بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« #روزبرگ_شیعه »💠 موضوع امروز: « آیات المهدی ٢ »         روز پنجشنبه، ١۴٠٠/٠١/٢۶ ✍️ مناسبت روز: در دومین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و انشاالله امروز نیز به یکی دیگر از «آیات المهدی» که مفسرین، با بهره‌گیری از روایات تفسیری و تبیینی اهل‌بیت (ع)، آنها را ناظر به موضوع مهدویت می‌دانند، اشاره می‌نمائیم؛ 💠 یکی دیگر از آیات مهدوی در قرآن کریم، آیه سوم سوره مبارکه بقره است، که در وصف «متقین» چنین می‌فرماید: «الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُون‏»: «(متقین کسانی هستند) که به غیب ایمان دارند و نماز بپا داشته و از هر چه روزی‌شان کرده‌ایم، انفاق می‌کنند» خداوند متعال در اینجا، مهمترین و اولین شاخصه متقین را ایمان به غیب، بیان نموده است! «غیب» در لغت به معنای «نادیدنی و پنهان» است، یعنی چیزی که وجود دارد ولی با چشم آدمی دیده نمی‌شود! ایمان به غیب، اساسی‌ترین اصل در جهان‌بینی اسلامی است، چراکه اصلی‌ترین بنیان‌های اعتقادی تمامی ادیان الهی و مخصوصاً مسلمانان، بر اساس ایمان به غیب، طراحی گردیده! اصولی همچون «توحید» و ایمان به خدای نادیدنی، و یا «معاد» و ایمان به سرای ناپیدای آخرت، و بالاخره «نبوت و امامت» در دوران غیبت حجت الهی؛ چنانچه بسیاری از انبیاء گذشته، مدتی از دوران نبوت خود را در غیبت، و مخفی از چشم مردم سپری نموده‌اند، همچون حضرت عیسی، موسی، نوح، یوسف، صالح، شعیب، الیاس (ع) و...؛ و همچنین پس از بعثت پیامبر اکرم (ص)، دوران ظهور ایشان و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) نیز تنها حدود ٢۵٠ سال بوده، ولی دوران غیبت امام زمان (عج) و غیب بودن حجت الهی، تا کنون بیش از هزار و صد سال بوده است! لذا طبق آیه «الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ...» مهمترین شاخص افراد متقی و مؤمن، ایمان به غیب است، که طبق روایات متعدد این ایمان، در زمان ما، به معنای باور داشتن به وجود امام و حجت الهی غایب از نظر است‌، چنانچه از امام صادق(ع) دربارهٔ آیات «الم، ذلِک الْکتابُ لا رَیبَ فِیهِ هُدی لِلْمُتَّقِینَ، الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ» سؤال کردند، و ایشان فرمودند: «متقین و پرهیزگاران، پیروان حضرت علی (ع) هستند و (مراد از) «غیب»، حجت غائب است و شاهد آن قول خداوند است که می‌فرماید: «بگو: غیب تنها برای خدا است! شما در انتظار باشید، من هم با شما در انتظارم!»: «...فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ» (یونس/٢٠). در روایت دیگری نیز از حضرت صادق (ع) آمده است: «ایمان به غیب، یعنی اقرار به برانگیخته شدن و نشر و قيام قائم(ع) و رجعت است!» (بحار الانوار، ج٢۴، ص٣۵٢) ✍️ البته مسلماً ایمان به امام غایب، بسیار سخت‌تر از ایمان به امام ظاهر است و نیاز به عقلانیت و درک بالایی دارد لذا در روایات متعدد، برای ایمان آورندگان به امام غایب، بشارت جایگاه و پاداش فروان داده شده است! چنانچه امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «براى قائم ما غيبتى است كه مدّتش طولانى است...؛ بدانيد هر كه در آن دوران در دينش استوار باشد و قلبش به واسطه طول غيبت امامش سخت (منحرف) نشود، او در روز قيامت‏ با من و در مرتبه‌ی من است!» (کمال الدین، ج١، ص٣٠٣) حضرت سجاد (ع) نیز فرمودند: «مردم زمان غيبت امام، كه معتقد به امامت و منتظر ظهور او هستند، از مردم هر زمان دیگر برترند؛ زيرا خداى تعالى، عقل و فهم و معرفتى به آنها عطاء فرموده است كه «غيبت» نزد آنان به منزله مشاهده (امام) است!» (کمال الدین، ج١،ص٣٢٠) و حضرت در حدیث دیگری فرمودند: «هركه در زمان غيبت قائم ما، بر موالات و دوستى ما ثابت بماند، خداوند پاداش هزار شهيد، مانند شهيدان بدر و اُحد، به او عطاء می‌كند!» (بحارالأنوار، ج۵٢، ص١٢۵) با عنایت به نکات فوق‌الذکر، در پایان سخن امروز، می‌توان به موارد تربیتی زیر اشاره نمود: 1️⃣ هدایت و ایمان مشروط به اعتقاد داشتن نسبت به امام غایب از نظر است! 2️⃣ «غیبت»، تهدیدی بزرگ برای دین‌گریزی یا فرصتی برای دین‌باوری است و انسان را به بی‌نهایت متصل کرده و از اسارت و حصار مادیت، نجات می‌بخشد؛ 3️⃣ ایمان به معنای بینشی است که به گرایش و عمل منجر شود؛ پس ایمان واقعی به امام غائب، باید انسان را به سوی معرفت، محبت و اطاعت از امام هدایت نماید؛ 4️⃣ ایمان به غیب و به امام غایب (ع)، منبع قدرت و امید است، چراکه انسان می‌داند امام غایب، شاهد و ناظر است و بالاخره ظهور خواهد کرد؛ 5️⃣ اگر بخواهیم در دنیا، دچار ظواهر فریبنده و تجملات و محسوسات نشویم، باید تلاش کنیم که راهکارهای ایمان به غیب را در خودمان و دیگران تقویت نماییم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« #روزبرگ_شیعه »💠 موضوع امروز: « آیات المهدی ٣ »         روز جمعه، ١۴٠٠/٠١/٢٧ ✍️ مناسبت روز: در سومین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و طبق وعده‌ای که نمودیم، امروز نیز به یکی دیگر از «آیات المهدی» می‌پردازیم که همانطور که قبلاً عرض شد، این آیات را مفسرین، با بهره‌گیری از روایات تفسیری و تبیینی اهل‌بیت (ع)، ناظر به موضوع مهدویت و مسائل و معارف پیرامون آن می‌دانند؛ 💠 «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ🔹الَّذينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ🔹أُولئِک عَلَیهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِک هُمُ الْمُهْتَدُون»: «و قطعاً شما را به چيزى از [قبيلِ‏] ترس و گرسنگى، و كاهش در اموال و جان‌ها و محصولات مى‏آزماييم و مژده ده به شكيبايان و استقامت کنندگان!🔹کسانی که هرگاه مصیبتی به ایشان می‌رسد، می‌گویند: «ما از آنِ خداییم و به‌سوی او باز می‌گردیم!» این‌ها، همان‌ها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده و از هدایت‌یافتگانند!» (بقره/ ١۵۵ تا ١۵٧) در بیان اجمالی این آیات، ابتدا باید به دو نکته مهم دقت نمود: 1️⃣ در بین سنت‌ها و قوانين الهی، قانونی به نام «ابتلاء و آزمایش» وجود دارد و تمامی انسان‌ها، طبق این سنت الهی، می‌بایست در این آزمون بزرگ شرکت نموده و غربالگری شوند! 2️⃣ خداوند در مقاطع مختلف تاریخی، به گونه های مختلفی، بشر را آزموده و گاهی این آزمایش الهی، فردی و گاهی اجتماعی (لَنَبْلُوَنَّكُمْ) است که طبق روایات اسلامی، ابتلاعات و آزمایش‌های دوره آخرالزمان زمان بیشتر جنبه اجتماعی و عمومی دارد و از سخت‌ترین آزمون‌ها در طول تاریخ است! چراکه حجم سنگینی از بلایا و ابتلاعات در این دوره به وجود می‌آید، لذا مفسرین آیات فوق‌الذکر را، مصداق دوره آخرالزمان دانسته‌اند و در ذیل این آیات، روایاتی از اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) ذکر کرده‌اند که دلالت بر این موضوع دارد، چنانچه امام صادق(ع) در تبیین این آیات می‌فرمایند: «همانا در پیش روی قائم ما، برای مؤمنین، از سوی خداوند نشانه‌هایی خواهد بود...چنانچه خداوند فرموده: 👈«وَ لَنَبْلُوَنَّکمْ»: یعنی پیش از قیام حضرت قائم، شما مؤمنین را (به موارد زیر) خواهم آزمود! 👈«بِشَی‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ»: آنان را به ترس از سوی حاکمان (و طاغوت های فاسد زمان)؛ 👈 «وَ الْجُوعِ»: و ابتلای به گرسنگی، با بالا رفتن قیمت‌ها (گرانی و تورم)؛ 👈«وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ»: و (مشکلات مالی) و کساد شدن تجارت و کمی سود؛ 👈«وَ نَقْصٍ مِنَ...الْأَنْفُسِ»: و از دست دادن جان‌ها یعنی مرگی سریع و فراگیر (به‌گونه‌ای که طبق برخی روایات، مردم از دفنشان عاجز می‌مانند)؛ 👈«وَ نَقْصٍ مِنَ...الثَّمَراتِ»: و نقصی در میوه‌ها یعنی کاهش برداشت محصول و برکات زمین؛ 👈«وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ» در این هنگام صبر کنندگان را به تعجیل قیام حضرت قائم بشارت دهید!» (الغيبة للنعمانی، ج۱، ص۲۵۰) ✍️ از آنچه گذشت، نتیجه می‌گیریم که: 1️⃣ گویا دوران غیبت، دورانِ نیروسازی برای برنامهٔ جهانی اصلاح عالَم است، لذا انسان‌ها در کورهٔ حوادث و آزمون‌های سخت قرار می‌گیرند تا غربالگری شده و مشخص شود چه کسانی همچنان راست‌قامت و ثابت‌قدم بر حق، و راضی به رضای خدای حکیمند، تا قابلیت همراهی حضرت مهدی (عج) را پیدا کنند! 2️⃣ بر اساس این آیات، مشخص می‌شود که انسان‌های مؤمنی که در برابر آزمایش‌های سخت دوره آخرالزمان، مقاومت و پایداری نمایند، مورد بشارت الهی قرار گرفته: «وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ»، و الطاف و رحمت خداوند شامل حالشان شده و هدایت‌ می‌شوند: «عَلَیهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِک هُمُ الْمُهْتَدُون» و بالاخره شایستگی یاری و همراهی امام خود را به‌دست آورده و خداوند نیز ظهور و حکومت عدل مهدوی را به آنها عطاء می‌نماید!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« #روزبرگ_شیعه »💠 موضوع امروز: « آیات المهدی ۴ »         روز شنبه، ١۴٠٠/٠١/٢٨ ✍️ مناسبت روز: در چهارمین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و طبق وعده‌ای که نمودیم، امروز نیز به یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: «يُؤتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ»: «(خداوند) حكمت و بينش را به هر كس بخواهد (وشايسته ببيند) مى دهد و به هركس حكمت داده شود، همانا خيرى فراوان به او داده شده است و جز خردمندان (از اين نكته را) متذكّر نمى گردند». [بقره/٢۶٩] ✅ برای بررسی این آیه، ابتدا باید «حکمت» را معنا کنیم؛ «حكمت» در زبان عرب، نشان از استواری و اتقان دارد و به علوم محكم و متقن اطلاق می‌شود، آن چنانكه هيچ رخنه و يا سستى در آن علوم نباشد و در این آیه، مفسرین، «حکمت» را به معنى معرفت و شناختِ اسرار و آگاهى از حقايق و رسيدن به حقّ دانسته‌اند، كه خداوند به بعضى از افراد به خاطر پاكى و تقوى و تلاش و ایجاد ظرفیت، آن را عطاء مى كند، تا آنان، وسوسه هاى شيطانى را از الهامات الهى باز شناخته و چاه را از راه و شعار را از شعور تشخيص دهند و به خير كثير دست یابند! ✍️ اهل بیت عصمت و طهارت در روايات متعدد، معنی حکمت در این آیه را بیان نموده‌اند، ازجمله: 1️⃣ امام صادق(ع) فرمودند: (مراد از حکمت)، اطاعت خداوند و شناخت امام (زمان) است!»: «هی طاعةالله و معرفةالإمام». (المحاسن، ج١، ص١۴٨) 2️⃣ همچنین حضرت در روایت دیگری فرمودند: «(مراد از حکمت) شناخت امام (زمان) و دوری از گناهان بزرگ است»: «معرفة الإمام و اجتناب الكبائر...». (تفسير العياشی، ج١، ص١۵١) 3️⃣ و در برخی روایات نیز «حكمت» را، به معنای، معرفت و تفقّه در دين دانسته‌اند. [تفسير نورالثقلين، ج ١، ص ٢٨٧] ✅ نکته بعدی، درباره تعبیر «مَنْ یشاءُ» است که به معنی «خدا به هر كس بخواهد، حکمت می‌دهد!» آمده؛ که باید بدانیم مشیت الهی هم حکیمانه است، و در اینجا خواست خداوند، بدین معناست که خدا حکمت را به کسی که قابلیت، ظرفیت و شایستگی لازم را در خود ایجاد کند، عطاء می‌نماید! همانطور که هیچ انسان عاقلی، «شیر» پرمنفعت و گوارا را در ظرف کثیف و شکسته نمی‌ریزد! پس فیض الهی برای همه انسان‌ها، جاری و ساری است، اما افراد باتوجه به میزان تلاش و ایجاد ظرفیت، از فیوضات الهی بهره‌مند می‌شوند! لذا معرفت امام زمان، که حکمت و عطيه بزرگ الهی است فقط شامل کسانی می‌شود که ظرفیت لازم برای دریافت آن را فراهم نمایند! ✅ نکته دیگر در این آیه «أُوْلُواْ الأَلْبَابِ» است‌؛ «ألباب» جمع «لُبّ» به معناى مغز است، لذا صاحبان عقل و خرد ناب را «اولوا الالباب» می‌گویند که با تفکر و سعی و تلاش به دنبال حکمت رفته و آن را دریافته و به سعادت واقعى دست می‌یابند! ✅ نکته مهم دیگر در این آیه، تعبیر «خَيْراً كَثِيراً» است که از «حکمت» به‌عنوان خیر کثیر و به تعبیر دیگر، «کوثر»، سخن به میان آورده و این بدین معناست که همه‌ى دنيا متاع قليل است، (قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ) [نساء، ٧٧]، ولى «حكمت»، خير كثير است! لذا اگر همه امكانات مادّى، فداى دست يابى به حكمت و معرفت به امام زمان (عج) گردد، ارزش دارد! چراکه حكمت، مادر و شاه کلید همه‌ى خيرات است! ✍️ از آنچه گذشت، نتیجه می‌گیریم که مهم‌ترین مصداق‌ حکمت، مسئلهٔ شناخت امام زمان (عج) است و اگر کسی به این نعمت بزرگ دست‌ یابد، به خیر کثیر و کوثر، دست‌یافته و برکت و سعادت دو جهان را از آن خود کرده است و اگر کسی از این نعمت بزرگ محروم شد، حیات و مرگ او مانند حیات و مرگ مردم در زمان جاهلیت است که هیچ بهره‌ای از حقیقت و حکمت نداشتند!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« #روزبرگ_شیعه »💠 موضوع امروز: « آیات المهدی ۵ » روز یکشنبه، ١۴٠٠/٠١/٢٩ ✍️ مناسبت روز: در پنجمین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و طبق وعده‌ای که در این ماه مبارک نمودیم، امروز نیز به یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»: «اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، صبر كنيد و ايستادگى ورزيد و مرزها را نگهبانى كنيد و از خدا پروا نماييد، اميد است كه رستگار شويد» (آل عمران، آیه ٢٠٠) در این آیه‌ی شریفه به مؤمنین (يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا)، چهار فرمان الهی، برای چهار نوع ارتباط، جهت رشد و تعالی انسان، ذکر شده است: 1️⃣ اصْبِرُوا: ارتباط با خود و دستور به صبر فردی؛ 2️⃣ صابِرُوا: ارتباط با دیگران و دستور به صبر جمعی؛ 3️⃣ رابِطُوا: ارتباط با امام زمان (عج) و مؤمنین، و دستور به مرزبانی از حریم دین و سرزمین اسلامی؛ 4️⃣ و اتَّقُوا اللَّهَ: ارتباط با خدا و فرمان به کسب تقوای الهی؛ 👈 سپس نتیجه عمل به این چهار فرمان الهی، می‌شود فلاح و رستگاری: «لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»؛ ✍️ بنابراین طبق این آیه، برای فلاح و جوانه زدن بذر معرفت الهی، که خداوند در درون همه‌ی انسان‌ها قرار داده و شکوفا شدن و ثمر دادن آن در وجود آدمی، پنج شرط لازم است: «ایمان، صبر فردی، صبر جمعی، ارتباط با امام زمان و مؤمنین و تقوای الهی!» ✍️ اما در این آیه، اولین دستور الهی برای مؤمنین، صبر فردی و اجتماعی است، که اهمیت آن تا بدانجاست که خداوند متعال ماده «صبر» و مشتقات آن را ۱۰۳ بار در قرآن کریم به کار برده است! در روایت آمده که رسول خدا (ص) درباره حقیقت و تفسیر «صبر» از جبرئیل (ع) سؤال کرد و او گفت: «صبر یعنی اینکه در سختی‌ها همان طور شکیبایی ورزی که در خوشی‌ها؛ و در فقر همان طور شکیبایی ورزی که در غنا؛ و در بلاء همان طور شکیبایی ورزی که در عافیت؛ و هیچگاه به خاطر بلایی که به شخص می‌رسد لب به شکوه نزد مخلوق نگشاید!» (معانی الأخبار، ص۲۶۱) ✍️ نکاتی نیز در ارتباط با «رابِطُوا» که از ماده «ربط» است، عرض کنیم که در عرب «رابَطَ یُرابِط مُرَابَطَة» به معنای محافظت و مرزبانی به کار می‌رود؛ اما مفسرین، درباره کلمه «رابِطُوا» می‌گویند که این کلمه بر مراتب مختلفی از ربط دلالت می‌کند: 👈 یک مرتبه‌اش ارتباط مردم با کسی است که وظیفه هدایت آنان را برعهده دارد یعنی اهل‌بیت (ع) و در زمان ما، امام زمان (عج)؛ 👈 و مرتبه‌ی دیگرش، ارتباط بین خود مؤمنين است که با هم پیوند داشته باشند و در مقابل دشمن صف واحدی باشند؛ 👈 و یک مرتبه‌اش هم آماده کردن تجهیزات دفاعی برای حفظ مرزهای مختلف جامعه از هجوم دشمن است! ✍️ در روایت از امام صادق (ع) درباره این آیه سؤال می‌کنند و حضرت می‌فرمایند: «اصْبِرُوا» [شکیبایی ورزید] بر انجام واجبات؛ «وَ صابِرُوا» [همدیگر را به شکیبایی وادارید] در مصیبت‌ها و مشکلات؛ «وَ رابِطُوا» [به هم مرتبط شوید/مرزبانی کنید] بر ائمه اطهار (ع)»: «...اصْبِرُوا عَلَى الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَلَى الْمَصَائِبِ وَ رابِطُوا عَلَى الْأَئِمَّةِ (ع‏)» (الكافی، ج‏۲، ص۸۱) 👈 و حضرت در حدیث دیگری می‌فرمایند: «(...اصْبِرُوا وَ صابِرُوا عَدُوَّكُمْ مِمَّنْ يُخَالِفُكُمْ) صبر کنید در برابر دشمنی دشمنانتان؛ (وَ رابِطُوا إِمَامَكُمْ...) و با امام زمانتان ارتباط برقرار کنید» (بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد، ج‏۱، ص۴۸۷) 👈 و همچنین امام باقر ع درباره این آیه فرمودند: «اصْبِرُوا» [شکیبایی ورزید] بر انجام واجبات؛ «وَ صابِرُوا» [همدیگر را به شکیبایی وادارید و صبر کنید] در برابر دشمنتان «وَ رابِطُوا» [ مرتبط شوید] با امامی که منتظر آمدنش هستید!»: «...اصْبِرُوا عَلَى أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّكُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَكُمُ الْمُنْتَظَرَ» (الغيبة للنعمانی، ص۱۹۹) ✍️ در پایان سخن امروز، باید به این نکته اشاره نماییم که در روایات اشکال مختلفی برای ارتباط با امام زمان (عج) بیان شده، ازجمله: 🔹ارتباط از طریق دعا؛ 🔹ارتباط قلبی و عاطفی؛ 🔹ارتباط با انجام امور خیر و اعمال نیابتی به نیت امام زمان (عج)، 🔹ارتباط رفتاری و عملی، یعنی اینکه ما از سیره و روش و رفتار و کلام اهل‌بیت (ع)، درس و الگو بگیریم و آن را در کل امور زندگی خود جاری و ساری نماییم و با رفتار و عمل خود با امام زمان (عج) مرتبط گردیم! 🔹... و بالاخره در مرتبه آخر، زیارت امام زمان (عج) است که البته در زمان غیبت جزو وظایف ما نیست، اما منتهای آرزوی ماست!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« #روزبرگ_شیعه »💠 موضوع امروز: « آیات المهدی ۶ »         روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠١/٣٠ ✍️ مناسبت روز: در ششمین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و طبق وعده‌ای که در این ماه مبارک نمودیم، امروز نیز به یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَي الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَي الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ»: «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هر كس از شما كه از دين خود برگردد (به خدا ضررى نمى زند، چون) خداوند در آينده قومى را خواهد آورد كه آنان را دوست دارد و آنان نيز خدا را دوست دارند! آنان نسبت به مؤمنان نرم و فروتن و در برابر كافران سرسخت و قاطعند؛ (آنان) در راه خدا جهاد مى كنند و از ملامت هيچ ملامت كننده ای نمى هراسند! اين فضل خداست كه به هر كه بخواهد (وشايسته ببيند) مى دهد و خداوند وسعت بخش بسيار داناست» (مائده/۵۴) در این آیه خداوند در ابتدا، تأکید می‌نماید که اگر مؤمنین، از دین خارج شوند، آسیبی به دین خدا نمی‌رسد و سپس اشاره به قومی می‌نماید که در آینده می‌آیند و دارای شش خصوصیت هستند: 1️⃣ «يُحِبُّهُمْ»: خداوند آنها را دوست دارند؛ 2️⃣ «يُحِبُّونَهُ»: عاشق خدا هستند؛ 3️⃣ «أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنينَ»: در برابر مؤمنان، متواضع و فروتن هستند؛ 4️⃣ «أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرينَ»: در برابر دشمنان خدا، سرسخت و قاطع هستند؛ 5️⃣ «يُجاهِدُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ»: اهل جهاد در راه خدا هستند؛ 6️⃣ «وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ»: در راه حـــق ثـــابت قـــدم هستند و از سرزنشِ سرزنش کنندگان و جنگ روانی دشمنان نمی‌ترسند! مفسرین بر اساس روایات تفسیری و تبیینی اهل‌بیت (ع)، این آیه و صفات فوق‌الذکر را ناظر بر حضرت مهدی (عج) و یارانشان دانسته‌اند! چنانچه امام صادق (ع) در این‌باره فرمودند: «همانا خداوند یاران صاحب الامر را براى او نگهدارى می‌کند، چنانچه اگر همه مردم نيز از بين بروند، خداوند يارانش را به او مى‏ رساند، و آنان همان كسانى هستند كه خداى عزّوجلّ (در آیه ۵۴ سوره مائده) فرموده...«به زودى خداوند گروهى را می‌آورد كه آنان را دوست مى‌‌دارد و آنان نيز او را دوست مى‌ دارند...»‌ (الغيبة للنعمانی، جلد۱، صفحه۳۱۶) ✍️ نکته قابل توجه دیگر این است که برخی از مفسرین، این آیه را ناظر به یاران ایرانی حضرت مهدی (عج) دانسته‌اند! چنانچه امام صادق (ع) درباره‌ی این آیه فرمودند: آنها «موالی» (یاران و حامیان ایرانی) هستند! (بحارالأنوار، ج۶۴، ص۱۸۰ و العیاشی، ج۱، ص۳۲۷) 👈 همچنین در روایت آمده که چون آيه ۵۴ سوره مائده نازل شد، پيامبر اكرم (ص) دست به شانه سلمان فارسى زده و فرمودند: «هموطنان تو، مصداق اين آيه هستند!» (تفسير نورالثقلين، ذیل همین آیه) با عنایت به موارد فوق، می‌توانیم از این آیه شریفه، نکات زیر را برداشت نماییم: 1️⃣ مهم‌ترین دغدغهٔ مؤمن، باید ثبات قدم بر راه حق و حسن عاقبت باشد، زیرا بسیار مؤمنان بودند كه مرتدّ شدند: «يا ايها الّذين آمنوا مَن يرتدّ» 2️⃣ خداوند، نيازى به ايمان ما ندارد و كفر يا ارتداد گروهى از مؤمنان، ضربه به راه خدا نمى زند: «فسوف يأتى اللّه...» 3️⃣ جهاد و یاری دین خدا از بزرگ‌ترین توفیقات و نعمت‌های الهی است که باید مراقب باشیم شایستگی آن را از دست ندهیم: «ذلِک فَضْلُ اللَّهِ یؤْتیهِ مَنْ یشاءُ». 4️⃣ ارتداد، ثمره ى نداشتن معرفت و محبّت نسبت به خدا و حجت الهی است: «يأتى اللّه بقوم يحبّهم و يحبّونه» 5️⃣ جنگ روانى، در مؤمنين واقعى اثرى ندارد و در راه دفاع از دین خدا، نبايد از سرزنش ها و هوچى گرى ها و تبليغات سوء دشمن ترسى داشت و تسليم جوّ و محيط شد: «لا يخافون لومة لائم» 6️⃣ رفتار مسلمان، نرمش با برادران دينى و سرسختى در برابر دشمن است و هيچ يك از خشونت و نرمش، در او مطلق نيستند: «اذلّة على المؤمنين أعزّة على الكافرين» 7️⃣ اسلام رو به گسترش است، تنها به ريزش ها نگاه نكنيم به رويش ها نيز نگاه كنيم. «من يرتدّ... يأتى اللَّه» و پرچم اسلام در آينده بدست یاران امام زمان (عج) خواهد افتاد كه عاشق خدا و مجاهد و با صلابت هستند: «يأتى اللَّه بقوم يحبّهم و يحبّونه... اعزّة على الكافرين يجاهدون فى سبيل اللّه» 8️⃣ فضل خداوند، محدود نيست و به هركس به قدر همت و لياقتش، آگاهانه و عالمانه توفیقات را عطاء مى فرماید: «واللَّه واسع عليم».

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« #روزبرگ_شیعه »💠 موضوع امروز: « آیات المهدی ٧ » روز سه شنبه، ١۴٠٠/٠١/٣١ ✍️ مناسبت روز: در هفتمین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و طبق وعده‌ای که در این ماه مبارک نمودیم، امروز نیز به یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: مفسرین، بخشی از آیه ٧١ سوره اعراف، را ناظر بر مبحث انتظار و مهدویت دانسته‌اند؛ آنجا که هود نبی (ع) به قوم عاد می‌فرماید: 💠 «...فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرينَ»: «پس منتظر باشيد كه من [هم‏] با شما از منتظرانم!» هرچند در نگاه اولیه و ظاهر آیه، این انتظار مربوط به قوم حضرت هود (ع) می‌باشد، امّا امام رضا (ع)، با اشاره به بخش مذکور از آیه ٧١ سوره اعراف فرمودند: «ما اَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ اِنْتِظارَ الْفَرَجِ، اَما سَمِعْتَ قَوْلَ اللّه ِ تعالى...«فَانْتَظِرُوا اِنّى مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرينَ»؛ فَعَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَاِنَّهُ اِنَّما يَجيئُ الْفَرَجُ عَلَى الْيَأْسِ، فَقَدْ كانَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ اَصْبَرَ مِنْكُمْ»: «چقدر نیکوست صبر و انتظار فرج، آیا نشنیدید گفتار خداوند عزّوجلّ را که فرمود...«شما منتظر باشید، من هم با شما انتظار می کشم»؛ پس بر شما باد به صبر؛ زیرا فرج بعد از یأس و ناامیدی می‌رسد! به راستی کسانی که قبل از شما زندگی می کردند از شما صبورتر بودند.» (بحارالأنوار، ج ۵٢، ص ۶٢٩ و کمال الدین، ج٢، ص ۶۴۵] ✍️ در ادامه، به نکاتی کوتاه درباره این آیه شریفه، می‌پردازیم: 1️⃣ انتظار فرج و تحقق مدینه فاضله مهدوی، آرمان و سیره تمامی انبیاء و اولیاء الهی بوده و مختص دوران آخرالزمان نیست، چنانچه حضرت هود (ع) نیز در انتظار فرج، بوده‌اند: «...اِنّى مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرينَ»؛ 2️⃣ انتظار فرج، به معنای انتظار برای گشایش در تمامی امور زندگی بشر است، لذا یکی از وظایف بزرگ مؤمنین از ابتدا تا کنون، انتظارِ فرج، بوده است: «فَانْتَظِرُوا...» 3️⃣ منظور از انتظار در این آیه، انتظار فعّال و پویا و دسته جمعی است، نه تنها و منفعل! «فَانْتَظِرُوا... الْمُنْتَظِرينَ»؛ که با اين نگاه، انسان منتظر، خود را همراه کاروان مؤمنین دانسته و هیچ گاه احساس تنهایی نمی‌کند! 4️⃣ انتظار برای مشرکین، کافران و منافقین، یک ترس و تهدید بزرگ است و برای منتظران، یک امید و پشتیبانی روحی و روانی است، که همین موضوع باعث شده در طول تاریخ، انبیاء و اولیاء الهی، بشارت به آن دهند و مؤمنین، علیرغم فشارهای زیاد، بر دین خود استوار و با امید و قدرت در انتظار منجی و گشایش باشند؛ 5️⃣ انسان مسلمان، باید نگاهی تاریخی از گذشته تا به امروز و آینده داشته باشد و حرکت همه‌ی انبیاء و اولیاء الهی را در یک راستا و در طول حرکت یکدیگر به سمت ایجاد مدینه فاضله مهدوی بداند که در این صورت، اولاً شکست ظاهری برخی از انبیاء و اولیاء برای او معنا پیدا می‌کند؛ و ثانیاً می‌فهمد که انتظار فرج، صبری به گستره و طول تاریخ می‌خواهد و باید در این راه، ثابت قدم بود و استقامت نمود تا انشاالله منجی بیاید و فرج و گشایش برای بشر ایجاد شود!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« #روزبرگ_شیعه »💠 موضوع امروز: « آیات المهدی ٨ »         روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠٢/٠١ ✍️ مناسبت روز: اول اردیبهشت ماه در تقویم، «روز سعدی» نام گرفته است، ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف، متخلص به سعدی، شاعر و نویسندهٔ مسلمان پارسی‌گوی ایرانی است که اهل ادب به او لقب «استاد» و «پادشاهِ سخن» و «شیخِ اَجل» داده‌اند؛ او با برداشت ويژه‌ای از آیات و روایات اسلامی، آسمان ادب فارسی را با نور خیره کننده‌اش روشن ساخت و آن روشنی با چنان تلألویی همراه بود که هنوز پس از گذشت چند قرن، از تأثیر آن کاسته نشده است! لذا ضمن گرامیداشت روز سعدی، سخن امروز را با دوبیت از اشعار او آغاز می‌نمائیم: دوست،نزديكتر از من به من است وين عجب‌تر،كه من از وى دورم چه كنم، با كه توان گفت كه دوست در كنار من و من مهجورم!!! ✍️ اما در هشتمین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و طبق وعده‌ای که در این ماه مبارک نمودیم، امروز نیز به یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «يُريدُونَ أَنْ يُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ يَأْبَى اللَّهُ إِلاَّ أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ‏ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ🔹هُوَ الَّذي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»: «مى‏خواهند نور خدا را با سخنان خويش خاموش كنند، ولى خداوند نمى‏گذارد، تا نور خود را كامل كند، هر چند كافران را خوش نيايد🔹او كسى است كه پيامبرش را با هدايت و دين درست، فرستاد تا آن را بر هر چه دين است پيروز گرداند، هر چند مشركان خوش نداشته باشند!» (توبه/٣٢و٣٣) خداوند در این آیات، هدف و بعثت کل انبیاء و اولیاء را «هدایت بشر» و ارائه «دین حق» بیان کرده و گرچه اسلام به عنوان دین کامل و حق، از نظر منطق و استدلال هميشه پيروز بوده است، امّا اين آيه، غلبه‌ی ظاهرى و وعده‌ى حاكميّت اسلام بر جهان را بيان مى كند، که تاكنون تحقّق نيافته! و از آنجا که سخن و وعده‌ی الهی، قطعی است، لذا مفسرین طبق روايات تفسیری و تبیینی اهل‌بیت (ع)، اين آيات را مصداق عینی ظهور حضرت مهدى (عج) و حکومت جهانی حضرت می‌دانند! ✍️ مسأله‌ى قيام و حکومت جهانى حضرت مهدی (عج)، در روايات بسيارى از طريق شيعه و اهل سنّت آمده و در اغلب كتب حديثى عامّه نيز مطرح شده و از مسلّمات اعتقادى همه‌ی مسلمانان است! هرچند برخى منحرفین از جمله وهابيّت، سعی کرده‌اند که به دروغ، اين عقيده را فقط مخصوص شيعه معرفی نمایند! 👈 امام باقر (ع) درباره این آیات فرمودند: «زمانى خواهد آمد كه هيچ كس باقى نخواهد ماند، مگر اينكه به رسالت حضرت محمّد(ص) اقرار خواهد كرد!» [تفسير نورالثقلين، ذیل آیات مربوطه] 👈 همچنین از امیرالمؤمنین (ع) روايت شده است كه در زمان ظهور قائم ما، هيچ خانه اى و هيچ قريه اى نخواهد بود، مگر آنكه اسلام وارد آن خواهد شد، چه بخواهند، چه نخواهند! و صداى اذان هر صبح و شام در هر قريه اى شنيده خواهد شد. [تفسير صافى، ذیل آیه مربوطه] 👈 امام کاظم (ع) نیز منظور از دینِ حق در این آیه را، ولایت اهل‌بیت (ع) دانسته و پیروزی دین حق بر تمامی ادیان را در زمان قیام حضرت قائم (عج) بیان می‌فرمایند: «...هُوَ اَلَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدىٰ وَ دِينِ اَلْحَقِّ؟ قَالَ: «هُوَ اَلَّذِي أَمَرَ رَسُولَهُ بِالْوَلاَيَةِ لِوَصِيِّهِ، وَ اَلْوَلاَيَةُ هِيَ دِينُ اَلْحَقِّ»؛ قُلْتُ: لِيُظْهِرَهُ عَلَى اَلدِّينِ كُلِّهِ؟ قَالَ: «يُظْهِرَهُ عَلَى جَمِيعِ اَلْأَدْيَانِ عِنْدَ قِيَامِ اَلْقَائِمِ (ع)» (البرهان في تفسير القرآن، ج۵، ص۳۶۷) ✍️ و اما چند نکته درباره این آیات: 1️⃣ دینِ حق، برآیند مکتب تمامی پیامبران و اولیای الهی است و امام زمان (عج) کسی است که اهداف انبیاء و اولیای الهی را تحقق می‌بخشد؛ 2️⃣ از آغاز تا انجام تاریخ، همواره دو جریان جبهه حق و جبهه باطل با یکدیگر مواجهه و تقابل داشته‌اند، امّا این وعده‌ی الهی است و در پایان، امام زمان (عج) و یاران ایشان، جبهه باطل را در هم شکسته و حق بر باطل پیروز می‌شود؛ لذا مهدویت وعده و سنت قطعی خداست! 3️⃣ آشنایی با قوانین و سنت‌های الهی، به مؤمنین آرامش می‌بخشد که در پایان پیروزی از آن آنهاست؛ 4️⃣ اراده خداوند در این آیات، اراده تشریعی است نه تکوینی و به همین دلیل مؤمنین مجاهد برای تحقّق آن لازم است تلاش کنند! و بدانند که یاری امام زمان (عج) و کمک برای شکستن هیمنه جبهه باطل، همراهی با اراده خدا و یاری همه انبیاء و اولیای الهی است!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« #روزبرگ_شیعه »💠 موضوع امروز: « آیات المهدی ٩ »         روز پنجشنبه، ١۴٠٠/٠٢/٠٢ ✍️ مناسبت روز: دوم اردیبهشت ماه ، یادآور تدبیر حکیمانه امام خمینی (ره) در تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است؛ سپاهی از جنس مردم که ضرورت حضورش را در همه عرصه ها به اثبات رسانده و با حفاظت و صیانت از انقلاب اسلامی و اصول و دستاوردهای آن و کوشش در راه تحقق آرمان های الهی و گسترش حاکمیت قانون، خدمتی سترگ به ملت شریف ایران نموده است؛ لذا ضمن گرامیداشت این روز و یاد و نام شهداء و ایثارگران سلحشور سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ ✍️ در نهمین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و امروز نیز به یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقينَ»: «اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، از خدا پروا كنيد و با راستان و افراد صادق همراه باشيد.» (توبه، ١١٩) در این آیه خداوند به مؤمنین تأکید می‌نماید که ایمان به تنهایی کافی نیست، بلکه باید تقوا و پرهیز از گناهان داشته و با صادقین همراه شوند! واژه «صادقین» جمعِ «صادق» از ماده « صدق» است و صدق در لغت به معنای مطابقت قول و عمل با واقع و حقیقت است، لذا گفتاری را که با واقعیت خارجی، مطابقت دارد را گفتار صادق می‌گویند؛ اما در این آیه، مراد از صدق تنها صدق گفتاری نیست، بلکه صداقت همه جانبه است، لذا صادق، بصورت مطلق به‌کار رفته، یعنی کسی که در همه جهات صدق دارد و این تنها می‌تواند شامل کسانی شود که مقام عصمت دارند، زیرا باید از عدم صداقت و گناه و اشتباه، کاملاً مصون و مُبرّی باشند! ✍️ بنابراین خداوند در این آیه به مسلمانان دستور داده که با معصومین همراه باشند و امروز تجلی و نمونه انسان کامل و معصوم در زمین، تنها حضرت حجت (عج) هستند! در میان احادیث شیعه و سنی نیز بر این موضوع تاکید شده و مراد از صادقین را «امیرالمؤمنین (ع) و اهل بیت ایشان» [الدرّ المنثور، ج۴، ص۲۸۷؛ و الغدیر، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۳۰۶]؛ و یا «رسول اکرم (ص) و اهل بیت ایشان» دانسته‌اند! [شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۶۲]؛ در عین حال در بسیاری از روایات اسلامی، صادقین را به صورت مطلق به «اهل بیت عصمت و طهارت (ع)» تفسیر کرده‌اند! 👈 شیخ صدوق از امیرمؤمنان (ع) روایت کرده است: «‌وقتی آیه صادقین نازل شد فردی از پیامبر(ص) پرسید: آیا صادقین عام است یا خاص؟ پیامبر(ص) پاسخ دادند: کسانی که مأمور به همراهی با صادقین شده‌اند، عام هستند و همه مؤمنان را شامل می‌شود؛ ولی صادقین، خاص است و به برادرم علی(ع) و دیگر جانشینان من تا روز قیامت اختصاص دارد!» [بحارالأنوار، ج۳۳، ص۱۴۹؛ و ینابیع الموده، ص۱۱۵] 👈 امام باقر (ع) نیز در جواب به اینکه صادقین در این آیه چه کسانی هستند‌‌، فرمودند: «إيانا عنى»، یعنی منظور از صادقین، ما اهل‌بیت هستیم! (بصائر الدرجات، ج١، ص٣١) 👈 همچنین امام رضا (ع) در جواب همین سؤال، فرمودند: «هم الأئمة (ع)»: یعنی صادقین در این آیه، ائمه اطهار (ع) هستند!» (هداية الأمة إلى أحكام الأئمة، ج١، ص١۶) ✍️ اما چند نکته پیرامون آیه ١١٩ توبه: 1️⃣ صداقت از ملاک های مهم ایمان، و بلکه از مهمترین ملاک‌های الهی برای گزینش انبیاء و اولیای الهی است! لذا می‌توان صداقت را، ویژگی مشترک همه انبیا و اولیای الهی دانست! 2️⃣ از آنجا که خداوند در این آیه، به تقوا و همراهی با صادقین در همه زمان‌ها و دوره‌هادستور، فرمان داده، لذا روشن می‌شود که وجود «معصوم» در هر زمانی لازم و قطعی است! 3️⃣ آیه صادقین بر افضلیت امام معصوم دلالت دارد؛ زیرا بر تقدیم شخص افضل بر شخص مفضول تصریح دارد؛ و چون براساس این آیه، با صادقین بودن بر مؤمنین واجب است، پس همراهی با غیرصادقین نیز باید ترک شود! 4️⃣ تكامل جوامع اسلامی در سايه ى ايمان، تقوا و اطاعت از رهبر معصوم به دست می‌آید: «آمنوا... اتقوا... مع الصادقين» 5️⃣ هر چه ما در گفتار و کردار و زندگی به صدق و راستی، نزدیکتر شویم، سنخیت بیشتری با امام معصوم پیدا می‌کنیم و به امام زمان (عج) نزدیکتر می‌شویم، لذا تمامی مشرف شدگان به محضر حضرت، دارای صدق همه‌جانبه در زندگی بوده‌اند!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« #روزبرگ_شیعه »💠 موضوع امروز: « آیات المهدی ١٠»         روز جمعه، ١۴٠٠/٠٢/٠٣ ✍️ مناسبت روز: امروز، سالروز رحلت زوجةالرسول، ام الزهراء، ام المؤمنین و اولین زن مسلمان، حضرت خدیجه کبری (س) است، بانویی که تمام هستی‌اش، را فدای اسلام و پیامبر خدا نمود و لایق پیام و مباهات خداوند شد! بانویی که پیامبر اسلام (ص) در وصفش فرمودند: «مثل خدیجه پیدا نخواهد شد. خدیجه، در آن هنگام که مردم مرا تکذیب کردند، مرا تصدیق نمود، و مرا با ثروت خود برای پیشرفت دین خدا یاری نمود؛ خدا به من دستور داد تا خدیجه را به قصر زمرّدی که در بهشت دارد و هیچ رنج و زحمتی در آن نیست، بشارت دهم!» [بحارالأنوار، ج۴٣، ص١٣١] لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را تقدیم می‌نمائیم؛ ✍️ در دهمین روز ماه مبارک رمضان قرار داریم و امروز نیز به یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «بَقِیتُ اللَّهِ خَیرٌ لَکمْ إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنین»: «آنچه خداوند برای شما باقی گذارده، برایتان بهتر است، اگر ایمان داشته باشید» (هود/٨۶) در معنای ظاهری این آیه، حضرت شعیب (ع) در ادامه سفارش‌های خود به مردم مَدین، آنها را به پرهیز از مال حرام، و بر خیر بودن مال حلال توصیه می‌نماید! چراکه، «بقيّةاللَّه» در معنای اولیه، به معناى درآمد و سودى است كه از يك کار خداپسندانه براى انسان باقى مى ماند و صد در صد حلال است! ✍️ امّا اهل‌بیت (ع) از اسرار این آیه و لایه‌های درونی آن، پرده برداشته و فرموده‌اند که به هر وجود مباركى كه به اراده ى خداوند براى بشريّت باقى مى ماند، «بقية اللَّه» گفته مى شود! و مراد از «بَقِیة‌اللَّهِ» در این آیه، به‌طور عام، همهٔ اهل‌بیت (ع) و به‌طور خاص، آخرین ذخیره و حجت الهی، حضرت مهدی (عج) هستند! چون آن وجود شريف به خواست خداوند براى هدايت مردم ذخيره و باقى نگه‌داشته شده‌اند! همچنین امام صادق (ع) يكى از نام ها و القاب مبارک حضرت حجت (ع)، را «بقية اللَّه» دانسته و فرموده‌اند که در مواجهه با امام غائب، ایشان را به اين نام سلام دهید: «السلام عليك يا بقية اللَّه فى ارضه» و سپس این آیه را تلاوت نمودند: «بَقِیتُ اللَّهِ خَیرٌ لَکمْ...» (بحار، ج ۴۶، ص ٢۵٩) امام باقر(ع) نیز دراین‌باره می‌فرمایند: «...پس هنگامی‌که (مهدی) ظهور نماید به کعبه تکیه می‌دهد و ٣١٣ نفر (یاران خاص) نزد ایشان جمع می‌شوند و اولین سخنی که حضرت بیان می‌کنند، این آیه است: «بَقِیتُ اللَّهِ خَیرٌ لکم...» و سپس می‌فرماید: منم بقیة‌الله در روی زمین و جانشین و حجت خدا بر شما، پس هیچ سلام کننده‌ای به او سلام نمی‌کند جز اینکه می‌گوید: السَّلَامُ عَلَیک یا بَقِیةَ اللَّهِ فِی أَرْضِه» (تفسير كنزالدقائق، ذیل آیه مذکور) ✍️ و اما چند نکته از آیه: 1️⃣ نفهمیدن این حقیقت (بَقِیتُ اللَّهِ خَیرٌ لَکمْ) که امام خیر مطلق است و قدرناشناسی مردم دربارهٔ اهل‌بیت (ع) سبب شد تا وقتی نوبت به آخرین ذخیرهٔ الهی رسید؛ چاره‌ای جز غیبت ایشان باقی نماند و جهان به بلای غیبت گرفتار شد! چنانچه خداوند در قرآن می‌فرماید: «خداوند، هیچ نعمتی را که به گروهی داده، تغییر نمی‌دهد جز آنکه آن‌ها خودشان، آن را تغییر دهند (وکفران نعمت نمایند)...» (انفال/۵٣) 2️⃣ ایمان به خدا، ما را از ارزش و جایگاه امام زمان، آگاه می‌کند! (إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنین) 3️⃣ مال حرام سبب جدایی از «بَقِیة اللَّهِ» می‌شود! چنانچه امام حسین (ع)، عصر عاشورا خطاب به کوفیان فرمودند: «شما امر مرا اطاعت نمی‌کنید و گوش به سخن من نمی‌دهید! زیرا شکم‌های شما از حرام پر شده و به قلب‌های شما مهر (قساوت) زده شده است...» (بحارالانوار،ج ۴۵،ص۸) 4️⃣ برخی از القاب امام زمان ع نسبت توحیدی دارند، مانند: بقیة الله، خلیفة الله، ولیّ الله، سراج الله، داعی الله، سبیل الله، سیف الله، رحمة الله و...؛ و علت انتساب این القاب توحیدی به امام زمان، ارتباط تنگاتنگ اصل امامت با اصل توحید است و بیانگر این موضوع است که جهلِ به امام، نشانگر وجود نقص در توحید است و دین بدون معرفت به امام و حجت الهی، چیزی جز ظلالت و گمراهی نیست: «فَإِنَّک إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَک ضَلَلْتُ‏ عَنْ‏ دِینِی» (بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۴۶) 5️⃣ بر اساس این آیه هیچ گاه دین و اولیای الهی از روی زمین رخت بر نمی‌بندند و همواره خداوند، «بقية اللَّه» را در زمین برای هدایت بشر ذخیره و حفظ می‌نماید! 6️⃣ اینکه خداوند می‌فرماید: «بَقِیة اللَّهِ خَیرٌ لکم إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنین» یعنی همانطور که بقیة الله برای اهل ایمان سرتاسر خیر و برکت و پاداش است! برای کافران و مستکبرین، سراسر تهدید و عذاب الهی هستند!

✅ #روزبرگ_شیعه چبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «كَرَّارٌ غَيْرُ فَرَّار»         روز یکشنبه، ١۴٠٠/٠٣/٠٩ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما در دو روز گذشته از فضیلت «ردالشمس» و همچنین شجاعت بی‌نظیر امیرالمؤمنین (ع) در جنگ خندق، سخن گفتیم و انشاالله در روزبرگ امروز نیز به یکی دیگر از برتری‌های حضرت علی (ع) می‌پردازیم؛ ✍️ خداوند در آیه ١۵۵ سوره آل‌عمران به نکوهش فرارکنندگان در جنگ‌ اُحُد پرداخته و می‌فرماید: «کسانی از شما که در روز برخورد مسلمان و کافران در جنگ احد، پشت کرده و فراری شدند! شیطان، آنها را به سبب نافرمانی و بدکرداریشان به لغزش افکند...»؛ و همچنین در آیه ١۶ سوره أنفال می‌فرماید: «کسانی که در میدان جنگ و دفاع از اسلام، فرار می کنند، مورد خشم من هستند و یقیناً جهنمی می‌باشند!» ❓حال، سؤال اینجاست که چه کسانی مصداق این آیات و از فراریان در جنگ‌ها بوده‌اند؟ 👈 «سیوطی» از مفسرین بزرگ اهل‌سنت در تفسیر الدرالمنثور، ج٢ ص٣۵۵ «ذیل آیه ١۵۵ سوره آل عمران» در جواب به این سؤال، نقل می‌کند: «خليفه دوم گفت: وقتی در روز جنگ اُحد، از مشرکان شکست خوردیم، من فرار کردم تا این که از کوه بالا رفتم و همانا خود را دیدم که همانند...، از کوه بالا می‌دَوَم!!!»: «... قَالَ عُمَر: لما کَانَ یَوْم۰ش أحد هَزَمْنَا ففررت حَتَّى صعدت الْجَبَل فَلَقَد رَأَیْتنِی أنزو کأننی أروى... (أروى: ضَأْن الْجَبَل ضد الماعز)» البته طبق منابع شیعه و سنی، خليفه دوم، در این فرار، تنها نبوده و بسیاری از صحابه بزرگ دیگر همچون خلیفه اول نیز، از میدان نبرد، گریخته و در کوه‌ها فرار کرده‌اند! ✍️ اما در تمام این جنگ‌ها، مردِ میدان، امیرالمؤمنین (ع) بودند که همیشه در برابر دشمنان ایستاده و در جنگ اُحد، چنان از پیامبر اعظم خدا (ص) دفاع کردند که طبق روایات تاریخی، بیش از ٩٠ جراحت و زخم عمیق برداشته، ولی همچنان شجاعانه می‌جنگیدند تا جایی که حضرت جبرئیل(ع) نازل شد و ندای «لا فَتى اِلاّ عَلِىّ، لا سَیفَ اِلاّ ذُوالفَقار» سر داد! (تاریخ طبرى، ج۳، ص۱۶۹ و بحارالانوار،ج ۲۰،ص ۵۴) 👈 در «جنگ خیبر» نیز پس از اینکه خليفه اول و دوم، دست از پا درازتر، پشت به دشمن کرده و شکست خورده برگشتند، حضرت رسول (ص)، پرچم را به دست امیرالمؤمنین (ع) دادند و این بار نیز حیدرکرار، با کَندن درب قلعه خیبر، فاتح میدان و جنگ شدند! (یعقوبی، ج ۲، ص ۵۶؛ بکری، ج ۲، ص ۵۲۲) 👈 در «جنگ خندق» (احزاب) نیز در حالی که صحابه بزرگ خود را از برابر چشم رسول‌الله (ص)، مخفی می‌کردند، تنها علی ابن ابیطالب (ع) به دعوت پیامبر(ص) لبیک گفته و با عمرو بن عبدود، جانانه جنگیده و تمام کُفر را شکست دادند! (تاریخ طبری، ج۲، ص۵۷۴ـ۵۷۳ و الإرشاد مفید، ج۱، ص۱۰۹ـ۹۸) 💠 و حاشا و کلا که در هیچ جنگی، امیرالمؤمنین (ع)، پشت به دشمن کرده باشند لذا پیامبر لقب «كَرَّارٌ غَيْرُ فَرَّار»، (حمله‌کننده بی‌گریز) را به حضرت دادند و این لقب از فضیلت‌های اختصاصی حضرت علی (ع) می‌باشد! (تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۵۶؛ الإرشاد، ج۱، ص۶۴؛ شرح الأخبار، ج۱، ص۱۴۸ و...) 👈 همچنین مورخین نوشته‌اند که زره حضرت علی (ع)، اصلاً پشت نداشته و وقتی از مولای متقیان پرسیدند، چرا زره شما پشت ندارد؟! حضرت فرمودند: چون من هرگز به دشمن پشت نکرده و از میدان نمی‌گریزم و (انشاالله) خداوند چنین روزی را نخواهد آورد! (ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه) ✍️ و سخن امروز را با حدیث نبوی به پایان می‌بریم که حضرت رسول (ص) فرمودند: «سرلوحه پرونده هر مؤمن (در روز قیامت) دوستی و محبت علی بن ابی‌طالب (ع) است!»: «عُنوانُ صَحیفَةِ المُؤمِنِ حُبُّ عَلیِّ بنِ ابی‌طالب علیه‌السلام» (کنزالعمال، ج ١١، ص ٦١٥) ✅@shahrakeemam