❇️کیمیای دلسوزی سوگواری برای سیدالشهداء یک آیین سنتی محض نیست؛حسرت مان نه فقط برای ظلمی است که سیزده قرن پیش بر دردانه ی خدا رفت.نه فقط برای یادآوری زنده بودن یزید و یادبود علی اصغرهای تشنه ی امروز. هر بار برمی گردیم و ماجرا را از "لحظه ی آه" از سر می گیریم.ده ها قرن است که به صورت نقش اشک می زنیم. می دانی چرا؟ دل شیشه ای حسین علیه السلام آیینه ای است که آرزوی آدم بودن مان را در آن به تماشا می نشینیم. در بیابان دنیا که هوا پر از غبار کینه است،یک خروار گِل نفرت که بر دل زمینی نشست با گلاب اشک پاکش می کنیم. هر سال که کشتی نجات به سرزمین خسران زدگان می رسد، آدم بودن مان را با نرم افزار حسین بروز می کنیم.اگر از آن کیمیای🍂 #دلسوزی🍂که به دل حرّ ریخت و از جهنم حیوانیتش رهاند،قطره ای به دل مان بچکد ، همسر، بچه، همسایه، رفیق، همکار، همکلاسی، کارگزار،مردم و هر که در شعاع بودن مان است، از طوفان تلخی ما در امان خواهد ماند. باز بریز اشکم را حضرت حسین! تا خودخواهی و نامهربانی ام در دریای "مهرت" شسته شود. این کمترین بهایی است که در تصفیه ی خانه ی آسمانی ات از دلم می گیری.🌊 💫کمی دلواپسی برای تنهایی یک " امام" لکه بَر است. قطره ای از آن دلواپسی لکه بَرانه ام آرزوست.🖤💔 #اخلاق_حسینی #محرّم @gahneveshtha