#شهیدانه چه راست گفت پیر فرزانه «رهبر ما آن طفل سیزده ساله‌ای است که با قلب کوچک خود که ارزشش از صدها زبان و قلم بزرگ‌تر است، با نارنجک، خود را زیر تانک دشمن انداخت وآن را منهدم نمود و خود نیز شربت شهادت نوشید» و اگر همه ما شهید فهمیده را فهمیده بودیم اکنون همه کودکان سرزمین ما خود یک فهمیده بودند #شهید_حسین_فهمیده #سالروزشهادت @shahidmosavinejad

✍ منم ؛ میهمان مجازی شما #ای_شهید... همسایه ات نیستم اما... #مهمان خانه ی مجازی ات که هستم!😔 حق مهمان کمتر از همسایه که نیست! خودت دستم را گرفته ای و آورده ای اینجا☝️ پس کمکی کن من هم یکی شبیه تو شوم💔 به حق مادرت #زهرا(س) رفیق‌ شهیدم ؛ #شهید_موسوی_نژاد #سالروزشهادت @shahidmosavinejad

سردار شهید حاج عباس عاصمی ولادت: ۱۳۴۶، قم شهادت: ۱۳۹۰/۰۴/۳۰، سردشت، توسط گروهک تروریستی پژاک □ مزار: گلزار مطهر شهدای علی‌بن‌جعفر (علیه‌السلام) هر سال در دهه‌ی اول محرم پشت دیوار گلزار شهدای قم، با سردار شهید حاج محمود احمدی‌تبار، در ایستگاه صلواتی هئيت رزمندگان اسلام، برای عزاداران حسینی چای می‌ریختند. وقتی شهید شدند، بنیاد شهید قم برای دفن‌شان چند جا را پیشنهاد داد. آخر پشت همان دیواری که خادمی سیدالشهداء حضرت اباعبدالله الحسين(علیه‌السلام) را می‌کردند، مزارشان شد. سردار تفحص در قطعه‌ای آرام گرفت که اکثرشان شهدای تفحص‌شده بودند. راوی: همرزم شهید #سالروزشهادت

شهید مدافع وطن و امنیت سرهنگ پاسدار مهدی خبیر ولادت: ۱۳۵۳/۰۶/۲۴، قم شهادت: ۱۳۹۰/۰۴/۳۰، سردشت، توسط گروهک تروریستی پژاک □ مزار: گلزار مطهر شهدای علی‌بن‌جعفر (علیه‌السلام) ■اهل حرف زیاد نبود بیشتر عمل می‌کرد. ■پدر زنم ۱۰ روز روضه داشت که ایشون کمک می‌کرد بعد از اینکه ایشون مرحوم شد خودش ۱۰ روز رو اینجا روضه می‌گرفت. ■ما نسل در نسل یه اولاد پسر بیشتر نداشتیم اون هم آقا مهدی بود. ■اصلاً غیبت به هیچ وجه نمی‌کرد و در جلسه‌ای که غیبت بود پا نمی‌گذاشت؛ بارها من این صحنه را دیده بودم گفتم خوب نیست که پا می‌شی می‌ری. گفت اینها غیبت می‌کنند من نباید اینجا بنشینم. راوی: پدر شهید #سالروزشهادت

شهید مدافع وطن و امنیت سرهنگ پاسدار حاج سید عبدالحسین موسوی‌نژاد ولادت: ۱۳۴۸، توابع خمین شهادت: ۱۳۹۰/۰۴/۳۰، سردشت، توسط گروهک تروریستی پژاک □ مزار: گلزار مطهر شهدای علی‌بن‌جعفر (علیه‌السلام) آشنایی من با عبدالحسین به سال ۶۵ و منطقه شلمچه برمی‌گردد. آن زمان او وارد اطلاعات عملیات لشکر۱۷ علی‌بن‌ابی‌طالب(علیه‌السلام) شده بود و در همان اولین برخوردهایی که داشتیم او را به عنوان یک انسان بسیار ساده و متواضع شناختم. عبدالحسین در حوزه تحصیل کرده بود و بر همین اساس پیشنمازمان شد. او به قدری ساده و متواضع بود که هرگز تصور نمی‌کردم چنان شخصیت والایی در وجودش نهفته باشد. او به واقع با آرزوی شهادت قدم در میادین نبرد گذاشته بود. پس از اینکه دوران پرافتخار هشت سال دفاع مقدس به پایان رسید، عبدالحسین در کنار کارهای سپاه، جلسات دیدار با خانواده شهدا را به راه انداخت. تعدادی دیگر از همرزمان را نیز در جریان این دیدارها قرار داد و بنا شد هر هفته با یک خانواده شهید دیدار داشته باشیم. هدفش از این کار حفظ یاد و خاطرات شهدا بود. هنوز هم بعد از شهادتش همچنان این دیدارها ادامه دارد. راوی: همرزم شهید #سالروزشهادت