نگاهم که به صورتش افتاد مثل همیشه خنده مهمان لبانش بود. چشمانش باز بود انگار او هم دلش برای من تنگ شده بود ... و میخواست برای آخرین بار، یک دل سیر نگاهم کند. نمی توانستم دل بکنم دستم را روی قلبش گذاشتم نگاهم به نگاهش گره خورد و جانم به جانش ... قرارهای دو نفرمان از جلوی چشمانم گذر می کرد. روضه های دو نفره را به یاد آوردم دوستت دارم هارا مرور کردم و یک لحظه فهمیدم، همه لحظاتم تویی ... یادت هست گفتم تو شهید شوی من دلم برایت تنگ میشود و تو بحث را عوض کردی ...؟! یادت هست گفتم بدون تو نمیتوانم، نفس بکشم ؟ یادت هست قدم زدن های گلزار شهدای مان را ؟ یادت هست آخرین دیدار مدام میگفتی مواظب خودت باش ... بدون تو چگونه میشود مواظب خود بود؟ مهدی مرا هم ببر. همه فکر ها را در گوشه ذهنم پنهان کردم و آهسته زیر لب خواندم: ای پاره پاره تن به خدا میسپارمت😢 ...💔 #شهیدمهدی‌علی‌دوست #کتاب‌‌_پرواز_با_پاراگلایدر @sardaraneashgh