#امام_باقر_علیه_السلام #استاد_تحریری جابر بن یزید جعفی، خدمت امام علیه السلام می رسند ؛ جابر می بینند که حضرت محزون است و در نقلی خود حضرت مطرح می کنند که من محزون و مشغول القلب هستم ؛ جابر می پرسد، #حزن_قلب شما برای چیست؟ حضرت فرمود : دنیا چیزی نیست که قلب مرا به خود مشغول کند، بلکه علت حزن و مشغولیت قلبم از آن جهت است که« إِنَّهُ مَنْ دَخَلَ قَلْبَهُ صَافِی خَالِصِ دِینِ اللَّهِ- شَغَلَهُ عَمَّا سِوَاه؛بحار الأنوار ، ج75، ص: 185 » این تعبیر در اصول کافی آمده است، کسی که در دل او به طور خالص دین خدا داخل شود، دل او از غیر حق منصرف می‌شود، یعنی اگر کسی بفهمد که واقعیت دین بر چه اساسی است که آن دستورات نمود آن واقعیت است، حتما ارتباط با حق‌تعالی را قطع نمی کند و همه همّ و غمّ او رسیدن به حق متعال است، این بیان مهم نشان می‌دهد که #دین دارای #مراتبی است؛ هم مراتب ظاهری دارد، که مربوط به اعتقادات صالح و #مسائل_اخلاقی و #مسائل_عملی است و هم مسائل عمیق‌تری دارد، که انسان با التزام به این مرتبه ظاهر در شئون مختلف به کمک آن رابطه‌های روحی و قلبی اش با خداوند متعال شکل می گیرد و می تواند قلب او اتصالی با #عالم_غیب پیدا کند. این معنا بیانگر این است که، انسان دارای کمالات بسیار زیادی است که می تواند با عنایات الهی آن کمالات را طی کند.