❣ #سلام_امام_زمانم ❣ 📖 السَّلامُ عَلی وَلِیِّ اللَّهِ وَ ابْنِ اَوْلِیآئِهِ... 🌱سلام بر تو ای مولایی که همچون پدران پاکت، بر ذره ذره این عالم ولایت داری. سلام بر تو و بر روزی که زیر پرچم ولایت تو جهان آباد خواهد شد. 📚 بحار الأنوار، ج‏99، ص 117. #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج #امام_زمان 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

🌀من خاک پای #بسيجی‌ها هم نمی‌شوم،ای کاش من يک بسيجی بودم و در سنگر نبرد از آنان جدا نمی‌شدم. شهیدحاج محمدابراهیم همت🌹 هفته بسیج مبارک🌹 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

امام خامنه ای: بسیجی اصلا احتیاجی به محافظه کاری ندارد و به دنبال از دست دادن چیزی نیست، یک کارت عضویت در بسیج دارد که آن هم سند شهادتش است... هفته بسیج بر خواهران و برادران بسیجی جان برکف فدایی ولایت مبارک باد 🌹🌹🌹 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

#سبک_زندگی_شاد ۱۳ ⭐️ عقل؛ یه مرکَبِ تند و تیــزه! برای رسوندن تو به رهایی و شادی، اون هم در مدت زمان خیــلی کوتاه! عقل، تو رو از انتخابها و ارتباطاتِ اضطراب آور و غم انگیز، دور میکنه. @shahidNazarzadeh @Ostad_Shojae

🔻فرار شهید هادی از وسوسه شیطان🔻 🟡ابراهیم گرفته و ناراحت بود... رفتم کنارش ازش پرسیم: چیشده داش ابرام؟ مشکلی پیش اومده؟ اول نمی گفت. اما بعدش به حرف اومد: چند روزه دختری تو این محله به من گیر داده و میگه تا تورو به دست نیارم ولت نمی کنم...! 🟢 رفتم تو فکر یدفعه خندیدم! ابراهیم گفت: خنده داره؟ گفتم：داش ابرام ترسیدم فکر کردم چی شده... با این تیپ و قیافه ای که تو داری این اتفاق عجیب نیست! 🔵 گفت: یعنی چی؟! یعنی بخاطر تیپ و قیافه ام این حرفو زده؟ گفتم: شک نکن…! 🟣 روز بعد تا ابراهیم رو دیدم خندم گرفت... با موهای تراشیده اومده بود محل کار و بدون کت و شلوار... فردای اون روز با پیراهن بلند به محل کار اومد و باچهره ای ژولیده تر... حتی با شلوار کردی و دمپایی آمده بود... 🔴 ابراهیم مدتی این کار را ادامه داد تا از این وسوسه شیطانی رها شد... 📚سلام بر ابراهیم1 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

🔰 چرا گاهی مواقع با توسل به امام‌ زمان (عج) حاجت روا نمی‌شویم؟ 🎙 بیانات استاد مسعود عالی 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

شاگرد مغازه ی کتاب فروشی بودم حاج آقاگفت: می خواهیم بریم سفر، توشب بیاخونه مون بخواب. بدزمستانی بود. سردبود. زودخوابیدم. ساعت حدودا 2 بود، در زدند، فکرکردم خیالاتی شده ام. در را که بازکردم دیدم آقامهدی وچندتا از دوستانش ازجبهه آمده اند. آنقدرخسته بودندکه نرسیده خوابشان برد. هواهنوزتاریک بودکه باز صدایی شنیدم، انگار کسی ناله می کرد. ازپنجره که نگاه کردم دیدم آقامهدی توی آن سرمای دم صبح، سجاده انداخته توی ایوان ورفته به سجده... #شهید_مهدی_زین_الدین🌱🌷 ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

خوشبخت‌تر از آسمان نبود، آنگاه که هر صبح و شام چشم مےگشود بر این #لباس_خاکی‌ها... پس خرده مگیر، غبار روزهای پساجنگ را.. شاید دل‌تنگ لباسهای خاکی شده! #هفته_بسیج_بر_لباس_خاکی‌ها_مبارک🌷🌱 ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

🌱🕊خداوندا!! پاهایم جرأت عبور از صراط را ندارد، من آنها را در بین الحرمین برهنه دواندم، در سنگرها خمیده جمع کردم و در دفاع از دینت دویدم، جهیدم، خندیدم و گریستم افتادم و بلند شدم.... امید دارم آن جهیدن ها و خزیدن ها و به حُرمت آن حریم ها آنها را ببخشی. عارفانه سربازولایت #حاج_قاسم🌷 ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

🌱#امام_خامنہ_‌ای: بسیجی اصلا احتیاج بہ محافظہ کـــاری نـدارد و بہ دنـبـــال از دست دادن چــــیزی نیست، یڪ ڪارت عضـویت بسیج دارد و آن هم #سند شهادتش است. ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

#باسر_بریده_سلام_داد_به‌اباعبدالله🥀 امام جماعت واحد تعاون بود. بهش می گفتند حاج آقا آقاخانی. روحیه عجیبی داشت. زیر آتیش سنگین عراق شهداء رو منتقل می کرد عقب. توی همین رفت و آمد ها بود که گلوله مستقیم تانک سرش رو جدا کرد. چند قدمیش بودم. «هنوز تنم می لرزه وقتی یادم میاد». از سر بریده شده اش صدا بلند شد:« السلام علیک یا ابا عبدالله» 📚راوی: جواد علی گلی- همرزم شهید #کرامات_شهدا🕊 ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

🌱🕊#کلام_شهید شما صدای شهید حاج احمد کاظمی را میشنوید.. #شهیداحمدکاظمی🌷 #یادشهداباصلوات 🌹 ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

روحیه بسیجی فقط اونجایی که کوله پشتیِ پر از گلوله‌ت آتیش بگیره و خودتم ذره ذره باهاش بسوزی ولی با چفیه جلوی دهان خودت رو بگیری تا عملیات لو نره ..! شهید علی عرب که تنها یادگاری که ازشون موند، کف پوتیناشون بود که نسوز بود ..! #بسیج_مردم 🌱 #امید_مظلومین🌱 ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

🍁#کلام_شهید گُل فرمایش کردند شهید همت: آسانترین جنگ در دنیا جنگ با اسرائیل است. #شهیدمحمدابراهیم‌همت🌹 #یادشهداباصلوات 🌷 ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

ننه‌اش گفته جبهه نرو .... 😂 #شهیدحامد‌جوانی🌷 ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

"رمان #اسطوره‌ام_باش_مادر💞 #قسمت 3⃣1⃣ مهدی نگاهی به مادرش و احسان انداخت. از آشپزخانه خارج شد و همانجا ایستاد. احسان گفت: دلم میخواد منم مثل مهدی سرم و بذارم روی پاهات و تو موهامو نوازش کنی. دلم میخواد با منم شوخی کنی و برام بخندی. دلم میخواد مادرم باشی رهایی! میخوام مامان صدات کنم. رها به هق هق افتاد. احسان ادامه داد: دوست دارم دوتایی بریم بیرون و تو برام غرغر کنی این لباس رو نخرم و اون غذارو نخورم. دوست دارم پسرت باشم رهایی! دوست دارم شبها که خوابیدم مثل مهدی و محسن، به منم سر بزنی و پتو روم بکشی. دوست دارم مریض بشم و نازمو بکشی و برام سوپ درست کنی و مثل محسن لوسم کنی و قاشق قاشق دهنم بذاری! میخوام اذیتت کنم و تو دنبالم کنی و من فرار کنم و مثل مهدی بخندم و بگم مامان غلط کردم. رهایی! مادرم شو! بذار منم مثل مهدی پسرت باشم. رها روی زمین نشست و شانه هایش از گریه به لرزه افتاد: همیشه پسرم بودی احسان! همیشه! احسان کنار رها روی زمین نشست: خیلی پر توقع شدم مگه نه؟ شما به من طعم داشتن خانواده رو چشوندین و من زیاده خواه شدم. ببخش رهایی. احسان گوشه چادر رها را بوسید و رفت. صدای بسته شدن دروازه بلند شد. مهدی رها را در آغوش گرفت. زینب سادات و سایه و زهرا خانم با بغض و صورتهای خیس همانجا در نشیمن باقی ماندند تا رها در آغوش پسرش آرام گیرد. احسان در خیابان قدم میزد. نمیدانست چرا آن حرف را زده بود. از رها خجالت میکشید. نباید آن حرف را میزد. رها چه گناهی کرده بود که درگیر عقده های او شود؟ لعنت به تمام عقده ها! لعنت بر دهانی که بی فکر گشوده شود! هوا تاریک شده بود که خود را مقابل شرکت پدرش دید. با تمام خشم و نا امیدی هایش، در شرکت را باز کرد. طبق معمول تا دیر وقت کار می کرد. کار و کار و کار! همه زندگی اش کار بود! کاش کمی برای پسرش وقت میگذاشت! امیر با تعجب به احسان نگاه کرد: اینجا چکار میکنی؟ چی شده؟ احسان پرسید: مگه پسرت نیستم؟ تعجب داره دلم برای پدرم تنگ بشه؟ میدونی چند وقت میشه که همدیگه رو ندیدیم؟ امیر از پشت میزش بلند شد و عینک را از چشم برداشت و روی میز گذاشت، مقابل احسان ایستاد: تو خودت این روزها از من هم پر مشغله تر شدی آقای دکتر! شب و روزت به هم ریخته! احسان: این هم تقصیر شماست که بچه دکتر میخواستید! امیر ابرو در هم کشید: چی شده شاکی اومدی سراغ من؟ احسان: داری خونه رو میفروشی؟ امیر: صدرا گفت بهت؟ احسان: چرا به من نگفتی؟ امیر: به صدرا گفتم به تو بگه. احسان: سخته با پسرت حرف بزنی؟ امیر: تو از خونه رفتی! احسان: تو بودی که من رفتم؟ تو رفتی، شیدا رفت، من تو اون خونه چکار میکردم؟ عمو صدرا باید بهم بگه داری ازدواج میکنی؟ امیر: حرف زدن با تو سخته احسان! احسان: پس چرا عمو صدرا میتونه با من حرف بزنه؟ امیر: چون اون شرمنده نیست! نه من برات پدر بودم نه شیدا مادر! گاهی فکر میکنم که اگه وقتی بچه بودی، جدا شده بودیم، کمتر به تو آسیب میزدیم. 🌷نویسنده:سنیه_منصوری ادامه‌ دارد .... ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh