eitaa logo
کانال تخصصی شهید رابع علامه شیخ فضل الله نوری
5.4هزار دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
294 ویدیو
414 فایل
کانال تخصصی شهید رابع علامه ذوالفنون، فرید و بصیرِ عصر، جامع معقول و منقول، مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری ره سیره، مواضع و آثار مقالات، نظرات پژوهشگران و... کانال دوم در سروش(لوایح): 📲https://splus.ir/Lavayeh_ShahidRabe خادم کانال: @HHAMIDII20
مشاهده در ایتا
دانلود
✍ شرایط عمومی داوطلبان خدمت به مردم و مملکت، از منظر مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری، شهید رابع اعلی الله مقامه الشریف🔰 ✅ برای مردم شناخته شده و مردمی باشد ✅ مسلمان و طریقه جعفری را دارا باشد ✅ از خدا بترسد، دین به دنیا نفروشد ✅ شجاع و کاربلد و کاری باشد ✅ برای اجانب کار نکند غیر این باشد امور مردم و مملکت، اصلاح نخواهد شد. 🔸منبع: کتاب دیده بان بیدار، اثر مورخ و پژوهشگر فقید استاد دکتر علی ابوالحسنی(منذر) ✳️ @ShahidRabe
! ✍ نقد نسیم آنلاین به سخنان نسنجیده و از روی قومیت گراییِ جناب محسن رضایی در سال ۹۵ ⁉️ سردار!(آقای محسن رضایی) به کدام "مصلحت" عامل شهادت شیخ فضل‌الله نوری(ره) را جزو "مفاخر" می‌دانید؟ آیا اسعد بختیاری را نمی شناسید؟ ⁉️ دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام چگونه «مصلحت» دیده اند که یکی از وابستگان به انگلستان، عضو تشکیلات فراماسونری و از جمله عاملان موثر در شهادت مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری و همچنین سرکوبگر مشروطه طلبان حقیقی را به عنوان یکی از مفاخر ملی قلمداد نمایند؟! 👈 کامل مطلب، قابل مشاهده و مطالعه از دو منبع و لینک مجزا در ذیل👇 1⃣ ▶️ http://old.nasimonline.ir/Content/Detail/2032877/ 2⃣ ▶️ http://rajanews.com/node/242108 ✳️ @ShahidRabe
🔴 پیامی برای امروز و هر روزِ ما! ✅ فرازی از وصیت نامه جوانترین شهید استان البرز:🔰 ✍ از شما ملت قهرمان میخواهم که پشتیبان روحانیت مبارز و متعهد به اسلام باشید، که همیشه به قول امام عزیزمان، روحانیت است، که تاکنون اسلام را، زنده نگه داشته است. هیچ گاه از روحانیت مبارز دست بر ندارید. اگر روزی روحانیت مبارز را کنار بگذاریم، [] ما را وابسته به می کنند، چون قشر روحانیت از و آیت الله کاشانی تا حال این را ثابت کرده اند. 🌹 شهید رضا پناهی در سال ۱۳۴۸ در خانواده ای مذهبی در شهرستان کرج متولد شد، اما بیشتر از ۱۳ سال تن کوچکش نتوانست روح بزرگش را تحمل کند. «شهید رضا پناهی» یکی از بزرگ مردان کم سن و سالی است که در دوران هشت سال دفاع مقدس با احساس مسئولیت و تعهد ناشی از عقبه معرفتی و بصیرتی منبعث از انوار تربیتی حرکت عظیم حضرت امام خمینی (ره)، توانست با وجود سن کم، خود را به جبهه های نبرد حق علیه باطل برساند و پس از مجاهدت و تلاش های بسیار، در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۶۱ در جبهه قصرشیرین به فیض شهادت نایل آید. رضا به اتفاق چند نفر به مأموریت دیده بانی و شناسایی رفته بود که در برگشت مورد اصابت خمپاره ۶۰ دشمن قرار گرفت و به همراه یکی از دوستانش به شهادت رسید.او علاقه ویژه ای به مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) داشت. 🔸از پایگاه اطلاع رسانی فرهنگ ایثار و شهادت(نوید شاهد البرز)... ✳️ @ShahidRabe
♻️ پرسشی منطقی و اساسی که هیچگاه مشمول گذر زمان نمی شود! ✅ ✳️ @ShahidRabe
⚫️ غفلت حوزوی و دار انگلیسی 🔹با وجود گذشت بیش از چهل سال از انقلاب اسلامی هنوز هم در حوزه علمیه هستند که دخالت روحانیت در سیاست را با عناوین مختلف؛ از جمله «لزوم پرهیز از آلودگی سیاسی»، «عدم ورود به مسائل جناحی»، «پرداختن به مباحث عمیق علمی» و... زیر سؤال می‌برند. شکی نیست که روحانیت در همه جا باید نماد باشد؛ به مسائل جناحی و شخصی ورود نکند و پایبند به مبانی علمی عمیق باشد امّا عدم ورود روحانیت به سیاست باعث می‌شود که قوای حکومتی به تدریج فاسد شوند و از درون تهی شود و به عقب بازگردد: 🔸«... روحانيون را يكسره از دخالت بر كنار كردند؛ و با و تبليغات مسمومِ مُلهم از غرب، كه توسط روشنفكران و غرب و شرقزدگان خائن يا نفهم صورت مى‌گرفت، مجلس را در نظر روحانيون و متدينين به گونه‌اى ساخته بودند كه دخالت در از معاصى بزرگ و اعانت به ظلم و كفر بود! و روحانيت بكلى از صحنه خارج شد و به انزوا كشيده شد؛ و دست قلدران و شرق و غربزدگان باز شد؛ و كشور را به آنجا كشاندند كه ديديد و ديديم. مع الأسف امروز هم آن افكار پوسيده در نادرى از معممين بی‌خبر از دنيا ديده مى‌شود. در حالى كه اگر در هر شهرى و استانى چند نفر مؤثر افكار، مثل شهيد، را داشتند، مشروطه به طور مشروع و صحيح پيش مى‌رفت، و قانون اساسى با متمم آن، كه مرحوم حاج در راه آن شهيد شد، دستخوش افكار غربى و دستخوش تصرفاتى كه در آن شد نمى‌گرديد، و اسلام عزيز و مسلمانان مظلوم ايران آن رنج‌هاى طاقت فرسا را نمى‌كشيدند.» (صحيفه امام، ج١٨، ص: ٣٣۵) 📄پرونده بنیاد تاریخ‌پژوهی در رابطه با نسبت حوزه علمیه، شهادت مرجع شهید علامه شیخ فضل‌الله نوری و انحراف مشروطه 🔸برگرفته از: کانال بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم. ✳️ @ShahidRabe
📄 از پرونده بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی در رابطه با نسبت حوزه علمیه، شهادت مرجع شهید علامه شیخ فضل‌الله نوری(ره) و انحراف مشروطه 🔴 غفلت حوزوی و دار انگلیسی/١ 💢 ملای فاسد [ابراهیم زنجانیِ فراماسون، شاگرد و معتمدِ آخوند خراسانی] عامل اعدام شیخ شهید یک روحانی فاسد؛ دستور شهادت روحانی معتقد و مظلومی همچون مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) را صادر کرد و از حوزه علمیه نجف که پایگاه سیاسی آن زمان بود صدای اعتراضی بلند نشد. واقعه‌ای عجیب و عبرت‌انگیز که بیش از پیش اهمیت «اصلاح حوزه» در زمینه‌های مختلف از جمله تهذیب نفس و تحلیل سیاسی را نشان می‌دهد و به ما می‌گوید که اگر حوزه علمیه اصلاح نشود امروز هم فضل‌الله‌ها به دست ابراهیم زنجانی‌ها به دار آویخته خواهند شد: «فيضيه، اگر تهذيب در كار نباشد علم توحید هم به درد نمی‌خورد. ... شما می دانيد كه مرحوم شيخ فضل اللَّه نورى را كى محاكمه كرد؟ يك معمّم زنجانى؛ يك ملّاى زنجانى محاكمه كرد و حكم قتل را او صادر كرد؛ وقتى معمّم، ملّا؛ مهذّب نباشد، فسادش از همه كس بيشتر است. در بعض روايات هست كه در جهنم، بعضيها- اهل جهنم- از تَعفُّن بعض روحانيين در عذاب هستند، و دنيا هم از تعفُّن بعضى از اينها در عذاب است.» (صحيفه امام، ج١٣، ص: ۴٢٠) 💢 حوزه و خلأ مدرس‌ها و شیخ فضل‌الله ها 🔴 غفلت حوزوی و دار انگلیسی/٢ با وجود گذشت بیش از چهل سال از انقلاب اسلامی هنوز هم در حوزه علمیه هستند که دخالت روحانیت در سیاست را با عناوین مختلف؛ از جمله «لزوم پرهیز از آلودگی سیاسی»، «عدم ورود به مسائل جناحی»، «پرداختن به مباحث عمیق علمی» و... زیر سؤال می‌برند. شکی نیست که روحانیت در همه جا باید نماد باشد؛ به مسائل جناحی و شخصی ورود نکند و پایبند به مبانی علمی عمیق باشد امّا عدم ورود روحانیت به سیاست باعث می‌شود که قوای حکومتی به تدریج فاسد شوند و از درون تهی شود و به عقب بازگردد: «... روحانيون را يكسره از دخالت بر كنار كردند؛ و با و تبليغات مسمومِ مُلهم از غرب، كه توسط روشنفكران و غرب و شرقزدگان خائن يا نفهم صورت مى‌گرفت، مجلس را در نظر روحانيون و متدينين به گونه‌اى ساخته بودند كه دخالت در از معاصى بزرگ و اعانت به ظلم و كفر بود! و روحانيت بكلى از صحنه خارج شد و به انزوا كشيده شد؛ و دست قلدران و شرق و غربزدگان باز شد؛ و كشور را به آنجا كشاندند كه ديديد و ديديم. مع الأسف امروز هم آن افكار پوسيده در نادرى از معممين بی‌خبر از دنيا ديده مى‌شود. در حالى كه اگر در هر شهرى و استانى چند نفر مؤثر افكار، مثل شهيد، را داشتند، مشروطه به طور مشروع و صحيح پيش مى‌رفت، و قانون اساسى با متمم آن، كه مرحوم حاج در راه آن شهيد شد، دستخوش افكار غربى و دستخوش تصرفاتى كه در آن شد نمى‌گرديد، و اسلام عزيز و مسلمانان مظلوم ايران آن رنج‌هاى طاقت فرسا را نمى‌كشيدند.» (صحيفه امام، ج١٨، ص: ٣٣۵) 💢 سهل‌انگاری خطرناک 🔴 غفلت حوزوی و دار انگلیسی/3 تساهل و تسامح با سمی مهلک برای فضای سیاسی کشور است. سمی که در گذشته به خاطر لطافت روح یا سادگی یا اشتباه محاسباتی برخی بزرگان در فضای سیاسی کشور منتشر شد و آسیب‌های جبران‌ناپذیری به کشور زد. نمونه؛ مماشات با نفوذی‌ها بود که در نهایت موجب شهادت دیدبان مشروعیت؛ شیخ فضل الله و انحراف مشروطه شد: « این نکته را هم عرض بکنم؛ همه علما در قضیه‌ی با یکدیگر هم‌نظر بودند؛ یعنی بین مرحوم و مرحوم و مرحوم در فکر و نظر تفاوتی وجود نداشت؛ اما دیدشان نسبت به واقعیت‌ها و به‌اصطلاح روش‌ها و تاکتیک‌هایی که فکر می‌کردند باید عمل کنند، متفاوت بود. مرحوم شیخ فضل‌اللَّه انحراف را دیده بود؛ نمی‌شود گفت سید محمد طباطبایی یا مرحوم حاج سید عبداللَّه آن را ندیده بودند؛ چرا، آن‌ها هم می‌دیدند؛ منتها فکر می‌کردند باید با آن مماشات کرد تا بشود بر آن غلبه کرد؛ یعنی یک نوع در برخورد با نفوذی‌های مشروطه در آن‌ها مشاهده می‌شد، اما در مرحوم شیخ فضل‌اللَّه این معنا وجود نداشت؛ به همین جهت هم شیخ‌فضل‌اللَّه از همان زمان تا الان مورد تهاجم قرار گرفته است. (مقام معظم رهبری؛ انتشار در تاریخ: ۱۳۸۳/۰۵/۱۱) 🔸منبع: بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم. ✳️ @ShahidRabe
📄 از پرونده بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی در رابطه با نسبت حوزه علمیه، شهادت مرجع شهید علامه شیخ فضل‌الله نوری(ره) و انحراف مشروطه 🔴 غفلت حوزوی و دار انگلیسی/١ 💢 ملای فاسد [ابراهیم زنجانیِ فراماسون، شاگرد و معتمدِ آخوند خراسانی] عامل اعدام شیخ شهید یک روحانی فاسد؛ دستور شهادت روحانی معتقد و مظلومی همچون مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) را صادر کرد و از حوزه علمیه نجف که پایگاه سیاسی آن زمان بود صدای اعتراضی بلند نشد. واقعه‌ای عجیب و عبرت‌انگیز که بیش از پیش اهمیت «اصلاح حوزه» در زمینه‌های مختلف از جمله تهذیب نفس و تحلیل سیاسی را نشان می‌دهد و به ما می‌گوید که اگر حوزه علمیه اصلاح نشود امروز هم فضل‌الله‌ها به دست ابراهیم زنجانی‌ها به دار آویخته خواهند شد: «فيضيه، اگر تهذيب در كار نباشد علم توحید هم به درد نمی‌خورد. ... شما می دانيد كه مرحوم شيخ فضل اللَّه نورى را كى محاكمه كرد؟ يك معمّم زنجانى؛ يك ملّاى زنجانى محاكمه كرد و حكم قتل را او صادر كرد؛ وقتى معمّم، ملّا؛ مهذّب نباشد، فسادش از همه كس بيشتر است. در بعض روايات هست كه در جهنم، بعضيها- اهل جهنم- از تَعفُّن بعض روحانيين در عذاب هستند، و دنيا هم از تعفُّن بعضى از اينها در عذاب است.» (صحيفه امام، ج١٣، ص: ۴٢٠) 💢 حوزه و خلأ مدرس‌ها و شیخ فضل‌الله ها 🔴 غفلت حوزوی و دار انگلیسی/٢ با وجود گذشت بیش از چهل سال از انقلاب اسلامی هنوز هم در حوزه علمیه هستند که دخالت روحانیت در سیاست را با عناوین مختلف؛ از جمله «لزوم پرهیز از آلودگی سیاسی»، «عدم ورود به مسائل جناحی»، «پرداختن به مباحث عمیق علمی» و... زیر سؤال می‌برند. شکی نیست که روحانیت در همه جا باید نماد باشد؛ به مسائل جناحی و شخصی ورود نکند و پایبند به مبانی علمی عمیق باشد امّا عدم ورود روحانیت به سیاست باعث می‌شود که قوای حکومتی به تدریج فاسد شوند و از درون تهی شود و به عقب بازگردد: «... روحانيون را يكسره از دخالت بر كنار كردند؛ و با و تبليغات مسمومِ مُلهم از غرب، كه توسط روشنفكران و غرب و شرقزدگان خائن يا نفهم صورت مى‌گرفت، مجلس را در نظر روحانيون و متدينين به گونه‌اى ساخته بودند كه دخالت در از معاصى بزرگ و اعانت به ظلم و كفر بود! و روحانيت بكلى از صحنه خارج شد و به انزوا كشيده شد؛ و دست قلدران و شرق و غربزدگان باز شد؛ و كشور را به آنجا كشاندند كه ديديد و ديديم. مع الأسف امروز هم آن افكار پوسيده در نادرى از معممين بی‌خبر از دنيا ديده مى‌شود. در حالى كه اگر در هر شهرى و استانى چند نفر مؤثر افكار، مثل شهيد، را داشتند، مشروطه به طور مشروع و صحيح پيش مى‌رفت، و قانون اساسى با متمم آن، كه مرحوم حاج در راه آن شهيد شد، دستخوش افكار غربى و دستخوش تصرفاتى كه در آن شد نمى‌گرديد، و اسلام عزيز و مسلمانان مظلوم ايران آن رنج‌هاى طاقت فرسا را نمى‌كشيدند.» (صحيفه امام، ج١٨، ص: ٣٣۵) 💢 سهل‌انگاری خطرناک 🔴 غفلت حوزوی و دار انگلیسی/3 تساهل و تسامح با سمی مهلک برای فضای سیاسی کشور است. سمی که در گذشته به خاطر لطافت روح یا سادگی یا اشتباه محاسباتی برخی بزرگان در فضای سیاسی کشور منتشر شد و آسیب‌های جبران‌ناپذیری به کشور زد. نمونه؛ مماشات با نفوذی‌ها بود که در نهایت موجب شهادت دیدبان مشروعیت؛ شیخ فضل الله و انحراف مشروطه شد: « این نکته را هم عرض بکنم؛ همه علما در قضیه‌ی با یکدیگر هم‌نظر بودند؛ یعنی بین مرحوم و مرحوم و مرحوم در فکر و نظر تفاوتی وجود نداشت؛ اما دیدشان نسبت به واقعیت‌ها و به‌اصطلاح روش‌ها و تاکتیک‌هایی که فکر می‌کردند باید عمل کنند، متفاوت بود. مرحوم شیخ فضل‌اللَّه انحراف را دیده بود؛ نمی‌شود گفت سید محمد طباطبایی یا مرحوم حاج سید عبداللَّه آن را ندیده بودند؛ چرا، آن‌ها هم می‌دیدند؛ منتها فکر می‌کردند باید با آن مماشات کرد تا بشود بر آن غلبه کرد؛ یعنی یک نوع در برخورد با نفوذی‌های مشروطه در آن‌ها مشاهده می‌شد، اما در مرحوم شیخ فضل‌اللَّه این معنا وجود نداشت؛ به همین جهت هم شیخ‌فضل‌اللَّه از همان زمان تا الان مورد تهاجم قرار گرفته است. (مقام معظم رهبری؛ انتشار در تاریخ: ۱۳۸۳/۰۵/۱۱) 🔸منبع: بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم. ✳️ @ShahidRabe
✍ شرایط عمومی داوطلبان خدمت به مردم و مملکت، از منظر مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری، شهید رابع اعلی الله مقامه الشریف🔰 ✅ برای مردم شناخته شده و مردمی باشد ✅ مسلمان و طریقه جعفری را دارا باشد ✅ از خدا بترسد، دین به دنیا نفروشد ✅ شجاع و کاربلد و کاری باشد ✅ برای اجانب کار نکند غیر این باشد امور مردم و مملکت، اصلاح نخواهد شد. 🔸منبع: کتاب دیده بان بیدار، اثر مورخ و پژوهشگر فقید استاد دکتر علی ابوالحسنی(منذر) ✳️ @ShahidRabe
✍ اجمالی درباره چند واقعه، در نیمه دوم شعبان المعظم (۱۳۲۴، ۱۳۵۱ و ۱۳۹۱ ق) 🔳 تشکیل اولین دوره مجلس مشروطه، تحت تسلط غربگرایان (۱۸ شعبان ۱۳۲۴ق) ✍ پژوهش: سید مرتضی حسینی🔰 در بیستم رجب 1324 ه.ق و کمتر از چهل روز پس از صدور فرمان مشروطیت، قانون مجلس امضاء و اولین انتخابات مجلس شورای ملی برگزار شد. البته این انتخابات تنها در پایتخت و برای انتخاب نمایندگان تهران صورت گرفت. چرا که با توجه به مشکلات ارتباطی و فقدان یک نظام یکپارچه اداری برگزاری انتخابات در سایر مناطق در موعد مقرر مشکل بود. مشروطه‌خواهان نیز که از احتمال مخالفت و تردیدها و تشکیکها چه از جانب حکومت و چه از جانب منتقدان خود بیم داشتند به این وضعیت بسنده کردند. در نتیجه در ابتدا از بین 156 نماینده، تنها شصت نماینده تهران انتخاب شده و تعیین تکلیف نود وشش کرسی باقیمانده به تدریج صورت گرفت. سرانجام در هجدهم شعبان 1324 ه.ق (14مهر1285) اولین دوره مجلس شورای ملی با حضور نمایندگان تهران گشایش یافت. قانون اساسی مشروطه؛ طفلی که ناقص به دنیا آمد! با آغاز به کار مجلس، تهیه قانونی که ساختار حکومت را تعریف و محدود سازد، به دغدغه بنیادین نمایندگان مجلس بدل شد. نخستین مجموعه‌ای که به این منظور تهیه شد، سندی 51 ماده‌ای بود که توسط برادران پیرنیا (حسن معروف به مشیر الدوله و حسین ملقب به موتمن الملک) به نگارش درآمد. بخش عمده این سند ترجمه‌ای از قوانین اساسی چند کشور اروپایی بود. نکته‌ای که حتی احمد کسروی(فراماسون) هم در کتاب «تاریخ مشروطه» خود به آن اذعان دارد: «گویا مشیرالملک و مؤتمن الملک... آن را می‌نوشتند یا بهتر بگوییم ترجمه می‌کردند». چرا تعجیل در قانون نویسی؟ طراحان قانون اساسی و برخی از نمایندگان مجلس اول که در مقابل گفتمان «مشروطه مشروعه» علامه شیخ فضل الله نوری، نگرش غربگرایانه و غیردینی از مشروطه را مدنظر داشتند، با بهره‌گیری از فضای روانی و غلبه حس مشروطه‌خواهی در میان افکار عمومی، این متن را با شتاب به تصویب رساندند. فاصله گرفتن از این فضای هیجانی و آرام شدن سیر رویدادها می‌توانست فضایی عقلانی مهیا سازد تا در سایه آن، ریشه‌های فکری و اهداف غایی سردمداران این طرز تفکر، با محک نقد عالمانه سنجیده شود تا «سیه روی شود هر که در او غش باشد». امّا تعجیل در تدوین و تصویب قانون اساسی مانع از این امر شد و گفتمان شیخ فضل‌الله را به حاشیه راند... این شتاب بیش از حد باعث شد تا در اولین قانون اساسی مصوب مجلس مشروطه، فقدان ارکان و بنیانهای مرسوم در قوانین اساسی، (حتی با معیارهای غربی آن) به چشم بیاید. قانون اساسی مشروطه، عمدتاً بیانگر شیوه ایجاد مجلس شورای ملی و مجلس سنا، چگونگی کار مجلسین و طرح لوایح و طرحها و نحوه رای‌گیری از نمایندگان و همچنین ارتباط مجلس با دولت بود. در نتیجه آنچه قانون اساسی نامیده می‌شد عملاً «سند قانونی روشمندی نبود و مرکب از مجموعه شروط با عجله سرهم بندی شده‌ای بود که صرفاً برای نحوه برقراری مقررات و عملکردهای دو پیکره قانونگذاری موجود، یعنی مجلسین تنظیم شده بود». از این مهم تر اینکه در هیچ کدام از اصول آن به حقوق و و آزادیهای عمومی، آزادی احزاب، تفکیک قوا و استقلال قوه قضائیه نیز اشاره‌ای نشده بود. متمم قانون اساسی رسما" در پانزدهم مهرماه ۱۲۸۶ ش و یک سال پس از تأسیس مجلس شورای ملی به تصویب رسید. امّا ناهمخوانی با خصلتهای مذهبی و اجتماعی جامعه، زمین ناهموار سیاست در ایران و حرکات همراه با احتیاط و مدارا و غیرمستقل، برخی نخبگان سیاسی و نمایندگان مجلس (وابستگی به غرب و اجانب) این متمم را نیز دچار ناکارآمدی کرد و زمینه های آغاز دوران سیاه دیکتاتوری رضاشاه را فراهم آورد. ✅ مهم ترین اصل آن که با تلاش علامه «شیخ فضل‌الله نوری» اعلی الله مقامه و پیگیریهای مداوم ایشان به متمم اضافه شد، اصل دوم متمم بود. در ابتدای این اصل چنین آمده بود: «مجلس .... باید در هیچ عصری از اعصار مواد قانونیه آن مخالفتی با قواعد مقدسه‌ی اسلام و قوانین موضوعه‌ی حضرت خیرالانام(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسَلم) نداشته باشد و معین است که تشخیص مخالفت قوانین موضوعه با قواعد اسلامیه بر عهده‌ علمای اعلام ادام الله برکات وجودهم بوده و هست». در ادامه این اصل هم ترتیب نظارت مجتهدین بر قوانین مصوب مجلس شورای ملی را به تشکیل هیاتی پنج نفره از« مجتهدین و فقهای متدینین که مطلع از مقتضیات زمان هم باشند» منوط می‌ساخت... 💠 امام خمینی(رضوان الله علیه): اگر قانون اساسی (اسلامی) با متمم آن، که شیخ فضل الله در راه آن شد، دستخوش تصرفات غربی نمیگردید، اسلام و مسلمین ایران آن رنجها را نمیکشید. ما باید از آن توطئه‌ها عبرت بگیریم ... ۶۲/۱۱/۲۲ 🔰ادامه در بخش دوم/پایانی🔰
✍ شرایط عمومی داوطلبان خدمت به مردم و مملکت، از منظر مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری، شهید رابع اعلی الله مقامه الشریف🔰 ✅ برای مردم شناخته شده و مردمی باشد ✅ مسلمان و طریقه جعفری را دارا باشد ✅ از خدا بترسد، دین به دنیا نفروشد ✅ شجاع و کاربلد و کاری باشد ✅ برای اجانب کار نکند غیر این باشد امور مردم و مملکت، اصلاح نخواهد شد. 🔸منبع: کتاب دیده بان بیدار، اثر مورخ و پژوهشگر فقید استاد دکتر علی ابوالحسنی(منذر) ✳️ @ShahidRabe
✍ اجمالی درباره چند واقعه، در نیمه دوم شعبان المعظم (۱۳۲۴، ۱۳۵۱ و ۱۳۹۱ ق) 🔳 تشکیل اولین دوره مجلس مشروطه، تحت تسلط غربگرایان (۱۸ شعبان ۱۳۲۴ق) ✍ پژوهش: سید مرتضی حسینی🔰 در بیستم رجب 1324 ه.ق و کمتر از چهل روز پس از صدور فرمان مشروطیت، قانون مجلس امضاء و اولین انتخابات مجلس شورای ملی برگزار شد. البته این انتخابات تنها در پایتخت و برای انتخاب نمایندگان تهران صورت گرفت. چرا که با توجه به مشکلات ارتباطی و فقدان یک نظام یکپارچه اداری برگزاری انتخابات در سایر مناطق در موعد مقرر مشکل بود. مشروطه‌خواهان نیز که از احتمال مخالفت و تردیدها و تشکیکها چه از جانب حکومت و چه از جانب منتقدان خود بیم داشتند به این وضعیت بسنده کردند. در نتیجه در ابتدا از بین 156 نماینده، تنها شصت نماینده تهران انتخاب شده و تعیین تکلیف نود وشش کرسی باقیمانده به تدریج صورت گرفت. سرانجام در هجدهم شعبان 1324 ه.ق (14مهر1285) اولین دوره مجلس شورای ملی با حضور نمایندگان تهران گشایش یافت. قانون اساسی مشروطه؛ طفلی که ناقص به دنیا آمد! با آغاز به کار مجلس، تهیه قانونی که ساختار حکومت را تعریف و محدود سازد، به دغدغه بنیادین نمایندگان مجلس بدل شد. نخستین مجموعه‌ای که به این منظور تهیه شد، سندی 51 ماده‌ای بود که توسط برادران پیرنیا (حسن معروف به مشیر الدوله و حسین ملقب به موتمن الملک) به نگارش درآمد. بخش عمده این سند ترجمه‌ای از قوانین اساسی چند کشور اروپایی بود. نکته‌ای که حتی احمد کسروی(فراماسون) هم در کتاب «تاریخ مشروطه» خود به آن اذعان دارد: «گویا مشیرالملک و مؤتمن الملک... آن را می‌نوشتند یا بهتر بگوییم ترجمه می‌کردند». چرا تعجیل در قانون نویسی؟ طراحان قانون اساسی و برخی از نمایندگان مجلس اول که در مقابل گفتمان «مشروطه مشروعه» علامه شیخ فضل الله نوری، نگرش غربگرایانه و غیردینی از مشروطه را مدنظر داشتند، با بهره‌گیری از فضای روانی و غلبه حس مشروطه‌خواهی در میان افکار عمومی، این متن را با شتاب به تصویب رساندند. فاصله گرفتن از این فضای هیجانی و آرام شدن سیر رویدادها می‌توانست فضایی عقلانی مهیا سازد تا در سایه آن، ریشه‌های فکری و اهداف غایی سردمداران این طرز تفکر، با محک نقد عالمانه سنجیده شود تا «سیه روی شود هر که در او غش باشد». امّا تعجیل در تدوین و تصویب قانون اساسی مانع از این امر شد و گفتمان شیخ فضل‌الله را به حاشیه راند... این شتاب بیش از حد باعث شد تا در اولین قانون اساسی مصوب مجلس مشروطه، فقدان ارکان و بنیانهای مرسوم در قوانین اساسی، (حتی با معیارهای غربی آن) به چشم بیاید. قانون اساسی مشروطه، عمدتاً بیانگر شیوه ایجاد مجلس شورای ملی و مجلس سنا، چگونگی کار مجلسین و طرح لوایح و طرحها و نحوه رای‌گیری از نمایندگان و همچنین ارتباط مجلس با دولت بود. در نتیجه آنچه قانون اساسی نامیده می‌شد عملاً «سند قانونی روشمندی نبود و مرکب از مجموعه شروط با عجله سرهم بندی شده‌ای بود که صرفاً برای نحوه برقراری مقررات و عملکردهای دو پیکره قانونگذاری موجود، یعنی مجلسین تنظیم شده بود». از این مهم تر اینکه در هیچ کدام از اصول آن به حقوق و و آزادیهای عمومی، آزادی احزاب، تفکیک قوا و استقلال قوه قضائیه نیز اشاره‌ای نشده بود. متمم قانون اساسی رسما" در پانزدهم مهرماه ۱۲۸۶ ش و یک سال پس از تأسیس مجلس شورای ملی به تصویب رسید. امّا ناهمخوانی با خصلتهای مذهبی و اجتماعی جامعه، زمین ناهموار سیاست در ایران و حرکات همراه با احتیاط و مدارا و غیرمستقل، برخی نخبگان سیاسی و نمایندگان مجلس (وابستگی به غرب و اجانب) این متمم را نیز دچار ناکارآمدی کرد و زمینه های آغاز دوران سیاه دیکتاتوری رضاشاه را فراهم آورد. ✅ مهم ترین اصل آن که با تلاش علامه «شیخ فضل‌الله نوری» اعلی الله مقامه و پیگیریهای مداوم ایشان به متمم اضافه شد، اصل دوم متمم بود. در ابتدای این اصل چنین آمده بود: «مجلس .... باید در هیچ عصری از اعصار مواد قانونیه آن مخالفتی با قواعد مقدسه‌ی اسلام و قوانین موضوعه‌ی حضرت خیرالانام(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسَلم) نداشته باشد و معین است که تشخیص مخالفت قوانین موضوعه با قواعد اسلامیه بر عهده‌ علمای اعلام ادام الله برکات وجودهم بوده و هست». در ادامه این اصل هم ترتیب نظارت مجتهدین بر قوانین مصوب مجلس شورای ملی را به تشکیل هیاتی پنج نفره از« مجتهدین و فقهای متدینین که مطلع از مقتضیات زمان هم باشند» منوط می‌ساخت... 💠 امام خمینی(رضوان الله علیه): اگر قانون اساسی (اسلامی) با متمم آن، که شیخ فضل الله در راه آن شد، دستخوش تصرفات غربی نمیگردید، اسلام و مسلمین ایران آن رنجها را نمیکشید. ما باید از آن توطئه‌ها عبرت بگیریم ... ۶۲/۱۱/۲۲ 🔰ادامه در بخش دوم/پایانی🔰