرزندش می‌خواهد که ‌جایی را نظافت کند؛ لذا هر بار که اسم نظم می‌آید، می‌بینیم که کودک ‌یاد تنبیه در خانه می‌افتد.   🔸اگر والدین می‌خواهند منظّم بودن را به فرزندشان آموزش دهند، باید به تدریج مسئولیت‌ها را به آن‌ها واگذار کنند. مثلاً اگر فرزند ما اتاق خود را به هم ریخت، برای بار اوّل به او نگوییم که تمام اتاق را خودت تمیز کن؛ بلکه به او بگوییم: اشکال ندارد! ما نیز به تو کمک می‌کنیم که اتاقت را تمیز کنی!   🔸نکته‌ی بعدی در مورد #برنامه_ریزی است. نبیّ مکرّم اسلام در حدیثی فرمودند: “مدیر خانه زن است”. مادر باید در همین رابطه از فرزندش درخواست کند که در کارهای خانه مشارکت داشته باشد؛ مثلاً به او بگوید: از امروز به بعد باید دریک نوبت از وعده‌های غذایی سفره را شما پهن کنید. گاهی اوقات مادرها انتظارات خود را یادداشت کنند و آن را در معرض دید فرزندشان قرار دهند؛ مثلاً بنویسند مادر جان! انتظار من از شما دختر ۹ ساله این است که از این به بعد اتاق خود را مرتّب کنی. معمولاً  وقتی پدر و مادر با اقتدار، جدیّت، بر اساس ‌یک منطق، حرف می‌زنند بچّه‌ها آن‌ را می‌پذیرند.‌