.

‼️شرایط تحقق وطن 🔷س 4299: اهل شهر (الف) هستم، مدتی است در شهر (ب) سکونت دارم و مشغول به کار شده ام، آیا شهر (ب) #وطن من محسوب می شود و نمازم در این شهر #کامل است؟ ✅ج: اگر در شهر (ب) قصد زندگی به مدت حدود ده سال یا بیشتر دارید، این شهر وطن شما محسوب می شود و در صورتی که معلوم نیست چه مدت #سکونت خواهید داشت یا می دانید کمتر از ده سال سکونت خواهید داشت، وطن شما محسوب نمی شود ولی در صورتی که بنا دارید حداقل حدود یک سال در این شهر سکونت داشته باشید #مسافر محسوب نمی شوید و بدون قصد اقامت ده روز نیز نماز شما تمام و روزه صحیح است. #احكام_وطن #احکام_مسافر 🆔 @resale_ahkam

.نماز دوازده رکعتی شب_عید_غدیر ⭐️ شب هجدهم ذی‌الحجّه شب بسیار بزرگ و بستر ظهور یوم‌الغدیر و شب خلوت‌های عبادی است. 👈📕..برای این شب جمال‌السّالکین «سیّد بن طاووس سلام الله علیه» نمازی دوازده رکعتی را در «اقبال ‌الاعمال» نقل کرده است که کیفیّت نماز چنین است: 👈.. این نماز دوازده رکعت پی در پی و بعد از هر دو رکعت یک تشهد و فقط با یک قنوت و سلام در رکعت دوازدهم است. 👈در یازده رکعت اوّل، در هر رکعت بخواند: ▪️سوره «حمد» یک بار ▪️سوره «توحید» ده بار ▪️«آیت الکرسی»(تا هُوَالعَلِیُّ العَظِیم) یک بار 👈و در رکعت دوازدهم بخواند: ▪️سوره «حمد» هفت بار ▪️سوره «توحید» هفت بار 🙏..و سپس دست به قنوت بردارد و بگوید: 👈.. لا إِلهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، يُحْيِی وَ يُمِيتُ وَ يُمِيتُ وَ يُحْيِی، وَ هُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَیْءٍ قَدِيرٌ 👈..بعد از رکوع به سجده رفته و در سجدۀ آخر ده بار این ذکر را بخواند: 🙏👈..سبْحانَ مَنْ أَحْصى كُلَّ شَیْءٍ عِلْمُهُ، سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِی التَّسْبِيحُ الّا لَهُ، سُبْحانَ ذِی الْمَنِّ وَ النِّعَمْحانَ ذِی الْفَضْلِ وَ الطَّوْلِ، سُبْحانَ ذِی الْعِزَّةِ وَ الْكَرَمِ. اسْأَلُكَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ، وَ مُنْتَهىَ الرَّحْمَةِ مِنْ كِتابِكَ، وَ بِالاسْمِ الاعْظَمِ وَ كَلِماتِكَ التّامَّةِ انْ تُصَلِّیَ عَلى مُحَمَّدٍ رَسُولِكَ وَ اهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ وَ انْ تَفْعَلَ بِی كَذا وَ كَذا 👈 (بجای کذا و کذا حاجات خود را بخواهد)، انَّكَ سَمِيعٌ مُجِيبٌ. 👈منزّه است خدايى كه علم او هر چيز را به شماره درآورده است، منزّه است خدايى كه تسبيح جز بر او شايسته نيست، منزّه است داراى بخشش و نعمت‌ها، منزّه است خداى تفضل‌كننده و بخشنده، منزّه است خدایی که صاحب عزّت و کرم است. خدایا به جایگاه‌های سربلندى از عرشت و منتهاى رحمت از كتابت و به بزرگ‌ترين نام و سخنان كاملت، از تو می‌خواهم كه بر فرستاده‌ات حضرت محمّد و خاندان پاک و پاكيزۀ او درود فرستى و خواستۀ مرا دربارۀ ‌. . . برآورده سازى، به راستى كه تو شنوا و اجابت‌كننده‌اى. 👈و پس از سجدۀ آخر، ششمین تشهّد و سپس سلام را بخواند. 📕..مراقبات_ماه_ذی‌الحجه 🙏...با ذکر صلوات برای سلامتی آقا امام زمان

عید سعید غدیر خم یکی از بزرگترین اعیاد مسلمانان می باشد. یکی از سنت های حسنه در این عیدالاکبر که روایات عجیبی درباره آن نقل نموده اند و متاسفانه مورد غفلت واقع شده است سنت غذا دادن به افراد یا همان اطعام مومن است. امام صادق(ع) فرمود: غذا دادن به یک مومن در روز عید غدیر ثواب اطعام یک میلیون پیامبر و صدیق (در راس آنها خود ائمه معصومین) و یک میلیون شهید (در راس آنها حضرت عباس و شهدای کربلا) و یک میلیون فرد صالح در حرم خداوند را دارد. (بحار ج۶ ص ۳۰۳) در جای دیگر ایشان فرمودند: غذا دادن به یک نفر در این روز مانند غذا دادن به همه پیامبران و صدیقان است. (مفاتیح الجنان ص۵۰۰) به گونه ای که امام صادق(ع) اصلاً این روز را روز اطعام الطعام نامیدند. (بحار ج۹۵ ص۳۲۳) امام صادق(ع) در رابطه با آمرزش گناهان در این روز نیز می فرمایند: عید غدیر روزی است که خداوند دو برابر تعداد رهاشدگان از آتش جهنم در ماه مبارک رمضان و شب غدر و شب عید فطر از آتش جهنم رها می کند و گناه ۶۰ سال را می بخشد. (بحار ج ۹۴ ص۱۱۹) همچنین ایشان می فرمایند: «... و انه الیوم الذى اقام رسول الله (ص) علیا(ع) للناس علما و ابان فیه فضله و وصیه فصام شکرا لله عزوجل ذلک الیوم و انه لیوم صیام و اطعام و صلة الاخوان و فیه مرضاة الرحمن، و مرغمة الشیطان. (وسائل الشیعه ۷: ۳۲۸، ضمن حدیث. ۱۲ ) امام صادق(ع) فرمود: عید غدیر، روزى است که رسول خدا(ص)، على(ع) را به عنوان پرچمدار براى مردم برافراشت و فضیلت او را در این روز آشکار کرد و جانشین خود را معرفى کرد، بعد به عنوان سپاسگزارى از خداى بزرگ آن روزه را روزه گرفت و آن روز، روز روزه دارى و عبادت و طعام دادن و به دیدار برادران دینى رفتن است. آن روز روز کسب خشنودى خداى مهربان و به خاک مالیدن بینى شیطان است: پس چه نیکوست در این عید بزرگ ضمن تهیه بهترین غذا برای خانواده، مومنین را نیز اطعام دهیم تا این سنت شریف فراموش شده احیا شود.

عاقبت کتمان کنندگان حدیث غدیر نزد امیر المؤمنین(ع) پرسش :چه کسانى به خاطر کتمان حدیث غدیر به نفرین على(علیه السلام) مبتلا شدند؟ پاسخ اجمالی :گروهی از اصحاب پیامبر(انس بن مالک، براء بن عازب، جریر بن عبد الله و...) که در روز غدیر حضور داشتند و نزد امیرالمومنین شهادت به حدیث غدیر را کتمان کردند به نفرین آن حضرت گرفتار شدند و بلایى گریبانگیرشان شد. پاسخ :در بسیارى از احادیثِ سوگند دادن و احتجاجِ در روز«رحبه» و روز«رکبان» به این مطلب اشاره شده است که گروهى از اصحاب پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) که در غدیر خم حاضر بوده اند و نزد امیر المؤمنین(علیه السلام) شهادت به حدیث غدیر را کتمان کرده اند، به نفرین على(علیه السلام) گرفتار شده اند. در بسیارى از معاجم نیز به این رخداد تصریح شده است. آن گروه از این قرارند: ۱ ـ ابو حمزه أنس بن مالک، متوفّاى (۹۰، ۹۱، ۹۳). ۲ ـ براء بن عازب أنصارى، متوفّاى (۷۱، ۷۲). ۳ ـ جریر بن عبدالله بجلى، متوفّاى (۵۱، ۵۴). ۴ ـ زَیْد بن أرقم خزرجى، متوفّاى (۶۶، ۶۸). ۵ ـ عبد الرحمن بن مدلج(۱). ۶ ـ یزید بن ودیعه.(۲) پی نوشت : (۱). در کتاب اُسد الغابة، ج۳، ص ۴۹۲، وى جزء کتمان کنندگان و مبتلایان به نفرین على شمرده شده است. ولى در کتاب إصابه، ج۲، ص ۴۲۱، شماره ۱۹۷ آمده است: وى از جمله کسانى است که در روز رحبه گواهى داد که از رسول خدا شنیده که فرموده است: «من کنتُ مولاه فعلىٌّ مولاه...». (۲). گردآوری از کتاب: گزیده ای جامع از الغدیر، علامه شیخ عبدالحسین امینی، ترجمه محمد حسین شفیعی شاهرودی، موسسه میراث نبوت، چاپ سوم، ص ۶۰.

یکی از استخراجات بسیار عجیب و زیبا از علم شریف جفر این است که وقتی عدد ایه شریفه قل هو نبا عظیم را که 1214 و در شان امیر المومنین نازل شده است بحرف تبدیل کنیم کلمه غدیر و از بینات حروف ایه شریفه کلمه مولا و ولی بدست می اید که این در باب ختومات و اذکار و غيره کاربردیست. کليدي مهم عرض شد اميد که هر کسي به سهم خود از طريق اين ايه شريفه خودش را به منبع ولايت متصل و بهره خود را بگيرد . آمين. صلی الله علیک یا نباء عظیم یا امیر المومنین مظهر علوم و العجائب علی بن ابیطالب.

خرمیرنژاد, [١٩.٠٨.١٩ ١٨:١٥] شأن نزول آیه تبلیغ پرسش :آیه تبلیغ درباره چه کسی نازل شده است؟ پاسخ اجمالی :در کتاب هاى مختلفى که دانشمندان اهل تسنن اعم از تفسیر و حدیث و تاریخ نوشته اند، روایات زیادى دیده مى شود که با صراحت مى گوید: آیه تبلیغ(آیه ۶۷ سوره مائده) درباره على(ع) نازل شده است. این روایات را جمع زیادى از صحابه نقل کرده اند و گفته اند: آیه فوق درباره على(ع) و داستان روز غدیر نازل گردید. پاسخ :خداى متعال در آیه ۶۷ سوره «مائده» مى فرماید: «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ إِنَّ اللهَ لایَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ»؛ (اى پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً (به مردم) برسان؛ و اگر نکنى، رسالت او را انجام نداده اى؛ خداوند تو را از (خطرات احتمالىِ) مردم، نگاه مى دارد؛ و خداوند، جمعیت کافرانِ (لجوج) را هدایت نمى کند). در کتاب هاى مختلفى که دانشمندان اهل تسنن، اعم از تفسیر و حدیث و تاریخ نوشته اند، روایات زیادى دیده مى شود که با صراحت مى گوید: آیه فوق درباره على(علیه السلام) نازل شده است. این روایات را جمع زیادى از صحابه از جمله زید بن ارقم، ابوسعید خدرى، ابن عباس، جابر بن عبداللّه انصارى، ابوهریره، برّاء بن عازب، حذیفه، عامر بن لیلى بن ضمره و ابن مسعود نقل کرده اند و گفته اند: آیه فوق درباره على(علیه السلام) و داستان روز غدیر نازل گردید. شیعیان اعتقاد دارند که: حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) مردم را در یک جا که همان «غدیر خم» است، گرداورى کرد و خطبه اى طولانى و رسا خواند و آنها را به شهادت گرفت و آنان نیز گواهى دادند که آن حضرت اولاى از آنان به خودشان است، آنگاه پیامبر(صلى الله علیه وآله) دست على بن ابى طالب را بلند کرد و فرمود: «هر که من مولاى اویم، پس على مولاى او است، بار الها، دوست داشته باش هر که او را دوست بدارد و دشمن بدار هر که او را دشمن بدارد و یارى کن هر که او را یار باشد و خوار کن هر که از یاریش دست بردارد و حق را با او بچرخان». سپس عمامه اش را به او پوشانید و به اصحابش دستور داد که به حضرت به عنوان امیرالمؤمنان تهنیت و تبریک گویند و آنان نیز اینچنین کردند و در پیشاپیش آنان ابوبکر و عمر قرار داشتند که به او گفتند: «خوشا بحال تو اى فرزند ابوطالب، تو مولاى ما و مولاى هر مرد مؤمن و هر زن مؤمنه اى شدى».(۱) پس از اینکه بیعت تمام شد، این آیه نازل شد: (امروز دین و آئین شما را کامل کردم، و نعمت خود را بر شما تمام نمودم، و اسلام را به عنوان آئین شما پذیرفتم)؛ «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الإِسْلامَ دیناً». این مطلبى است که شیعیان بدان معتقد هستند و آن را امرى مسلّم و غیر قابل انکار مى دانند. بسیارى از علماى اهل سنت این رویداد را با تمام تفصیل ذکر کرده اند که به برخى از آنها اشاره مى کنیم: ۱ـ امام احمد بن حنبل در مسندش از زید بن ارقم نقل مى کند که گفت: «با رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در درّه اى به نام درّه خُم گرد آمدیم، پس دستور نماز داد، آنگاه در نیمروز نماز را با حضرت گذاردیم، سپس خطبه اى خواند و در حالى که پارچه اى بر روى درخت آویزان کرده بودند که حضرت در سایه باشد تا آفتاب سوزان کمتر بر او بتابد، فرمودند: آیا نمى دانید؟ آیا شهادت نمى دهید که من از هر مؤمنى به خود او سزاوارتر و اولى هستم؟ همه گفتند: آرى! فرمود: هر که من مولاى اویم، این على مولاى او است، خداوندا! دوست داشته باش هر که او را دوست دارد و دشمن بدار هر که او را دشمن بدارد».(۲) ۲ـ امام نسائى در کتاب خصائص از زید بن ارقم نقل مى کند که گفت: «هنگامى که پیامبر(صلى الله علیه وآله) از حجة الوداع باز مى گشت، در غدیر خم فرود آمد و دستور داد کنار درختها جمع شویم، سپس فرمود: زود است که دعوت الهى را اجابت کنم و همانا در میان شما دو چیز گرانبها مى گذارم که یکى از دیگرى بزرگ تر است: کتاب خدا و اهل بیتم، پس ببینید چگونه در رابطه با این دو با من رفتار مى کنید و به تحقیق این دو از هم جدا نمى شوند تا اینکه در حوض ـ روز رستاخیز ـ بر من وارد شوند. سپس فرمود: خداوند مولاى من است و من مولاى هر مؤمن هستم، آنگاه دست على را گرفت و فرمود: هر که من مولاى اویم، پس این شخص هم ولى او است، بار الها دوست بدار هر که دوستش دارد و دشمن بدار هر که او را دشمن بدارد».(۳) ۳ـ حاکم نیشابورى از دو طریق صحیح نزد شیخین (بخارى و مسلم) نقل مى کند که گفت: «هنگامى که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) از حجة الوداع بازگشت، در غدیر خم فرود آمد و دستور داد زیر درختها جمع شوند، سپس فرمود: به زودى خدایم مرا دعوت مى کند و من اجابت خواهم کرد و همانا میان شما دو چیز گرانبها قرار داده ام که یکى از دیگرى بزرگتر است: کتاب

رى و تأمین مى دهد و به او مى فرماید: (از مردم در اداى این رسالت وحشتى نداشته باش; زیرا خداوند تو را از خطرات آنها نگاه خواهد داشت)؛ «وَ اللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ». و در پایان آیه به عنوان یک تهدید و مجازات، به آنهائى که این رسالت مخصوص را انکار کنند، و در برابر آن از روى لجاجت کفر بورزند، مى فرماید: (خداوند کافران لجوج را هدایت نمى کند)؛ «إِنَّ اللّهَ لایَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ». جمله بندى هاى آیه، لحن خاص و تأکیدهاى پى در پى آن و همچنین شروع شدن با خطاب «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ» که تنها در دو مورد از قرآن مجید آمده، و تهدید پیامبر(صلى الله علیه وآله) به عدم تبلیغ رسالت در صورت کوتاهى کردن ـ که منحصراً در این آیه از قرآن آمده است ـ نشان مى دهد که سخن از حادثه مهمى در میان بوده که عدم تبلیغ آن، مساوى با عدم تبلیغ رسالت بوده است. به علاوه این موضوع مخالفان سرسختى داشته که پیامبر(صلى الله علیه وآله) از مخالفت آنها ـ که ممکن بوده است مشکلاتى براى اسلام و مسلمین داشته باشد ـ نگران بوده و به همین جهت خداوند به او تأمین مى دهد. اکنون این سؤال پیش مى آید که: با توجه به تاریخ نزول سوره که مسلّماً در اواخر عمر پیغمبر(صلى الله علیه وآله) نازل شده است، چه مطلب مهمى بوده که خداوند پیامبر (صلى الله علیه وآله) را با این تأکید، مأمور ابلاغ آن مى کند؟ آیا مسائل مربوط به توحید، شرک و بت شکنى بوده؟ که از سال ها قبل براى پیامبر و مسلمانان حل شده بود. آیا مربوط به احکام و قوانین اسلامى بوده؟ با این که مهم ترین آنها که تا آن زمان بیان شده بود. آیا مربوط به مبارزه با اهل کتاب و یهود و نصارى بوده؟ با این که مى دانیم مسأله اهل کتاب بعد از ماجراى «بنى نضیر»، «بنى قریظه»، «بنى قینقاع» و «خیبر» و «فدک» و «نجران» مشکلى براى مسلمانان محسوب نمى شد. و آیا مربوط به منافقان بوده؟ در حالى که مى دانیم پس از «فتح مکّه» و سیطره و نفوذ اسلام، در سراسر جزیره عربستان، منافقان از صحنه اجتماع طرد شدند، نیروهاى آنها در هم شکسته شد، و هر چه داشتند در باطن بود. راستى چه مسأله مهمى در این آخرین ماه هاى عمر پیامبر(صلى الله علیه وآله) مطرح بوده که آیه فوق این چنین درباره آن تأکید مى کند؟! این نیز جاى تردید نیست که وحشت و نگرانى پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى شخص خود و جان خود نبوده، بلکه براى کارشکنى ها و مخالفت هاى احتمالى منافقان بوده که نتیجه آن براى مسلمانان خطرات یا زیان هائى به بار مى آورد. بر این اساس: آیا مسأله اى جز «تعیین جانشین» براى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و سرنوشت آینده اسلام و مسلمین مى تواند مورد توجه باشد؟ (۲) پی نوشت : (۱). جمله «بَلِّغْ» به طورى که «راغب» در «مفردات» مى‏ گوید: از جمله «أَبْلِغْ» تأکید بیشترى را مى‏ رساند. (۲). گردآوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دارالکتب الإسلامیه، چاپ سی و نهم، ج ۵، ص ۱۳. نرم افزار شبهات کلامی https://makarem.ir خرمیرنژاد, [١٩.٠٨.١٩ ١٨:١٦] حدیث منزلت در منابع اهل تسنن پرسش :آیا حدیث منزلت در منابع اهل تسنن وجود دارد؟ پاسخ اجمالی :حدیث منزلت که حضرت رسول(ص) در شأن امیرالمؤمنین على(ع) فرموده، علاوه بر اینکه شیعیان آن را نقل کرده اند، از طرق اهل تسنن نیز بسیار نقل شده است. مانند: ۱ـ صحیح بخارى، کتاب بدء الخلق، ص۱۸۵. ۲ـ صحیح مسلم، ج۲، ص۲۳۶ و ۲۳۷، کتاب فضل الصحابه، باب فضائل على(ع) و ج۸، ۱۷۵ و ۱۷۶. ۳ـ مسند احمد بن حنبل، ج۱، ص۹۸ و ۱۱۸ و ۱۱۹ و ۳۶۰ و ۳۷۰ و ۳۷۵ و ۳۷۹ و ۳۸۶ و ۳۹۰ و ۳۹۱ و ۷۰۹، و ج۴، ص۶۴ و ج۵، ص۹۹ و ج۱۰، ص۴۱۲. پاسخ :حدیث منزلت که حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) در شأن امیرالمؤمنین على(علیه السلام) فرموده، علاوه بر اینکه شیعیان آن را نقل کرده اند، از طرق اهل تسنن نیز بسیار نقل شده است که در ذیل به برخى از آن ها اشاره مى شود: ۱ـ مغازلى، بخارى، ج۳، ص۵۴، باب غزوه تبوک. ۲ـ صحیح بخارى، کتاب بدء الخلق، ص۱۸۵. ۳ـ صحیح مسلم، ج۲، ص۲۳۶ و ۲۳۷، کتاب فضل الصحابه، باب فضائل على(علیه السلام) و ج۸، ۱۷۵ و ۱۷۶. ۴ـ مسند احمد بن حنبل، ج۱، ص۹۸ و ۱۱۸ و ۱۱۹ و ۳۶۰ و ۳۷۰ و ۳۷۵ و ۳۷۹ و ۳۸۶ و ۳۹۰ و ۳۹۱ و ۷۰۹، و ج۴، ص۶۴ و ج۵، ص۹۹ و ج۱۰، ص۴۱۲. ۵ـ خصائص العلویة، ابو عبدالرحمن نسائى، ص۱۹. ۶ـ جامع ترمذى. ۷ـ اصابه، ابن حجر عسقلانى، ج۲، ص۵۰۷. ۸ـ صواعق محرقه، ابن حجر مکى، باب ۹، ص۳۰ و ۷۴. ۹ـ مستدرک، حاکم نیشابورى،ج۳، ص۱۰۹. ۱۰ـ تاریخ الخلفا، سیوطى،ص۶۵. ۱۱ـ عقدالفرید، ابن عبد ربه، ص۱۹۴. ۱۲ـ استیعاب، ابن عبدالبر، ج۲، ص۴۷۳. ۱۳ـ طبقات الکبرى، محمد بن سعد کاتب الواقدى. ۱۴ـ تفسیر مفاتیح الغیب، فخر رازى. ۱۵ـ تاریخ بغداد، خطیب بغدادى. و بسیارى دیگر که در اینجا به ذکر همین اندک بسنده مى شود.(۱) پی نوشت :(۱). گردآوری از کتاب: شبهای پیشاوُر، مرحوم سلطان الواعظین شیرازی، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهل و چهارم، ص ۲۸

خدا و عترتم، پس ببینید چگون خرمیرنژاد, [١٩.٠٨.١٩ ١٨:١٥] ه پس از من با آنها رفتار خواهید کرد، و همانا این دو هرگز از هم جدا نمى شوند تا اینکه در حوض بر من وارد شوند. آنگاه فرمود، خداى عزوجل مولاى من و من مولاى هر مؤمنم، سپس دست على را گرفت و فرمود: هر که من مولاى اویم، پس این على مولاى اوست، خداوندا! دوست بدار هر که ولایتش را بپذیرد و دشمن بدار هر که او را دشمن باشد».(۴) ۴ـ همچنین این روایت را مسلم در صحیحش با سندى که به زید بن ارقم منتهى مى شود آورده ولى خلاصه اش کرده است. مى گوید: «روزى در کنار آبى که آن را «خم» مى نامند و بین مکه و مدینه واقع است، پیامبر(صلى الله علیه وآله) در میان ما به سخنرانى ایستاد وپس از حمد و ثناى الهى و پند ونصیحت فرمود: اما بعد، هان اى مردم! من انسانى مانند شمایم، بزودى فرستاده خدا خواهد آمد و من اجابت خواهم کرد و همانا در میان شما دو چیز گرانبها و سنگین مى گذارم، نخست کتاب خدا است که در آن نور و هدایت است، پس کتاب خدا را برگیرید و به آن تمسک جوئید و بسیار درباره کتاب خدا سفارش و تشویق کرد، سپس فرمود: و اهل بیتم، شما را به خدا اهل بیتم را فراموش نکنید؛ شما را به خدا اهل بیتم را به فراموشى نسپارید؛ شما را به خدا اهل بیتم را از یاد نبرید...».(۵) ۵ـ امام احمد از طریق براء بن عازب به دو سند نقل کرده که گفت: «با رسول خدا(صلى الله علیه وآله) بودیم که در غدیر خم فرود آمدیم. وقت نماز شد و همه با هم به نماز ایستادیم، براى پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرشى زیر دو درخت انداختند، آنگاه حضرت نماز ظهر را خواند و دست در دست على گذاشت و فرمود: آیا نمى دانید که من برتر از مؤمنین به جانهاى آنها هستم؟ گفتند: آرى! حضرت فرمود: آیا نمى دانید که من از هر مؤمنى به خویشتن خویش سزاوارترم؟ گفتند: آرى! پس دست على را گرفت و گفت: هر که من مولاى اویم، پس على مولاى او است؛ خداوندا! دوست بدار هر که ولایتش را بپذیرد و دشمن بدار هر که با او دشمنى کند. براء گوید: پس از آن، عمر نزد على(علیه السلام) آمد و گفت: خوشا به حال تو اى فرزند ابوطالب، اینک مولاى هر مؤمن و مؤمنه اى گردیده اى».(۶) و در کوتاه سخن حدیث غدیر را بسیارى دیگر از علما و بزرگان اهل تسنن ـ جز اینان که نام بردیم ـ در کتابهاى خود آورده اند، مانند: ترمذى، ابن ماجه، ابن عساکر، ابن نعیم، ابن اثیر، خوارزمى، سیوطى، ابن حجر، هیثمى، ابن صباغ مالکى، قندوزى حنفى، ابن مغازلى، ابن کثیر، حموینى، حسکانى، غزالى و بخارى در تاریخش، اینان با اختلاف مذاهب و گروه هایشان در قرن اول هجرى و تا قرن چهاردهم در کتابهاى خود این حدیث را ذکر کرده اند که عددشان از ۳۶۰ دانشمند تجاوز مى کند.(۷) پی نوشت : (۱). مسند احمد بن حنبل، ج ۴، ص ۲۸۱؛ تفسیر کبیر رازى، ج ۳، ص ۶۳۶. (۲). مسند احمد بن حنبل، ج ۴، ص ۳۷۲. (۳). الخصائص نسائى، ص ۱۵۰. (۴). مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۰۹. (۵). صحیح مسلم، ج ۴، ص ۱۸۷۳؛ همچنین این روایت را امام احمد و ترمذى و ابن عساکر نیز نقل کرده اند. (۶). مسند احمد بن حنبل، ج ۴، ص ۲۸۱، کنزالعمال، ج ۱۳، ص ۱۳۳، فضائل الخمسه من الصحاح سته، ج ۱، ص ۳۵۰. (۷). گردآوری از کتاب: همراه با راستگویان،دکتر سید محمد تیجانی تونسی، ترجمه: سید محمد جواد مهری، بنیاد معارف اسلامی،چاپ سیزدهم، ص۹۳. نرم افزار شبهات کلامی https://makarem.ir خرمیرنژاد, [١٩.٠٨.١٩ ١٨:١٥] دلالت آیه بلاغ، بر جانشینى حضرت على(علیه السلام) پرسش :آیه (یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ) چگونه بر جانشینى حضرت على(علیه السلام) دلالت دارد؟ پاسخ اجمالی : جمله بندى، لحن خاص، تأکیدهاى پى در پى و شروع آیه با خطاب«یا أَیُّهَا الرَّسُولُ» و همچنین دلداری و تأمین دادن به ایشان که گویا از چیزی نگرانى داشته و تهدید ایشان به عدم تبلیغ رسالت در صورت کوتاهى کردن؛ نشان مى دهد که سخن از حادثه مهمى در میان بوده. با توجه به تاریخ نزول سوره که در اواخر عمر پیغمبر(ص) نازل شده است، جاى تردید نیست که مسأله اى جز«تعیین جانشین» و سرنوشت آینده اسلام و مسلمین نمى تواند مورد توجه باشد. پاسخ : در آیه ۶۷ سوره مائده، روى سخن فقط به پیامبر است، و تنها وظیفه او را بیان مى کند، با خطاب اى پیامبر! شروع شده و با صراحت و تأکید دستور مى دهد، که آنچه را از طرف پروردگار بر او نازل شده است به مردم برساند. مى فرماید: (اى پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است را کاملاً به مردم برسان)؛ «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ». (۱) آنگاه، براى تأکید بیشتر به او اخطار مى کند: (اگر از این کار خوددارى کنى [که هرگز خوددارى نمى کرد] رسالت خدا را تبلیغ نکرده اى!)؛ «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ». پس از آن، به پیامبر(صلى الله علیه وآله) ـ که گویا از واقعه خاصى اضطراب و نگرانى داشته ـ دلدا

س از سلطنت حاکمى به اندازه یک وجب خارج شود، مرده است به مردن جاهلیت). ۲ ـ مسلم بن حجاج به سند خود از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «من مات و لیس فی عنقه بیعة مات میتة جاهلیة»(۲)؛ (هر کس بمیرد در حالى که بر گردنش بیعت نباشد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است). ۳ ـ ابن حبان به سندش از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «من مات و لیس له امام مات میتة جاهلیة»(۳)؛ (هر کس بمیرد در حالى که براى او امام نباشد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است). ۴ ـ طبرانى به سندش از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «من مات و لیس علیه امام فمیتته جاهلیة...»(۴)؛ (هر کس بمیرد در حالى که امام زمان خود را نشناخته مرگش مرگ جاهلیّت است).(۵) پی نوشت : (۱). صحیح بخارى، ج ۲، ص ۱۳. (۲). صحیح مسلم، ج ۶، ص ۲۱و۲۲. (۳). صحیح ابن حبّان، ح ۴۴. (۴). المعجم الکبیر، ج ۱۰، ص ۳۵۰. (۵). گردآوری از کتاب: امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ اول، ج ۲، ص ۲۹۷. نرم افزار شبهات کلامی https://makarem.ir

۶. نرم افزار شبهات کلامی https://makarem.ir خرمیرنژاد, [١٩.٠٨.١٩ ١٨:١٧] راویان حدیث «معرفت امام» از علماى اهل سنت پرسش :از علماى اهل سنت چه کسانى حدیث معرفت امام را نقل کرده اند؟ پاسخ اجمالی :بسیارى از علماى اهل سنت حدیث «هر کس بمیرد در حالى که براى او امام نباشد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است» را نقل کرده اند. از جمله: ابوداوود سلیمان بن داوود، حافظ عبدالرزاق، محمّد بن سعد، ابن ابى شیبه، ابوجعفر اسکافى، احمد بن حنبل، بخارى، مسلم، احمد بن عمر بزار، ابن عبدربه، ابوحاتم محمّد بن حبّان، ابوالقاسم طبرانى، حاکم نیشابورى، قاضى عبدالجبار معتزلى، ابونعیم اصفهانى، بیهقى، زمخشرى، شهرستانى، ابن اثیر، ابن ابى الحدید، نووى، ذهبى، متقى هندى و.... اشاره کرد. پاسخ :جماعت بسیارى از علماى اهل سنت این حدیث [«هر کس بمیرد در حالى که براى او امام نباشد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است.»] را با تعبیرات گوناگون نقل کرده اند که به ترتیب اسامى آن ها را نقل مى کنیم: ۱ ـ ابوداوود سلیمان بن داوود طیالسى (م ۲۰۴).(۱) ۲ ـ حافظ عبدالرزاق (۲۱۱).(۲) ۳ ـ محمّد بن سعد (۲۳۰).(۳) ۴ ـ ابن ابى شیبه (۲۳۴).(۴) ۵ ـ ابوجعفر اسکافى (۲۴۰).(۵) ۶ ـ احمد بن حنبل (۲۴۱).(۶) ۷ ـ حمید بن زنجویه (۲۵۱).(۷) ۸ ـ عبدالله بن عبدالرحمن دارمى (۲۵۱).(۸) ۹ ـ محمّد بن اسماعیل بخارى (۲۵۶).(۹) ۱۰ ـ مسلم بن حجاج (۲۶۱).(۱۰) ۱۱ ـ احمد بن عمر بزار (۳۲۰).(۱۱) ۱۲ ـ ابوعمرو احمد بن محمّد بن عبدربه (۳۲۷).(۱۲) ۱۳ ـ ابوحاتم محمّد بن حبّان، (۳۵۴).(۱۳) ۱۴ ـ ابوالقاسم طبرانى (۳۶۰).(۱۴) ۱۵ ـ حاکم نیشابورى (۴۰۵).(۱۵) ۱۶ ـ قاضى عبدالجبار معتزلى (۴۱۵).(۱۶) ۱۷ ـ ابونعیم اصفهانى (۴۳۰).(۱۷) ۱۸ ـ بیهقى (۴۵۸).(۱۸) ۱۹ ـ محمّد بن فتوح حمیدى (۴۸۸).(۱۹) ۲۰ ـ زمخشرى (۵۳۸).(۲۰) ۲۱ ـ محمّد بن عبدالکریم شهرستانى (۵۴۸).(۲۱) ۲۲ ـ ابن اثیر جزرى (۶۰۶).(۲۲) ۲۳ ـ ابن ابى الحدید (۶۵۶).(۲۳) ۲۴ ـ حافظ نووى (۶۷۶).(۲۴) ۲۵ ـ حافظ ذهبى (۷۴۸).(۲۵) ۲۶ ـ ابن کثیر دمشقى (۷۷۴).(۲۶) ۲۷ ـ سعد الدین تفتازانى (۷۹۲).(۲۷) ۲۸ ـ نورالدین هیثمى (۸۰۷).(۲۸) ۲۹ ـ ابن حجر عسقلانى (۸۵۲).(۲۹) ۳۰ ـ حسام الدین متقى هندى (۹۷۵).(۳۰) و... .(۳۱) پی نوشت : (۱). مسند طیالسى(ر.ک: کنزالعمال، ج ۱، ص ۱۸۶، چاپ حیدر آباد). (۲). المصنّف، ج ۱۱، ص ۳۳۰. (۳). الطبقات الکبرى، ج ۵، ص ۱۰۷. (۴). المصنّف، ج ۱۵، ص ۲۴و۳۸. (۵). المعیار و الموازنه، ص ۲۴. (۶). مسند احمد، ج ۲، ص ۸۳و۱۵۴. (۷). الأموال، ج ۱، ص ۸۱. (۸). سنن دارمى، ج ۲، ص ۲۴۱. (۹). الجامع الصحیح، ج ۲، ص ۱۳؛ تاریخ البخارى، ج ۶، ص ۴۴۵. (۱۰). صحیح مسلم، ج ۶، ص ۲۱و۲۲. (۱۱). الزوائد، ج ۱، ص ۱۴۴. (۱۲). عقد الفرید، ج ۱، ص ۹. (۱۳). صحیح ابن حبان، ح ۴۴. (۱۴). المعجم الکبیر، ج ۱۰، ص ۳۵۰، ح ۱۰۶۸۷؛ المعجم الاوسط، ج ۱، ص ۱۷۵، ح ۲۲۷. (۱۵). المستدرک على الصحیحین، ج ۱، ص ۷۷و۱۱۷. (۱۶). المغنى، ج ۱، ص ۱۱۶. (۱۷). حلیة الاولیاء، ج ۳، ص ۲۲۴. (۱۸). السنن الکبرى، ج ۸، ص ۱۵۶و۱۵۷. (۱۹). الجمع بین الصحیحین(به نقل احقاق الحق قاضی نورالله شوشتری در اوائل بحث امامت). (۲۰). ربیع الابرار، ج ۴، ص ۲۲۱. (۲۱). الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۷۲. (۲۲). جامع الأصول، ج ۴، ص ۴۵۶. (۲۳). شرح نهج البلاغة، ج ۹، ص ۱۵۵. (۲۴). المنهاج، ج ۱۲، ص ۲۴۰. (۲۵). تلخیص المستدرک، ج ۱، ص ۷۷و۱۱۷. (۲۶). تفسیر القرآن العظیم، ج ۱، ص ۵۱۷؛ البدایة و النهایة، ج ۷، ص ۲۳۲. (۲۷). شرح مقاصد، ج ۲، ص ۲۷۵. (۲۸). مجمع الزوائد، ج ۵، ص ۲۱۸. (۲۹). فتح البارى، ج ۱۶، ص ۱۱۲. (۳۰). کنز العمال، ج ۱، ص ۱۰۳، ح ۴۶۳. (۳۱). گردآوری از کتاب: امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ اول، ج ۲، ص ۲۹۸. نرم افزار شبهات کلامی https://makarem.ir خرمیرنژاد, [١٩.٠٨.١٩ ١٨:١٨] اهل سنت و حدیث « معرفت امام» پرسش :علماى اهل سنت حدیث «معرفت امام» را با چه تعبیرهایى نقل کرده اند؟ پاسخ اجمالی :بسیاری از اهل سنت حدیث معرفت امام را نقل کرده اند، از جمله: بخارى آورده که پیامبر(ص) فرمود: هر کس از سلطنت حاکمى به اندازه یک وجب خارج شود، به مردن جاهلیت مرده است. مسلم بن حجاج و ابن حبان نیز از پیامبر(ص) نقل کرده اند: هر کس بمیرد در حالى که بر گردنش بیعت نباشد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است. و طبرانى به سندش از رسول خدا(ص) نقل کرده: هر کس بمیرد در حالى که امام زمان خود را نشناخته، مرگش مرگ جاهلیّت است. پاسخ :از احادیثى که اهل سنت درباره امامت نقل کرده و در مصادر حدیثى خود آورده اند، حدیث ضرورت و لزوم معرفت امام است. این حدیث در مصادر اهل سنت به تعبیرهاى گوناگون وارد شده است. اینجا به برخى از آن ها اشاره مى کنیم: ۱ ـ محمّد بن اسماعیل بخارى به سند خود از ابن عباس نقل کرده که پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «من خرج من السلطان شبراً مات میتة جاهلیة»(۱)؛ (هر ک

کجای قرآن از علی(ع) گفته است!!! ♦️روزی معاویه «لعنة‌الله‌علیه» وارد مکه شد، گروهی بر معاویه وارد شدند و گفتند : آیا می دانی که ابن عباس تفسیر قرآن می کند؟ ♦️معاویه گفت: خب ابن عباس پسر عمه پیغمبر بوده، او از هاشمیان است! اگر او نکند که تفسیر کند؟! گفتند: آیات را به نفع علی بن ابیطالب تفسیر می کند و ما از این قضیه شاکی هستیم! ♦️معاویه گفت: خودم رسما وارد مجلس می شوم و جمع شان را بر هم می زنم. معاویه وارد مجلس تفسیر ابن عباس می شود، ابن عباس با چنان کیفیتی تفسیر آیات می کرد که معاویه هیچ جای اعتراضی برخود ندید! بعد از مجلس معاویه رو به ابن عباس کرد و گفت: ابن عباس تو تفسیر آیات می کنی یا فضائل علی بن ابیطالب را بازگو می کنی؟! 🔸ابن عباس گفت : معاویه به من بگو کجای قرآن است که فضائل علی بن ابیطالب نیست؟ از خودت هم سوال می کنم جواب می دهی؟ "انَّما اَنتَ مُنذِرُ و َلِکُلِ قَومِ هاد" این آیه برای کیست معاویه؟ ♦️معاویه گفت : رسول خدا فرمود: منذر این امت منم و هادی وجود علی بن ابیطالب است! ولی ابن عباس حتما باید این آیه را بخوانی؟! 🔸ابن عباس گفت : "اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرا" بگو این آیه برای کیست معاویه؟ ♦️معاویه گفت : این هم قصه ی طهارت و عصمت علی بن ابیطالب و اهل بیتش است، درست! ولی حتما باید این را بخوانی؟ 🔸ابن عباس گفت : "اِنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسولُه وَالَّذینَ یُقیمونَ الصَّلوهَ وَ یُوتونَ الزَّکوةَ وَ هُم رکِعون" معاویه این آیه برای کیست؟ ♦️معاویه گفت : زمانی که علی بن ابیطالب انگشتر در راه خدا داد این آیه بر حق علی نازل شد، قبول دارم! ولی حتما این را باید بخوانی؟ 🔸ابن عباس گفت : "عَمَّ یَتَساءَلون عَنِ النَّبَاِ العَظیم" معاویه بگو این آیه در حق کیست؟ ♦️معاویه گفت : رسول خدا فرمود: خبر عظیم علی بن ابیطالب است که هم مردم ازش می پرسند و هم من از علی خواهم پرسید، ولی ابن عباس حتما باید این را بخوانی؟ 🔸ابن عباس گفت : "وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا" بگو ببینم این آیه برای کیست؟ ♦️معاویه گفت : پیغمبر فرمود: حبل الله علی بن ابیطالب است دست به دامن علی بزنید و جای دیگر نروید که گمراه میشوید. ولی باید همین را تفسیر کنی؟ 🔸ابن عباس گفت : "کَفی بِاللهِ شَهیدا بَینی وَ بَینَکُم" این آیه برای چیست معاویه؟ ♦️معاویه گفت : این قصه قصه‌ی علمِ علی بن ابیطالب است که خدا همه‌ی علم جاری رو در سیره ی او تعریف میکند، ولی لازم است حتما این را بخوانی؟ 🔸ابن عباس گفت : "قُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا و َأَبْنَاءَکُمْ و َنِسَاءَنَا و َنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ" بگو به من که این آیه برای کیست؟ ♦️معاویه گفت : این هم ماجرای مباهله با اهل نجران است که خدا در این آیه علی بن ابیطالب را نفس پیغمبر میخواند، ولی برای مردم حتما باید همین را بخوانی؟ 🔸ابن عباس گفت : "سَاَلَ سائِلٌ بِعَذابِ واقِع" این آیه برای چیست معاویه؟ ♦️معاویه گفت : روز غدیر شخصی نزد رسول خدا آمد و گفت این سخنان از خودت بود یا از خدا؟ پیغمبر فرمود امر رسالت بود ، شخص رو به پیغمبر کرد و گفت: به خدا بگو بر من عذاب وارد کند که تحمل ولایت علی را ندارم و خداوند جلوی همگان دشمن علی را هلاک کرد، ابن عباس قبول دارم ! آیا باید فقط همین آیه را بخوانی؟ 🔸ابن عباس گفت : "یا اَیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَیک" این آیه دیگر برای چیست معاویه؟ ♦️معاویه گفت : این هم ماجرای ابلاغ ولایت علی بن ابیطالب است قبول دارم! ولی این را حتما باید بازگو کنی؟ 🔸ابن عباس گفت : "اَلیومَ اَکمَلتُ لَکُم دینَکُم" معاویه به من بگو این دگر برای کیست؟ ♦️معاویه گفت : این آیه هم اکمال دیانت در پرتوی ولایت علی بن ابیطالب است ولی آیه ای دیگر بخوان نه این را ! 🔸ابن عباس از جا بلند شد و گفت: معاویه به من بگو کجای قرآن را بخوانم که فضل علی بن ابیطالب نباشد؟! کجا را بخوانم که از علی بیان نشده باشد؟! ♦️معاویه گفت : اصلا ابن عباس بخوان "اِذا زُلزِلَتِ الارض زلزالها ابن عباس: این آیه هم فضل علی بن ابیطالب است! معاویه گفت : علی در این آیه دگر چه می کند ابن عباس؟! 🔸ابن عباس گفت : نشنیدی بعد از رسول خدا یک سال نگذشته بود که زلزله ای بر مدینه آمد که همه ی مردم از شدت وحشت از خانه به در شده بودند و علی در میانشان حاضر شد و خواند این آیه را و پایش را بر زمین کوبید و فرمود: زمین ! ابوتراب بر تو امر می کند آرام گیر! ♦️ معاویه که از غضب بر خود می پیچید گفت: ابن عباس راحت بگو تا قرآن باشد، علی هم خواهد بود.

مراقبات روز عید غدیر خم ۱- روزه کفارۀ ۶۰ سال گناه و بنابه روایات معادل روزۀ همه عمر دنیا و معادل صد حج و صد عمره است ۲- غسل ۳- زیارت امیرالمؤمنین علی علیه السّلام سه زیارت مخصوص برای این روز نقل شده که یکی از آنها زیارت امین الله است ۴- تعویذی که سیّد بن طاووس در اقبال الاعمال از رسول ‌خدا صلی الله علیه و آله روايت كرده است: ▪️بسمِ الله الرّحمنِ الرَّحيمِ، بِسمِ اللّه خَيرِ الْأَسماءِ، بِسمِ اللّه رَبِّ الاخِرَةِ وَ الأُولى، وَ رَبِّ الارضِ وَ السّماءِ، الَّذِی لا يَضُرُّ مَعَ اسمِهِ كَيدُ الأَعداءِ، وَ بِها تُدفَعُ كُلُّ الأَسواءِ، وَ بِالقِسَمِ بِها يَكفِی مَنِ استَكْفى اللّهُمَّ انتَ رَبُّ كُلِّ شَیءٍ وَ خالِقُهُ، وَ بارِئُ كُلِّ مَخْلُوقٍ وَ رازِقُهُ، وَ مُحصِي كُلِّ شَیءٍ وَ عالِمُهُ، وَ كافی كُلِّ جَبَّارٍ وَ قاصِمُهُ، وَ مُعينُ كُلِّ مُتَوَكِّلٍ عَلَيهِ وَ عاصِمُةُ، وَ بِرُّ كُلِّ مَخْلُوقٍ وَ راحِمُهُ، لَيسَ لَكَ ضِدٌّ فَيُعانِدُكَ، وَ لا نِدٌّ فَيُقاوِمُكَ، وَ لا شَبِيهٌ فَيُعادِلُكَ، تَعالَيتَ عَنْ ذلكَِ عُلُوّاً كَبِيراً اللّهُمَّ بِكَ اعتَصَمتُ وَ استَقَمْتُ وَ الَيكَ تَوَجَّهتُ وَ عَلَيكَ اعتَمَدْتُ، يا خَيْرَ عاصِمٍ وَ اكرَمَ راحِمٍ وَ احكَمَ حاكِمٍ وَ اعلَمَ عالِمٍ، مَنِ اعتَصَمَ بِكَ عَصَمتَهُ، وَ مَنِ استَرحَمَكَ رَحِمْتَهُ، وَ مَنِ اسْتَكْفاكَ كَفَيتَهُ، وَ مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْكَ امِنتَهُ وَ هَدَيتَهُ، سَمعاً لِقَولكَِ يا رَبِّ وَ طاعَةً لِامرِكَ اللّهمَّ أَقُولُ وَ بِتَوفِيقِكَ أَقُولُ، وَ عَلى كِفايَتِكَ أُعَوِّلُ، وَ بِقُدْرَتِكَ أَطُولُ، وَ بِكَ أستَكفِی وَ أَصُولُ، فَاكفِنِی اللّهُمَّ وَ انقِذْنِی وَ تَوَلَّنِی وَ اعصِمنی وَ عافِنِی، وَ امنَع مِنِّی وَ خُذ لِی وَ كُن لِی بِعَينِكَ وَ لا تَكُن عَلَيَّ، اللّهُمَّ انتَ رَبِّي عَلَيكَ تَوَكَّلتُ وَ الَيكَ انَبتُ وَ الَيكَ المَصِيرُ وَ انتَ عَلى كُلِّ شَیءٍ قَدِيرٌ. ۵- دو رکعت نماز که نزدیک ظهر خوانده می‌شود: ▪️در رکعت اوّل «حمد» و سوره «قدر» ▪️در رکعت دوّم «حمد» و سوره «توحید» پس از سلام سر به سجده ‌گذارده و ۱۰۰ بار بگوید: «شکراً لله» سپس سر از سجده بر‌دارد و دعایی را بخواند که بطور کامل در مفاتیح‌الجنان نقل شده است: اللَّهُمَّ اِنِّی اَسئلُكَ بِانَّ لَكَ الحَمدَ، وَحدَكَ لا شَريكَ لَكَ،... و باز سر به سجده ‌گذارده و بگوید: ▪️«الحمدلله» ۱۰۰ بار ▪️«شکراًلله» ۱۰۰ بار در روایات آمده کسی که این نماز را در این روز بخواند مانند کسی است که در روز عید غدیرخم در محضر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلّم حضور داشته و صادقانه با امیرالمؤمنین علی علیه السّلام بیعت کرده است ۶- دو رکعت نماز پس از غسل و حدود یک ساعت مانده به ظهر این نماز مقارن با زمانی که پیامبر در غدیرخم امیرالمؤمنین علیه السّلام را به خلافت و امامت برای مردم نصب فرمودند خوانده می‌شود، بدین کیفیت: در هر رکعت : ▪️سوره «حمد» یک بار ▪️سوره «توحید» ده بار ▪️«آیت‌الکرسی» (تا هوالعلی العظیم) ده بار سوره «قدر» ده بار براساس روایات خواندن این نماز ثواب صد هزار حج و صد هزار عمره را دارد و باعث برآمدن حوائچ دنیوی و اخروی با سهولت و عافیت می‌شود، ان‌شاءالله ۷- دعای ندبه ۸- دعای مخصوص روز عید غدیرخم که در مفاتیح الجنان نقل شده است: اَللَّهُمَّ اِنّی اَسئَلُكَ بِحَقِّ مُحمَّد نَبيِّكَ، وَعَلِی وَلِيِّكَ، وَالشَّانِ وَالقَدرِ الَّذی خَصَصتَهُما بِهِ دُونَ خَلقِكَ، اَن... ۹- هرگاه به مؤمنی می‌رسند سپاس الهی را بابت ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السّلام به جا آورده و بگویند: الْحَمْدُ للهِِ الّذی جَعَلَنا مِنَ الْمُتَمَسِّكينَ بِوِلايَةِ اَميرِالمُؤْمِنينَ وَالاَْئِمَّةِ عَلَیهِمُ السَّلام و نیز بگویند: الحَمدُ للهِِ الَّذی اَكرَمَنا بِهذا اليَومِ، وَجَعَلَنا مِنَ المُوفينَ بِعَهدِهِ اِلَينا، وَميثاقِهِ الَّذی واثَقَنا بِهِ مِن وِلايَةِ وُلاةِ اَمرِهِ، وَالقُوّامِ بِقِسطِهِ، وَلَم يَجعَلنا مِنَ الجاحِدينَ وَالمُكَذِّبينَ بِيَومِ الدّين ۱۰- صد بار گفتن این ذکر: الحَمدُ للهِِ الّذی جَعَلَ كَمالَ دينِهِ وَتَمامَ نِعمَتِهِ، بِوِلايَةِ اَميرِ المُؤمِنينَ عَلیِّ بنِ اَبی طالِب عَلَيهِ السَّلامُ ۱۱- صلوات بر پیامبر و خاندان پاک و مطهرش ۱۲- صله ارحام، هدیه دادن، احسان و انفاق هر درهم احسان و انفاق در این روز، برابر با صد هزار درهم در غیر این روز خواهد بود ۱۳- اطعام کسی که در روز عید غدیر مؤمنی را اطعام کند، مانند این است که تمام انبیاء و صدیقین را اطعام کند و افطار هر یک مؤمن در روز عید غدیر معادل افطار صد هزار پیامبر و صدیق و شهید است ۱۴- عقد اخوت با برادران مؤمن

.

✅اثـر عجیـب دعا در حـق دیـگران امام صادق علیه السلام مےفـرمایند: 🍃 "اگر شخصی در پشت سر برادر مؤمنش برای او دعا ڪند از عـرش ندا می شود؛ برای تو صد هزار برابر مثل او است ... این در حالی است كه اگر بـرای خودش دعا می ڪرد، فقط به اندازه هـمان یك دعایش به او داده می شد. پس دعای تضمین شـده ای که صد هـزار برابر آن داده می شود، بهتـر است از دعایی(دعای شخص برای خود) که معلوم نیست مستجاب بشود یا نشود." 📚مَن لایَحضره الفَقیه _ ج۲ _ ص۲۱2 [کـانالِ_#معارف] 💜💥اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ 💚⭐️وآلِ مُحَمَّدٍ ♥️🌙وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ 🌺 اللهم عجل لولیک الفرج @sulook

#امیر_المومنین_علی_علیه_السلام ✔️ #سدالابواب فضیلتی انحصاری ~~~~💠🔅~~~~~ سدالابواب، فضیلتی انحصاری برای امیرالمومنین علیه‌السلام است که احدی غیر از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در آن با حضرت شریک نیست، که حتی صحابه‌ی بزرگی هم‌چون #حمزه و عباس عموهای پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز از این فضیلت محروم ماندند ؛ واقعه سدابواب از این قرار است که رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به همه صحابه‌اى كه همسايه مسجد بودند و در خانه آن‌ها به داخل مسجد باز مى‌شد دستور داد كه درهاى خانه خود را ببندند و از اين ميان👈 تنها به امير مؤمنان عليه السلام اجازه دادند كه در خانه‌اش همچنان باز باشد هدف رسول خدا صلى الله عليه وآله از اين كار تطهير مسجد از رجس و پليدى بود و از آن جايى كه خداوند اهل كسا عليهم السلام را طبق #آيه_تطهير از هرگونه رجس و پليدى پاك گردانيده بود فقط به امير مؤمنان عليه السلام اجازه داد كه در خانه‌اش به داخل مسجد باز باشد که این ماجرا بصورت متواتر در کتب اهل سنت و شیعه وارد شده. 💠احمد بن حنبل در فضائل الصحابه و مسند خود و نسائى در خصائص على (ع) و سنن كبرى و حاكم نيشابورى در المستدرك على الصحيحين و... مى‌نويسند: ✍حدثنا عبد اللَّهِ حدثني أبي ثنا محمد بن جَعْفَرٍ ثنا عَوْفٌ عن مَيْمُونٍ أبي عبد اللَّهِ عن زَيْدِ بن أَرْقَمَ قال: كان لِنَفَرٍ من أَصْحَابِ رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَبْوَابٌ شَارِعَةٌ في الْمَسْجِدِ قال: فقال: يَوْماً سُدُّوا هَذِه الأَبْوَابَ الا بَابَ عَلِىٍّ قال فَتَكَلَّمَ في ذلك الناس قال فَقَامَ رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَحَمِدَ اللَّهَ تَعَالَى وَأَثْنَى عليه ثُمَّ قال أَمَّا بَعْدُ فإني أَمَرْتُ بِسَدِّ هَذِه الأَبْوَابَ الا بَابَ عَلِىٍّ وقال فيه قَائِلُكُمْ وإني والله ما سَدَدْتُ شَيْئاً وَلاَ فَتَحْتُهُ ولكني أُمِرْتُ بشيء فَاتَّبَعْتُهُ. 🔅زيد بن ارقم گفته است: براى برخى از ياران رسول خدا درهاى بود كه به داخل مسجد باز مى‌شد. روزى رسول خدا (ص) دستور داد كه تمام اين درها؛ به جز در خانه على (ع) بسته شود. برخى از اصحاب اعتراض كردند، رسول خدا (ص) خطبه‌اى خواند و پس از ستايش خداى تعالى فرمود: من دستور دادم كه همه اين درها به جز در خانه على (ع) بسته شود، برخى از شما اعتراض كرديد، به خدا قسم! من در خانه كسى را نبسته و يا بازنگذاشته‌ام؛ بلكه به من (از جانب خداوند) چنين دستورى داده شده و اطاعت كرده‌ام. ~~~~💠🔅~~~~~ ✍حاكم نيشابورى بعد از نقل اين روايت مى‌گويد: 👈🏾👈🏾هذا حديث صحيح الإسناد ولم يخرجاه. اين روايت سندش صحيح است؛ ولى بخارى و مسلم آن را نقل نكرده‌اند.👉👉 📚 المستدرك علي الصحيحين، ج 3، ص 135، ح4631، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1411هـ - 1990م. البانی وهابی نیز سند روایت را صحیح می داند: ✍عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَمَرَ بِسَدِّ الأَبْوَابِ إِلَّا بَابَ عَلِيٍّ» 🔅[حكم الألباني] : 👈🏾👈🏾صحيح👉👉 📚سنن الترمذي ت شاكر، ج 3 ، ص 524، ح 3732 دیگر مصادر که روایت رو تصحیح کردند:: 📚 الشيباني، أحمد بن حنبل ابوعبد الله (متوفاي241هـ)، فضائل الصحابة، ج 2، ص 581، ح985، تحقيق د. وصي الله محمد عباس، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: الأولي، 1403هـ – 1983م؛ سند صحیح 📚الشيباني، أحمد بن حنبل ابوعبدالله (متوفاي241هـ)، مسند أحمد بن حنبل، ج 4، ص 369، ح19306، ناشر: مؤسسة قرطبة – مصر؛ سند صحیح 📚النسائي، أحمد بن شعيب ابوعبد الرحمن (متوفاي303 هـ)، خصائص اميرمؤمنان علي بن أبي طالب، ج 1، ص 59، تحقيق: أحمد ميرين البلوشي، ناشر: مكتبة المعلا - الكويت الطبعة: الأولي، 1406 هـ؛ سند صحیح 📚النسائي، أحمد بن شعيب ابوعبد الرحمن، السنن الكبري، ج 5، ص 118، تحقيق: د.عبد الغفار سليمان البنداري، سيد كسروي حسن، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1411 - 1991. ↶【به ما بپیوندید 】↷ 🌐 #کانال_تنهاترین_منجی_... ّ 🌤الّلهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج الساعة🌤 📝🔍 https://t.me/joinchat/AAAAAD0VAZd23pFbq5w3KA

#امام_زمان_عج ✔️نامه ی حضرت بقیة الله أرواحناه فداء خطاب به شیخ مفید. ➖▪️➖🌟📜🌟➖▪️➖ ✍این نامه در اوایل دوران غیبت کبری برای شیخ ابوعبدالله محمد بن محمد بن نعمان مفید-رحمة الله- که از بزرگ ترین فقهای تاریخ شیعه به شمار می رود-شرف صدور یافته است. 👈جالب توجّه است که آن حضرت در این نامه همان مقدار از غیبت (یعنی ۹۰ سال تا زمان شیخ مفید رحمة الله) را تأخیر نام نهاده اند و برای بیدار شدن مردم از غفلت،نکات تکان دهنده ای را تذکّر داده اند.از آن جا که نامه ی مزبور طولانی است،به بخشی از آن اشاره می گردد: ▪️"...اگر شیعیان ما- که خداوند متعال ایشان را به اطاعت خویش موفّق بدارد- با دل های متحد و یک پارچه بر وفا به عهد و پیمان خویش اجتماع می کردند،👈ملاقات ما از آن ها به تأخیر نمی افتاد و سعادت دیدار و مشاهده ی با معرفت برای آن ها حاصل می شد و زودتر از این به دیدار ما نایل می شدند.👈آن چیزی که ما را از آنان دور کرده (و باعث طولانی شدن غیبت شده) است گناهان و خطاهایی است که مرتکب می شوند و ما چنین انتظاری از آنان نداشتیم..."(۱) 🌟در این بخش نامه،دو نکته ی مهم جلب توجّه می کند: 🔺ناهم دلی در وفاداری نسبت به فرمان برداری از امام زمان علیه السلام. 🔻مرتکب گناه شدن شیعیان 👈تذکّر بسیار مهم این که در رأس همه ی گناهان،گناه عدم انجام وظیفه نسبت به آستان مقدّس امام عصر أرواحناه فداء است. ➖▪️➖🌟📜🌟➖▪️➖ (۱)بحارالانوار،۱۷۶/۵۳ 📚آشتی با امام عصر(عج)،دکترعلی هراتیان ↶【به ما بپیوندید 】↷ 🌐 #کانال_تنهاترین_منجی_... 🌤الّلهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج الساعة🌤 📝🔍 https://t.me/joinchat/AAAAAD0VAZd23pFbq5w3KA 🌐 عضویت در پیام رسان ایتا : https://eitaa.com/tanhatarinmonji 🌐 عضویت در پیام رسان سروش : http://sapp.ir/tanhatarinmonji اینستاگرام : http://instagram.com/tanhatarinmonjigroup

✨🌻✨ قلعه مستحکم ولایت امیرالمومنین علیه السلام مولای روز #غدیر... ✍امام رضا علیه السلام در حدیث قدسی معروف به سلسله طلائی، از پدرشان، از امیرمومنان علی علیه السلام نقل می فرمایند که رسول اکرم صلی الله عليه و آله از جبرئیل و ایشان از میکائیل و او از اسرافیل و اسرافیل از لوح و او از قلم شنیده است که خدای تبارک و تعالی فرمود: 👈ولایت علی بن ابی طالب عليه السلام دژ و قلعه مستحکم من است، هر کس که در این دژ مستحکمم وارد شود، از آتش و عذابم در امان است. 📚امالي الطوسی 📚بحار ج ۳۹ باب ۸۷ ص ۲۴۶ @tanhatarinmonji ⇜ورود ✨🌻✨

#فرازی_از_تاریح بنا بر فرمایش امام عسکری علیه‌السلام ،امام کاظم سلام الله علیه در ذیحجهء سال ۱۲۷ھ.ق در"ابواء"بین مکه و مدینه به دنیا آمدند (بحار۹۸/۲۱ و...) قول مشهور در ولادت حضرتش روزهای پایانی ماه‌ذیحجه و قول ضعیف ۷صفر است. کانال تنهاترین منجی فرارسیدن روز میلاد باب‌الحوائج، ابالرضا ، حضرت موسی بن جعفر علیهم السلام را تبریک و شادباش می‌گوید. @tanhatarinmonji ⇜ورود

نماز موسی بن جعفر ع برای حوائج نماز حضرت موسی بن جعفر (ع) به جهت برآمدن حاجت را بخوانید و آن دو رکعت است: در هر رکعت بعد ازحمد دوازده مرتبه «سوره توحید» و بعد از سلام صد مرتبه «صلوات » بفرستید و هدیه کنید به روح امام موسی کاظم بعد به سجده بروید و دوازده مرتبه بگویید: «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِحَقَّ الْمَحْبُوسِ فی سِجْنِ هارُونَ اَنْ تَقْضِیَ حاجَتی» سپس حاجت خود را میطلبی وبه حول وقوه الهی وبه برکت باب الحوائج ان شاالله حاجت روا میشوی. برای این نماز آثار وبرکات فراوانی است ان شاالله حاجت روا باشید منابع:کتاب منتخب الادعیه-فاضل یزدی

خطبه بدون الف و خطبه بی نقطه امام علی(ع) - پرسمان https://www.porseman.com/article/%D8%AE%D8%B7%D8%A8%D9%87-%D8%A8%D8%AF%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%81-%D9%88-%D8%AE%D8%B7%D8%A8%D9%87-%D8%A8%D9%8A-%D9%86%D9%82%D8%B7%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D9%84%D9%8A(%D8%B9)/131939 🎀 کانال: #نهج_البلاغه_ایها

جملاتی زیبا از امام على(ع) 1 - مردم را با لقب صدا نکنید. 2 - روزانه از خدا معذرت خواهی کنید. 3 - خدا را همیشه ناظر خود ببینید. 4 - لذت گناه را فانی و رنج آن را طولانی بدانید. 5 - بدون تحقیق قضاوت نکنید. 6 - اجازه ندهید نزد شما از کسی غیبت شود. 7 - صدقه دهید، چشم به جیب مردم ندوزید. 8 - شجاع باشید، مرگ یکبار به سراغتان می آید. 9 - سعی کنید بعد از خود، نام نیک بجای بگذارید. 10- دین را زیاد سخت نگیرید. 11 - با علما و دانشمندان با عمل ارتباط برقرار کنید. 12 - انتقاد پذیر باشید. 13. مکار و حیله گر نباشید. 14 - حامی مستضعفان باشید. 15 - اگر میدانید کسی به شما وام نمیدهد، از او تقاضا نکنید. 16 - نیکوکار بمیرید. 17 - خود را نماینده خدا در امر دین بدانید. 18 - فحّاش نباشید. 19 - بیشتر از طاقت خود عبادت نکنید. 20 - رحم دل باشید. 21 - با قرآن آشنا شوید. 22 - تا میتوانید بدنبال حل گره مردم باشید. 23 - گریه نکردن از سختی دل است. 24 - سختی دل از گناه زیاد است. 25 - گناه زیاد از آرزوهای زیاد است. 26 - آرزوی زیاد از فراموشی مرگ است. 27 - فراموشی مرگ از محبت به مال دنیاست. 28 - محبت به مال دنیا سرآغاز همه خطاهاست. ╭┅──────┅╮ ❤ @tarrk_gonah✅ ╰┅──────┅

👈نماز شب و انس با ملكوت يكى از مستحبات كه براى سالكين الى الله در حد وجوب است (البته نه واجب تكليفى ) نماز شب است ، نماز شب آب حيات است و دل شب ، ظلمات و استاد سلوك ، خضر اين راه كه اگر كسى از آب حيات نوشيد به سعادت جاويد و حيات ابدى مى رسد. مرا در اين ظلمات آن كه راهنمايى كرد نماز نيمه شب بود و گريه سحرى امام صادق (عليه السلام ) مى فرمايند: (( ليس من شيعتنا من لم يصل صلاه الليل )) كسى كه نماز شب نمى خواند از شيعيان واقعى نيست . (( عزيزان وقت نيست ... دير است !! به انتظار ننشينيد، انسان با 40، 50 سال عمر مى خواهد خودش را براى ابد بسازد، كم كم مزاج جواب مى كند، البته با مزاج مخالفت هم نكنيد، ثلث آخر شب بسيار خوب است . غذا هضم شده ، هوا لطيف گشته ، خلوت با شب داشته باشيد كه انس با عالم غيب و ملكوت ببار مى آيد )) . ╭┅──────┅╮ ❤ @tarrk_gonah✅ ╰┅──────┅

مقاله اي در باره روز شريف مباهله🌷👇👇👇 بیست و چهارم ماه ذى‌الحجّه، روز مباهله نام دارد؛ مباهله در لغت به معنای نفرین و لعنت کردن به یکدیگر است؛ در سال دهم هجری، گروهی از مسیحیان نجران (منطقه‌ای در جنوب غربی عربستان سعودی) در شهر مدینه، نزد حضرت رسول(ص) آمدند و درباره حضرت عیسی(ع) با او گفت‌وگو کردند؛ پیامبر(ص) فرمود: عیسی بنده خدا و کلمه او بود که آن را بر مریم القاء نمود؛ مسیحیان گفتند چگونه ممکن است انسانی بی‌پدر به دنیا آید؟ آیه‌ای از قرآن در این‌باره نازل شد که مَثَل عیسی، مَثَل آدم است که بدون پدر و مادر و به امر الهی به دنیا آمده است؛ وقتی عقل و استدلال در وجود آن‌ها تأثیر نکرد و بحث به نتیجه نرسید، پیامبر اسلام(ص) به فرمان پروردگار به آن‌ها پییشنهاد مباهله داد، یعنی دو گروه، در محلی جمع شوند و به درگاه خداوند دعا و تضرع کنند و از خدا بخواهند حقیقت را آشکارنموده و دروغگویان را لعنت کند. «فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکمْ وَ نِساءَنَا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنفُسنَا وَ أَنفُسکُمْ ثُمَّ نَبْتهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَة اللَّهِ عَلى الْکذِبِینَ.» ال عمران(۶۱) «هرگاه بعد از علمى که (درباره مسیح )به تو رسیده، (باز) کسانى با تو به ستیز برخیزند، به آن‌ها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود، آن‌گاه مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.» روز ۲۴ ذی الحجة، رسول خدا(ص) همراه با علی مرتضی، فاطمه زهرا و حسن و حسین(علیهم‌السلام) برای مباهله بیرون آمدند، نصارا نیز بیرون آمدند؛ وقتی مسیحیان، شکوه و جلال آن بزرگواران را دیدند، ترسیده و از مباهله منصرف شدند؛ اسقف مسیحیان به پیامبر اسلام(ص) عرض کرد: اى ابوالقاسم! ما با تو مباهله نمی‌کنیم بلکه مصالحه می‌کنیم، پیامبر(ص) با آنان مصالحه کرد و آنان پرداخت جزیه و صلح در سایه حکومت اسلامی را پذیرفتند. در نقطه مرزى حجاز و یمن منطقه‌ای به نام «نجران» قرارگرفته است؛ در آغاز طلوع اسلام، این نقطه، تنها منطقه مسیحى‌نشین در حجاز بود که به عللى از بت‌پرستى دست کشیده و به آئین مسیح گرویده بودند؛ پیامبر اسلام(ص) هم‌زمان با مکاتبه با سران دولت‌های بزرگ و مراکز مذهبى جهان، نامه‌اى به اسقف بزرگ نجران (ابو حارثه) نوشت و طى آن، ساکنان نجران را به آئین اسلام دعوت کرد. به نام خداى ابراهیم و اسحاق و یعقوب (این نامه‌اى است) از محمّد پیامبر و رسول خدا به اسقف نجران، خداى ابراهیم و اسحاق و یعقوب را حمد و ستایش مى‌کنم و شماها را از پرستش «بندگان» به پرستش «خدا» دعوت مى‌نمایم، شما را دعوت مى‌کنم که از ولایت بندگان خدا خارج شوید و در ولایت خداوند وارد آئید و اگر دعوت مرا نپذیرفتید (لااقل) باید به حکومت اسلامى مالیات(جزیه) بپردازید (که در برابر این مبلغ از جان و مال شما دفاع مى‌کند) و در غیر این صورت به شما اعلان خطر مى‌شود. نمایندگان پیامبر(ص) وارد نجران شده، نامه ایشان را به اسقف دادند؛ وى نامه را با دقّت هرچه تمام‌تر خواند و براى تصمیم، شورایى مرکّب از شخصیت‌هاى بارز مذهبى و غیرمذهبى تشکیل داد، یکى از افراد طرف مشورت «شرحبیل» بود که به عقل و درایت و کاردانى معروف بود؛ وى در پاسخ اسقف اظهار نمود که اطلاعات من در مسائل مذهبى بسیار ناچیز است، بنابراین من حق ابراز نظر ندارم و اگر در غیر این موضوع با من وارد شور شوید، مى‌توانم راه حل‌هایى در اختیار شما بگذارم؛ امّا ناچارم مطلبى را تذکر دهم و آن این که ما مکرّر از پیشوایان مذهبى خود شنیده‌ایم که روزى منصب نبوت از نسل اسحاق به فرزندان «اسماعیل» انتقال خواهد یافت، هیچ بعید نیست که محمّد از اولاد اسماعیل بوده و همان پیغمبر موعود باشد. شورا نظر داد که گروهى به عنوان «هیئت نمایندگان نجران» به مدینه بروند، تا از نزدیک با محمّد(ص) تماس گرفته دلائل نبوت او را مورد بررسى قرار دهند؛ شصت نفر از زبده‌ترین و داناترین مردم نجران که در رأس آنان سه نفر از پیشوایان مذهبى قرار داشت، برای ملاقات با پیامبر اسلام(ص) به سوی مدینه حرکت کردند؛ هیئت نمایندگان نجران پس از ورود به مدینه به محضر پیامبر(ص) شرفیاب شدند، پیامبر(ص) بااحترام خاص، پاسخ سلام آنان را داد؛ نمایندگان پیش از آن‌که وارد مذاکره شوند، اظهار کردند که وقت عبادت آنان رسیده است، پیامبر(ص) اجازه داد عبادت خود را در مسجد مدینه بخوانند و آنان در حالى که رو به مشرق ایستاده بودند، نمازشان را خواندند. kalhor, [١٤.٠٨.٢٠ ٠٦:٠١] [Forwarded from kalhor] پیامبر اسلام(ص) با نمایندگان مسیحی نجران گفت‌وگو و استدلال درباره نحوه خلقت حضرت عیسی(ع) و این‌که ایشان مخلوق و بنده خداست را آغاز کرد؛ از جمله مسائلى که در این گفت‌وگو مطرح شد، این