eitaa logo
کانال شاخه طوبی
15.4هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
2.1هزار ویدیو
61 فایل
اولین کانال نشر آثار حضرت علامه حسن زاده آملی و شاگردان ایشان در ایتا و تلگرام
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
20.94M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
انبیا برای آدم سازی آمدند برای تربیت معلم آمدند قرآن برای آدم سازی آمده است دار، دار تعلیم است اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿۳﴾ الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿۴﴾ عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ﴿۵﴾ الرَّحْمَنُ ﴿۱﴾ عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿۲﴾ خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿۳﴾ عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ﴿۴﴾ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ مَنِ اِعْتَدَلَ يَوْمَاهُ فَهُوَ مَغْبُونٌ وَ مَنْ كَانَتِ اَلدُّنْيَا هَمَّهُ اِشْتَدَّتْ حَسْرَتُهُ عِنْدَ فِرَاقِهَا وَ مَنْ كَانَ غَدُهُ شَرَّ يَوْمَيْهِ فَمَحْرُومٌ امير مؤمنان عليه السّلام فرمود:هر كه دو روزش يكسان باشد مغبون گشته،و هر كه قصدش از تلاش؛دنيا باشد هنگام جدا شدن از آن حسرتش شديد شود،و هر كه فردايش زيانبارتر از امروزش باشد بى بهره مانده است حسن زاده آملی_رضوان_الله علیه @shakhehtoba
🟣اصلاحیه؛ ◾️ مراسم اربعین حضرت علامه حسن زاده آملی رضوان الله تعالی علیه 🔸زمان: چهارشنبه ۱۲ آبان؛ ساعت ۱۴ الی ۱۷ 🔸مکان: آمل - سبزه میدان- مصلای نماز جمعه 🔸سخنرانان: آیت الله يزدان‌ پناه دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
10.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سخنان عرشی حضرت علامه حسن زاده آملی(ره) در کنگره شعر و ادب سال ۱۳۷۶
. سال ۱۳۶۳، دیدار و مصاحبه با مرحوم علامه حسنزاده، در منزل ایشان. ماجرای عکس از این قرار است که من با نشریه پیام انقلاب کار میکردم و مقالات ادبی ومناسبتی می نوشتم. مجله بخشی برای مصاحبه با شخصیتهای اخلاقی و حوزوی داشت. من و جناب سعیدی برای مصاحبه رفتیم خونه علامه، درهمین کوچه ممتاز توی صفائیه، خونه ای قدیمی با حیاطی کوچک وقشنگ. آقای سعیدی هم مسئولیت نظارت محتوایی بر مجله داشت. پیش استاد که محضرش با صفا بود و خودمانی، ساعتی نشستیم و حرف و حدیث هایی که جزئیاتش یادم نیست، گذشت؛ سی وهفت سال از آن میگذرد. آخرکار گفتیم عکس یادگاری هم بگیریم؛ رفتیم حیاط و پشت به دیوار، به عنوان بک گراند (پسزمینه)، عکس گرفته شد. ازآن پس هم، مکرر استاد را در خیابان صفائیه، درحالیکه پیاده به خانه میرفت می دیدم، سلامی ازمن، ولطفی از سوی او. چندسال اخیر که بیمار بود واغلب درتهران، هر وقت آقازاده شان را می دیدم جویای حالشان میشدم، تا اینکه سرانجام خبرتلخ کوچ اورا، از این سرای فانی به نشئه‌ی باقی، شنیدم. در اربعینش، درود و سلام به روح لطیف و ظریف و شریفش می فرستم. . . . . . ، .