خاطره از شهید فاضل شیرالی از زبان هم‌رزمان #حمل_مجروح_با_زبان_روزه سال ۱۳۶۱ در یکی از روزها، منو فاضل و کریم بهبهانی بودیم. سه نفر بودیم و دو اسلحه داشتیم منو کریم نوبتی تیراندازی می کردیم ولی فاضل بدون استراحت فقط شلیک می کرد. #فاضل گفت مهمات رو بیارم و منم رفتم مهمات رو برداشتم وقتی به سمت فاضل می آمدم، گلوله ای از طرف نیرو های عراقی به پشتم اصابت کرد و در حال انتقال مهمات، بیهوش شدم و با صورت به زمین خوردم و دیگر نفهمیدم چه شد. وقتی دیر کردم فاضل و کریم آمدند و مرا بیهوش دیدند. ایام ماه مبارک رمضان بود و تو اون شرایط سخت، بدون امکانات و .. ما روزه می گرفتیم. بچه ها هعععی آب به صورتم می پاشیدند تا اینکه بیدار شدم. فاضل گفت باید برای درمان برویم آبادان؛ اما من مخالفت می کردم و می گفتم روزه مان خراب می شود. با اصرار مرا راضی کردند تا به ستاد المهدی در نهر قصر اروند کنار برای درمان برویم. بهیار حال و روز مرا که دید به فاضل گفت: باید ببریدش آبادان و ما اینجا امکانات نداریم. اما من باز هم مخالفت می کردم و میگفتم روزه مان خراب می شود. تا غروب که حالم بهتر شد فاضل گفت: بریم آبادان. ولی من گفتم نه دیگه خوب شدم بریم گشت دریایی ! راوی : فارِس ترکیان 💌 کانال شهید فاضل شیرالی ✓ https://eitaa.com/shahidfazelshirali