شریح قاضی در زمان عمَر منصوب به قضاوت بود.
در قضاوتی به مشکل برخورد،
نزد عمر رفت، عمر هم فکری کرد
و دید نمیتواند قضاوتی بکند(مثلهمیشه)
اصحاب هم نتوانستند مشکل را برطرف کنند.
آخر کار خود عمر گفت:
من مَردی را میشناسم
که حلال مشکلات است!
" اَینَ ابوالحَسَن مُفرََّجُ الکَرب "
کجاست ابوالحسن؟!
همان برطرف کنندهی غصه ها...
#اگرخستهجانیبگویاعلی
| بحارالانوار،ج۴۰،ص۲۳۴
@shahidmedadian