#پرسش‌های مذهبی کودکان ▪️چرا در هیئت گریه می‌کنیم؟ ✍🏻پاسخ این سؤال با ملموس و عینی کردن یکی از فقدان‌هایی که کودک تجربه کرده است، میسر است. مثلاً ممکن است فرزند ما پدربزرگ یا مادربزرگ خود را از دست داده باشد یا در مراسم فوت یکی از نزدیکان شرکت کرده باشد و گریه اطرافیان را دیده باشد. با مثال زدن از این ماجرا می‌شود این‌گونه به کودک پاسخ داد: «یادت هست بابابزرگ رفت پیش خدا ما چقدر ناراحت بودیم و گریه کردیم؟ چون دلمان برایش تنگ می‌شد. الان هم برای امام حسین(ع) گریه می‌کنیم چون او آدم خیلی خوبی بود و از اینکه آدم‌های بد او را شهید کردند، ناراحتیم.» تکرار اندوهبار و تراژیک تاریخ در نتیجه اعتماد به نیروهای بیگانه ۱- فرودگاه سایگون - ویتنام جنوبی : سقوط سریع دولت وابسته به آمریکا و چگونگی فرار مردم ۲- فرودگاه کابل - افغانستان : سقوط سریع شهر و امید واهی مردم به کمک نیروهای آمریکایی برای فرار از دست طالبان 🌐 shamiim.ir 🆔 @Shamimeashena

#پرسش‌های محرمی ▪️چرا امام‌(ع) علی‌اصغر شش‌ماهه را وسط میدان جنگ بلند کرد؟ احتمال کشته شدن بچه در آن میان، زیاد نبود؟ 🔹این ماجرا دو وجه دارد؛ اول این‌که امام، وقتی برای خداحافظی به خیمه آمد، رباب و زینب(س) به حضرت گفتند که طفل دارد از تشنگی تلف می‌شود، به شما رحم نشده، شاید نوزادی که عطش دارد را سیراب کنند. امام هم بچه را برد و روی دست بلند کرد و از آن‌ها خواست سیرابش کنند. دوم این‌که امام درواقع می‌خواست عواطف آن‌ها را تحریک کند و از جهنم نجاتشان دهد. در آن میان اگر حتی یک نفر هم منقلب می‌شد و کمی آب برای او می‌آورد، امام در هدایتش موفق شده بود. حتی زمانی که خود امام هم در آستانه شهادت بود، از سپاهیان دشمن پرسید کسی جرعه آبی به من نمی‌دهد. امام در آن زمان واقعاً آب نمی‌خواست و اصلاً اگر برایش می‌آوردند هم نمی‌توانست بخورد، با وجودی که کودکش تشنه در آغوشش از دنیا رفته بود، ولی امام باز هم می‌خواست آن‌ها را هدایت کند. از طرفی بدانید که اصلاً تصور نمی‌شد جان کودک در خطر باشد. عرب، معروف به جوانمردی بود. زمانی که بنی‌هاشم را در شعب ابی‌طالب محاصره کرده بودند، سختی برای کودکان شیرخواری بود که مادرانشان به خاطر عدم تغذیه قادر به شیر دادنشان نبودند. صدای ناله کودکان و بچه‌ها بلند شده بود که همان عرب‌های جاهلی و مشرک، دلشان به رحم آمد و گفتند که ما با محمد (ص) مشکل داریم، گناه این کودکان و مادرهایشان چیست؟! سر همین ماجرا محاصره شکسته شد. در کنار همه خصلت‌های منفی، عرب‌ها با مروت و جوانمرد بودند. کسی فکر نمی‌کرد که شقاوت تا به اینجا برسد. ✍🏻استاد محمدحسین رجبی دوانی 🌐 shamiim.ir 🆔 @Shami

#پرسش‌های محرمی ▪️چرا ما شيعيان این‌قدر اندوه و عزاداري داريم؟ 🔸اول: در فرهنگ شيعه، عيد‌هاي بزرگي داريم كه سرشار شادي است مثل روزهاي تولد چهارده معصوم،‌ عيد سعيد غدير،‌عيد فطر، عيد قربان، عيد مبعث و...كه همه روزهاي شادماني و سرور است. 🔸دوم: اگر شيعيان، ايام شادي‌بخش مذهبي را مثل عزاداري، آشكار و پرشکوه برگزار نمي‌كنند،‌ اشكال از فرهنگ شيعي نيست اشكال از پيروان فرهنگ و كوتاهي كردن آن‌هاست. 🔸سوم: در فرهنگ شيعي به همان اندازه كه سوگواري بر اهل‌بيت(علیهم‌السلام) تأکید شده است، به سرور و شادماني هم توصيه شده است و حتي در كلمات و جملات گوناگوني به شادمان كردن ديگران هم امر شده است و براي مثال، رسول اكرم(ص) به شادمان كردن يتيمان، كودكان و مؤمنان دستور داده‌اند. 🔸چهارم: سوگواري براي اهل‌بيت اگرچه با گريه و اندوه همراه است، اما با همه غم‌هاي عالم متفاوت است؛ چراكه نتيجه‌‌اش ثواب،‌ شفاعت اهل‌بيت، بخشش گناهان، سبكي دل و حتي احساس مسرت قلبي است؛ همان احساس خوشايند رضايت كه بعد از برگشتن از مجلس عزاي امام حسين‌(ع) به شما دست مي‌دهد. 🌐 shamiim.ir 🆔 @Shamimeashena