eitaa logo
پایگاه مقاومت بسیج شهید صالح نژاد مسجد ولایت مهر شهر
182 دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
723 ویدیو
43 فایل
کانال اطلاع رسانی و بصیرتی پایگاه مقاومت بسیج شهید صالح نژاد مسجد ولایت مهر شهر
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. امروز خبر عجیبی خواندم و آن این بود که: مشکل نان در دمشق ۴ روز پس از سقوط بشار اسد حل شد. گزارشگر العربیه می‌گوید: "مدتی قبل که به دمشق آمدیم شاهد صف‌های طولانی مردم برای دریافت نان بودیم. هر شهروند با کارت هوشمند هر ۴ روز یک بسته نان ۸ تایی دریافت می‌کرد و باید حداقل ۳ ساعت در صف می‌ایستاد. اکنون نان به وفور در دمشق با قیمت پایین‌تر و به هر تعداد با ایستادن ۳ دقیقه در صف خریداری می‌شود. گزارشگر می‌افزاید به نظر می‌رسد پایان احتکار نان توسط ارتش و فساد در توزیع نان باعث شد در یک هفته این مشکل مزمن سوری‌ها حل شود." این خبر من را به یاد جملاتی از کتاب ارزشمند "انقلاب و استبداد" اثر لویتسکی و لوکان وی انداخت. آنجا که می نویسند: اتحاد جماهیر شوروی بر نیمی از کره زمین، تسلط داشت، بمب اتم داشت، فضا را هم تسخیر کرده بود، اما در فصل زمستان در شوروی بخاری به سختی گیر می‌آمد، برای نان صف بود و در بسیاری از بخش‌ها ناترازی و کمبود داشت. در رومانی هم که زمانی انبار غله اروپا نام گرفته بود چائوشسکوی دیکتاتور کاری کرد که همه چیز سهمیه‌بندی شود. اول گوشت و سپس نان و آرد و تخم مرغ و هر چیز دیگر سهمیه بندی شد. مردم روزی چهار تا دوازده ساعت را صرف ایستادن در صف‌ها می‌کردند. هر صف برای خودش یک "کمیته صف" داشت و هر کمیته یک رئیس.کمبود برق و بنزین هم در دهه هشتاد بیداد می‌کرد.در فروشگاه‌ها تنها لامپ قابل خرید لامپ چهل وات بود. دولت دستور داده بود که هر اتاق فقط مجاز به استفاده از یک لامپ چهل وات است. جوخه های برق اداره پلیس هر از گاه به خانه های مردم حمله می‌کردند تا مطمئن شوند قانون"هر اتاق فقط یک لامپ چهل وات "رعایت شده یا نه. متخلفان جریمه یا بازداشت می‌شدند. مجتمع های مسکونی مجاز به استفاده از سیستم حرارت مرکزی نبودند. مردم شب‌های زمستان با پالتو می‌خوابیدند و همه این‌ها در حالی بود که رومانی حاصلخیزترین خاک برای کشاورزی در اروپا را داشت و به خاطر دارا بودن منابع نفتی غنی‌اش مشهور بود. دولت ناکارآمد مردم را به فلاکت و فقر و افلاس کشانده بود. مواد غذایی مورد نیاز کشور به خارج صادر می‌شد تا ارز خارجی مورد نیاز دستگاه سرکوب و پروپاگاندا تامین شود. حکومت از همه منابع کشور برای تداوم حیات خودش بهره می‌برد و تراژدی در این بود که مردم گذشته شاد و مرفه خود را کاملا فراموش کرده بودند. حکومت‌های مستبد همواره این توانایی را دارند که اذهان مردم را بشویند و کاری کنند که آنها فراموش کنند زمانی چه کسانی بودند و چگونه زندگی می‌کردند. سوریه هم استثناء نبود. در مصیبت نامه عطار نیشابوری هم حکایت زیبایی آمده است: "مردی از دیوانه ای پرسید: «اسم اعظم خدا را می دانی؟» دیوانه گفت: «نام اعظم خدا، نان است اما این را جایی نمی توان گفت» مرد گفت: «نادان! شرم کن! چگونه اسم اعظم خدا، نان است؟» دیوانه گفت: «در قحطی نیشابور چهل شبانه روز می گشتم، نه هیچ جایی صدای اذان شنیدم و نه درِ هیچ مسجدی را باز دیدم؛ از آنجا بود که فهمیدم نام اعظم خدا و بنیاد دین، نان است»."                                   خوب که نگاه می کنم، می بينم متاسفانه چقدر حاکمان قدرت طلب در طول تاریخ از این واقعیت تلخ در جهت اهداف خود سوء استفاده نموده اند. فقر در واقع یکی از روش‌های حکومت‌داری است که از قضا در طول تاریخ بشریت برای حاکمان جبار خوب هم جواب داده است ! *جامعه‌ی فقیر فرصتی برای پرداختن به مسائلی غیر از نیازهای اولیه‌ش ندارد! بهتر فریب می خورد و راحت تر کنترل می شود. در چنین جامعه یی مردم بیشتر حرف گوش می کنند، رام تر و فرمانبردارترند، آدم فروشی بیشتر اتفاق می افتد و حاکمان بهتر و بیشتر می توانند از مردم در جهت اهداف خود سوء استفاده کنند.* *و تاریخ همچنان تکرار می شود.* 🤷‍♂️ .