🌸#فضائل_امیرالمومنین #فضلیت_سی_و_چهارم: ◀️امیر المومنین علیه السلام: و اما سى و چهارم نصاری (مسیحی ها) دعوت به مباهله کردند، اين آيه نازل شد: فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ.(۶۱ عمران) ای رسول ما! هرگاه بعد از علمی که به تو رسید- در مورد مسیح- باز هم با تو به محاجّه وبحث پرداختند به آنها بگو: ما فرزندانمان را میاوریم وشما هم فرزندانتان را؛ ما زنان خود را میاوریم وشما زنانتان را؛ ما "نفسمان وخودمان" را میاوریم وشما هم خودتان را بیاورید؛ سپس همدیگر را لعنت میکنیم ولعنت خدا بر دروغگویان." پس من ، نفس و جان پیامبر بودم ، زنِ همراه پیامبر فاطمه بود، و فرزندانِ همراهِ پیامبر هم حسن و حسین بودند. ولی مسیحیان پشیمان شدند و از خواستند تا از مباهله صرف نظر کند، قسم به خدایی که تورات و انجیل را نازل کرد اگر مباهله میکردند تبدیل به میمون و خوک می شدند. 🌸#فضائل_امیرالمومنین #فضلیت_سی_و_چهارم #ادامه_مطلب ✅ "مباهله" یعنی درخواست لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت، و بین دو طرفی رخ می‌دهد که هر کدام ادعای حقانیت دارند. ❇ شرح ماجرا: پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله همزمان با مکاتبه با سران حکومت‌های جهان و مراکز مذهبی، نامه‌ای به اسقف نجران نوشت و در آن نامه از ساکنان نجران خواست که اسلام بیاورند. مسیحیان تصمیم گرفتند که گروهی را به نمایندگی از خود به مدینه بفرستند تا با پیامبر سخن بگویند و سخنان او را بررسی کنند. ◀️هیأت نجران که شامل بیش از ده نفر از بزرگان آنان بود، به ریاست و سرپرستی سه نفر به نام‌های عاقب، سید و ابوحارثه به مدینه آمدند، نمایندگان در مسجد مدینه با پیامبر گفتگو کردند. پس از اصرار دو طرف بر حقانیت عقاید خود، تصمیم بر این شد که مسئله از راه مباهله خاتمه یابد، از این رو قرار شد که فردای آن روز، همگی خارج از شهر مدینه، در دامنۀ صحرا برای مباهله آماده شوند. ◀️روز مباهله رسول الله صلی الله علیه وآله به همراه امیرالمومنین و حضرت فاطمه وحسنین علیهم السلام از مدینه بیرون آمدند، چون نصارا آنان را دیدند ابوحارثه پرسید این‌ها کیستند که با او همراهند؟ پاسخ شنید: آن که پیش روی اوست پسر عموی او و شوهر دخترش و محبوب‌ترین خلق نزد اوست؛ آن دو طفل فرزندان اویند از دخترش؛ و آن زن فاطمه دختر اوست که عزیزترین خلق نزدش میباشد. پیامبر صلی الله علیه وآله  برای مباهله به دو زانو نشست. سید و عاقب، پسران خود را برای مباهله برداشتند. ابوحارثه گفت: به خدا سوگند چنان نشسته است که پیغمبران برای مباهله می‌نشستند، و سپس برگشت. سید گفت: کجا می‌روی؟ گفت: اگر محمد بر حق نبود چنین بر مباهله جرأت نمی‌کرد، من صورت‌هایی را می‌بینم که اگر از خدا درخواست کنند کوهی را از جای خود بركَنَد، قطعا کنده خواهد شد. پس مباهله مکنید که هلاک می‌شوید و یک نصرانی بر روی زمین نخواهد ماند. ◀️سپس ابوحارثه نزد پیامبر آمد و گفت: ای ابوالقاسم! از مباهله با ما درگذر و با ما مصالحه کن بر چیزی که قدرت ادای آن را داشته باشیم. پس حضرت با ایشان مصالحه نمود که هر سال دو هزار حلّه بدهند. پیامبر بعدها فرمود: سوگند به آن خداوندی که جانم در قبضه قدرت اوست، که هلاکت اهل نجران نزدیک شده بود و اگر با من مباهله می‌کردند قطعا همگی به میمون و خوک مسخ می‌شدند و هر آینه تمام این وادی برایشان آتش می‌شد و می‌سوختند و حق تعالی جمیع اهل نجران را نابود می‌کرد و حتی پرنده بر سر درختان ایشان نمی‌ماند و همه نصاری پیش از سال می‌مردند. ◀️پس از برگشتن نصارا به نجران طولی نکشید که سید و عاقب، با آوردن هدایایی، نزد پیامبرصلی الله علیه وآله آمده مسلمان شدند. آیه ۶۱ سوره آل عمران مربوط به این واقعه میباشد.