✍ به بهانه سالگرد آغاز درسهای حکومت اسلامی و ولایت فقیه حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه در نجف اشرف، مسجد شیخ انصاری(ره)/یکم بهمن ۱۳۴۸ شمسی 💠امام خمینی(ره): امروز حوزه ها موظفند كه اسلام را ارائه بدهند و اين مكتب را عرضه كنند. مردم، اسلام را نمى ‏شناسند. شما بايد خودتان را، اسلام‌تان را، نمونه‌هاى رهبرى و #حكومت_اسلامى را به مردم دنيا معرفى كنيد مخصوصا به گروه دانشگاهى و طبقه تحصيل كرده. دانشجويان چشم‌شان باز است."(درسهای حکومت اسلامی و ولایت فقیه امام خمینی اعلی الله مقامه الشریف).از بنیاد تاریخ ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی ❇️ سرمشق ✍ پیشوای فقید انقلاب اسلامی ایران، از معتقدان به مقام علمی و مجاهدات سیاسی مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) بود و او را علمدار دفاع از دین و از فقهای بزرگ عملگرا در تحقق حکومت اسلامی می شمرد و درباره قاتلان وی دیدگاهی شدیدا" منفی داشت. از نظر ایشان: "شیخ شهید نوری رحمه الله" یک شخصیت "مجاهد مجتهد دارای مقامات عالیه" بود که برای انطباق قوانین مشروطه با اسلام قیام کرد و "متمم قانون اساسی" حاصل تلاش و "کوشش ایشان بود" و به همین علت نیز "خارجیها که یک همچو قدرتی را در روحانیت می دیدند... یک دادگاه درست کردند و توسط یک منحرف روحانی نما [ابراهیم زنجانی فراماسون]، [شیخ] را محاکمه کردند و در میدان توپخانه، در حضور جمعیت به دار آویختند". به گفته مورخ فقید معاصر، استاد دوانی، مزار مرجع شهید در قم، پیش از تبعید امام به عراق، پاتوق ایشان و دوستان محسوب می شد. امام با جمعی از یاران خود زمستانها در حجره مرقد شیخ شهید گرد می آمدند. مباحث مربوط به حکومت اسلامی و مصلحین حوزه...در آنجا مطرح می شد و در واقع آنچه آن #مرجع_بزرگ و #مجاهد [شیخ فضل الله نوری ره] می خواست به وسيله جانشین بحقش حضرت امام خمينی انجام گرفت. امام پس از پیروزی انقلاب نیز کرارا" از شخصیت و مظلومیت شیخ و اصل پیشنهادی او در قانون اساسی (نظارت فقها بر مجلس) یاد و ستایش می کرد و ملت ایران را به غور در حوادث مشروطه و عبرت گیری از سرنوشت آن به ویژه شهادت جانگداز شیخ فرا می خواند: اگر روحانیون، ملت، خطبا، علما، نویسندگان و روشنفکران متعهد سستی بکنند و از قضایای صدر مشروطه عبرت نگیرند، به سر این انقلاب آن خواهد آمد که بر سر انقلاب مشروطه آمد...۶۰/۸/۴ ایشان به نویسندگان توصیه می کرد در باره شیخ قلم بزنند. حسین مکی، سیاستمدار و مورخ مشهور، نقل می کند که امام در تاریخ ۱۳۵۸/۲/۲ به وی گفته است که "چرا راجع به مرحوم شیخ فضل الله چیزی نمی نویسید؟" امام در حاشیه مباحث مربوط به حکومت اسلامی و ولایت فقیه در نجف(مسجد شیخ انصاری ۱۳۴۸ش) فرموده بودند: این بزرگ مرد (شیخ فضل الله) را بشناسید و بشناسانید ابعاد عظیم علمیش را که جامع علوم معقول و منقول بود، بُعد مرجعیتش را که سعی کردند از اذهان مخفی کنند، اندیشه های والای سیاسیش را که بر گرفته از اسلام ناب بود... و مخالفین و دشمنان شیخ را از جاهلین و معاندین میدانستند.[از:خاطرات یاران] آری، امام در مسیر تحقق حکومت اسلامی، دفاع از اسلام و ستیز با عناصر سکولار، شباهتهایی آشکار بین خود با مرجع شهید نوری می دید و دشمنان نظام جمهوری اسلامی را از سنخ کسانی می شمرد که در مشروطه، باعث فتنه شدند و مرجع شیعه را بردار کردند. 💠 مورخ و پژوهشگر معاصر حجت الاسلام والمسلمین علی احمدی خواه کوه نانی:🔰 «ولایت فقیهان» از مسائل مهم تاریخ مشروطه است ...طبق اسناد، سخنان، لوایح و عملکرد مجتهد نوری [مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره)]، او درست، مثل امام خمینی(ره) به ولایت فقیهان، معتقد بوده و تمام حاکمان را مجری و مأمور فرمان فقیه می‌دانسته. حضور شیخ در نهضت عدالتخانه در قد و قامت رهبریِ نهضت، نافی این تهمت است که شیخ، شاه را ظل‌الله می‌دانست و معتقد بود فقهاء به جز قضاوت نباید در سیاست دخالت کنند! روشن‌ترین دلیل بر عدم اعتقاد شیخ به سلطانیزم، عملکرد اول و آخر ایشان؛ یعنی رهبری جنبش عدالتخانه‌ بر ضد حاکمیت سلطنتی موجود و در آخر، خشم و نارضایتی از شاه و تشر به او و تحریک علما بر ضد او که حکایت از واقعیت جدایی مسیر او از شاه دارد، که سرانجام محمد علی شاه به سفارت پناه برد و ایشان جان خویش را در راه تحقق مشروطه مشروعه فدا کرد. این سخن صریح شیخ که گفت: «حکومت در زمان غیبت امام عصر (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف)، از آن فقهای مبسوط‌الید است، نه فلان بقال و بزاز و…» این اتهام را رد می‌کند که «شیخ در هیچ یک از آثارش سخنی از ولایت فقیه نگفته و دیانت را از سیاست جدا می‌دانسته».(برگرفته از وبلاگ استاد کوه نانی) ✍ خلاصه‌ای از مباحث کلامی امام خمینی(ره) در کلاس‌های درس نجف👇 https://farsi.khamenei.ir/others-note?id=32028 🔸دیگر منابع: تنهای شکیبا، استادابوالحسنی/مقاله استاد دوانی در یادمان تندیس پایداری ✳️ @ShahidRabe

📗 کتاب «ولایت فقیه» مجموعه سیزده سخنرانی است که حضرت امام خمینی، سلام اللَّه علیه، در فاصله سیزده ذیقعده 1389 تا دوم ذیحجه 1389 (مطابق با 1/ 11/ 1348 تا 20/ 11/ 1348 ش.) در ایام اقامت در نجف اشرف ایراد فرموده‏ اند. این سخنرانیها در همان ایام به صور مختلف، گاهی کامل و گاه به صورت یک یا چند درس تکثیر و منتشر شده است. و در پاییز 1349 ش. پس از ویرایش و تأیید حضرت امام برای چاپ آماده گردید و نخست توسط یاران امام در بیروت به چاپ رسید و پنهانی به ایران فرستاده شد و همزمان برای استفاده مسلمانان انقلابی به کشورهای اروپایی و امریکا و پاکستان و افغانستان ارسال گردید. کتاب ولایت فقیه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1356 ش. در ایران با نام «نامه‏ ای از امام موسوی کاشف الغطاء» به ضمیمه «جهاد اکبر» چاپ شده است. این کتاب همچون دیگر آثار امام خمینی در رژیم شاه در صدر لیست کتب ممنوعه قرار داشت و چه بسیار بودند کسانی که به جرم چاپ و تکثیر این کتاب و حتی به جرم همراه داشتن و یا مطالعه این اثر به زندان افتاده و زیر شکنجه قرار می‏ گرفتند ولی علی رغم فشار ساواک و تضییقات رژیم شاه، جانبداری از اندیشه حکومت اسلامی که مبانی فقهی آن در کتاب حاضر به وسیله حضرت امام خمینی تبیین گردیده بود به سرعت در میان نیروهای مسلمان و انقلابی در حوزه ‏های علمیه، دانشگاه ها و دیگر مراکز گسترش یافت و ایده تشکیل حکومت اسلامی بر اساس ولایت فقیه به عنوان یکی از اصلی‏ ترین آرمان های قیام پانزده خرداد و نهضت امام خمینی جلوه ‏گر شد/پرتال امام خمینی(ره) ✳️ @ShahidRabe

🔰جهت اطلاع 🔰 📚 نمایشگاه مجازی کتاب آغاز شد 🔹نمایشگاه کتاب تهران امسال به صورت مجازی از ۱ تا ۶ بهمن در سایت🔰🔰 tehranbookfair.ir برگزار می‌شود. کتاب‌های بخش داخلی با تخفیف ۲۰ درصد و کتاب‌های خارجی با تخفیف ۵۰ تا ۷۰ درصد در اختیار خریداران قرار می‌گیرد، خریداران کتاب‌های خریداری‌شده از نمایشگاه را بدون هزینه پست دریافت می‌کنند. امکان بازدید و خرید همزمان یک میلیون و ۵۰۰ هزار کاربر در سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران فراهم شده است و بازدید ۲۴ساعته انجام می‌شود و فرآیند خرید و مشاهده کتاب‌ها در طول شبانه‌روز برقرار خواهد بود. مطابق با روند سالهای گذشته، امسال نیز اعتبار خرید کتاب به صورت بن کتاب به اعضای هیات علمی دانشگاه ها و دانشجویان و طلاب و … تعلق میگیرد و یارانۀ خرید کتاب به صورت «اعتبار خرید» به کد ملی متقاضیان اختصاص می ­یابد و نیاز به واریز وجه نیست. ✳️ @ShahidRabe

#بزرگان_گمنام ⁉️از جمله عالمان بزرگی که به خاطر تجلیل و دفاع از مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره)، عامدانه به فراموشی سپرده شد! ✍آقا شیخ محمد علی اردوبادی(ره)، عالم و ادیب بزرگی که یار و یاور علامه امینی(ره) بود و از مریدان مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) وی مشاور علامه امینی(ره) بوده و بخش ادبی کتاب ارزنده الغدیر، مرهون قلم ادبی آن ادیب فرزانه و آزاد اندیش است. شیخ محمد علی اردوبادی(ره) عالمی که برای خدمت به دین عرصه مطبوعات را برگزید 🔰 https://www.hawzahnews.com/news/408929/ لینک دوم🔰 https://hawzahnews.com/x5vkw 📷 تصویر برداری از کتاب تنهای شکیبا، اثر استاد فقید علی ابوالحسنی(منذر)، صص۸۴۹-۸۵۰ با موضوع:🔰 علامه شیخ فضل الله نوری(ره)، از نگاه آقا شیخ محمد علی اردوبادی(ره) 🌹جهت شادی روح عالمان واقعی دین «رحم الله من یقرأ الفاتحة مع الصلوات» اللّهُمَّ صَلّ عَلَی محَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجّل فَرَجَهُم ✳️ @ShahidRabe

📷🔰توضیح تصاویر 👇👇

📷 حضور نماینده آیت الله سیستانی همزمان با سالروز شهادت #مرجع_شهید_رابع آیت الله العظمی علامه شیخ فضل الله نوری(ره) در زادگاه ایشان/مازندران ۱۱ مرداد ۹۵ ✍ نماینده آیت الله سیستانی در بدو ورود به منطقه بلده شهرستان نور از سوی جمعی از علما، روحانیان و مسؤولان این شهرستان مورد استقبال رسمی قرار گرفت. حجت الاسلام والمسلمین شهرستانی را در این سفر مدیر وقت حوزه علمیه مازندران، جمعی از ائمه جمعه غرب استان، مدیران و اساتید حوزه های علمیه و همچنین جمعی از مسؤولان این شهرستان همراهی کردند.(سید جواد شهرستانی، زاده ۱۳۳۳ شمسی در کربلا، داماد و نماینده تام‌الاختیار آیت الله سید علی سیستانی در قم است. وی مدیریت مجموعه موسسات آل البیت را نیز بر عهده دارد) آقای شهرستانی، پس از ورود به منطقه بلده، نماز ظهر و عصر را در حسینیه حوزه علمیه مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) اقامه و با جمعی از علما و روحانیان این منطقه دیدار کرد. شهرستانی همچنین از حوزه علمیه مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) و حجره محل تحصیل شیخ شهید، بازدید نمود و از نزدیک در جریان برنامه های علمی و فرهنگی این مدرسه تاریخی قرار گرفت. مدرسه علمیه مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) در شهر تاریخی بلده نور(۱۹۰ کیلومتری شمال تهران)، جزء قدیمی ترین مدارس علمیه استان مازندران محسوب می شود که آیت الله العظمی علامه شیخ فضل الله نوری(ره) در دوره ای در این مدرسه مشغول تحصیل بود. این مدرسه تاریخی که به دلیل عدم نگهداری صحیح، در شرف تخریب بود با پیگیری های به عمل آمده از سوی حوزه علمیه استان، مجدداً مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت و در حال حاضر به عنوان یکی از مدارس علمیه تابستانه مورد استفاده طلاب قرار می گیرد. 📷 تصویر تندیس مرجع شهید رابع در میدان شهر تاریخی بلده 🔸منبع خبر: خبرگزاری رسا /950/203/ب2 و... ✳️ @ShahidRabe

🎥 مستند کوتاهی درباره حوزه علمیه مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری، شهید رابع(ره) در شهر تاریخی بلده ✳️ @ShahidRabe

🎙#سخنرانی ✍ تذکر 🔰 💥انتشار سخنرانی افراد به منزله تأیید گرایشات و مواضع سیاسی فعلی آنان، از سوی این کانال نیست.💥 📑 موضوع سخنرانی: «تبارشناسی و ویژگی های روحانیت انقلابی و پیشرو» ✍ تلخیصی از سخنان حجت الاسلام عبدالرحیم اباذری در ششمین سالگرد درگذشت آیت الله مرتضی بنی فضل(ره)، تبریز، نهم شهریور ۹۲ ش/گزارش از خبرگزاری رسا 🎙در انقلاب مشروطیت اگر چه علما و فقها در رأس این نهضت قرار داشتند و بنیان‌گذار آن حرکت بزرگ تاریخی به شمار می آمدند، ولی در میان راه به سبب بروز اختلافات و تشتت آرا و عدم تفاهم و همفکری با یکدیگر، این نهضت به شکست انجامید. دشمنان وقتی رهبران آن را از هم جدا کردند، نخست روحانی انقلابی و فقیه پیشرو، آیت الله شیخ فضل الله نوری(ره) را به دار آویختند و شهید کردند. وقتی نهضت مشروطه شکست خورد، آمال و آرزوهای مردم ایران به یأس تبدیل شد و خود را سردرگم دیدند. از سوی دیگر وقوع جنگ جهانی اول نیز مزید بر علت شد و فقر، گرسنگی، قتل و غارت و ناامنی و نابسامانی همه جا را فرا گرفت؛ به طوری که مردم دیگر هیچ پناهگاهی برای خود احساس نمی کردند و تنها چشم به راه یک مصلح و منجی بودند. نزاع های سیاسی گروه ها و جناح ها و درگیری های احزاب و دسته ها نیز مردم را خسته کرده و به ستوه آورده بود. توده مردم انتظار داشتند فردی بر سرکار بیاید که به هیچ یک از این جناح ها، دسته ها و گروه ها وابسته نباشد و تازه نفس و مستقل، رهبری ملت ایران را بر عهده گیرد. این بود که سیاستمداران کهنه ‌کار انگلیس، با توجه به مطالعات و اطلاعات دقیقی که در این خصوص داشتند، رضاخان میر پنج را بهترین گزینه برای این امر تشخیص دادند. آنها بر روی رضاخان کار کردند و در دوران سردارسپه بودنش، او را به عنوان یک چهره مذهبی و دوستدار روحانیت و قشر محروم جامعه جا انداختند. خود رضاخان نیز در نشان دادن چهره مذهبی از خود بسیار می ‌کوشید. ریاکارانه و برای فریب مردم برای اولین بار در ماه محرم دسته های عزاداری ویژه «قزاقان» به راه انداخت؛ گِل به سرش مالید و در جلوی عزاداران حسینی به سینه‌‌ زنی پرداخت، در مراسم شام غریبان، شمع به دست گرفت و در محله های تهران و تکیه ها حاضر شد و در ماه مبارک رمضان مراسم شب احیا برگزار کرد! عبدالله مستوفی نویسنده کتاب «شرح زندگانی من» که از نزدیک شاهد این ماجراها بود، می‌‌نویسد: «در شصت سال گذشته چنین چیزی اصلا سابقه نداشت که نیروهای دولتی، آن هم قزاق ها مجلس عزا بر پا کنند. فقط ناصرالدین شاه در تکیه خود تعزیه برگزار می‌‌کرد که آن هم جنبه خانوادگی و خصوصی داشت».(1) امروز وقتی اسم از رضان خان برده می شود، در مرحله اول، بی ‌درنگ واژه هایی از قبیل قلدری، دیکتاتوری، قانون ستیزی و قتل و غارت و نوکریِ اجانب در اذهان تداعی می ‌شود؛ در حالی که او اوائل به عنوان یک چهره مردمی، حامی قشر مستمند، دوستدار دین و مذهب و دلسوز روحانیت وارد عرصه سیاسی شد. در سوم اسفند 1299 وقتی کودتای رضاخان به وقوع پیوست، او همین روش ریاکاری و عوام فریبی را ادامه داد. در بیانیه ها که به همکاری و همفکری سید ضیاءالدین طباطبایی، عامل شناخته شده انگلیس صادر می کرد، مدام به شعارهای ارزشی مانند: اجرای عدالت اجتماعی، مبارزه با مفاسد و مفسدان اقتصادی، حمایت از قشر محروم و مستضعف و پابرهنگان، تعطیلی مراکز فحشا، منع شراب‌ خواری، بی حجابی و بستن درِ شراب فروشی ها و کاباره ها تاکید داشت. او در سخنرانی ‌‌ها نیز حرف های عوام ‌‌پسندانه مطرح می کرد. یکی از مورخان دیگر در این باره می نویسد: «سردار سپه تصمیم داشت برای جلب رضایت طبقه سوم، به یکی دو فقره تظاهر اکتفا نکرده، این بازی را دائماً تجدید نماید و مخصوصا برای جلب نظر و توجه روحانیون نیز نهایت کوشش را به عمل آورد. سردار سپه بدون مبالغه، یکی از باهوش‌ ‌ترین و پرکارترین افراد عصر خود محسوب می شد. او به خوبی دریافته بود که بزرگترین دشمنان او طبقه روحانیون می باشند که هر وقت بخواهند، ضربت های سختی می توانند به او بزنند... . اما او برای جلب نظر آنها از هرگونه اقدامی فروگذار نمی کرد؛ از جمله اقداماتی که در این زمینه به عمل آورد، تعیین ناظر شرعیات بود.»(2) روزنامه ها و مجلات حامی رضا خان نیز در یک اقدام هماهنگ، عکس های او را به همراه زنان و مردان بی سرپرست و قشر مظلوم و ستمدیده در نشریات منعکس کردند و او را «حامی توده مردم» و «منجی ملک و ملت» معرفی کردند و مردم نیز تحت تأثیر این بمباران تبلیغاتی قرار گرفته و او را به این عنوان پذیرفتند و به حاکمیتش تمکین کردند. در این میان ارکان حوزه و روحانیت هرگز تسلیم این ریاکاری ها، نفاق ها و شیطنت ها نشد. 🔰ادامه در بخش دوم🔰

🔰بخش دوم🔰 مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی رحمه الله علیه[از شاگردان مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره)] که در آن زمان به تازگی در رأس حوزه و روحانیت قرار گرفته بود، با سکوت معنادار و تاریخی خویش، پرده از چهره حقیقی رضاخان بر می ‌داشت. کوچک ترین حرکتی که نشان از تأیید ضمنی رضاخان باشد، از ایشان دیده نشد. در جشن تاجگذاری که از ایشان دعوت رسمی شده بود، نه تنها شرکت نکرد، بلکه حتی نماینده ای هم نفرستاد. از این روی رضاخان کینه‌ ای عمیق از ایشان به دل گرفت. اما بارزترین مبارزه با «عوام‌ و خواص فریبی» رضاخان را بی ‌شک آیت الله سید حسن مدرس داشت که مصداق بارز روحانیت پیشرو و مبارز بود. او هرگز با رضاخان کنار نیامد و تا آخرین لحظه در دوره های مختلفِ مجلس با پهلوی اول مبارزه کرد و موارد قانون ‌‌شکنی ‌‌های او را افشا نمود. فقها و علمای بزرگ نجف نیز در دیداری که در حرم حضرت امیرالمومنین(ع) با رضاخان داشتند، طی بحث هایی که در میان آنها شد، سلطنت او را به شرطی پذیرفتند که اولا: در راستای دین و ایمان و موافق نظر علمای اعلام حرکت کند. ثانیا: قوانین مجلس زیر نظر پنج نفر مجتهد تراز اول به تصویب نهایی برسد. ثالثا: مذهب رسمی کشور، شیعه جعفری و دوازده امامی باشد.(3) این، موضعِ بدنه حوزه و روحانیت در برابر پدیده رضاخان بود که حکایت از تیز هوشی، درایت، صلابت و صداقت رهبران این تشکیلات دینی و معنوی داشت. البته در کنار آن، بخش اندکی از علما و معمّمین هم بودند که مانند عوام در این عرصه ظاهر شدند. بعضی از روی حسن نیت و بعضی از روی ساده‌‌ لوحی فقط ظاهر ماجرا را دیدند و در این اشتباه تاریخی به دام افتادند. نهم آبان 1304ش، مجلس شورای ملی ماده واحده ای را مبنی بر انقراض سلطنت قاجار و انتقال آن به رضاخان به تصویب رساند و مقدمات تشکیل مجلس مؤسسان را فراهم آورد. این کار چون با فشار سرنیزه، تهدید، تطمیع و دخالت های مستقیم و غیرقانونی رضاخان انجام می گرفت، مورد اعتراض و تذکر آیین‌‌ نامه ای آیت الله مدرس قرار گرفت. او طی سخنانی اظهار داشت: «این بر خلاف قانون اساسی است؛ اگر چه صد هزار رأی هم در مجلس بیاورد». حسین پرنیا ملقب به مؤتمن الملک، رئیس وقت مجلس بود. او به توصیه مدرس از سمت خود استعفا داد تا در این امر غیر قانونی سهیم نشده و این ماده در مجلس به تصویب نرسد. نمایندگان طرفدار رضاخان از جمله دو معمّم به نام ‌‌های: سید محمد تدین و سید یعقوب انوار هر چه تلاش کردند، او استعفایش را پس بگیرد، نپذیرفت. بعد ریاست را به مستوفی الممالک پیشنهاد کردند، او هم نپذیرفت. به ناچار مجلس بدون تعیین رئیس و با مدیریت اجرائی آقای تدین کار خود را ادامه داد؛ در حالی که از جهات مختلف اشکال قانونی داشت. در مرحله‌ بعد مجلس مؤسسان نیز به همین منوال تشکیل شد و نمایندگان به صورت غیرقانونی رأی سفید به سلطنت رضاخان و موروثی بودن آن دادند. جالب این که همین سید یعقوب انوار، نماینده مردم شیراز در مجلس مؤسسان که در مجلس شورای ملی هم حضور داشت و به شدت شیفته شخصیت به اصطلاح انقلابی رضاخان شده بود، در ضمن مذاکرات مجلس به تعریف و تمجید از رضاخان پرداخت و او را «ناجی امت» و «برآمده از توده مردم» و «هدیه آسمانی» شمرد و کار مجلس مؤسسان را از ویژگی ‌‌های حکومت ملی و مردمی! خواند و گفت: «این همان آرزویی بود که ما در مجلس پنجم همواره به دنبالش بودیم تا سلطنت انتخابی شود نه انتصابی.»!(4) اما در این میان غالب حوزه و روحانیت به رهبری آیت الله سید حسن مدرس چون از ماهیت و چهره پشت پرده رضاخان آگاه بودند، همچنان در مقابل او ایستادند. هنوز مدتی از سلطنت رضاخان سپری نشده بود که چهره او به یک باره دگرگون گشت و نفاق او آشکار شد و معلوم گردید که سردار سپه نوکر حلقه به گوش دولت انگلیس و مأمور اجرای برنامه ‌‌‌های ضد دینی بیگانگان در ایران است که کشف حجاب از زنان و خلع لباس از روحانیت، نمونه ‌های برجسته‌ ای از این سیاست بود. در این مرحله بسیاری از حامیان رضاخان از جمله همان بخش اندک روحانیون به اشتباه خود پی بردند و فوراً درصدد جبران بر آمدند و انصافا هم خوب جبران کردند. حوزه و روحانیت اگر چه در این مقطع تاریخی دوران سختی را سپری کرد و شخصیت های بزرگی مانند آیت الله شهید مدرس و آیت الله بافقی را از دست داد، اما در مقابلِ قلدری رضاخان سرفراز و زنده ظاهر شد و از این امتحان سر بلند بیرون آمد. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی نیز شبیه همین اتفاق ها تکرار گردید. در اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری، ابوالحسن بنی‌‌صدر که به گفته خود دکترای اقتصاد داشت و کتابی نیز به نام «اقتصاد توحیدی» نوشته بود وارد عرصه انتخابات شد و هدف خود از این اقدام را مبارزه با «فاصله طبقاتی»، «اجرای اقتصاد توحیدی» و «حمایت از طبقه محروم و متوسط جامعه» عنوان کرد. 🔰ادامه در بخش سوم🔰