سلام و نور
امروز باید یه غزل تحویل استاد شعرم بدم اما...
اصلا نمی‌شه از صبح دارم خط خطی میکنم
یه وزن دادن و یه ردیف و قافیه
اصلا نمیدونم چرا وقتی اسیر وزن و قافیه و ردیف می‌شم هیچ کاری پیش نمی‌ره
هعی
چقدر اسیر این وزن و قافیه‌های زندگی شدیم که پیش نمی‌ره؟
یه جای کار اشتباهه!
یه جایی گیر داره!
شاید باید بعضی بندها و اسارت‌ها رو کنار بذاریم
تا به اون چیزی که می‌خوایم برسیم
من یکی از این بندها رو دیروز باز کردم از دست و پام
(نپرسید چی بود که نمیگم!)
باقی رو هم إن شاالله کم کم باز میکنم
شما چه بندهایی رو از دست و پاتون باز کردید؟
لابد الان میگید مگه خودت گفتی که ما بگیم😄
خب به من نگید برای خودتون حساب و کتاب کنید😊
ناشناس:
سلام و درود گاهی بعضی از بندها و محدودیت ها باعث قوی تر شدن آدم میشه ... لطف می کنید وزن و قافیه ی مورد نظر را به اشتراک بذارید... شاید گشایشی پیش اومد.
