بفرمائید روضه شب اول محرم :مسلم سلسله برنامه عزاداری در ایام محرم کاری از روابط عمومی خبر رسانه و فضای مجازی کانون های خدمت رضوی. استان مازندران https://eitaa.com/shamim_razavi101

درود من به محرم🏴 محرم گل زهرا به لطمه‌های ملائک به ماتم گل زهرا🏴 درود من به محرم به تشنگی عجیبش🏴 به بوی سیب زمین غم و حسین غریبش🏴 ماه عزاےحسینےتسلیت باد😔 🌼🍃

بسیاری از بزرگان اخلاق برای ماه محرم آداب و سلوکی را عرضه کرده اند تا عزاداران بتوانند بیشترین بهره معنوی را از ماه عزای حسین ببرند. آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب مراقبات مطالبی را ذکر می کند که هم دستور اخلاقی است و هم ذکر مصیبت. مثلا می نویسد: سزاوار است حال دوستان ائمه اهل بیت به حکم دوستی، وفا و ایمان به خدا و پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) در دهه اول محرم تغییر نموده و در دل و سیمای خود، آثار اندوه و درد این مصیبت های بزرگ و دردناک را آشکار نمایند. باید مقداری از لذائذ زندگی مانند خوردن، نوشیدن و حتی خوابیدن و سخن گفتن (مگر درحد ضرورت) ترک نموده و مانند کسی باشند که پدر یا فرزند خود را از دست داده است. وی می افزاید: نباید احترام ناموس خدا و احترام پیامبر(صلی‌الله علیه و آله) و احترام امامش (علیه‌السلام) کمتر از احترام خود و نزدیکانشان باشد و لازم است که خدا و پیامبر(صلی‌الله علیه و آله) و امامش (علیه‌السلام) را بیش از خود، فرزندان و نزدیکانش دوست داشته باشد. استاد اخلاق امام خمینی(رحمة الله علیه) با استناد به آیه 24 سوره توبه می نویسد: یکی از فرزندان کوچکم در دهه اول محرم فقط نان خالی می خورد و تا جایی که می دانم کسی به او نگفته بود که این کار را انجام دهد و گمان می کنم سرچشمه این کار دوستی باطنی او بود. حال اگر کسی نتواند در تمام دهه اول این کار را انجام دهد باید در روز تاسوعا، عاشورا و شب یازدهم نان خالی بخورد و تا عصر روز عاشورا، مواردی همچون خوردن، آشامیدن و حتی دیدار با برادران دینی را رها کند و آن روز را روز گریه و اندوه خود قرار دهد. وی زیارت امام حسین (علیه‌السلام) در دهه اول محرم با زیارت عاشورا را به عزاداران و دوستداران آن حضرت سفارش می کند و می نویسد: اگر می تواند مراسم عزاداری آن حضرت را در منزل خود با نیتی خالص برپا نماید و اگر نمی تواند، در مساجد یا منازل دوستانش به برپایی این مراسم کمک کرده و این مطلب را از مردم بپوشاند تا به اخلاص نزدیک شده و از خودنمایی دور شود. ملکی تبریزی همچنین موضوعی را با عنوان مواسات با امام حسین (علیه‌السلام) و اهل بیت مطرح کرده و درباره عزاداری دهه اول محرم می نویسد: امام حسین(علیه‌السلام)، فرزندان و عزیزان خود را یتیم نمود، به اسارت حرم و زنان و حضرت زینب (سلام الله علیها) رضایت داده و اصغر و اکبر و برادران و دودمان خود را سر برید تا پیروانش را از گمراهی و پیروی گمراه کنندگانی که هلاک شده و دیگران را به هلاکت می کشانند، نجات داده و به این وسیله آنان را از گناهان بزرگ و آتش رهایی بخشد. بنابر این به حکم وفا و مواسات که از صفات عالی انسانی است لازم است که همان چیزی را که امام حسین (علیه‌السلام) به آنان عنایت کرده، آنان نیز به امام تقدیم نموده و همانگونه که امام خود را فدای آنها نمود آنان نیز خود را فدای او نمایند و حتی اگر چنین کاری را نیز انجام بدهند باز هم به خوبی با او مواسات ننموده اند. زیرا وجود شریف او قابل مقایسه با دیگران نیست. چون سیدالشهدا (علیه‌السلام) مانند پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) علت آفرینش تمام موجودات و سرور تمام مخلوقات و پیامبران و فرشتگان نزدیک به خداوند بوده و محبوب خداوند و محبوب محبوب اوست. آنگاه این استاد اخلاق هشدار می دهد: اگر می بینی که نمی توانی این گونه با امام (علیه‌السلام) مواسات نمایی، ادعاهای دروغ را از خود دور کرده و خود را خوار نکن و فقط بگو کاش با تو بوده، در مقابل تو کشته شده و به سعادت بزرگی می رسیدم و اگر می بینی به این مقدار هم معتقد نیستی، مرض دل خود را که همان دوستی این دنیای پست و میل و اعتماد به زندگی آن و فریب خوردن به زیبایی های آن است، معالجه کرده و این گفته خداوند را که در قرآن آمده است بخوان که «ای یهود، اگر گمان می کنید فقط شما دوستان خدا هستید و اگر راست می گویید آرزوی مرگ کنید. ملکی تبریزی در پایان چنین سفارش می کند: در آخر روز عاشورا زیارت تسلیت را بخواند و روز عاشورا را با توسلی کامل به حمایت کننده و پناه آن روز که از معصومین (علیه‌السلام) می باشند به پایان رسانده و در توسل، اصلاح حال و پذیرش عزاداری را خواسته و از کوتاهی خود معذرت بخواهد.