#برجامیان_ورشکسته و پایان غرب اندیشی در ایران انقلابی محمدحسین طهرانی 💥اختصاصی یک؛ چه بخواهیم و چه نخواهیم، بعد از رحلت امام، در مقابل نسخه تجویزی رهبر انقلاب، نسخه بدیلی برای پیشرفت کشور وجود داشته است. این نسخه، راهِ پیشرفت را در کنار آمدن و احیانا تسلیم در مقابل ابر قدرتِ اقتصادی و نظامی دنیا منحصر می‌کند. این واقعیت هم انکارناپذیر است که این نسخه بدیل، طرفدارانی جدّی داشته است که به هیچ روی حاضر به کوتاه آمدن و دست کشیدن از انگاره های خودشان نیستند. حتی به لوازم این تفکر، مانند قطع ارتباط با جریان مقاومت و قطع حمایت از آرمان فلسطین پای بندند، ولو این که در آشکار کردن آن مصلحت سنجی کنند. از قضا این جریان، سالیان زیادی است که در گلوگاههای اجرایی و اقتصادی و فرهنگی کشور مشغول خدمت شبانه روزی هستند و در دولتی چون دولت کنونی هم به یُمن همراهی عملی و فکری رئیس دولت، حضور حداکثری دارند. از قرائن و شواهد هم پیداست که راهبردِ آنان برای باز کردن پای ابر قدرت ها به کشور، بزک کردن کشور با تزهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نئولیبرالیستی، حاضر شدن بر سرِ هر توافق بین المللی است که لبخند رضایت را بر لبانِ معشوقِ سلطه گر بنشاند. این وسط، تکلیف مردم هم مشخص است؛ قرار است زیرِ چرخ دنده های #توسعه لِه شوند. دو؛ ناگفته پیداست که نسخه رهبر انقلاب، نسخه ای جز این است. ایشان در تبیین، توضیح و حتی فریاد زدنِ نسخه مطلوب و مورد نظرشان، لحظه ای درنگ نکرده اند و حتی گاهی از سرِ ناچاری، وارد بحث های مصداقی هم شده‌اند. سه؛ نظام‌اسلامیِ ما، از نوعِ "جمهوری" است؛ یعنی تجلّیِ"انّ الله لا یغیّر ما بقوم حتّی یغیّروا ما بانفسهم". یعنی اگر رهبرِ انقلاب هم راه حلّ قطعی برای حلّ مشکلات کشور داشته باشد، این راه حل باید در باورِ جمعیِ اکثریتِ این مردم، متجلّی شود و از مجرای اراده ی آنان، ظهور پیدا کند. لذا اصلی ترین راهبُردِ راهبَرِ انقلاب در این سالها، آگاهی بخشی و روشن ساختنِ ضمیر مردم بوده است. چهار؛ برای آگاهی بخشی و روشنگری، سخنرانی لازم است، امّا کافی نیست؛ گاهی باید اجازه داد کسی که مدّعی است، به میدان بیاید و داشته هایش را ابتدا در معرض انتخاب مردم، و در صورت اعتماد آنان، در معرض تجربه ی مردم قرار دهد تا سیه روی شود آن که در او غش باشد. پنج؛ دولتی که با شعارِ اعتدال و تعامل با دنیا و با وعده ی گشایش و ایجاد رونقِ اقتصادی روی کار آمد، اکنون به مراحلِ نهاییِ بسط و تمامیتِ تمامی ظرفیت های خودش نزدیک شده است؛ برجام به عنوان اصلی ترین نمادِ دولت تدبیر و امید رو به موت است، کارخانه ها ورشکسته اند، نه تنها چرخ سانتریفیوژها نمی‌چرخد، بلکه چرخِ زندگیِ مردم هم نمی‌چرخد. شش؛ این ناکارآمدی ها را بیشتر از هر کسی، خودِ دولت و رئیس آن می فهمند و از آن مطّلعند. کشتیِ دولت تدبیر، به گل نشسته بی تدبیریِ سرانِ آن شده است. در چنین شرایطی، به جای جبرانِ گذشته، دست و پا زدن برای فرافکنی و به گردن این و آن انداختنِ این ناکارآمدی ها در دستورِ کار قرار گرفته است. روزی مقصّر اصلی، دولتِ پنهان معرفی می شود و روزی دیگر قوه قضائیه و دیگر روز، شورای نگهبان. امروز هم کار بدان جا رسیده که رئیس دولت، وزرای دولتِ خود را به بی‌تدبیری متهم می کند و خودش را به بی خبری متّصف! هفت؛ فهمیدن این نکته کار سختی نیست که دولت، منتظر بهانه است تا کاسه و کوزه ها را بر سرِ دیگری بشکند و با "ننه من غریبم بازی" فینالِ این بازی بزرگ و تاریخی را نبازد. در چنین شرایطی، رهبر انقلاب، باز هم آگاهیِ مردم را نشانه رفته است. او باید در این لحظات پایانی، نهایتِ ظرافت را در مدیریتِ این میدان به خرج دهد. از طرفی می خواهد چینیِ نازکِ و شکستنیِ "آگاهیِ مردم" که این همه هزینه در برداشته، تَرَک برندارد و نشکند، و از طرفی دیگر می‌خواهد این بلا بر سر زندگی و سفره های کوچکِ آنان نیاید.از طرفی مردم‌باید به این بلوغ و پختگی برسند که نتایجِ انتخابِ خود را درست فهم کنند و از طرفِ دیگر ضعفا و نیازمندان در راه کسبِ این آگاهی، آسیب های بی شماری را متحمّل نشوند. دقیقا به همین خاطر است که از طرفی، از جایگاهِ حقوقیِ سرانِ قوا حمایت می کند و از طرف دیگر، به شدّت پیگیر واریزِ درستِ بُنِ معیشتی است؛ از طرفی، وجودِ مردم معترض را به رسمیت می شناسد و از طرف دیگر خطر بر هم خوردن امنیت توسط اشرارِ نقابدار را متذکّر می‌شود. از طرفی به دولت تشر می‌زند که چاره ی کار، درون زاییِ اقتصاد است و از طرف دیگر، خودش آستینِ همت را بالا می‌زند و فعالان اقتصادی را به حسینیه اش فرا می خواند تا گوشِ شنوای مشکلاتِ بی شمارِ آنان باشد. هشت؛ با همه اینها فراموش نکنیم که این دولت و مهمتر از آن تفکرّ حاکم بر آن باید تا آخر پای کار بایستد و تمامی هزینه ها و همچنین عوایدِ راهبردها و راهکارهایش را بپذیرد. http://eitaa.com/joinchat/2436431883Cedfc3

سیاه بازی به سبک اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان؛ از نفوذ تاکتیکی تا تخریب سازمان‌یافته رقبای سیاسی 💥اختصاصی 🔻🔻🔻 🔸کمتر از چند روز مانده به #انتخابات_مجلس۹۸، حامیان دولت شکست سیاسی زودهنگام در انتخابات را پذیرفته و با این پیش فرض در تدارک یک بازی سیاسی سیاه و کثیف هستند. در مورد این بازی کثیف گفتنی‌هایی هست؛ ۱) امتناع #عارف و #لاریجانی، لیدرهای #لیست_امید در تهران و قم، از ثبت نام، اگرچه پذیرش شکست مفتضحانه معنا می‌دهد اما روی دیگر آن این است که اینان تلاش دارند با کنار کشیدن خود از فضای افشاگری های منتهی به انتخابات، چهره خود را تطهیر کرده، با استفاده از عنصر فراموشی سیاسی، در ۱۴۰۰ به صحنه بازگردند. غافل از اینکه با این قبیل اقدامات سطحی، نمی توان لکه ننگ حمایت از دولت غربگرا را پاک کرد؛ دولتی با ادعاهای واهی و دستاورد تقریبا هیچ! ۲) وقتی #برجامیان امکان رقابت را در خود نمی‌بینند باید به فکر راهبردهای جایگزین باشند؛ 🔻راهبرد نخست آنان تلاش برای #نفوذ در صفوف جریان انقلابی است که با استمداد از چهره های سیاسی با سابقه اصول گرایی اتفاق می افتد؛ در این دوره امثال علی مطهری حتما خود را به جریان انقلابی نزدیک خواهند کرد تا از حذف سیاسی خود در صندوق رای، پیش گیری کنند! طبیعتا هوشمندی هواداران انقلاب اسلامی در پرهیز از #معامله_گری با عناصر هتاک و بدسابقه و برجام پرست، اقتضای آن دارد که با این عناصر فاصله گذاری نمایند تا ننگ عملکرد سیاه آنان به دامن نیروهای حزب‌اللهی نچسبد. فراموش نکنیم که؛ #رأی_نیاوردن_بهتر_از_عملگرایی_و_معامله_گری_است! 🔻راهبرد دوم #برجامیان_ورشکسته، تخریب گسترده رقیب است که در دو ساحت برنامه‌ریزی شده است؛ یکی تخریب توسط رسانه رسمی پرتعداد خودشان که نمونه آن از هم اکنون در مورد طیف #پایداری و برخی چهره‌ها مانند #دکتر_زاکانی قابل مشاهده است. ساحت دوم اما کمی پیچیده تر است؛ آنان با نفوذ در صفوف جریان انقلابی، ماشین تخریب چهره‌های انقلابی (با پذیرش شدت و ضعف در عملکرد و مواضع) را از درون جبهه انقلاب روشن می‌کنند به نحوی که در پوشش طرفداران کاندیداهای همگرا، به لجن پراکنی علیه رقیب مشغول شده اند. با پیاده سازی این رویکرد کثیف سیاسی، هرچند نمایندگانی انقلابی وارد مجلس شوند، آثار آن تخریب ها همچنان باقی خواهند ماند و آنان فاقد وجهه مثبت اجتماعی خواهند بود لذا کارآمدی آنان در موج سازی سیاسی به حداقل خواهد رسید. نمونه چنین تخریب های درون جریانی نیز اکنون قابل مشاهده است که نوعا توسط چهره‌های مرموز و وابسته به کانون‌های سیاسی، امنیتی و جنگ روانی #برجامیان، در حال پیاده سازی است‌. طبعا معرفی مصداقی این طیف تخریب گر نفوذی، در شفاف سازی فضای درون گفتمانی و پالایش بستر رقابت و حاکمیت اخلاق و معنویت بسیار مؤثر خواهد بود و روزنه به سهم خود در آینده به روشنگری در این زمینه خواهد پرداخت. انشالله