🔻مشروح جلسه نقد #این_مرد_از_همان_موقع_بوی_مرگ_می_داد اثر #محمد_حنیف در #عصر_اثر (با حضور #قاسمعلی_فراست و #مهدی_کفاش و...) 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/10219 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻آیینه‌شو (ستون شعر سایت شهرستان ادب را با شعری از کتاب #گلنفسی_ها سرودۀ استاد #محمدعلی_مجاهدی به‌روز می‌کنیم) ▪️گفتم به دیده: امشب اگر یار بگذرد راهش به گریه سد کن و مگذار بگذرد گفتا چه جای گریه؟ که او همچو ماه نو رخسار خود نکرده پدیدار بگذرد بگذشت از کنار من آن‌سان که بوی گل دامن کشان ز ساحت گلزار بگذرد در باغ گل نمی‌نهد از خویش جای پا از بس که چون نسیم، سبکبار بگذرد گفتم: دمیده پیش تو، خورشید را ببخش گفتا: مگر خدا ز خطاکار بگذرد غافل ز دوست یک مژه بر هم زدن مباش آیینه شو که فرصت دیدار بگذرد دردا که بی فروغ دل آرای روی دوست هر روز ما به رنگ شب تار بگذرد سرشار از تجلّی یارند لحظه‌ها حیف است عمر ما که به تکرار بگذرد ترک دل است از نظرعارفان محال کی جَم ز جام آینه کردار بگذرد؟ در طور دل به نور تجلّی نوشته اند: زین جلوه زار کوکبه‌ی یار بگذرد اینجا کسی به فیض تماشا نمی رسد تا خود چه‌ها به طالب دیدار بگذرد گر در ولای آل علی صرف می شود از خیر عمر بگذر و بگذار بگذرد ای کاش این دو روزه ی باقی ز عمر نیز در صحبت ائمه ی اطهار بگذرد امشب بیا به پرسش «پروانه»‌ای عزیز زان پیشتر که کار وی از کار بگذرد ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 #سید_مهدی_حسینی: شعر، تصویری از میزان شناخت شاعر از زبان و شیوه‌ی بیان است ▪️خلاصه‌ای از دومین روز اردوی آقایان دورۀ هفتم #آفتابگردان_ها 🔗 ShahrestanAdab.com/Content/ID/10218 ☑️ @ShahrestanAdab

🎥 با خاطرات اردوی نشتارود #آفتابگردان_ها در بهمن۹۷ (اردوی دوم هفتمین دوره آموزشی شعر جوان انقلاب اسلامی، ویژه بانوان) 🌻 بخش سوم ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 «حالا که می‌روی» ، عاشقانه‌های سیار با صدای معتمدی و موسیقی سعادتمند منتشر شد ▪️پس از دو سال تلاش، آلبوم تازه‌ای از اشعار #محمدمهدی_سیار، با صدای #محمد_معتمدی تولید و روانۀ بازار موسیقی شد. #حالا_که_می‌روی آلبومی است عاشقانه که بیشتر شعرهای آن از مجموعۀ #رودخوانی سرودۀ سیار و منتشره در «شهرستان ادب» انتخاب شده است. «حالا که می‌روی» شامل هشت قطعه، با آهنگسازی و تنظیم آهنگساز سرشناس کشورمان فرید سعادتمند، در مرکز موسیقی «مأوا» تولید شده است. عنوان این قطعات به این شرح است: «باور نمی‌کنی»، «دل‌های فروشی»، «حالا که می‌روی»، «نشانی»، «غم پنهان»، «آفرینش»، «کوچۀ انتظار» و «کجایی». معتمدی در سال‌های اخیر هدف خود را «بردن آواز ایرانی به دل جامعه» می‌داند و به همین منظور می‌کوشد با «حفظ روح موسیقی سنتی»، از عناصر پاپ در آهنگ‌های خود بهره گیرد. در آلبوم «حالا که می‌روی»، او همین راهبرد را ادامه داده است. از طرفی، سیار نیز کوشیده است شعرهای عاشقانه‌ای را پیشنهاد دهد که «در عین قوت و استحکام، بتواند با دل‌های فارسی‌زبانان ارتباط بگیرد». به نظر می‌رسد این همکاری تازۀ هنری، دست‌کم در قطعۀ «حالا که می‌روی» که پیش از انتشار آلبوم به صورت رایگان منتشر و با استقبال دوستداران موسیقی همراه شد، به هدف خود رسیده است. معتمدی در کنفرانس خبری اعلام کرد که از این همکاری راضی است و قصد دارد در آینده نیز ترانه‌های دیگری بر اساس اشعار سیار بخواند. محمدمهدی سیار متولد 1362، دانش‌آموختۀ دورۀ دکترای فلسفۀ ‌اسلامی از دانشگاه تربیت مدرس، از شاعران مطرح نسل خود بوده است و در سال‌های گذشته با خوانندگانی چون سالار عقیلی، محمد اصفهانی و رضا صادقی همکاری داشته است. او نخستین کتاب خود را با عنوان «بی‌خوابی عمیق» در سال 1388 منتشر کرد. یک سال بعد، با کتاب «حق‌السکوت» توانست جایزۀ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را به دست آورد. علاوه بر آن، او از سال ۱۳۸۷ در دانشگاه امام‌صادق (ع)، درس‌های ادبیات و منطق را تدریس می‌کند. ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 چشم‌بندی (شعری از کتاب #لحظه_های_بی_ملاحظه سرودۀ #مبین_اردستانی) ▪️ غنیمته با تو نشستن، شده واسه یه لحظه باشه شده واسه یه لحظه این دل کنار تو بشینه پاشه یه لحظه پیش تو نشستن واسه‌م غنیمتی‌ترینه یه عمره آرزوشه این دل یه لحظه پیش تو بشینه نذار باور کنم هفت روزه هفته می‌خوام چشم‌انتظار هشت باشم می‌خوام برگردم از روزای رفته پی اون روز بی‌برگشت باشم می‌خوام برگردم از تنهاییام و دوباره چند لحظه با تو باشم تموم عمرم از اون چند لحظه نمی‌خوام حتی یه لحظه جدا شم می‌بندم چشمام‌و، شاید ببینم هوای زندگی رنگ قدیمه نشستی پیشم و اون چند لحظه تموم لحظه‌های زندگیمه می‌بندم چشمام‌و با چشم بسته شاید دنیام یه‌خرده دیدنی شه یه روز وقتی تموم شد وقت دنیا شاید حال منم فهمیدنی شه نذار باور کنم هفت روزه هفته می‌خوام چشم‌انتظار هشت باشم می‌خوام برگردم از روزای رفته پی اون روز بی‌برگشت باشم غنیمته با تو نشستن، شده واسه یه لحظه باشه شده واسه یه لحظه این دل کنار تو بشینه پاشه یه لحظه پیش تو نشستن واسه‌م غنیمتی‌ترینه یه عمره آرزوشه این دل یه لحظه پیش تو بشینه ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 شهر، روستا و حکایت حوای سرگردان (یادداشتی از #محسن_حسن_نژاد بر کتاب #حوای_سرگردان نوشتۀ #محمدقائم_خانی در پرونده‌کتاب «حوّای سرگردان» ) ▪️ «... «حوای سرگردان» مجموعۀ داستانی است که به‌همت محمدقائم خانی به نگارش درآمده است. دوگانۀ شهر و روستا که به‌شیوه‌های گوناگون در میانۀ داستان‌ها بارها سر بیرون می‌آورد، حکایت از چالش‌های زیستۀ نگارندۀ آن دارد. روستازاده‌ای اهل مازندران که به‌تبع تحصیلات و اقتضای اشتغال، سر از تهران درآورده و مانند خیلی‌دیگر از ما روستازادگان و شهرستانی‌ها، تفاوت این‌دو اقلیم توجهش را جلب کرده است. بی‌جهت نیست که در میان سطور این‌مجموعه‌داستان، تیکه‌هایی درخور و آبدار به سمت طبقۀ متوسط شهری تهران حواله می‌شود. طبقه‌ای که بار تحول‌های فرهنگی و اجتماعی جامعۀ ایرانی را به دوش می‌کشد و بااین‌حال در کنار مرض بی‌تاریخی، به دام بی‌اقلیمی نیز اسیر شده است که تبعاتش هرگز در این‌طبقه منحصر نمانده و به‌شیوه‌های گوناگون، دامن انسان روستایی شهرستانی را نیز گرفته است... » ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/10188 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 آوازهای منتشر در باد ( شعری از کتاب #اجازه_هست_بگویم_که_دوستت_دارم ؟ سرودۀ #محمود_اکرامی_فر ) ▪️ ای مردم! ای آوازهای منتشر در باد من هم شما را دوست دارم، هرچه باداباد چیزی شبیه گریه و لبخندتان دیریست در بیت‌بیت شعرهایم می‌کشد فریاد در یادتان مانده‌ست آیا روزهایی را کز خنده‌هاتان بید، حتی بید گل می‌داد؟! آن روز من هم سیب بودم، سیب سرخی که با احترام از شاخه در پای شما افتاد من امتداد مهربانی‌هایتان هستم ای چشم‌های روشن من، خانه‌تان آباد! ☑️ @ShahrestanAdab

🔻اردوی دوم هفتمین دوره آموزشی شعر جوان انقلاب اسلامی، #آفتابگردان_ها، ویژه آقایان ▪️گزارش تصویری روز سوم اردو : 🔗 ShahrestanAdab.com/Content/ID/10221 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻#محمدمهدی_سیار: شاعر خود را در چهار چوب از پیش تعیین شده‌ای محصور نمی‌کند ▪️خلاصه‌ای از سومین روز اردوی آقایان دورۀ هفتم #آفتابگردان_ها 🔗 ShahrestanAdab.com/Content/ID/10241 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻مات (شعری از کتاب #بعد_از_بنفشه_ای_که_نیامد سرودۀ #عباس_باقری) ▪️دستی به سایه، اسب می دواند هم‌چنان در خانه های فراموش. دستی به روشنا خیل پیاده‌های ناگزیر را به پیش مرگ می‌برد در زمینه‌ی شطرنجی. دنیا هرروز مهره‌های شطرنجش را در سایه‌روشن ترفند می‌چیند و بازی‌نویس چشم از سرانگشت‌های بازیگران برنمی‌دارد. شطرنج‌بازها، امّا هنوز نمی‌دانند کی کجا چگونه در کدام لایه‌ی روزگار مات شده‌اند؟ ☑️ @ShahrestanAdab