خویش را بهر ابد نیک بسازید #علامه_حسن_زاده_املی @shakhehtoba

دروس شرح صوتی کتاب "#شرح_رساله_علم_و_دین" جلسه ششم #استاد_صمدی_آملی @shakhehtoba

6- آیا «علم دینى» امکان دارد؟ فهم داعى از عبارت سؤال این است که آیا انسانها مى‏ توانند به اسرار احکام و دیگر فرموده‏هاى دین الهى آگاه شوند؟ در پاسخ آن گوییم: همان گونه که کتاب تکوینى- أعنى نظام هستى- براساس علم و حکمت است که «عالَم یعنى علم انباشته روى هم»، کتاب تدوینى اعنى قرآن کریم نیز به مثابت کتاب تکوینى است که عین علم و محض حقیقت است. مثلا همه احکام واجبات متضمّن مصالح ‏اند، و همه محرّمات را مفاسدى است. احکام دین از اول کتاب طهارت تا آخر کتاب دیات بر مبناى علل و اسباب ‏اند. از خوردن غوره و آب آن، و انگور و شیره و سرکه و کشمش آن منع و نهى نفرموده است، ولى از شرب خمر آن چون مفاسد و مضارّ آن بسیار است امر به اجتناب فرموده است که‏ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ إِنَّما یُرِیدُ الشَّیْطانُ أَنْ یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِی الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ وَ یَصُدَّکُمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ. جوامع روایى که تراث علمى صادر بیت وحى و عصمت‏ اند، و در حقیقت تفسیر انفسى قرآن کریم ‏اند، بیانگر بسیارى از اسرار احکام و آداب دین‏ اند، و اشارات و راهنمایی هایى دارند که سرمایه تحقیق پژوهشگر دینى ‏اند. کتاب علل الشرائع جناب شیخ صدوق در 647 باب، و کتاب دیگرش به نام معانى الاخبار در 426 باب، نمونه‏اى از این حکم حکیم ‏اند. مثلا إمام الکلّ فى الکلّ حضرت امیر المؤمنین على (علیه السلام) در بیان سرّى از اسرار تکوینى فرموده است: لیس شى‏ء تغیب أذناه إلّا و هو یبیض، و لیس شى‏ء تظهر أذناه إلّا و هو یلد. (عیون الأخبار ابن قتیبه دینورى، ج 2، ص 88). یعنى هر جاندارى که گوشهاى او برآمده نیست تخم مى ‏گذارد، و هر جاندارى که گوش‏هاى او برآمده است بچه مى‏ زاید. چنان که مار و سوسمار و ماهى و مارماهى و باخه و اکثر پرندگان که گوش آنها به سر آنها چسبیده است و لاله ندارد تخم مى‏ نهند؛ و انسان و آهو و اسب و شتر و شیر و شب‏ پره که گوش آنها برآمده است و لاله دارد بچه مى ‏آورند. از خانمى بزرگوار که نویسنده و دانش ‏پژوه بوده است و با عزم و اراده و همّتى شگفت در پى تحقیق این موضوع مهمّ برآمده است یادى شود، و آن این که فاضل قاجار فرهاد میرزا در کتاب شریف زنبیل (ط 1، ص 14) گوید:  «از مجلس امیر کمال الدین حسین فنائى نقل شد: حضرت صادق (علیه السلام) از امّ جابر پرسید که در چه کارى؟ عرض کرد که مى‏ خواهم تحقیق کنم از چرنده و پرنده کدام بیضه مى ‏نهند و کدام بچه مى ‏آورند؟ فرمود که احتیاج به این مقدار فکر نیست، بنویس که گوش هر حیوانى که مرتفع است بچه مى ‏آورد، و هر کدام که منخفض است بیضه مى ‏نهد ذلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ.* باز با آن که پرنده است و گوش او منخفض و به سر او چسبیده بیضه مى ‏نهد. سلحفات (لاک پشت) که چرنده است چون بدین منوال است بیضه مى‏ نهد. و گوش خفاش‏ چون مرتفع است و به سر او چسبیده نیست بچه مى‏ آورد». محض آگاهى عرض مى ‏شود که جناب شیخ رئیس ابو على سینا در اول مقاله پنجم حیوان شفاء (ط 1، رحلى، چاپ سنگى، ص 403) فرموده است: «لیس شى‏ء ممّا له رجلان یلد حیوانا إلّا الإنسان وحده» یعنى هیچ جاندار دو پا بچه نمى ‏آورد مگر انسان فقط. بدین معنى که حیوانات دو پا به جز انسان هم تخم مى ‏نهند و تنها انسان است که بچه مى ‏آورد. و دانسته شد که این سخن به اطلاق درست نیست زیرا که خفّاش از جانداران دوپاست و بچه مى ‏آورد؛ اما آن ضابطه‏ اى که از امام معصوم نقل کرده ‏ایم به تمام و کمال است. به موضوع بحث برمى‏ گردیم و گوییم: به عنوان نمونه در بیان سرّى از اسرار تکوینى، مطلب مذکور گفته آمد؛ اکنون در بیان سرّى از اسرار تشریعى باز به عنوان نمونه گوییم: از معصوم (علیه السلام) سؤال شده است هر گاه کسى تخمى در اجمه- یعنى در بیشه- یافته است، و یا تخم پرنده آبى یافته است و نمى ‏داند که تخم حیوان حلال گوشت است تا خوردن آن جایز باشد و یا تخم حیوان حرام گوشت است که خوردن آن حرام باشد، به چه نشانه داند که تخم حلال گوشت یا حرام گوشت است؟ در جواب فرموده است: هر تخمى که دو طرف آن یکسان است از حرام گوشت است، و اگر مثل تخم مرغ خانگى است که یکطرف آن پهن است- یعنى مخروطى است- آن تخم حیوان حلال گوشت است. چند روایت در این موضوع در جزء یازدهم وافى فیض از کافى و تهذیب ذکر شده است (وافى، چاپ رحلى، ج 3، ص 15). تخم مار دراز و هر دو طرف آن یکسان است، و تخم باخه گرد است و از همه جانب یکسان است، و هر دو حرام گوشت‏ اند. و تخم کبک و کبوتر و گنجشک و مرغ خانگى مخروطى است که یک طرف پهن و جانب دیگر آن کشیده است و اینها حلال گوشت‏ اند. 

پرنده تمیزخوار تخم آن به خوبى مخروطى است. و پرنده حلال گوشتى که مانند اردک از خوردن لجن خوددارى نمى ‏کند، تخم آن اگر چه مخروطى است و لکن در حدّ تخم پرندگان تمیزخوار به خوبى مخروطى نیست. در امثال این مسائل اگرچه در کتب فقهى قیل و قال شده است، و لکن غرض داعى این است که در پیرامون موضع سؤال مذکور: «آیا علم دینى امکان دارد؟» همه احکام تشریعى مبتنى بر اسباب و علل تکوینى اند که در جوامع روایى بدانها راهنمایى شده است؛ و در کتب علماى دین نیز اسرار بسیارى از مسائل که اکثر آنها صورت استحسانى دارد گفته آمد که باز براى تحقیق دیگران راه گشایند. و دین مانع از فحص و تحقیق نشده است بلکه بدان حثّ و ترغیب فرموده است که علینا أن نلقى إلیکم الاصول و علیکم أن تفرّعوا. این فرموده امام محمّد باقر و امام جعفر صادق (علیهما السلام) است و در مادّه لغت «فرع» مجمع البحرین طریحى مذکور است. یعنى بر ما است که به شما اصول را- که امّهات و قواعد و ضوابط اند- إلقا کنیم، و بر شما است که اجتهاد کنید و از آنها فروع را استنباط نمایید. در صحف عرفانى اصیل اسلامى مثل "مصباح الانس علامه ابن فنارى" معنون است که تشریعیّات از متن تکوینیّات برخاسته ‏اند. و به عبارت شیوا و رساى شیخ رئیس ابو على سینا در دانشنامه علائى: «به هر نادانسته راهى است که به وى دانسته مى ‏شود». رساله علم و دین @shakhehtoba

دروس شرح صوتی کتاب "#شرح_رساله_علم_و_دین" جلسه ۷ #استاد_صمدی_آملی @shakhehtoba

در تمام شؤون زندگیتان بگذارید داور، عقل باشد کانال شاخه طوبی در نرم افزار پیام رسان ایتا🌹 #علامه_حسن_حسن_زاده_آملی_رضوان_الله #استاد_علامه_حسن_حسن_زاده_آملی #علامه_حسن_حسن_زاده_آملی_رضوان_الله_علیه #حسن_حسن_زاده_آملی #علامه_حسنزاده_آملی #حضرت_علامه_حسنزاده_آملی #حسن_زاده_آملی #علامه_حسنزاده #حامل_اسرار #نجم_الدين #شاخه_طوبی #صمدی_آملی @shakhehtoba

7- آیا علم مى‏تواند از دین به کلّى مستغنى باشد؟ بعضى از علوم مانند علم به برخى از حِرَف و صنایع و نظائر آنها که انسانها براى آسایش و تعیّش و بهزیستى بدانها دست مى ‏یابند، شاید بتوان گفت که دخلى به دین ندارند؛ مگر این که درباره آلات و اجزاى آنها از حیث طهارت و نجاست، و حلّیت و حرمت؛ و یا از حیث اهداف و غایات صنعت آنها به دین ارتباط پیدا کنند، کیف کان قرآن پایه و قاعده مدینه فاضله انسانى است و نگاهدار حدّ آدمى و موجب سعادت جاویدانى اوست، لذا هیچیک از ارباب حرف و صنایع- و دیگر آحاد بشر مطلقا در هر کار و شغل و هنر و صنعتى- از آن مستغنى نیست. رساله علم ودین