مصيبت عظيم و جانکاه رحلت پيامبر خدا #نهج‌_البلاغه_خطبه۲۳۵ امام عليه السلام پيکر پاک پيغمبر اکرم صلى الله عليه وآله را مخاطب ساخته و چنين مى گويد: بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدِ انْقَطَعَ بِمَوْتِکَ مَا لَمْ يَنْقَطِعْ بِمَوْتِ غَيْرِکَ مِنَ النُّبُوَّةِ وَ الاِْنْبَاءِ وَ أَخْبَارِ السَّمَاءِ «پدر و مادرم فدايت باد اى رسول خدا، با مرگ تو چيزى قطع شد که با مرگ ديگرى قطع نگشت و آن نبوّت و پيام آوردن (از سوى خدا) و اخبار آسمان بود»

زندگى پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله #نهج‌_البلاغه_خطبه۱۶۰ و لَقَدْ کَانَ فِي رَسُولِ اللّهِ ـ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ـ کَاف لَکَ فِي الاُْسْوَةِ، وَ دَلِيلٌ لَکَ عَلَى ذَمِّ الدُّنْيَا وَ عَيْبِهَا، وَ کَثْرَةِ مَخَازِيهَا وَ مَسَاوِيهَا براى تو (اى دلباخته دنيا) کافى است که روش رسول خدا را ـ که درود حق بر او و خاندانش باد ـ سرمشق خود قرار دهى و دليل و راهنماى خود در نکوهش دنيا و عيب آن و رسوايى فراوان و بدى هايش بشمارى» ✍امیرالمؤمنین عليه السلام در اين جا پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله را هم اسوه مى شمرد و هم دليل. در واقع اين دو تعبير هر دو به يک نتيجه مى رسد و آن پيروى کردن از آن پيشواى بزرگ و تطبيق دادن زندگى خويش با زندگى اوست; ولى از نظر معنا تفاوت لطيفى با هم دارد. اسوه، اشاره به اين مى کند که ما زندگى خود را با زندگى پيامبر اکرم تطبیق دهیم