برای پیشرفت در داستان‌نویسی باید تکنیک‌ها را بیاموزید؛ اما نه در ابتدای راه. در شروع داستان‌نویسی، ناآشنایی با تکنیک‌ها، نه ضعف است و نه جُرم. هر داستان‌نویس خبره، خودْ روزی در مرحله نوآموزی بوده، و با یادگیری و تکرار آموخته‌ها، رفته رفته از آن گذشته است. چه بسا در اثر آشنایی زودهنگام با تکنیک‌ها، اصلا علاقه و خلاقیت خود را از دست بدهید. مهم آن است که «سرانجام» فنون داستان‌نویسی را بیاموزید؛ درست مثل کودکی که پس از چند سال بازیگوشی، سرانجام پشت نیمکت مدرسه می‌نشیند. با وجود این، برخی از هنرجوهای مشتاق، به اشتباه، فکر می‌کنند فقط بعد از یادگیری تکنیک‌ها باید دست به قلم شوند. مطمئن باشید با یادگیریِ صِرفِ فنون داستان‌نویسی، کسی داستان‌نویس نخواهد شد. تمرین و تجربه‌گرایی است که مسیر یادگیری را برای شما هموار می‌کند. اگر بدون دانستن اصول و فنون، داستان بنویسید، در بدترین حالت، داستان‌تان الآن کامل نمی‌شود، یا کامل می‌شود؛ ولی از آن خوش‌تان نمی‌آید. می‌توانید بعدها داستان‌های ناقص را کامل، و داستان‌های ضعیف را تقویت کنید. بنابراین، از نوشتن نترسید؛ اما در ابتدا سراغ ایده‌های «کوچک» و «کوتاه» بروید. بنویسید و کنار بگذارید. بعدها با یادگیری تکنیک‌ها، باید برگردید و آنها را بازنویسی کنید. ✍🏻سعید تارم #نویسندگی #تمرین_نویسندگی #داستان_نویسی #آموزش_نویسندگی دفتر تاریخ شفاهی شهید جواد زیوداری اندیمشک @shahre_zarfiyatha