📌 «نحن لانهزم» ما شکست نخواهیم خورد. 🔹 نگاهی دوباره به سخنان سید حسن نصر الله بعد از شهادت حاج قاسم سلیمانی #طوفان_الأقصی #شهید_القدس 🌹 اینجا گذری بر قدمگاه شهیدان است 👇یاد شهدای غواص دست بسته کانال🌹175نفر🌹 @nafar175 دعوت کنید آدرس رانشر دهید

🔷 بدون شرح، ببینید و لذت ببرید. 🌹 اینجا گذری بر قدمگاه شهیدان است 👇یاد شهدای غواص دست بسته کانال🌹175نفر🌹 @nafar175 دعوت کنید آدرس رانشر دهید

توی کوچه پیرمردی رو دیدم که روی زمینِ سرد خوابیده بود سن و سالم کم بود و چیزی برای کمک بهش نداشتم اون شب رختخواب آزارم میداد و خوابم نمیبرد از فکر پیرمرد؛ رختخوابم رو جمع کردم و روی زمین سرد خوابیدم می خواستم توی رنج پیرمرد شریک باشم اون شب سرما توی بدنم نفوذ کرد و مریض شدم اما روحم شفا پیدا کرد چه مریضی لذت بخشی! #شهید_دکتر_مصطفی_چمران🕊 بهشت ایران🌷 https://eitaa.com/joinchat/3597009274C1a537d7bca

🌹یا ابا صالح المهدی ادرکنی همواره دلم به این ندای جانبخش خوش بوده و هست... هر بار که به جبهه اعزام می شدم، دو سه تا ماژیک رنگی می خریدم و با خودم می بردم لباس های مان را که تحویل می گرفتیم، بلافاصله شروع می کردم به نوشتن پشت پیراهن خودم و بقیه که التماس دعا داشتند: یا ابا صالح المهدی ادرکنی اینقدر این نوشته برایم قوّت قلب داشت و انرژی مثبت می داد که عاشقش بودم. در میانۀ نبرد تن با تانک، آنجا که چیزی نمانده بود ترس بر ایمانم غلبه کند، پنداری امام عصر مستقیم نشسته جلویم و حرف دلم را می شنود. در سخت ترین شرایط جنگ، انگاری خود آقا سرم را در آغوش می گرفت و بهم آرامش می داد. و در میانۀ بارش تیر و ترکش و خمپاره، وقتی بدن زخم خورده ام، نه می سوخت و نه درد می کرد، مطمئن بودم از قدرت و قوّت این کلام زیباست: یا ابا صالح المهدی ادرکنی این عکس را تابستان 1362 در سقّز کردستان، روستای حسن سالاران، "سید احمد جلالی پروین" دوست و بچه محلم، با دوربین ساده و معمولی خودم ازم گرفت. این عکس دو نکتۀ قشنگ دارد: نوشتۀ پشت پیراهنم پوکۀ گلوله که در هوا معلق است! و در این دوران وانفسا، برایم دنیایی از خاطرات دلنشین و ایمانبخش در دل این عکس ها جاریست. ✍ حمید داودآبادی 💢کانال خبری #شهدای_ایران ✅@shohadayeiran57

مادرِ شهید آرمان علیوردی گفت : بچه ام رو آروم بزارید تو قبر همه بدنش زخمی و کبوده ، میدونی در جوابش چی گفتن؟....... 🥀🕊

چهل چهارمین سالگرد خلبان شهید سعداله داورزاده را گرامی میداریم شهید داورزاده از تيزپروازان هوانيروز بود كه در عمري كوتاه اما باعزت و پرونده‌اي درخشان از خود به يادگار گذاشته است. خلبان شهيد: سعدالله داورزاده تاريخ تولد: 1337 تاريخ شهادت: 21/7/1359 يگان: هوانيروز محل تولد: گيلان‌غرب پرسيد كسي زمن بگو عرش كجاست گفتم كه فراز اين سپهر ميناست گفتا كه زعرش اعظمت هست خبر گفتم دل با صفاي مردان خداست «صغير اصفهاني»

محل تولد شهید داورزاده گيلان‌غرب مي‌باشد و با مدرك تحصيلي چهارم متوسطه در سال 1353 در هوانيروز استخدام شد. پس از گذراندن دوره‌هاي آموزش نظامي، زبان انگليسي و تخصص پرواز در پايگاه مركز آموزش هوانيروز اصفهان به درجه ستوانيار سومي مفتخر گرديد و به پايگاه هوانيروز كرمانشاه انتقال يافت. تخصص پروازي خلبان داوزاده با بالگرد كبري بود. او از نادر خلبانان باايمان و جان‌نثار هوانيروز بود كه در ايام پس از انقلاب و بيست روز اوايل جنگ تحميلي پروازهاي متعدد در غرب و مبارزه با دشمنان جمهوري اسلامي ايران داشت. خلبان داورزاده گذشته از ايمان قوي در زمينه بالابردن تحصيل و فنون پروازي نيز انساني با اراده و مصمم بود. او را بايد در رديف خلبانان جنگنده‌اي قرار داد كه موفق به گذراندن دوره موشك‌هاي تاو و شليك آنها با بالگرد كبري شد. خلبان داورزاده از ياران نزديك خلبان شهيدي همچون شيرودي، كشوري، سهيليان و شمشاديان بود كه حماسه دلاوري‌هاي آنها بر غرب بر كسي پوشيده نيست. آنها همان كساني بودند كه با نبردي بي‌امان مانع از سقوط پادگان سرپل ذهاب و از دست رفتن تعدادي از شهرها و روستاهاي غرب كشور شدند. آخرين مأموريت و پرواز اين خلبان باايمان و جان‌نثار هوانيروز در تاريخ 21/7/1359 رقم خورده است. او و هم‌پروازش خلبان حميدرضا سهيليان در ساعت 12 ظهر در منطقه كوه‌موش در حال نبرد با نيروهاي عراق براي جلوگيري از تصرف پادگان سرپل ذهاب بودند كه بالگردشان مورد اصابت گلوله توپخانه قرار مي‌گيرند. در آن سانحه اين دو يار هميشه‌ همراه در ميان شعله‌هاي آتش ناشي از سقوط بالگرد مي‌سوزند و به درجه رفيع شهادت می رسند

فرازی از وصیت نامه شهید مدافع حرم شهید حامد کوچک زاده