🌷تصویری از حضور #شهید_رئیسی در ضریح مطهر دختر سه ساله حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام، حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها دمشق، ۱۴ شهریور ۱۴۰۲ ▪️ انتشار به‌مناسبت #شهادت_حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها 🌺 شهـدا را یاد کنید با ذکر صلوات

روضه خوان! از غصه‌ام، از ماتمم، از غم بخوان رحم کن بر گریه کن‌ها روضه را نم نم بخوان #شهادت_حضرت_رقیه(س) دختر سه ساله امام حسین علیه السلام تسلیت باد🥀 #امام_حسین #اربعین

⚫️ شهادت غریبانه‌ی حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها در تاریکیِ خرابه‌های شام، صدای ناله‌ای از جگر خونین برخاست: «پدر... پدر کجاست؟» عمه‌اش آغوشش را تنگ کرد و با چشمانی اشکبار پاسخ داد: «فرزندم... او به سفری دور رفته...» رقیه (س)، با دلِ بی‌قرار، در گوشه‌ای از آن ویرانه زانوی غم بغل گرفت و به خواب رفت... اما ناگهان از خواب پرید و باز فریاد زد: «پدر را می‌خواهم! چرا صدایم را نمی‌شنود؟!» صدای گریه‌اش چنان بلند شد که همه‌ی اسیران را به شیون واداشت... یزیدِ سنگدل، وقتی از ماجرا باخبر شد، دستور داد سر بریده‌ی امام حسین علیه‌السلام را نزد او ببرند... وقتی سرِ پدر را پیش رویش گذاشتند، رقیه(س) با چشمانی معصوم پرسید: «این سرِ کیست؟» «سرِ پدرت است...» ناگهان، آن کودکِ یتیم، سرِ خونین پدر را به سینه چسباند... بر پیشانی‌اش بوسه زد و با صدایی لرزان گفت: «پدر جان! چه کسی صورت تو را به خونت رنگین کرد؟ چه کسی گردنت را برید و مرا یتیم گذاشت؟...» سپس، لب‌های کوچکش را بر لب‌های پدر گذاشت... و در حالی که اشک‌هایش مانند باران بر گونه‌های پدر می‌ریخت، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد... #تقویم_تاریخ #صفر_۵ #شهادت_حضرت_رقیه(س)