🔰روزنامه #شرق یادداشتی نوشته که خلاصه اش این است: «در شرایط حساس کنونی برای اینکه بهانه دست آمریکا ندهیم تا #مذاکرات را به هم نزند، نه تنها نباید #موشک شلیک کرد، بلکه حتی فرماندهان نظامی تهدید زبانی هم نداشته باشند. چون همان ممکن است ابزار #بهانه‌جویی حقوقی دشمن بشود. » بعد هم توصیه کرده فهرستی از نباید کردها، نباید زدها و نباید گفت‌ها را باید به نظامیان داد! 🔰این البته منطق همیشگی #غربگرایان بوده و هیچ اختصاصی به شرایط حساس کنونی! ندارد. همین منطق غلط که همیشه دست بالا با #غرب است و این ما هستیم که باید خود را با اراده آنان تنظیم کنیم خسارت محض #برجام را به کشور تحمیل کرد. 🔰جهت اطلاع غربگراها؛ 🔺آمریکا بدون هیچ بهانه ای از برجام خارج شد 🔺بدون هیچ بهانه ای کمپین فشار حداکثری را راه انداخت 🔺بدون هیچ بهانه ای تصمیم گرفت فروش نفت ایران را به صفر برساند (که کور خواند) 🔰آمریکا هیچ وقت برای جنایت هایش منتظر بهانه نمی ماند. اما سیاست تنش زدایی و بهانه به دست آمریکا ندادن، برای غربی ها از دولت روحانی کاراکتر #فروشنده بدهکار و مشتاقی ساخت که خود را ناگزیر از فروش #حقوق_ملی می بیند! ✍ #محمد_عبدالهی

🔥بوق‌های هواداران عریانی را دریابید❗ 🔻عریانی و فحشا توسط #غربگرایان در داخل کشور، حمایت سیاسی و رسانه‌ای حرفه‌ای می شود. 🔻به همین دلیل معدود افراد بی‌حجاب احساس می کنند که با این پشتیبانی سیاسی_رسانه‌ای غربگراها حاشیه امنی برای ایشان در برابر قانون گریزی وجود دارد. 🔻مسئولان ذیربط هم نشان داده‌اند که در هنگام عملیات رسانه‌ای جریان غربگرا، تا حد زیادی منفعل می شوند و این رفتار خودش عامل تقویت روحیه مدافعان فساد شده است. 🔻جریان غربگرا به دو دلیل مهم از عریانی و بی حجابی حمایت می کند: 🔸۱- جذب #رای قشر خاکستری در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری و حتی خبرگان!(که باید این مسیر نفوذ مطابق قانون و بدون ملاحظه مسدود شود) 🔸۲- آلوده بودن بخش قابل توجهی از سران و بدنه جریان غربگرا به #بی‌بندوباری_اخلاقی و علاقمندی عمیق آنها به فرهنگ غرب و ضدیت افراطی با اسلام! 🔻بنابراین برای برخورد با پدیده عریانی، همزمان برخورد با منابع ترویج عریانی، باید با هواداران سیاسی_رسانه‌ای عریانی و بی حجابی در داخل کشور هم هوشمندانه و موثر برخورد شود تا بخاطر قدرت و شهوت، برای نابودی فرهنگ اصیل ملت تلاش نکنند. 🔻تا این بوق های شیطانی خاموش نشود، بی حجابی متوقف نمی شود ✍حمیدرضا ابراهیمی