#یاصاحب_الزمان_عج💚 اي قبله ي نمازگزارانِ آسمان هجر تو کرده قامتِ اسلام را کمان خورشید تابه کی به پس ابرها نهان عجِّل علي ظهورکَ ياصاحب الزمان #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ سلام امام زمانم ✨ 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

کاش می‌شد🤲بچه‌ها را جمع کرد👥 #سنگر آن روزها را گرم کرد😔 کاش می‌شد بار دیگر#جبهه رفت #جنگ عشقی کرد و تیری خورد و رفت… شادی روح#شهدا و امام#شهدا صلوات‌ #صبحتون_شهدایی 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

#بازنشر طرح به مناسبت سالروز شهادت شهید علی اصغر شیردل🥀 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

‍ ✤ ⃟ ⚘ ⃟ ﷽ ⃟ ⚘ ⃟ ✤ 🌺 به مناسبت سالروز 🌲شهادت 🌸ش_ه_ی_د_علی_اصغر_شیردل 🌺تولد : ۳ /۳/ ۱۳۵۷ 🌷شهادت : ۳۰ /۲/ ۱۳۹۴ سوریه 🌺تاریخ انتشار : ۲۹ /۲/ ۱۴۰۰ 🥀مزار ش_ه_ید : بهشت زهرا ━⊱⚘⊰━ 📌متولد بهارِ انقلاب بود، خرداد پنجاهُ هفت. هجده سالگی، قامتش سبز پوش سپاه شد و نوزده سال پر افتخار برای کشورش خدمت کرد. ━⊱⚘⊰━ 👌همچو شهرتش، شیردل بود و نترس. در قلبِ محبانِ علی(ع) ترس جایی ندارد. که اگر باشد زبان، لبیک گوی عشق نمی‌شود!! ━⊱⚘⊰━ 💥مردی شجاع و عاشق خانواده پسری پرافتخار، همسری همراه، پدری دوست‌داشتنی. همه را برای زمین گذاشت و راهی آسمان شد...! روحش قرارِ ماندن نداشت...گویی آرامش را در خاکِ سوریه می‌دید. ━⊱⚘⊰━ 💥ندای "هَل مِن ناصِر..." خواهرِ ارباب، قدمهایش را برای رفتن محکم کرد و او علی اصغر تدمر شد... ━⊱⚘⊰━ ✨اولین روز شعبان، در آستانه میلادِ فخر عالمِ امکان، حضرت ارباب(ع) تقدیر بر شهادت رقم خورده بود. ━⊱⚘⊰━ 💥وقتِ رفتن به 🔥کمین خوردند و هنگام برگرداندن ماشین، پهلویش گلوله را به آغوش کشید...و ذکر علی (ع) در فضا طنین انداز شد... ━⊱⚘⊰━ 📌خاکِ تدمر با عشق جسمِ بی جانش را در آغوش خود ماندگار کرد و بناشد به تاسی از بانوی گمنامِ مدینه(س)، چند صباحی مهمانِ غربتِ سرزمینِ شام باشد!! ━⊱⚘⊰━ ⭐کیلومتر ها آن سو تر، مادری نگران، همسری چشم به راه و پسرکی شش ساله دلتنگِ قهرمانشان بودند... ━⊱⚘⊰━ ⭐یکسال گمنامی‌اش،فرصتی بود تا آیینه #صبر خانواده جلا بگیرد... تا امیر علی بیاموزد، زین پس مردِ مادرش است...به دلِ کوچکش بقبولاند، گرچه پدر در آسمانهاست اما مزارِ زمینی‌اش مامن و پناه گاهِ اوست ━⊱⚘⊰━ ⭐سفارش به صبر کرده بود و عجیب این صبر عجین شده در حالاتِ همسرِ زینبی‌اش بود. وقتی که تابوت را به آغوش گرفت و دست بر استخوانها کشید. آن هنگام که قبل‌ترها را تصور می‌کرد و علی اصغرِ خندانش را و آن هنگام که راهِ پیش رو را بدونِ مردِ شیردلش تجسم می‌کرد، در نگاهش "ما رایتُ الا جمیلا" را می‌دیدی... ━⊱⚘⊰━ ⭐به گفته علی اصغرش، "لا یَوم کَیَومِکَ یا اباعَبدالله..."و همین جمله آرامشی بود بر قلبِ بیتاب و مضطرش. ━⊱⚘⊰━ برای سلامتی امام عصرعجل الله... ارواح مطهرشهداوامام شهدا 🌷صلـــــــــــــــوات🌷 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

🥀اینجوری ایستادند... ✨گم شد ! هم پلاکت ، هم استخوانت ، هم آرمانت . . . واتوبان رد شد از کوچه ای که به نامت بود ... 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

💐در روز فقدان عالم جلیل القدر آیت الله فاطمی نیا یادی کنیم از توصیه ایشان به خواندن کتاب سلام بر ابراهیم. 📙دو جلد کتاب #شهید_ابراهیم_هادی را خریده ام... آدم زیر و رو می شود وقتی کتاب را می خواند... 👆سال ۱۳۹۸. اصفهان. چهلم سردار سلیمانی 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

⁉️ کسی می‌تواند از سیم خاردارهای دشمن عبور کند که... 🌹#شهید_علی_چیت_سازیان ✨#ڪلام_شھید 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

یادمان هست ؟؟ 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

هر کاری کنی یکی ناراضیه، پس برای کسی کار نکن #فقط_خدا💗💖 مراقب اعمالمون باشیم... شهید حسین معز غلامی🌷 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

‍ سلام دوستان مهمون امروزمون حاج محسن هست🥰✋ *خواب دختر شهید و هدیه‌ے پدر براے دختر*🌙 *شهید حاج محسن الهی*🌹 تاریخ تولد: ۱ / ۳ / ۱۳۵۱ تاریخ شهادت: ۱۳ / ۱ / ۱۳۹۵ محل تولد: ماهفرخان،استهبان،فارس محل شهادت: سوریه *🌹عموی حاج محسن در سال ۶۰ به شهادت رسیده بود🕊️و حاج محسن هم در سوریه شربت شهادت را نوشید.🕊️نوع شهادت هر دو شبیه هم بود💫 و هر دو در ۴۴ سالگی آسمانی شدند..🌙سه فرزند از ایشان به یادگار مانده است...»🌷دخترش← رفتیم گلزار شهدا گفتم بابا جون دیگه قول میدم گریه نکنم🥀تو فقط بیا خوابم،بهم تولدمو تبریک بگو دیگه چیزی نمیخوام،🥀شب خواب دیدم که بابام با همون لباسه اومد بهم اشاره کرد💫رفتم پیشش دستامو گرفت با هم دیگه تو آسمون بودیم🌙 بعد تنها حرفی که بهم زد دست کرد تو جیبش و یه عطر آورد بیرون🌷و گفت این عطر رو آوردم برا تو فاطمه،،🍃بعد یه دفعه از خواب بیدار شدم،‼️خوشحال بودم که بابام بهم هدیه داده، به مامانم گفتم مامان، بابا عطری چیزی به شما نداده؟؟؟؟⁉️ گفت نه!!🥀چند روز بعد که لباسای پدرم رو از سوریه آوردند🌷برادرم اومد گفت که فاطمه بیا هدیه بابا بهت رسید‼️عطری رو آورد بهم نشون داد🌷دقیقا همون عطری بود که تو خواب بهم داد‌،🥀همون بو ، همون رنگ....»🎊حاج محسن در روز جمعه ابتدا غسل جمعه و سپس غسل شهادت را انجام می‌دهد🌙و در عصر جمعه پس از جانفشانی‌ها و دلاوری‌های بسیار💫 به وصال یار نائل آمد و به آرزویش که شهادت بود، رسید.*🕊️🕋 *شهید محسن الهی* *شادی روحش صلوات*

💞☘بِسْمـِ اللّهِ القاصِمـ الجَبّارین☘💞 🇮🇷رمــــــــان شهدایی و #امنیتی 🇮🇶 #تنــها_میان‌_داعش 💣قسمت #سی_ویکم عمو تڪیه‌اش را از پشتی برداشت، ڪمی جلو آمد و با غیرتی ڪه گلویش را پُر ڪرده بود، سوال ڪرد : _فڪر ڪردی من تسلیم میشم؟ و در برابر نگاه خیره عباس با قاطعیت وعده داد : _اگه هیچڪس برام نمونده باشه، با همین چوب دستی با داعش میجنگم! ولی حتی شنیدن نام امان نامه حالش را به هم ریخته بود ڪه بدون هیچ ڪلامی از مقابل عمو بلند شد و از روی ایوان پایین آمد. چند قدمی از ایوان فاصله گرفت و دلش نیامد حرفی نزند ڪه به سمت عمو برگشت و با صدایی گرفته خدا را گواه گرفت : _والله تا وقتی زنده باشم نمیذارم داعش از خاڪریزها رد بشه. و دیگر منتظر جواب عمو نشد ڪه به سرعت طول حیاط را طی ڪرد و از در بیرون رفت. در را ڪه پشت سرش بست صدای اذان مغرب بلند شد و شاید برای همین انقدر سریع رفت تا افطار در خانه نباشد. دیگر شیره توتی هم در خانه نبود، افطار امشب فقط چند تڪه نان بود و عباس رفت تا سهم ما بیشتر شود. رفت اما خیالش راحت بود ڪه یوسف از گرسنگی دست و پا نمیزند زیرا خدا با اشڪ زمین به فریادمان رسیده بود. چند روز پیش بازوی همت جوانان شهر به ڪار افتاد و با حفر چاه به آب رسیدند. هر چند آب چاه، تلخ و شور بود اما از طعم تلف شدن شیرین‌تر بود ڪه حداقل یوسف ڪمتر ضجه میزد و عباس با لبِ تَر به معرڪه برمیگشت. سر سفره افطار حواسم بود زخم گوشه پیشانی‌ام را با موهایم بپوشانم تا ڪسی نبیند اما زخم دلم قابل پوشاندن نبود و میترسیدم اشڪ از چشمانم چڪه ڪند ڪه به آشپزخانه رفتم. پس از یڪ روز روزه‌داری تنها چند لقمه نان خورده بودم و حالا دلم نه از گرسنگی ڪه از دلتنگی برای حیدر ضعف میرفت. خلوت آشپزخانه فرصت خوبی بود تا ڪام دلم را از ڪلام شیرینش‌تَر ڪنم ڪه با رؤیای شنیدن صدایش تماس گرفتم، اما بازهم موبایلش خاموش بود. گوشی دردستم ماند و وقتی ڪنارم نبود باید با عڪسش درددل میڪردم ڪه قطرات اشڪم روی صفحه گوشی و تصویر صورت ماهش میچڪید. چند روز از شروع عملیات میگذشت و در گیر و دار جنگ فرصت هم‌صحبتی‌مان کاملا از دست رفته بود. عباس دلداری‌ام میداد در شرایط عملیات نمیتواند موبایلش را شارژ ڪند و من دیگر طاقت این تنهایی طولانی را نداشتم. همانطورکه پشتم به ڪابینت بود، لیز خوردم و ڪف آشپزخانه روی زمین نشستم ڪه صدای زنگ گوشی بلند شد. حتی خیال اینکه حیدر پشت خط باشد، دلم را میلرزاند. شماره ناآشنا بود و دلم خیالبافی ڪرد حیدر با خط دیگری تماس گرفته ڪه مشتاقانه جواب دادم : _بله؟ اما نه تنها آنچه دلم میخواست نشد ڪه دلم از جا ڪنده شد : _پسرعموت اینجاس، میخوای باهاش حرف بزنی؟ صدایی غریبه ڪه نیشخندش از پشت تلفن هم پیدا بود و خبر داشت من از حیدر بیخبرم! انگار صدایم هم از ترس در انتهای گلویم پنهان شده بود ڪه نتوانستم حرفی بزنم و او در همین فرصت، ڪار دلم را ساخت : _البته فڪر نڪنم بتونه حرف بزنه، بذار ببینم! لحظه‌ای سڪوت، صدای ضربه‌ای و ناله‌ای ڪه از درد فریاد ڪشید. ناله حیدر قلبم را از هم پاره ڪرد و او فهمید چه بلایی سرم آورده ڪه با تازیانه تهدید به جان دلم افتاد : _شنیدی؟ در همین حد میتونه حرف بزنه! قسم خورده بودم سرش رو برات میارم، اما حالا خودت انتخاب ڪن چی دوست داری برات بیارم! احساس نمیڪردم، یقین داشتم قلبم آتش گرفته و به جای نفس، خاڪستر از گلویم بالا می‌آمد ڪه به حالت خفگی افتادم. ناله حیدرهمچنان شنیده میشد، عزیز دلم درد میڪشید و ڪاری از دستم برنمی‌آمد ڪه با هر نفس جانم به گلو میرسید و زبان جهنمی عدنان مثل مار نیشم میزد... ادامه دارد.... 💣نویسنده؛ فاطمه ولی نژاد ☘ #کپی_باذکرنام_نویسنده 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

💞☘بِسْمـِ اللّهِ القاصِمـ الجَبّارین☘💞 🇮🇷رمــــــــان شهدایی و #امنیتی 🇮🇶 #تنــها_میان‌_داعش 💣قسمت #سی_ودوم زبان جهنمی عدنان مثل مار نیشم میزد : _پس چرا حرف نمیزنی؟ نترس! من فقط میخوام بابت اون روز تو باغ با این تسویه حساب ڪنم، ذره ذره زجرش میدم تا بمیره! از جان به لب رسیده من چیزی نمانده بود جز هجوم نفس‌های بریده‌ای ڪه در گوشی میپیچید و عدنان میشنید ڪه مستانه خندید و اضطرارم را به تمسخر گرفت : _از اینڪه دارم هردوتون رو زجر میدم لذت میبرم! و با تهدیدی وحشیانه به دلم تیر خلاص زد : _این ڪافر اسیر منه و خونش حلال!میخوام زجرڪشش ڪنم! ارتباط را قطع ڪرد، اما ناله حیدر همچنان در گوشم بود.جانی ڪه به گلویم رسیده بود، برنمی‌گشت و نفسی ڪه در سینه مانده بود، بالا نمی‌آمد. دستم را به لبه ڪابینت گرفتم تا بتوانم بلند شوم و دیگر توانی به تنم نبود ڪه قامتم از زانو شڪست و با صورت به زمین خوردم. جراحت پیشانی‌ام دوباره سر باز ڪرد و جریان گرم خون را روی صورتم حس ڪردم. از تصور زجرڪُش شدن حیدر در دریای درد دست و پا میزدم و دلم میخواست من جای او جان بدهم. همه به آشپزخانه ریخته و خیال میڪردند سرم اینجا شڪسته و نمیدانستند دلم درهم شڪسته و این خون، خونانه غم است ڪه از جراحت جانم جاری شده است. عصر، عشق حیدر با من بود ڪه این زخم حریفم نشد و حالا شاهد زجرڪشیدن عشقم بودم ڪه همین پیشانی شڪسته قاتل جانم شده بود. ضعف روزه‌داری، حجم خونی ڪه از دست میدادم و وحشت عدنان ڪارم راطوری ساخت ڪه راهی درمانگاه شدم، اما درمانگاه آمرلی دیگر برای مجروحین شهر هم جا نداشت. گوشه حیاط درمانگاه سر زانو نشسته بودم، عمو و زن عمو هر سمتی میرفتند تا برای خونریزی زخم پیشانی‌ام مرهمی پیدا ڪنند و من میدیدم درمانگاه قیامت شده است. درحیاط بیمارستان چند تخت گذاشته و رزمندگان غرق خون را همانجا مداوا میڪردند. پارگی پهلوی رزمنده‌ای را بدون بیهوشی بخیه میزدند، میگفتند داروی بیهوشی تمام شده و او از شدت درد و خونریزی خودش از هوش رفت. دختربچه‌ای در حمله خمپارهای، پایش قطع شده بود و در حیاط درمانگاه روی دست پدرش و مقابل چشم پرستاری ڪه نمیدانست با این جراحت چه کند، جان داد. صدای ممتد موتور برق، لامپی ڪه تنها روشنایی حیاط بود، گرمای هوا و درماندگی مردم، عین روضه بود و دل من همچنان از نغمه ناله‌های حیدر پَرپَر میزد ڪه بلاخره عمو پرستار مردی را با خودش آورد. نخ و سوزن بخیه دستش بود، اشاره ڪرد بلند شوم و تا دست سمت پیشانی‌ام برد، زن عمو اعتراض ڪرد : _سِر نمیکنی؟ و همین یڪ جمله ڪافی بود تا آتشفشان خشمش فوران ڪند : _نمیبینی وضعیت رو؟ ترڪش رو بدون بیهوشی درمیارن! نه داروی سری داریم نه بیهوشی! و دربرابر چشمان مردمی ڪه ازغوغایش به سمتش چرخیده بودند، فریاد زد : _آمریکا واسه سنجار و اربیل با هواپیما ڪمڪ میفرسته!چرا واسه ما نمیفرسته؟ اگه اونا آدمن، مام آدمیم! یڪی از فرماندهان شهر پای دیوار روی زمین نشسته و منتظر مداوای رفیقش بود ڪه با ناراحتی صدا بلند ڪرد : _دولت از آمریڪا تقاضای ڪمڪ ڪرده، اما اوباما جواب داده تا #قاسم‌سلیمانی تو آمرلی باشه، ڪمڪ نمیڪنه! باید ایرانی‌ها برن تا آمریڪا ڪمڪ ڪنه! و با پوزخندی عصبی نتیجه گرفت : _میخوان حاج قاسم بره تا آمرلی رو درسته قورت بدن! پرستار نخ و سوزنی ڪه دستش بود، بالا گرفت تا شاهد ادعایش باشد و با عصبانیت اعتراض ڪرد : _همینی که الان تو درمانگاه پیدا میشه ڪار حاج قاسمِ! اما آمریڪا نشسته قتل عام مردم رو تماشا میڪنه! از لرزش صدایش پیدا بود دیدن درد مردم جان به لبش ڪرده و ڪاری از دستش برنمی‌آمد ڪه دوباره به سمت من چرخید و با خشمی ڪه ازچشمانش می‌بارید، بخیه را شروع ڪرد. حالا سوزش سوزن در پیشانی‌ام بهانه خوبی بود ڪه به یاد ناله‌های مظلومانه حیدر ضجه بزنم و بی‌واهمه گریه ڪنم. به چه ڪسی میشد از این درد شڪایت کنم؟ به عمو و زن عمو میتوانستم بگویم... ادامه دارد.... 💣نویسنده؛ فاطمه ولی نژاد ☘ #کپی_باذکرنام_نویسنده 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

❇️ ࢪوایت زیبای پدࢪ شھید، از احتࢪام خاص شھید سلیمانے بہ خانواده‌ی شھدا 🌸 سࢪداࢪ زنده است... ما مُࢪدیم...😔💔 #Hero #اَهلِ‌همین‌مَڪتب‌هستیم

#سلام امام زمانم 🌺🌾 با یاد تو میخوابم 😴 در خواب تو را بینم 😍 از خواب چو برخیزم اول توبه یاد ایی ✨💫 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

#شهادت طلوعیـ⛅️ دوباره است که تو را میخواند عقل و عشــ♥️ـق در رگهای #شهادت جاریست عقل میگوید برو🚶‍♂ و عشق میخواند #بیا ... آنگاه ست که در آغوش معشوق💞 و معبودت #الله جای میگیری سلام برشما شهیدان🌷 که #خدا عاشقتان شد و شما را آسمانی کرد. شهدا با نگاهتان ما را هم آسمانی کنید🙏 #‌سلام_صبحتون_شهدایی🌺 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

💥 #تلنگر دنیاے مجازے📲 هم میتواند سبب گناه♨️ شود❗️ -یڪ پست اشتباه📱 -یڪ لایڪ❤️ -یڪ ڪامنت⌨ ✴️ میتواند گناهے #عظیم را برایت ثبت ڪند 👈🏻 مراقب ڪانال وگروه وپیج هایے ڪہ‌ آنها را دنبال میڪنے باش 💢اگر نشر دهنده ے فحشا هستند از آنها خارج شو⚠️ #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

🔰 #معرفی_شهید | #شهید_محمد_پازوکی 🔆متولد : ۳۰ شهریور ۱۳۵۵ در شهرری یگان: سپاه تهران-کمیته جستجوی مفقودین 🕊 شهادت :۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ 💠محل شهادت : پنجوین عراق 🔻 شهید محمد پازوکی طرودی فرزند داود در تاریخ۳۰ شهریور سال ۱۳۵۵ در شهرری بدنیا آمد. وی دارای دو فرزند دختر و پسر می باشد. ایشان بدون داشتن تحصیلات دانشگاهی و تنها با داشتن دو مدرک فنی و حرفه ای برق و جوشکاری و دنبال کردن شغل تأسیسات در تمام عمر خود توانست دستگاه های بسیاری را اختراع و به ثبت برساند که در راه همین اختراعات که شناخته ترینشان دستگاه استخوان یاب-جسد یاب بود به فیض شهادت نائل گردید. ایشان با تلاش بسیار و هزینه های شخصی این دستگاه را اختراع نمود و در حالی که با گروه تفحص شهدا همراه شده بود در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ بر اثر انفجار مین والمری در منطقه پنجوین عراق به درجه رفیع شهادت نائل و پیکر پاکش در گلزار شهدای امامزاده یحیی(ع) سمنان آرام گرفت. روحش شاد و یادش گرامی باد. 🌷شهید محمد پازوکی طرودی🌷 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

✍رهبر انقلاب: شما ملاحظه کنید نشستند در اندیشکده‌های آمریکا راجع‌به حاج قاسم سلیمانی بحث و بررسی کردند، مفصل! جزو خصوصیاتی که از او ذکر می‌کنند، در بین این خصوصیات؛ متعهد است، با ایمان است. شخصیت‌های ایمانی، وقتی که این ایمان را با عمل، عمل صالح همراه کنند محصولش می‌شود شخصیتی مثل این که قدرت‌های بزرگ او را تحسین می‌کنند، دشمنانش هم او را تحسین می‌کنند. 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

پای عشق و جان انقلاب #شهید_نواب 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

📌چگونه به نامحرم نگاه نکنیم📌 💥جوانی ازعالمی پرسید: من جوان هستم ونمی توانم نگاهم را از نامحرم منع کنم...چاره ام چیست ؟⁉️ 📌عالم کوزه ای پر از شیر به اوداد و به اوتوصیه کردکه کوزه راسالم به جایی ببرد و هیچ چیز از کوزه بیرون نریزد و از شخصی هم درخواست کرد او را همراهی کند و اگر شیر را ریخت؛ جلوی همه مردم او را کتک بزند!⁉️ ✔️جوان کوزه راسالم به مقصد رساند و چیزی بیرون نریخت... ☘عالم ازاوپرسید: چند دختر سر راه خود دیدی؟؟ 📌جوان جواب داد: هیچ! فقط به فکرآن بودم که شیر را نریزم که مبادا جلوی مردم کتک بخورم وخوار و خفیف بشوم... ☘عالم گفت این حکایت مومنی است که همیشه خدا را ناظر بر کارهایش می بیند... و از روز قیامت و حساب و کتابش که مبادا در نظر مردم خوار وخفیف شود بیم دارد. 📖آیاانسان نمی داندکه خدا او‌‌ را می بیند!! 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

💞☘بِسْمـِ اللّهِ القاصِمـ الجَبّارین☘💞 🇮🇷رمــــــــان شهدایی و #امنیتی 🇮🇶 #تنــها_میان‌_داعش 💣قسمت #سی_وسوم به عمو و زن‌ عمو میتوانستم بگویم فرزندشان غریبانه در حال جان دادن است یا به خواهرانش؟ حلیه ڪه دلشوره عباس و غصه یوسف برایش بس بود و میدانستم نه از عباس ڪه از هیچڪس ڪاری برای نجات حیدر برنمی‌آید. بخیه زخمم تمام شد و من دردی جز غربت حیدر نداشتم ڪه در دلم خون میخوردم و از چشمانم خون می‌باریدم. میدانستم بوی خون این دل پاره رسوایم میڪند ڪه از همه فرار میڪردم و تنها در بستر زار میزدم. از همین راه دور، بی‌آنڪه ببینم حس میڪردم عشقم در حال دست و پا زدن است و هر لحظه ناله‌اش را می‌شنیدم ڪه دوباره نغمه غم از گوشی بلند شد. عدنان امشب ڪاری جز ڪشتن من و حیدر نداشت ڪه پیام داده بود : _گفتم شاید دلت بخواد واسه آخرین بار ببینیش! و بلافاصله فیلمی فرستاد. انگشتانم مثل تڪه‌ای یخ شده و جرأت نمیڪردم فیلم را باز ڪنم ڪه میدانستم این فیلم ڪار دلم را تمام خواهد ڪرد. دلم میخواست ببینم حیدرم هنوز نفس میڪشد و میدانستم این نفس ڪشیدن برایش چه زجری دارد ڪه آرزوی خلاصی و شهادتش به سرعت از دلم رد شد و به همان سرعت، جانم را به آتش ڪشید. انگشتم دیگر بیتاب شده بود، بی‌اختیار صفحه گوشی را لمس ڪرد و تصویری دیدم ڪه قلب نگاهم از ڪار افتاد. پلڪ میزدم بلڪه جریان زندگی به نگاهم برگردد و دیدم حیدر با پهلو روی زمین افتاده، دستانش از پشت بسته، پاهایش به هم بسته و حتی چشمان زیبایش را بسته بودند. لبهایش را به هم فشار میداد تا ناله‌اش بلند نشود، پاهای به هم بسته‌اش را روی خاڪ میڪشید و من نمیدانستم از ڪدام زخمش درد میڪشد ڪه لباسش همه رنگ خون بود و جای سالم به تنش نمانده بود. فیلم چند ثانیه بیشتر نبود و همین چند ثانیه نفسم را گرفت و طاقتم را تمام ڪرد. قلبم از هم پاشیده شد و از چشمان زخمی‌ام به جای اشڪ، خون فواره زد. این درد دیگر غیرقابل تحمل شده بود ڪه با هر دو دستم به زمین چنگ میزدم و به خدا التماس میڪردم تا معجزه‌ای ڪند. دیگر به حال خودم نبودم ڪه این گریه‌ها با اهل خانه چه میڪند، بی‌پروا با هر ضجه تنها نام حیدر را صدا میزدم و پیش از آنڪه حال‌من خانه را به هم بریزد، سقوط خمپاره‌های داعش شهر را به هم ریخت. از قداره‌ڪشی‌های عدنان میفهمیدم داعش چقدر به اشغال آمرلی امیدوار شده و آتش‌بازی این شب‌ها تفریحشان شده بود. خمپاره آخر، حیاط خانه را در هم ڪوبید طوری ڪه حس ڪردم زمین زیر پایم لرزید و همزمان خانه در تاریڪی مطلق فرورفت. هول انفجاری ڪه دوباره خانه را زیر و رو ڪرده بود، گریه را در گلویم خفه ڪرد و تنها آرزو میکردم این خمپاره‌ها فرشته مرگم باشند، اما نه! من به حیدر قول داده بودم هر اتفاقی افتاد مقاوم باشم و نمیدانستم این مقاومت به عذاب حیدر ختم میشود ڪه حالا مرگ تنها رؤیایم شده بود. زن عمو با صدای بلند اسمم را تڪرار میڪرد و مرا در تاریڪی نمیدید، عمو با نور موبایلش وارد اتاق شد، خیال میڪردند دوباره ڪابووس دیده‌ام و نمیدانستند این‌بار در بیداری شاهد شهادت عشقم هستم. زن عمو شانه‌هایم را در آغوشش گرفته بود تا آرامم ڪند، عمو دوباره میخواست ما را ڪنج آشپزخانه جمع ڪند و جنازه من از روی بستر تڪان نمیخورد. وحشت همین حمله و تاریڪی محض خانه، فرصت خوبی به دلم داده بود تا مقابل چشم همه از داغ حیدرم ذره ذره بسوزم و دم نزنم. چطور میتوانستم دم بزنم وقتی میدیدم در همین مدت عمو و زن عمو چقدر شڪسته شده و امشب دیگر قلب عمو نمیڪشید ڪه دستش را روی سینه گرفته و با همان حال میخواست مراقب ما باشد. حلیه یوسف را در آغوشش محڪم گرفته بود تا ڪمتر بیتابی ڪند و زهرا وحشت‌زده پرسید... ادامه دارد.... 💣نویسنده؛ فاطمه ولی نژاد ☘ #کپی_باذکرنام_نویسنده 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

💞☘بِسْمـِ اللّهِ القاصِمـ الجَبّارین☘💞 🇮🇷رمــــــــان شهدایی و #امنیتی 🇮🇶 #تنــها_میان‌_داعش 💣قسمت #سی_وچهارم زهرا وحشت‌زده پرسید : _برق چرا رفته؟ عمو نور موبایلش را در حیاط انداخت و پس از چند لحظه پاسخ داد : _موتور برق رو زدن. شاید داعشی‌ها خمپاره باران ڪور میڪردند، اما ما حقیقتاً ڪور شدیم ڪه دیگر نه خبری از برق بود، نه پنڪه نه شارژ موبایل. گرمای هوا به حدی بود ڪه همین چند دقیقه از ڪار افتادن پنڪه، نفس یوسف را بند آورده و در نور موبایل میدیدم موهایش خیس از عرق به سرش چسبیده و صورت کوچکش گل انداخته است. البته این گرما، خنڪای نیمه شب بود، میدانستم تن لطیفش طاقت گرمای روز تابستان آمرلی را ندارد و میترسیدم از اینڪه علی‌اصغر کربلای آمرلی، یوسف باشد. تنها راه پیش پای حلیه، بردن یوسف به خانه همسایه‌ها بود، اما سوخت موتور برق خانه‌ها هم یکی پس از دیگری تمام شد. تنها چند روز طول ڪشید تا خانه‌های آمرلی تبدیل به ڪوره‌هایی شوند ڪه بیرحمانه تنمان را ڪباب میڪرد و اگر میخواستیم از خانه خارج شویم، آفتاب داغ تابستان آتش‌مان میزد. ماه رمضان تمام شده و ما همچنان روزه بودیم ڪه غذای چندانی در خانه نبود و هر یڪ برای دیگری ایثار میڪرد. اگر عدنان تهدید به زجرڪش ڪردن حیدر ڪرده بود، داعش هم مردم آمرلی را با تیغ تشنگی و گرسنگی سر میبرید. دیگر زنده ماندن مردم تنها وابسته به آذوقه و دارویی بود ڪه هر از گاهی هلیڪوپترها در آتش شدید داعش برای شهر می‌آوردند. گرمای هوا و شوره‌ آب چاه کار خودش را ڪرده و یوسف مرتب حالش به هم میخورد، در درمانگاه دارویی پیدا نمیشد و حلیه پا به پای طفلش جان میداد. موبایل‌ها همه خاموش شده، برقی برای شارژ ڪردن نبود و من آخرین خبری ڪه از حیدر داشتم همان پیڪر مظلومی بود ڪه روی زمین در خون دست و پا میزد. همه با آرزوی رسیدن نیروهای مردمی و شڪست محاصره مقاومت میڪردند و من از رازی خبر داشتم ڪه آرزویم مرگ در محاصره بود؛ چطور میتوانستم آزادی شهر را ببینم وقتی ناله حیدر را شنیده بودم، چند لحظه زجر ڪشیدنش را دیده بودم و دیگر از این زندگی سیر بودم. روزها زخم دلم را پشت پرده صبروسڪوت پنهان میڪردم و فقط منتظر شب بودم تا در تنهایی بستر، بی‌خبر از حال حیدر خون گریه ڪنم. اما امشب حتی قسمت نبود باخاطره عشقم باشم که داعش دوباره با خمپاره بر سرمان خراب شد. در تاریڪی و گرمایی ڪه خانه را به دلگیری قبر ڪرده بود، گوشمان به غرش خمپاره‌ها بود و چشممان هر لحظه منتظر نور انفجار ڪه اذان صبح در آسمان‌شهر پیچید. دیگر داعشی‌ها مطمئن شده بودند امشب هم خواب را حرام‌مان کرده‌اند ڪه دست سر از شهر برداشته و با خیال راحت در لانه‌هایشان خزیدند. با فروڪش کردن حمالت، حلیه بلاخره توانست یوسف را بخواباند و گریه یوسف ڪه ساڪت شد، بقیه هم خوابشان برد، اما چشمان من خمار خیال حیدر بود و خوابشان نمیبرد. پشت پنجره‌های بدون شیشه، به حیاط و درختانی ڪه از بی‌آبی مرده بودند، نگاه میڪردم و حسرت حضور حیدر در همین خانه را میخوردم ڪه عباس از در حیاط وارد شد با لباس خاڪی و خونی ڪه از سر انگشتانش میچڪید.دستش را باچفیه‌ای بسته بود، اما خونش میرفت و رنگ صورتش به سپیدی ماه میزد ڪه ڪاسه صبر از دست دلم افتاد و پابرهنه از اتاق بیرون دویدم. دلش نمیخواست ڪسی او را با این وضعیت ببیند ڪه همانجا پای ایوان روی زمین نشسته بود، از ضعف خونریزی و خستگی سرش را از پشت به دیوار تڪیه داده و چشمانش را بسته بود. از صدای پای من مثل اینڪه به حال آمده باشد، نگاهم ڪرد و زیر لب پرسید : _همه سالمید؟ پس از حملات دیشب، نگران حال ما، خود را از خاڪریز به خانه ڪشانده و حالا دیگر رمقی برایش نمانده بود ڪه دلواپس حالش صدایم لرزید : _پاشو عباس، خودم میبرمت درمانگاه. از لحنم لبخند ڪمرنگی روی لبش نشست و زمزمه ڪرد : _خوبم خواهرجون! شاید هم میدانست... ادامه دارد.... 💣نویسنده؛ فاطمه ولی نژاد ☘ #کپی_باذکرنام_نویسنده 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh