#نکات_حقوقی مجازات روزه خواری در ملأ عام: روزه، یکی از واجبات دین اسلام بوده و خداوند، مسلمانان را دعوت به انجام این عمل واجب، در ماه رمضان کرده است. شرع مقدس، روزه خواری را گناه و حرام می داند. با این وجود، برخی از افراد، به دلایلی مانند بیماری و سفر، از این حکم واجب استثنا هستند و روزه گرفتن بر آن ها، واجب نیست؛ اما، این افراد نیز نباید در ملا عام، مرتکب عمل روزه خواری شوند. در قانون مجازات اسلامی، برای روزه خواری، ماده قانونی، به صورت ویژه و جداگانه در نظر گرفته نشده است، اما، می توان، با توجه به ماده 638 قانون مجازات اسلامی مجازات روزه خواری و روزه خواری در ملا عام را مشخص کرد. این ماده، در خصوص مجازات تظاهر به فعل حرام در ملا عام، مقرر می دارد: " هر کس علنا، در انظار عمومی و معابر، تظاهر به عمل حرامی کند، علاوه بر کیفر عمل، به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم می شود و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل، دارای کیفر نیست، اما عفت عمومی را جریحه دار کند، فقط به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد ". بر اساس این ماده، می توان دریافت که با توجه به اینکه روزه خواری، در دین اسلام، عملی حرام است، اگر کسی در ملا عام و در معابری که محل رفت و آمد مردم است، اقدام به روزه خواری کند، به مجازات روزه خواری در ملا عام ​ که 10 روز تا 2 ماه حبس یا تا 74 ضربه شلاق می باشد، محکوم خواهد شد.