عاشق محرم و سینه‌زنی بود، مخصوصاً که لشکر او به نام مقدس امام حسین (ع) بود، ایام محرم شور و حال دیگری در آن پیدا می‌شد و گردان‌ها به روش سنتی عزاداری می‌کردند. بعضی وقت‌ها که دوستان نزدیک در سنگر جمع می‌شدند، حسین با بازوی قطع شده دستش سینه‌زنی می‌کرد. حاج‌حسین تا نامی از سیدالشهدا (ع) می‌آمد، به پهنای صورت اشک می‌ریخت و از شدت گریه شانه‌هایش می‌لرزید. 📚جز لبخند چیزی نگفت #شهید_حسین_خرازی ‌┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈  اَلّلهُمـّ؏َجِّل‌لِوَلیِّڪَ‌الفَرَج ╭┅─────────┅╮ 🌺https://eitaa.com/shahidez ╰┅─────────┅╯

تدبیر نظامی، شجاعت کم نظیر، نظم و ترتیب در امور؛ همه اش از ویژگی های یک فرمانده نظامی است اما ... وقتی خنده های حاج حسین را در کنار نیروهای لشگر امام حسین می بینی، وقتی نیمه های شب به محل خواب نیروهایش سر میزد و اگر پتوی کسی کنار رفته بود با آرامش تمام آن را بر روی او می کشید؛ شاید تفسیرش این باشد که حاج حسین قبل از فرماندهی لشگر امام حسین، فرمانده قلبِ نیروها بود...♡ #شهید_حسین_خرازی ‌┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈  اَلّلهُمـّ؏َجِّل‌لِوَلیِّڪَ‌الفَرَج ╭┅─────────┅╮ 🌺https://eitaa.com/shahidez ╰┅─────────┅╯