دستِ ما گیر كه در ورطه‌ی غم می‌اُفتیم یادِ ما باش كه ما یادِ تو كم می‌اُفتیم باید این‌جا بنشینیم كه ما را بخرند گریه كن، گریه وگرنه ز قلم می‌اُفتیم لطفِ چشمانِ ترِ مادرمان بود اگر كه درِ خانه‌ی اربابِ كَرَم می‌اُفتیم ریشه‌ی ما همه در خاک حسینیه‌ی توست دستِ ما نیست كه در پایِ عَلَم می‌اُفتیم می‌زنیم آنقدر از عشق بر این سینه كه باز مثلِ گیسویِ تو بر شانه‌ی هم می‌اُفتیم تا نفس هست حسین است، حسین است، حسین حق بده پیشِ تو هر نیم‌ قدم می‌اُفتیم مادر افتاد زمین تا كه نیوفتیم از پا تا بگوئیم فقط بینِ حرم می‌اُفتیم تا شنیدیم كه بر رویِ كمر دست گذاشت در ورودیِ حـرم با قدِ خم می‌اُفتیم نــوكـــر نـوشـــت: #حـسـیـن_جــان برپا شدہ است در دل من خیمه ی غمی جانم چه نوحـه و چه عـزا و چه ماتمی عمریست دلخوشم به هـمین غم ڪه در جهـان غیر از غـمـت نداشته ام یار و هـمـدمی صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... دوشنبتون امام حسنی (ع) #بیاد_شهید_مدافع_حرم_جهاد_مغنیه #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم