🔻 پرونده‌کتاب «گودال اسماعیلی» در سایت شهرستان ادب گشوده شد ▪️ #علی_شاه_علی، نویسنده، خطاط و نقاش جوان در سال 1364 به دنیا آمد، سال 1397 چشم از جهان فروبست و داغ خودش را بر دل ادبیات گذاشت. شاه‌علی به صورت جدی در زمینۀ داستان‌نویسی فعالیت می‌کرد و مدرس داستان‌نویسی بود. از جمله فعالیت‌های او در زمینۀ داستان، دبیری جشنوارۀ «رهاآورد سرزمین نور» بود که در این جشنواره زائران راهیان نور، هرساله آثار ادبی و هنری خود با موضوع راهیان نور و دفاع مقدس را به دبیرخانه جشنواره ارسال می‌کردند. زنده‌یاد شاه‌علی کارشناس ارشد پژوهش هنر بود و تلاش داشت آموخته‌های خود در هنر را در داستان‌نویسی نیز به کار ببرد. مجموعه‌داستان #گودال_اسماعیلی نخستین و آخرین اثر منتشر شده از شاه‌علی است که در سال 97 توسط انتشارات شهرستان ادب منتشر شد و در هفتمین روز درگذشت او، در این موسسه رونمایی شد. دوستان و همکاران شاه‌علی او را نویسنده‌ای جدی برشمرده‌اند که دغدغۀ داستان‌نویسی در زندگی او پررنگ بود و در داستان‌هایش استادانه و جسورانه ظاهر شده است. سایت شهرستان ادب به بهانۀ نزدیکی به نخستین سالگرد درگذشت این نویسندۀ جوان، پانزدهمین #پرونده_کتاب خود را به «گودال اسماعیلی» اختصاص داده است. این اثر، مجموعه‌داستانی است در فضای دفاع مقدس که شامل چهار داستان از این نویسنده است. این پرونده، شامل یادداشت‌ها و اخبار مربوط به این کتاب است که با مطالب تازه به‌روز خواهد شد. شما برای مطالعۀ این پرونده می‌توانید به صفحۀ اختصاصی آن مراجعه کنید: 🔗 shahrestanadab.com/گودال-اسماعیلی ☑️ @ShahrestanAdab

🔻در آداب سعدی‌ستیزی (یادداشتی از #رضا_زنگنه در روز بزرگداشت #سعدی) ▪️ «... . ادبیات برای جامعه فارسی‌زبان بزرگ‌ترین و چشم‌گیرترین نمایشگاه و ویترین است. اگر بازی‌های رسانه‌ای و سیاسی در جهان بگذارد، هنوز هم ما را بیشتر از هر چیزی به فردوسی و سعدی و حافظ و مولانا می‌شناسند. شاید بیشتر از همه سعدی. ترجمه‌های آثار سعدی در اروپا در قرن نوزدهم چشمگیر است و درباره تاثیرش بر شاعران و نویسندگان اروپایی، کم مقاله و کتاب‌ نوشته نشده. قسمت جالب ماجرا اینجاست که در دوره‌ای که فرنگ‌رفته‌ها و فرنگی‌خوانده‌های ما برای لزوم تجدد و ترجمه از آثار ممالک مترقّیه و تنویر افکار به تکاپو افتاده اند، تکاپوی فرنگی‌ها در ترجمه و اقتباس از همین سعدی ما دیدنی است. قسمت جالب‌تر از آنجایی شروع می‌شود که بعضی از متجددین و روشنفکران شروع می‌کنند به نقد شدید و حمله به سعدی. جنجال‌ها و جدال‌های قلمی آغاز می‌شود و بحث‌هایی راه می‌افتد. البته مشابه این یکی را دیگر در اروپا به این شکل نداریم... » ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗shahrestanadab.com/Content/ID/10459 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 نگاهی به نامه‌های سرگشادۀ سهراب (یادداشتی از #نیلوفر_بختیاری در سالگرد درگذشت #سهراب_سپهری) ▪️ «درباره‌ی تفاوت شعر و نقاشی سهراب در تمام مدت عمر هنری خود در کنار سرودن شعر به نقاشی نیز علاقمند و مشغول بوده است. در یکی از نامه‌هایش با لحنی آمیخته به طنز درباره‌ی هریک از این دو وجه هنر می‌گوید: «نقاشی از آن کارهاست. پوست آدم را می‌کند. تازه طلبکار است. ولی نباید به نقاشی رو داد. چون سوار آدم می‌شود. من خیلی‌ها را دیده‌ام که به نقاشی سواری می‌دهند. باید کمی مسلح بود، و بعد رفت دنبال نقاشی. گاه فکر می‌کنم شعر مهربان‌تر است. ولی نباید زیاد خوش‌خیال بود. من خیلی‌ها را شناخته‌ام که از دست شعر به پلیس شکایت کرده‌اند. بادی مواظب بود. من شب‌ها شعر می‌خوانم و هنوز ننوشته‌ام. خواهم نوشت. من نقاشی می‌کنم. شعر می‌خوانم و یکتایی را می‌بینم...» ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗shahrestanadab.com/Content/ID/10460 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 ای روز اردیبهشتی! (در شامِ‌ میلاد حضرت حجت (عج) و زادروز #قیصر_امین_پور، شعری می‌خوانیم از این شاعر انقلابی، که به #امام_زمان (عج) تقدیم شده است.) چه اسفندها... آه! چه اسفندها دود کردیم! برای تو ای روز اردیبهشتی که گفتند: این روزها می‌رسی از همین راه! ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 لجن‌پاشی بر چهرۀ تابناک دفاع مقدس (نقد #محمدرضا_وحیدزاده بر رمان #بی_اسمی نوشته #احمد_شاکری ) ▪️ «آنچه خواهید خواند نقد کتاب بی‌اسمی، نوشتۀ احمد شاکری، منطبق بر بوطیقایی است که او خود سال‌هاست برای ایجاد و نشرش کوشیده و در یکی دو دهۀ اخیر، هر متن مرتبط با انقلاب و جنگی را از این منظر مورد مورد نقد و تحلیل قرار داده. طبق این الگو داستان بلند «بی‌اسمی» نوشتۀ احمد شاکری اثری ضد جنگ و به تعبیر خود او در کتاب فربه و برآماسیدۀ «جستارهایی در اصطلاح‌شناسی و مبانی ادبیات داستانی دفاع مقدس»، داستانی در ژانر ادبیات سیاه دفاع مقدس است. این اثر تلاشی مذبوحانه است برای لجن‌مال کردن همۀ ارزش‌ها و زیبایی‌های هشت سال مجاهدت مظلومانه و قهرمانانۀ مردم شریف و نجیب ایران در دوران دفاع مقدس. قصۀ این کتاب دربارۀ رزمندۀ مردد و مضطربی است که اعتماد خود را به جنگی که به زعم نویسندۀ کتاب در نهایت سیاهی و بی‌معنایی است از دست داده است و با انتقال بی‌اعتمادی و تردید خود به دیگران می‌کوشد قطار سرد و تاریک جنگ را متوقف کند... » متن کامل این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/10462 ☑️ @ShahrestanAdab

🎥 سفر شاعران و نویسندگان جهادی شهرستان ادب به مناطق سیل زده غرب کشور 🔻فروردین ۱۳۹۸ ☑️ @ShahrestanAdab

🔻می‌خواهمت (در سالروز تولد زنده‌یاد #قیصر_امین_پور ستون شعر سایت شهرستان ادب را با شعری از این شاعر عزیز به‌روز می‌کنیم) ▪️می‌خواهمت چنان‌که شب خسته خواب را می‌جویمت چنان‌که لب تشنه آب را محو تو آن چنان‌که ستاره به چشم صبح یا شبنم سپیده‌دمان آفتاب را بی‌تابم آنچنان‌که درختان برای باد یا کودکان خفته به گهواره تاب را بایسته‌ای چنان‌که تپیدن برای دل یا آنچنان‌که بال ِ پریدن عقاب را حتی اگر نباشی، می‌آفرینمت چونان‌که التهاب بیابان سراب را ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را ☑️ @ShahrestanAdab

🎧 دکلمه‌ی "حتی اگر نباشی..." با شعری از زنده یاد #قیصر_امین_پور صدای #محمدحسین_موسوی_تبار ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 روایت «بیدل» از سیل (رستاخیز ادبیات در همدردی با هم‌وطنان سیل‌زدۀ کشورمان) ▪️ «رستاخیز ادبیات» عنوان ستونی است در سایت شهرستان ادب که به بازخوانی ادبیات کلاسیک فارسی در اتفاقات تازۀ کشور می‌پردازد. پیش از این ستون رستاخیز ادبیات را درخصوص فاجعۀ منا و حادثۀ پلاسکو به‌روز کرده بودیم و این بار این ستون را با اشعاری از #بیدل درخصوص حادثۀ «سیل» به‌روز می‌کنیم. چون شمع مپرسید ز سامان بهارم سیلاب بنای خودم از رنگ عرق ‌ریز کنار هم قرار گرفتن «بهار» و «سیلاب» در این بیت برای ما تداعی‌گر بهار غم‌انگیز امسال است؛ اگرچه مراد بیدل سیلاب طبیعی نیست. درواقع منظور بیدل در این بیت از سیل، سیل اشک است که با اشک شمع تصویرسازی شده است. همانگونه که در بیت زیر: در آغوش صفای خانه سیلابی دگر دارم چو شمع ازخجلت هستی عرق پیماست جام من در این مصراع هم ارتباط میان اشک و سیلاب را می‌بینیم: بنای اشک غیر از لغزش پا نیست سیلابش یا وقتی چشم را مسیر سیل می‌داند: بیدل اسیر حسرت از آنم‌که همچو چشم در رهگذار سیل فتاده‌ست خانه‌ام اما در نهایت جز این دعایی نداریم که: خاکی از بنیاد ما بردار و بر سیلاب ریز ☑️ @ShahrestanAdab

🔻 پروندۀ شهرستان ادب «ویژۀ نمایشگاه کتاب» شروع به کار کرد ▪️ با شروع ایام #نمایشگاه_کتاب، سایت شهرستان ادب به سنت هرسالۀ خود، پروندۀ #ویژه_نمایشگاه_کتاب را بازگشایی می‌کند. این پرونده اختصاص دارد به انتشار یادداشت‌ها، اخبار و گزارش‌های مربوط به «نمایشگاه کتاب» به‌صورت کلی و «انتشارات شهرستان ادب» در وهلۀ بعد. از مطالب پیشین این پرونده برای مثال می‌توان به گزارش‌های تصویری غرفۀ شهرستان ادب در نمایشگاه کتاب، آدرس غرفه ناشران شعر و داستان در نمایشگاه کتاب، فهرست پرفروش‌های انتشارات شهرستان ادب در نمایشگاه کتاب، پرفروش‌های ناشران در نمایشگاه کتاب و... اشاره کرد. شما برای خواندن مطالب پروندۀ ویژۀ نمایشگاه کتاب می‌توانید به صفحۀ اختصاصی این پرونده مراجعه کنید: 🔗 yon.ir/zmjbs ☑️ @ShahrestanAdab

دفتر موسیقی شهرستان ادب برگزار می‌کند: 🔻کنسرت #ارکستر_سمفونیک_حافظ به نفع سیل‌زدگان ▪️«ارکستر سمفونیک حافظ» وابسته به موسسه فرهنگی‌هنری «شهرستان ادب» در روز پنجشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ از ساعت ۲۱ به روی صحنه می‌رود. این کنسرت به همت «شهرستان ادب» و با مشارکت مرکز موسیقی حوزه هنری برگزار می‌شود. #امیرحسین_سمیعی و #حمید_خزاعی دو خواننده‌ای هستند که ارکستر حافظ را همراهی می‌کنند. رهبری ارکستر بر عهده #آرمین_تاجبخش و سرنوازنده #علیرضا_دریایی است. #اردشیر_رستمی نیز به دکلمه اشعار می‌پردازد. این کنسرت در محل تالار اندیشه حوزه هنری واقع در خیابان سمیه اجرا می‌شود و تمامی عواید حاصل از فروش بلیت به هموطنان سیل‌زده تقدیم می‌شود. علاقمندان می‌توانند برای خرید بلیت به سایت تیوال مراجعه کنند: 🔗 tiwall.com/s/hafez-orchestra متن کامل این خبر را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/10473 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻دستورالعمل نمایشگاه کتاب رفتن (پروندۀ #ویژه_نمایشگاه_کتاب سایت شهرستان ادب را با یادداشتی از #مریم_رحیمی_پور به‌روز می‌کنیم. رحیمی‌پور در این یادداشت برای کسانی که قصد رفتن به نمایشگاه کتاب را دارند، پیشنهادهایی دارد که مطمئناً خواندنشان کمک‌کننده است.) ▪️«... کمتر کسی است که اهل کتاب و کتابخوانی باشد و در نیمۀ اردیبهشت‌ماه تصمیم به رفتن نمایشگاه کتاب نگیرد. نمایشگاه کتاب علاوه بر یک رویداد فرهنگی، یک تفریحگاه بزرگ برای دوست‌داران فرهنگ و کتاب است؛ این مسئله لزوماً ایرادی ندارد، اما حالا بحث بر سر این است که وقتی یک صبحِ اردیبهشتی از جایمان بلند می‌شویم و به سمت مصلی تهران می‌رویم، چه کنیم که از این مدت زمان به بهترین نحو استفاده کنیم؟ چه کنیم وقتی به خانه برگشتیم، احساس نکنیم هیجان‌زده شده‌ایم و کتاب‌هایی که لازم نداشتیم را خریده‌ایم؟ چه کار کنیم که سال بعد کتابخانه‌مان مملو از کتاب‌های نخواندۀ نمایشگاه سال قبل نباشد؟ یا چه کار کنیم که با یک نمایشگاه رفتن فقیر نشویم...» ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/10468 ☑️ @ShahrestanAdab