✅ تعریف درست طلبگی 🔺امان از این فاصله! 🔹بدیهی ترین مفاهیم طلبگی،«تعریف طلبگی» است و طبیعتا همه عناصر حوزه علمیه باید تعریفی متفق علیه بر آن داشته باشند. 🔸اما حقیقت کف بازار این است که فاصله بسیار زیادی بین تعریف نسل گذشته که کادر و اساتید آن را نمایندگی می کنند، با تعریف نسل امروزی که طلاب مشغول به تحصیل باشند، در تعریف طلبگی وجود دارد و تازه اینجا اول دعواست. ⚡️در گذشته طلبگی «آموزش زبان فهم دین و سپس فهم و عمل به دین و نهایتا انتقال آموزه ها به مردم برای عمل کردن» بود؛ اما غالب طلاب امروزی طلبگی را نهایتا «دبیرستان اسلامی» می دانند و بیش از آن برایش تره خرد نمی کنند. 🍁به راستی این همه فاصله، نگران کننده نیست؟ #هویت_طلبگی 🔅شاخص: متقی، متخلق و پایبند به هویت طلبگی 👇 🆔 https://eitaa.com/shakhes1farhangi

☀️ تقوا در رأس اخلاق است. 🔶 امام باقر علیه السلام چند ویژگی اخلاقی را نیز برای متقی برشمرده است. 🔷 انَّ لِاهْلِ التَّقْوی عَلاماتٍ یعْرَفُونَ بِها، صِدْقُ الْحَدیثِ، وَ اداءُ الْامانَةِ، وَ الْوَفاءُ بِالْعَهْدِ، وَ قِلَّةُ الْفَخْرِ، وَ الْبُخْلِ، وَ صِلَةُ الْارْحامِ، وَ رَحْمةُ الضُّعَفاءِ، وَ قِلَّةُ الْمُؤاتاةِ لِلنِّساءِ، وَ بَذْلُ الْمَعْرُوفِ، وَ حُسْنُ الْخُلْقِ، وَ سَعَةُ الْحِلْمِ، وَ اتِّباعُ الْعِلْمِ فیما یقَرِّبُ الَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ...[3] 🔆 اهل تقوی را علائمی است که به وسیله آن نشانه ها، شناخته می شوند و آنها عبارتند از: راستگویی، امانت داری، وفا به عهد، پرهیز از تفاخر، پرهیز از بخل، صله ارحام، مهربانی با ضعیفان، پرهیز از زنبارگی، ایثار، نیکی معاشرت، حلم وسیع، تبعیت از علمی که انسان را به خداوند بزرگ نزدیک می کند، خوشا به حال آنها و سرنوشت نیکی که دارند. پرهیز از مظاهر دنیوی و دوری از دنیاگزینی نیز از اوصاف متقین می باشد. 🔅شاخص: متقی، متخلق و پایبند به هویت طلبگی 👇 🆔 https://eitaa.com/shakhes1farhangi

🎬 کلیپ : چهار معرفتی که به آنها نیازمندیم #حجت_الاسلام_والمسلمین_رفیعی 🔅شاخص: متقی، متخلق و پایبند به هویت طلبگی 👇 🆔 https://eitaa.com/shakhes1farhangi

شهید چمران اهل جهاد و رزم بود، اما جهاد همراه با روح عارفانه او شخصیت عارفانه داشت شهید چمران قبل از آنکه یک فرمانده نظامی باشد یک معلم اخلاق بود. چمران؛ شهیدی که سراسر زندگی وی تلاش، ایثار، عشق، فداکاری و جهاد است، شخصیتی که مناجات‌هایش دلنواز، رزم‌هایش دیدنی و اخلاصش ستودنی است. شهید چمران یک شخصیت علمی و انقلابی بود، او در همه دوران تحصیل شاگرد اول، ممتاز، دارای استعداد درخشان و در کنکور سراسری رتبه ۱۵ را کسب کرد و در سال ۱۳۳۷ با استفاده از بورس تحصیلی شاگردان ممتاز، به آمریکا اعزام شد و پس از تحصیلات و تحقیقات علمی در جمع معروف‌ترین دانشمندان جهان در دانشگاه کالیفرنیا و معتبرترین دانشگاه آمریکا برکلی با ممتازترین درجه علمی موفق به اخذ دکترای الکترونیک و فیزیک پلاسما شد. شهید مصطفی چمران مصداق بارز آیه ۲۰ سوره توبه است که خداوند متعال می‌فرماید: «الَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ» کسانی که ایمان آوردند و هجرت کردند و با اموال و جان‌های شأن در راه خدا جهاد نمودند در نزد خداوند دارای منزلت و مقامی بزرگ‌تر هستند و آنان سعادتمند و رستگارند. شهید مصطفی چمران در ایمان هجرت و جهاد در راه خدا نمونه و الگو بوده است، ایشان علاوه بر اینکه یک نخبه علمی دارای مدرک دکترا و یک انسان مبارز و انقلابی بود، سه ویژگی برجسته داشت. ۱- مهاجر الی الله: شهید چمران در زندگی خودش هجرت با بصیرت داشت اگر به آمریکا مهاجرت کرد هجرت علمی بود اگر به مصر مهاجرت کرد هجرت نظامی به منظور تعلیمات نظامی بود و اگر به لبنان هجرت کرد برای خودسازی و تربیت نفس در مکتب امام موسی صدر بود هر کجا هجرت کرد با آگاهی، بصیرت و هدفمند بود. ۲- مجاهد فی سبیل الله: شهید چمران اهل جهاد و رزم بود، اما جهاد همراه با روح عارفانه او شخصیت عارفانه داشت شهید چمران قبل از آنکه یک فرمانده نظامی باشد یک معلم اخلاق بود؛ او در هنگام مناجات با پروردگارش همچون عارفی زاهد ناله میزد و در میدان نبرد با دشمن برق سلاحش چشم همه را می‌ربایید، گویا او در مکتب امام علی علی علیه السلام پرورش یافته در یتیم خانه لبنان به بچه‌های یتیم رسیدگی می‌کرد و در میدان جنگ یک چریک مبارز و انقلابی بود. ۳- فانی فی الله: شهید چمران عاشق شهادت بود؛ این مطلب را می‌توان در آخرین وصیت نامه او مشاهده کرد. او می‌نویسد: برای مرگ آماده شدم این امر طبیعی است که مدت‌ها با آن آشنا هستم، ولی برای اولین بار وصیت می‌کنم، خوشحالم در چنین راهی به شهادت می‌رسم، خوشحالم که از عالم بریده‌ام، همه چیز را ترک گفتم، علایق را زیر پا گذاشتم؛ تا آنجا که می‌نویسد: «با آغوش باز به استقبال شهادت می‌روم». آری برای شهید چمران دنیا و مقامات دنیا مهم نبود، او به دنبال نام و نان نبود. او به تکلیف خود عمل می‌کرد و سرانجام در انجام رسالت خود در مبارزه با دشمن و برقراری عدالت و حفظ انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران در دهلاویه به فیض شهادت نائل آمد و به آرزوی همیشگی خود رسید، نام و یادش گرامی باد. منبع: مهر 🔅شاخص: متقی، متخلق و پایبند به هویت طلبگی 👇 🆔 https://eitaa.com/shakhes1farhangi

🔴شرط تأثیرگذاری حکمت در کلام امام هادی(ع) 🖊احمدحسین شریفی 🔶#امام_هادی علیه السلام می‌فرماید: الْحِكْمَةُ لَا تَنْجَعُ فِي الطِّبَاعِ الْفَاسِدَةِ؛ حکمت در سرشت‌های فاسد و روح‌های آلوده اثر ندارد. (بحار الانوار، ج۷۵، ص۳۷۰) 🔶به تعبیر حافظ: سرای مدرسه و بحث علم و طاق و رواق چه سود چون دل دانا و چشم بینا نیست 🔅شاخص: متقی، متخلق و پایبند به هویت طلبگی 👇 🆔 https://eitaa.com/shakhes1farhangi

🌹 اعمال روز عید سعید غدیر 🔅شاخص: متقی، متخلق و پایبند به هویت طلبگی 👇 🆔 https://eitaa.com/shakhes1farhangi

🔷 عبادت و تقوای حضرت امام کاظم علیه السلام 🔶 امام موسی کاظم علیه السّلام در بیت قداست و تقوا پرورش یافت و در کانون بندگی و فرمانبرداری بزرگ شد. حضرتش خدادوستی و ایمان به او را از پدران خود به ارث برد؛ دو اصلی که آنان را واداشت تا جان خود را در راه محبوب و معبود خود قربان کنند و آنچه در توان دارند در راه نشر آیین الهی و سرکوب آیین دوگانه پرستی و گمراهی به کار گیرند. بنابراین اهل بیت پیامبر صلّی اللّه علیه و آله اساس تقوا و معدن ایمان و عقیده هستند و اگر آنان نبودند هیچ بنده ای خدا را بندگی نمی کرد، و هیچ کسی او را به وحدانیت و یکتایی نمی خواند، هیچ فریضه و واجبی به کار بسته نمی شد و هیچ سنتی به پا داشته نمی شد و به یک سخن، هیچ قانون و حکمی در اسلام و بر پیروان آن هموار و قابل تحمل نبود. امام کاظم علیه السّلام تمام گونه های پرهیزگاری را در خانه ای که پرورش یافته بود می دید و از این رو پرهیزگاری با تمام صورت های آن، گوهر و شخصیت او را شکل می داد. تاریخ نگاران او را عابدترین مردم روزگار خود خوانده اند،[1] تا آن جا که «عبد صالح» و «زین المجتهدین» (زیور کوشندگان در عبادت) لقب گرفت و هرگز کسی، همانند او در بندگی و فرمانبرداری دیده نشده. در این جا به چند نمونه از فرمانبرداری و بندگی حضرت کاظم علیه السّلام اشاره می کنیم: نماز آن حضرت زیباترین و پربهاترین ساعت ها و لحظه ها از نظر امام کاظم علیه السّلام زمانی بود که با خدای خویش خلوت می کرد. آن حضرت با تمام وجود و حضور قلب به درگاه خدا می رفت. درباره عبادت امام آمده است: «چون به درگاه الهی به نماز می ایستاد یا مناجات و راز و نیاز می کرد، اشکش جاری می شد و قلبش به تپش درمی آمد و از شوق و خوف، لرزه بر اندامش می افتاد؛ بیشتر اوقات خود را به نماز می گذراند. «شب را [تا هنگام فجر صادق] نمازهای مستحبی و نوافل می گزارد و آن ها را با نماز صبح پیوند می داد. آن گاه تا برآمدن خورشید به تعقیبات می پرداخت و چون خورشید طلوع می کرد، حضرت سر به سجده می گذارده و پیوسته به دعا و ستایش خداوند مشغول بود تا این که ظهر فرا می رسید».[2] از دیگر جلوه های فرمانبرداری و بندگی امام کاظم علیه السّلام این بود که در ابتدای شب وارد مسجد پیامبر صلّی اللّه علیه و آله می شد سر به سجده می نهاد و در یک سجده با صدای بلند که اخلاص و ترس از خدا از آن مشهود بود می گفت: «عظم الذنب من عبدک، فلیحسن العفو من عندک؛[3] گناه بنده ات [چه بسیار] بزرگ است [، اما] عفو و بخشش از حضرتت [چه بسیار و چه ] نیکوست». آن هنگام که طاغوت زمان، هارون الرشید، حضرت موسی بن جعفر علیه السّلام را در سیاهچال ها به بند کشید، امام فرصتی به دست آورد تا به عبادت بپردازد، به گونه ای که خردها را مبهوت کرد. حضرت از این که چنین فرصتی برای بندگی به دست آورده بود به درگاه الهی عرض سپاس داشته می گفت: «اللهم إنی کنت اسألک أن تفرغنی لعبادتک، أللهم و قد فعلت فلک الحمد؛[4] بار خداوندا، از تو می خواستم فرصتی عنایت کنی تا به بندگی و عبادتت بپردازم. خداوندا، آنچه خواستم فراهم نمودی، پس ستایش تو را سزاست. امام کاظم علیه السّلام نمونه عالی بندگی بود و در بندگی و عبادت و توجه به خداوند کسی را یارای رقابت با حضرت نبود. وجود و جان حضرت شیفته خداوند و دلش آکنده از ایمانی ژرف و راسخ بود. «شیبانی» درباره ابعاد و گستره عبادت حضرت کاظم علیه السّلام می گوید: ابو الحسن، موسی [بن جعفر علیه السّلام] حدود هفت سال همه روزه هنگام برآمدن خورشید سر بر سجده می نهاد و ظهر سر از سجده برمی داشت.[5] هارون الرشید، دشمن سرسخت امام موسی بن جعفر علیه السّلام، حضرت را نمونه اعلا در بندگی و ایمان معرفی می کرد، زیرا خود توجه فوق العاده امام را به بندگی خداوند دیده بود. آن هنگام که امام را در زندان «ربیع»[6] به بند کشیده بود، از فراز کاخ خود خانه (زندان) را می کاوید. او در جای مخصوصی از آن خانه جامه ای بر زمین می دید که هرگز جابه جا نمی شود و حرکتی ندارد. از این موضوع در شگفت شده، از ربیع پرسید: «این پیراهن چیست که همه روزه آن را در همین جا می بینم؟ ربیع پاسخ می دهد: ای امیر مؤمنان، آنچه می بینی پیراهن نیست، بلکه موسی بن جعفر است که همه روزه هنگام برآمدن خورشید سر به سجده می نهد و ظهر هنگام سر از سجده برمی دارد. هارون الرشید مبهوت شده، نتوانست شگفتی خود را پنهان کند و گفت: اما او (امام کاظم «ع») از زاهدان بنی هاشم است. چون ربیع اعتراف هارون را در مورد زهد و بی توجهی امام کاظم علیه السّلام به دنیا شنید، به این انگیزه که هارون امام را آزاد کند گفت: ای امیر مؤمنان، تو را چه شده که با زندانی کردن او، بر او سخت گرفته ای؟ هارون پاسخی داد که نشانه سنگدلی و فقدان عطوفت وی بود. او گفت: هیهات، جز این که دربند باشد چاره ای نیست».[7]

روزه داری حضرت حضرت کاظم علیه السّلام روزها روزه داشت و شب ها را به عبادت زنده می داشت، به ویژه زمانی که به دستور هارون در زندان به سر می برد. در این دوره هرگز عبادت های مستحبی را وانمی گذاشت و به روزه و اعمال مستحبی دیگر مشغول بود و خدای را بر نعمت فرصتی که به دست آورده بود تا بندگی حضرتش کند سپاس می گفت. حج امام هرآنچه محبوب خدا و مطلوب درگاهش بود از نظر امام کاظم علیه السّلام دور نمی ماند و حضرتش با اخلاص و رغبت بی حد بدان می پرداخت، از آن جمله سفر حج و مناسک آن بود. آن حضرت در حالی که اسبان راهوار و اصیل را در مسیر سفر آزاد گذاشته بود، مسافت میان مدینه و مکه را پیاده طی می کرد. تمام افراد خانواده حضرت و نیز برادرش «علی بن جعفر علیه السّلام» چهار بار در سفر مکه با حضرت همراه بودند. علی بن جعفر علیه السّلام درباره مدت زمانی که در راه بودند می گوید: «نخستین سفر 26 روز، دومین آن 25 روز، سفر سوم 24 روز و چهارمین سفر 21 روز به درازا کشید».[8] تلاوت قرآن قرآن کریم هماره همدم تنهایی ها و مونس خلوت امام کاظم علیه السّلام بود. حضرت قرآن را بادقت و تدبّر و بهتر و خوش نواتر از هرکس دیگر می خواند و چون به خواندن قرآن می پرداخت اندوهگین می شد، آن گونه که هرکس تلاوت حضرت را می شنید می گریست.[9] «حفص» چگونگی تلاوت قرآن را توسط حضرت کاظم علیه السّلام چنین بیان می کند: «او قرآن را با آهنگی حزین می خواند و چون به تلاوت می پرداخت گویی که با مخاطبی گفت وگو می کند».[10] حضرت با این گونه تلاوت قرآن، در آموزه ها، آداب، اوامر، نواهی و احکام آن تأمل می کرد. آزاد کردن بردگان از دیگر مظاهر و نشانه های فرمانبرداری حضرت موسی بن جعفر علیه السّلام مهربانی و احسان در حق بردگان بود تا آن جا که حضرت، هزار برده[11] را به انگیزه جلب خشنودی خدا و تقرب به درگاهش آزاد کرد. پی نوشت ها [1] جوهرة الكلام/ 139. [2] الارشاد 2/ 231 و كشف الغمه 3/ 18( به نقل از الارشاد 2/ 231. [3] وفيات الاعيان 4/ 293؛ كنز اللغه/ 766؛ تاريخ بغداد 13/ 27 و انوار البهيه/ 190( به نقل از تاريخ بغداد 13/ 27. [4] حياة الامام موسى بن جعفر عليه السّلام 1/ 140( به نقل از بحار الانوار). [5] شيبانى ابو عبد الله محمد بن حسن( مولاى بنى شيبان) سال‏ها در محفل درس ابو حنيفه حضور يافت و نزد ابو يوسف دانش اندوخت. كتاب‏هاى فراوانى نگاشت و دانش ابو حنيفه را گستراند. شافعى مى‏گويد دانش فراوانى از محمد بن حسن اندوختم. او همچنين مى‏ گويد« هركس كه درباره مسأله اختلافى مورد سؤال قرار مى‏ گرفت ناخشنودى در چهره‏اش پديدار مى‏شد مگر محمد بن حسن». شيبانى به سال 187 ق. در 58 سالگى زندگى را وداع گفت( نك: طبقات الفقهاء/ 114). [6] ربيع بن يونس حاجب منصور بود و پس از ابو ايوب وزير منصور شد و مورد علاقه و اعتماد كامل او قرار گرفت. روزى منصور به ربيع گفت« خدا تو را رحمت كند اى ربيع اگر مرگ نبود دنيا چه دلپذير و چه گوارا مى‏ بود! ربيع به او گفت دنياى بدون مرگ دلپذير نيست. منصور پرسيد چرا چنين است؟ ربيع پاسخ داد اگر مرگ نبود تو بر اين تخت نمى‏ نشستى. منصور گفت راست گفتى. هنگامى كه مرگ منصور فرارسيد به ربيع گفت آخرت را به يك خواب‏[ خوش‏] فروختيم». گفته مى ‏شود كه ربيع پدرى شناخته شده نداشت. روزى يكى از بنى هاشم بر منصور وارد شد و لا به لاى گفت‏ وگو مى‏ گفت« پدرم- كه خدايش رحمت كند- و مرتب از پدر خود ياد كرده و بسيار براى او طلب رحمت مى‏ كرد. ربيع به مرد هاشمى گفت در محضر امير المؤمنين چقدر براى پدرت طلب رحمت مى‏ كنى؟ مرد هاشمى گفت تو را از اين بابت معذور مى‏ دارم زيرا قدر و منزلت پدر را نمى‏ دانى. ربيع از اين پيشامد شرمگين شد. ربيع به سال 170 ق. از دنيا رفت( نك: وفيات الاعيان 1/ 231- 233 چاپ بولاق). [7] عيون اخبار الرضا 1/ 95 حديث 14 و انوار البهيه/ 189( به نقل از عيون اخبار الرضا). [8] بحار الانوار 48/ 100 حديث 2( به نقل از قرب الاسناد). [9] مناقب 4/ 348. [10] بحار الانوار 48/ 111( به نقل از اصول كافى 2/ 606. [11] يوسف بن حاتم شامى الدر النظيم في مناقب الائمة اللهاميم( نسخه خطى موجود در كتابخانه امام سيد محسن حكيم نجف اشرف). 🔅شاخص: متقی، متخلق و پایبند به هویت طلبگی 👇 🆔 https://eitaa.com/shakhes1farhangi

🗓 به مناسبت ۹ تیر، شهادت میثم تمار (۶۰ ه. ق) 🔰 جهاد لسانی 🔸#امر_به_معروف و #نهی_از_منکر از مصادیق #جهاد با زبان است. 📚 برشی از کتاب منظومه جهاد اثر حجت_الاسلام_راجی 🔅شاخص: متقی، متخلق و پایبند به هویت طلبگی 👇 🆔 https://eitaa.com/shakhes1farhangi

👌 هرگز سختی های زندگی خود را برای دیگران تشریح نکنیم! ☘ مفضل با فشار سخت زندگی روبرو شده بود و فقر و تنگدستی، داشتن قرض و مخارج سنگین زندگی او را آزار می داد. در محضر امام صادق علیه السلام لب به شکایت گشود و بیچارگی های خود را مو به ‌مو تشریح کرد. "فلان مبلغ قرض دارم. فلان مشکل را دارم.. متحیرم چه کنم؟ و..." خلاصه در آخر کلام از امام صادق علیه السلام درخواست دعا کرد. امام به کنیزش دستور داد یک کیسه اشرفی که منصور برای وی فرستاده بود بیاورند بعد این کیسه را در افطار مفضل قرارداد. مفضل به امام عرض کرد: آقا..! مقصود ما از آنچه در حضور شما گفتم دعا بود! حضرت امام فرمودند: بسیار خوب! دعا هم می کنم اما این را بدان هرگز سختی های خود را برای مردم تشریح نکن. اولین اثرش این است که وانمود می‌شود تو در میدان زندگی زمین خورده ای و از روزگار شکست یافته ای، در نظرها کوچک می شوی و شخصیت و احترامت از میان می رود. 📖 کافی ، ج۴ ، ص۲۱ 🔅شاخص: متقی، متخلق و پایبند به هویت طلبگی 👇 🆔 https://eitaa.com/shakhes1farhangi

📣 اعمال روز مباهله 🔸مباهله یعنی درخواست لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت بین دو طرفی که هرکدام ادعای حقانیت دارند. #اسلام #مباهله 🔅شاخص: متقی، متخلق و پایبند به هویت طلبگی 👇 🆔 https://eitaa.com/shakhes1farhangi