#وحيانی_شویم ضلع‌ها که جابجا بشود، مشکل ایجاد می‌شود. می‌رود در خیال، رؤیا، آرزو. «ان الله لا یحب کل مُختال»! با خیال زندگی ‌می‌کند! خیال‌زده که شدم، وحیانی نشدم، #وهمانی شدم، «مُختالٌ فخور»، فخرفروشی می‌کنم. این وهم‌زدگی، نماد بیرونی پیدا می‌کند، بروز پیدا می‌کند: غرور پیدا می‌کنم، خیال بیهوده پیدا می‌کنم. فخر می‌فروشم. «من حجةالاسلام و المسلمینم، دکترم، مهندسم،... بابا شما چقدر پایینید! گدا گُشنه‌ها، کور و کچل‌ها... ولش کن بدبختو، آه نداره، من خونه دارم، ماشین دارم. » این به خاطر این است که ضلع‌ها جابجا شده است. آرامش ندارد. آرزو می‌کند: ای کاش یک عمله‌ی ساده بودم ولی آرامش می‌داشتم. اما اگر خودش را نزد خود، بدترین بداند، غرور پیدا نمی‌کند. و نزد خدا، بهترین افراد باشد. این می‌شود #شخصيت‌ش. ╭┅────➖────┅╮ 🍃🌸 @shakhsiyyat ╰┅────➖────┅╯